ตอนที่ 45 ฉันสามารถปกป้องเธอได้

ต๭นที่ 45 ฉันสามารถปกป้องเธอได้ ภายในห้องทำงานเงียบงันเป็นเวลานาน แล้วฉันก็ได้ยินนภทีป์เอ่ยว่า “ถ้าหากว่าเธอคิดอย่างนั้นจริงๆ ฉันก็จะเคารพการตัดสินใจของเธอ แต่ว่า…” เขาหยุดไปชั่วครู่แล้วพูดต่อ “ถ้าหากว่าวันหนึ่ง เธอทนเสแสร้งต่อไปไม่ไหวแล้ว แล้วเธอเชื่อว่าฉันสามารถเอาชีวิตรอดจากเงื้อมมือของดนุนัยได้ สามารถปกป้องรักษาตัวเองและบริษัทได้ และยังสามารถปกป้องเธอได้ด้วย อย่าลืมกลับมานะ” คำพูดของเขาทำให้ฉันรู้สึกผิดอย่างหาใดเปรียบ วันนั้นฉันจำไม่ได้ว่าตัวเองออกจากห้องทำงานได้อย่างไร แต่ว่าเมื่อฉันกลับมาถึงวิลล่าแล้ว ฉันก็เปลี่ยนชุดทั้งหมดกลับไปใส่ชุดกระโปรงราคาถูกทันที อย่างนี้สิถึงจะเป็นตัวฉันจริงๆ หนึ่งเดือนต่อมา ฉันไม่รู้ว่าตัวเองผ่านมันมาได้ยังไง ยังคงหาเป้าหมายในการมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่เจอ นภทีป์โทรศัพท์มาหาฉันเป็นครั้งคราว พอฉันไม่รับ เขาจะฝากข้อความไว้ แต่ฉันไม่ตอบกลับไป จนกระทั่งวันหนึ่งฉันรับสายดวิษี ทันทีที่รับสาย เธอก็สาดคำด่าใส่ฉันโครมๆอยู่ชั่วครู่ จากนั้น ฉันจึงได้รู้ว่า บนิษัทเตชิตออกแบบเกิดเรื่องแล้ว ถึงแม้ว่าฉันจะเชื่อฟังดนุนัย ลาออกจากบริษัทเตชิตฯแล้ว และมาอยู่ที่บ้าน ทำลายชีวิตของตัวเอง แต่เขาก็ยังไม่พอใจ เขายังพุ่งเป้าไปที่บริษัทเตชิตฯ มีคนสร้างเรื่องอื้อฉาวให้กับบริษัทเตชิตฯแล้วแพร่กระจายลงอินเตอร์เนต เป็นผลให้บริษัทสูญเสียลูกค้าจำนวนมาก และตอนนี้มันอยู่ในจุดที่อันตรายมาก ฉันไม่เชื่อ แต่ดวิษีบอกให้ฉันไปดูเองให้เห็นกับที่บริษัท! พอฉันไปดู ก็พบนักอกแบบนั่งกันอยู่เต็มไปหมดในสำนักงาน ฉันได้รู้ว่า ที่ ดวิษีพูดเป็นเรื่องจริง ทุกคนล้วนมองดูฉันด้วยแววตาไม่เป็นมิตร มีคนหนึ่งตอนที่เดินผ่านฉัน เขารดกาแฟลงบนตัวฉัน จากนั้นก็พลิกอารมณ์กลับตาลปัตรมาขอโทษฉัน “โอ้ นายหญิงบ้านสุทรรศน์ฯเองเหรอเนี่ย ขอโทษด้วยที่มองไม่เห็น” ฉันไม่โทษพวกเขาเลย นภทีป์ไม่อยู่ที่นั่น ฉันจึงไปถามดวิษี “มีอะไรที่เป็นหลักฐานว่าดนุนัยเป็นคนทำไหมคะ หรือว่าเป็นเจตนาร้ายจากคู่แข่ง” ดวิษีมองฉัน แล้วหัวเราะเยาะ “หลักฐานทั้งหมด ผู้จัดการนภเก็บไว้กับตัวตลอด เขาปฏิเสธที่จะไปหาคุณดนุนัยแม้ว่าจะเข้าตาจนแล้ว เพราะว่าเขากลัวคุณดนุนัยจะทำร้ายเธอ เพราะเธอคือ นายหญิงบ้านสุทรรศน์ฯยังไงล่ะ” จากนั้น ดวิษีก็พาฉันไปที่ร้านกาแฟ ฉันมองเห็นนภทีป์ก้มหน้าโค้งคำนับอยู่กับลูกค้าขณะเจรจาธุรกิจ ที่นั่นคือรุ่นพี่นภที่เคยมีความกระตือรือร้น ฉันกำมือแน่นมาก เกลียด! ฉันเกลียดสุดๆแล้ว! ฉันทำตามทุกอย่างที่ดนุนัยสั่งทั้งหมดแล้ว แต่ว่าเขาก็ยังทำแบบนี้กับนภทีป์ หลังจากวันนั้น ที่ฉันกลับไปที่บริษัทเตชิตออกแบบ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะช่วยนภทีป์ได้มากแค่ไหน แต่ฉันต้องการช่วยเขาอย่างสุดความสามารถ ฉันเสนอให้ทุกคนแจกใบปลิวโฆษณาบนท้องถนน แต่ไม่มีใครยอมทำ ฉันจึงไปทำด้วยตัวเอง ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ แม้แต่วันสุดสัปดาห์ก็ไม่พัก ในที่สุดบริษัทก็ได้งานออกแบบบ้านพักจำนวนหนึ่ง ทุกคนรู้สึกดีขึ้นมาก ทั้งหมดต่างช่วยกันทำงานไม่หยุด ท้ายที่สุดบริษัทก็ได้เริ่มต้นอีกครั้ง หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งเดือน บริษัทก็ได้รับงานออกแบบสตูดิโอเสื้อผ้าอิสระอีกงานหนึ่ง เพื่อนร่วมงานช่วยกันอย่างเต็มที่ พวกเราต่างไม่ยอมให้งานขาดตกบกพร่อง ในที่สุดงานนี้ก็ถูกมอบให้กับดวิษี ดวิษีเรียกฉันกลับไปเป็นผู้ช่วยของเธอ และฉันตกปากรับคำอย่างยินดี ตอนที่พวกเราไปถึงสตูดิโอครั้งแรก ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมลูกค้ารายนี้ถึงได้เป็นรายใหญ่มาก พื้นที่ของสตูดิโอนี้เป็นทำเลทองใจกลางเมือง สถานที่แห่งนี้หากทำเป็นร้านอาหาร ร้านค้า หรือแม้กระทั่ง ร้านกาแฟมันจะต้องทำกำไรอย่างแน่นอน แต่อย่างไรก็ตามมันจะถูกทำเป็นสตูดิโอขายเสื้อผ้า ฉันสามารถพูดได้เพียงว่า ขอพียงแค่คุณมีเงิน คุณจะทำอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการ ในเวลานั้นคนที่มาจ่ายเงินและติดต่อสื่อสารกับเราคือชายหนุ่มชื่อปรวัน อย่างไรก็ตามเมื่อเราไปถึงสตูดิโอ ทันใดนั้นปรวันบอกว่า ใบงานนี้เขาเป็นผู้ช่วยติดต่อกับเจ้านายของเขา แต่ในส่วนแนวคิดวิธีการของโปรเจกต์นี้จริงๆ ให้รอสักครู่เจ้านายของพวกเขาจะมาพูดกับพวกเราด้วยตัวเอง