ตอนที่21 มาดูเร็ว เมียน้อยจะตีเมียหลวง

ต๭นที่21 มาดูเร็ว เมียน้อยจะตีเมียหลวง! ตอนที่ฉันนั่งรถไฟใต้ดินกลับไปยังบริษัท หิวจนท้องร้องจ๊อกๆ ฉันจึงไปที่ร้านอาหารที่มีเมนูลูกชิ้นเนื้อตุ๋นและหมูเส้นผัดซอสสไตล์เสฉวนที่ฉันรักมากที่สุด แต่เมื่อฉันตักใส่ปากกลับรู้สึกว่ามันจืดชืดราวกับเคี้ยวเทียน ไม่คิดเลยว่าจะไม่มีความอยากอาหารแม้แต่น้อย หิว แต่กลับไม่อยากอาหาร ฉันคิดว่าเพราะตัวเองเหนื่อยเกินไป เลยไม่ได้ใส่ใจนัก ฝืนใจกินข้าวต่อไม่กี่คำก็กลับไปยังบริษัท เริ่มต้นจัดการงานที่ยุ่งจนแน่นเอี้ยด แต่เพียงแค่ทำงานล่วงเวลาจนถึง 3 ทุ่ม ก็ง่วงจนแทบลืมตาไม่ขึ้นแล้ว สถานการณ์เช่นนี้ยังดำเนินต่อไปจนถึงสุดสัปดาห์ ฉันนอนหลับจนถึง 10 โมงกว่า ทันทีที่ตื่นขึ้นมาก็เจอติณณาอยู่ที่บ้าน หล่อนเห็นฉันก็ล้อว่า“คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีวันที่เธอนอนหลับอย่างเกียจคร้านแบบนี้” ฉันยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมระยะหลังฉันถึงได้ง่วงนอนขนาดนี้ ฉันปรุงบะหมี่สำเร็จรูป แต่ก็ไม่มีความอยากกินเลย กินไปได้แค่ 2 คำเหลืออยู่ในถ้วยไม่น้อย ฉันเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเทบะหมี่ที่เหลือทิ้ง เมื่อเข้าไปในห้องน้ำ ติณณาเห็นเข้า ก็แปลกใจยิ่งกว่าเดิม“เธอ เธอไม่เสียดายอาหารแล้วเหรอ?” ตอนที่กำลังจะอธิบายนั้นเอง ก็รู้สึกมวนท้อง ฉันวางชามบะหมี่ในมือลง ก้มหน้าอาเจียนลงชักโครก แต่ไม่มีอะไรออกมา ติณณามองดูฉัน แล้วเกิดความประหลาดใจ“ณิชา นี่เธอคงไม่ได้ตั้งท้องหรอกนะ?” ครั้งนี้ ฉันต้องให้ความสนใจกับเรื่องนี้แล้วจริงๆ ฉันเริ่มเช็คดูปฏิทิน เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์กว่าแล้ว ตั้งแต่วันหยุดของฉัน… โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่ฉันมีอะไรกับดนุนัย 2 ครั้งก่อนหน้านี้ ยังไม่ได้เริ่มใช้วิธีการ… ทันใดนั้น ภายในใจฉันรู้สึกแย่ขึ้นมา ฉันลากติณณาไปโรงพยาบาลด้วยกัน ป้ายแขวนไว้ว่าแผนกนารีเวช ตอนที่ผล B-Ultrasound ออกมานั้น เป็นอย่างที่คิดไว้ ฉันตั้งท้องได้ 5 สัปดาห์แล้ว “เป็นอย่างนี้ได้ยังไง…”ฉันดูผลการตรวจตรงหน้าฉัน รู้สึกสับสนอย่างมาก ติณณากลับกลับแตกต่างจากฉัน เธอแตะไหล่ฉันแล้วหัวเราะยกใหญ่ “เป็นไปได้อยู่แล้ว ณิชา ผลออกมาแล้วว่ามีลูก ความรู้สึกของฝ่ายชายจะต้องไม่เหมือนเดิมแน่ๆ” [ชั่วชีวิตนี้ของฉันจะไม่มีวันรักเธอ] ดูผลตรวจที่ออกมา โดยคำพูดของดนุนัยยังคงก้องอยู่ในหูของฉัน อารมณ์ของฉันสับสนวุ่นวายและเจ็บปวด นั่นทำให้ยิ่งไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี “จิณณา โลกนี้มันแคบจริงๆเลยนะ” ขณะที่ฉันยังไร้วิญญาณ ติณณาที่อยู่ข้างๆฉันก็เอ่ยชื่อจิณณาออกมา ฉันเงยหน้าขึ้น เห็นจิณณายืนอยู่ตรงหน้า ในมือถือผลรายงานการตรวจ 2-3 แผ่น จิณณามองหน้าฉัน แล้วยิ้มจางๆ “ณิชา เธอมาแล้วเหรอ” เธอเอ่ยชื่อฉันโดยไม่มีความประหลาดใจใดๆ ท่าทาง การเคลื่อนไหว ดูอ่อนโยน ราวกับเป็นคนละคนก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง ฉันยังไม่ทันได้ตอบอะไร ติณณาพูดแทนฉันเสียก่อนว่า“โอ้ เป็นอะไรไปแล้วล่ะ? พระอาทิตย์จะขึ้นทางทิศตะวันตกแล้วสิ เธออยากจะเป็นคนดีขึ้นมา?” จิณณาวางมือลงบนท้อง ดวงตาเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ“ใช่แล้วล่ะ เพราะฉันกำลังตั้งท้อง ฉันอยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูก” เธอพูด พร้อมกับมมองมาที่ฉัน แล้วเอ่ยว่า“ลูกของดนุนัย” สมองของฉันเดือดพล่านในชั่วพริบตา แต่ก็บังคับให้ตัวเองสงบลง ฉันมองออกว่า ติณณาที่อยู่ข้างๆฉันอยากจะพูดเรื่องฉันตั้งท้อง ฉันรีบจับเธอไว้ พูดอย่างใจเย็นว่า “มีลูกกับสามีของคนอื่นมันดูมีเกียรติเหรอ? พอลูกของเธอเกิดมา เธอจะบอกลูกของเธอว่า แม่เป็นเมียน้อยได้เหรอ?” เมื่อได้ฟัง สีหน้าของจิณณาเปลี่ยนไปทันที“แก! ไม่ใช่แกเหรอที่ใช้วิธีสกปรกจนได้แต่งงานกับดนุนัย” “นั่นเป็นเพราะเธอมาขอร้อง”ฉันซ่อนรายงานการทดสอบไว้ข้างหลัง พูดต่อไปว่า “เรื่องการ แต่งงานคุณยายไม่ได้สืบหามูลเหตุตั้งแต่แรก จากนี้ไปถ้าเธอยังทำตัวไม่ฉลาด มาใส่ร้ายฉันถึงที่ คุณยายจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้นะ คุณยายอาบน้ำร้อนมาก่อนเธอ เธอคิดว่าท่านจะถูกหลอกด้วยคำพูดโกหกของเธองั้นเหรอ?” ยิ่งฉันพูด สีหน้าของจิณณายิ่งเลวร้าย ท้ายที่สุด หล่อนก็ทนไม่ไหว ชี้หน้าด่าฉันว่า“ณิชา แก นังคนสารเลว! ทั้งหมดนี้เป็นเพราะแก ถ้าแกไม่มาที่บ้านจันทร์ มันก็จะไม่มีเรื่องพวกนี้เกิดขึ้นหรอก!” หล่อนพูดแล้วเดินพุ่งตรงเข้ามาหาฉัน! ติณณาเห็นดังนั้น ก็รีบปกป้องให้ฉันอยู่ด้านหลังของเธอ แล้วตะโกนเสียงดังว่า “มาดูเร็ว เมียน้อยจะตีเมียหลวง!”