已经是第一章了
ตอนที่ 251 ไม่โตก็ไม่เป็นไร
ตนที่ 251 ไม่โตก็ไม่เป็นไร
จรณ์ขึ้นรถไปแล้ว
ขับรถพาฉันออกไป
ฉันนั่งข้างคนขับ หันไปมองผ่านกระจกหลัง เห็นดนุนัยยืนอยู่ตรงนั้นตลอด ไม่ขยับเลย
รถมาจอดที่จอดรถข้างใต้ของบ้านสุทรรศน์รังสี เขาได้ลงรถไปเปิดประตูรถให้ฉัน
มือข้างหนึ่งยื่นมาหาฉัน แล้วบอกว่า “ระวังนะ”
已经是最新一章了
加载中
