ตอนที่21 รักลุ่มหลง

ต๭นที่21 รักลุ่มหลง “การเป็นผู้หญิงของจิรภาสนี่ช่างมีอำนาจเสียจริง!” พี่นัฎเอ่ยล้อเล่น ก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอก ”หลักฐานในมือเราตอนนี้ก็มากพอที่จะพิสูจน์ความสัมพันธ์ของชเยศกับชนิศาได้แล้ว อยู่ที่ว่าเธอจะทำยังไงกับมันก็เท่านั้น” “ยังไม่ต้องรีบ รอหลักจากที่พวกเขาประสบความสำเร็จ เราค่อยเผยมันออกไป ตอนนี้ฉันคิดถึงแต่เรื่องกองละครเรื่องกาลเวลา” จิดาภายังคงคิดถึงเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา ”ฉันรู้สึกเสียใจต่อคุณณัฏฐ์” จิดาภาที่เปล่งประกายอยู่ในตอนนี้ ทำให้ผู้คนไม่สามารละสายตาไปไหนได้ นี่เป็นอีกเหตุผลที่พี่นัฎยังคงติดตามเธอ เธอยังคงเป็นดาวค้างฟ้าของวงการบันเทิงตลอดมา ถึงภายนอกจะดูอ่อนแอ แต่ความคิดของเธอใครหน้าไหนก็มาขัดขวางไม่ได้ พี่นัฎกระพริบตาปริบๆ ”จิดาภา นี่เธอไม่รู้หรือ คุณณัฏฐ์กำลังตามหาตัวเธอให้วุ่น” “ตามหาฉันหรือคะ” “ก็ใช่น่ะสิ ตอนนี้ในอีเมล์ของฉันมีแต่จดหมายที่ผู้ช่วยของเขาส่งมาทั้งนั้น ดูเหมือนเขาจะไม่ได้โกรธอะไรเธอเลยนะ กลับกันดูอยากจะทำงานกับเธอเหลือเกิน ฉันนึกว่าเธอรู้แล้วเสียอีก เป็นความผิดของฉันเอง ฉันมัวแต่หัวหมุนกับการหาหลักฐาน” จิดาภาแววตาเปล่งประกาย “พี่นัฎคะ ฉันรบกวนพี่เดินทางไปพบคุณณัฏฐ์แทนฉันทีค่ะ” “ไม่มีปัญหา ให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง” หลังจากแยกจิดาภากับพี่นัฎแล้ว เธอก็ตรงกับบ้านทันที เธอไม่คิดว่าจิรภาสจะกลับมาแล้ว เธอเปลี่นรองเท้าเสร็จยังไม่ทันจะหันหลังกลับ เธอก็ถูกจิรภาสสวมกอดเข้าที่เอวเสียก่อน เขาที่เพิ่งออกกำลังกายเสร็จ ผมที่ยังเปียกหลังจากอาบน้ำ คิ้วเข้มที่มีหยดน้ำเกาะ และรูปหน้ากรามคมสัน ใบหน้าแบบนี้ผู้หญิงคนไหนที่ได้เจอก็ต้องใจเต้นกันทั้งนั้น และตอนนี้คางของเขาก็วางอยู่ที่ช่วงลำคอของจิดาภา โอบกอดเธอด้วยวงแขนของเขาจากข้างหลัง ”กลับช้าเสียจริง...” ท่าทางและน้ำเสียงที่ดูหึงหวงนี้ทำให้จิดาภายกยิ้มอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ เธอรู้สึกประหม่าและอบอุ่นใจ เธอค่อยๆหมุนตัวในอ้อมกอดของเขา ประกบมือทั้งสองสัมผัสใบหน้าของเขา “ขอโทษที่ทำให้คุณจิรภาสรอนานนะคะ” เขย่งปลายเท้า เพื่อชดเชยด้วยจูบเบาๆ กลิ่นหอมจากตัวของเธอทำให้ใจของจิรภาสงุ่นง่าน โอบเอวของเธอเมากอดอย่างแนบชิด ”ชดเชยพอหรือยังคะ” ดวงตาของจิดาภาเบิกกว้าง ปลายคางเชิดขึ้นเล็กน้อย รสสัมผัสที่เร้าใจนี้ เธอขยับศีษระเพื่อตอบรับสมัผัสให้มากขึ้น ”อื้อ!” แววตาลึกล้ำของจิรภาสจดจ้องอยู่ที่ใบหน้าของเธอ เขาอุ้มเธอขึ้นแล้วตรงไปยังห้องนอน เขาค่อยๆวางเธอลงอย่างนุ่มนวลราวกับเธอเป็นสมบัติที่ล้ำค่า เขาลูบแก้ม ผม และริมฝีปากของเธอ ยิ่งขยับเข้าไปใกล้ เขายิ่งได้ยินจังหวะเต้นหัวใจของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน “คุณก็รู้ ว่าชดเชยแค่นี้มันไม่พอ...” มือของเขาลูบคลำขาของเธออย่างช้าๆ ในห้วงของความลุ่มหลงนี้ จิดาภาได้ยินเพียงเสียงหอบหายใจของพวกเขาเท่านั้น “ฉันรู้ค่ะ ว่าไม่เคยมีผู้หญิงคนทำให้คุณจิรภาสต้องรอ ในเมื่อฉันทำผิดกฎ ฉันก็พร้อมที่จะได้รับการลงโทษจากคุณ” จิดาภาคล้องแขนกับคอของเขา พร้อมกับหลับตาลงอย่างช้าๆ ยิ่งเธอกระตือรือร้นมากเท่าไหร่ จิรภาสยิ่งหวงแหนเธอมากขึ้นเท่านั้น เขารู้ว่าการที่จิดาภาพร้อมที่จะมอบทุกอย่างให้กับเขา มันใช้ทั้งความมุ่งมั่นและความกล้าหาญเป็นอย่างมาก ยิ่งเป็นแบบนี้ เข้ายิ่งอยากให้เธอมีแต่ความทรงจำดีๆ และเขายิ่งอยากได้หัวใจ และความรักเพียงหนึ่งจากเธอมากขึ้นๆ “ครั้งหน้า...” เขาจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา เพื่อให้ตัวเองสงบลง ”ผมต้องการครอบครองคุณ แต่ผมรู้ว่าคุณเองก็ยังต้องการเวลาในการตัดสินใจ ผมเชื่อว่าวันนั้นคงอยู่ไม่ไกล” จิดาภาหลับตาลงด้วยความรู้สึกตื้นตันใจ ”จิรภาสคะ” น้ำใจและความรู้สึกที่มีให้แก่กันนั้นคงตราตรึงในใจของจิดาภาไปอีกนานแสนนาน ลูบผมของเธออย่างแผ่วเบา จิรภาสไม่ได้รู้สึกกังวลกับความไว้วางใจที่เธอมอบให้มา ถึงแม้ว่าอยากจะจัดการเดนมนุษย์อย่างชเยศให้เธอ แต่เขารู้จิดาภาอยากจัดการมันด้วยตัวเอง “ลงไปข้างล่างกัน ผมมีของจะให้” เขาลุกขึ้นอย่างคล่องแคล่ว ด้วยท่าทางที่เผยถึงเสน่ห์ของเขาอย่างเต็มเปี่ยม แต่จิดาภาก็พอจะมองออก ว่าเขาเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้เธอเช่นกัน เมื่อลงบันไดมา ก็เห็นเขายืนอยู่หน้าประตูห้องที่เปิดแง้มไว้ “ผมให้พวกเขาตกแต่งมันนิดหน่อย ไม่รู้ว่าคุณจะชอบมันหรือไม่” เมื่อดันประตูเปิด ในนั้นทั้งหมดคือรองเท้าและเสื้อผ้า “ในเมื่อต้องกลับเข้าสู่เส้นทางบันเทิง พวกนี้ก็คือของที่จำเป็น” จิดาภามองอย่างตื่นตะตึง “ทั้งหมดนี่คือให้ฉันหรือคะ” “อือ” จิรภาสกล่าวพร้อมกับเปิดไฟในห้อง อัญมณีที่ส่องกระทบกับไฟจนเกิดประกาย ทำให้เธอรู้สึกมึนเมา “ห้องนี้มีเพียงนายนายหญิงเพียงผู้เดียว นั่นก็คือคุณ” คำพูดของเขากระแทกเข้าที่ใจของจิดาภาอย่างจัง “ขอบคุณค่ะ” จิรภาสวางมือบนไหล่ของเธอ พร้อมฉีกยิ้มน้อยๆ “ผมเชื่อว่าคุณจะต้องประสบความสำเร็จ” กลับไปเป็นดาวที่ส่องประกายยอยู่บนฟ้าอีกครั้ง ให้ทุกคนได้เห็นความงดงามของเธอ และเป้าหมายนั้นจะต้องสำเร็จด้วยความพยายามของเธอเอง ชเยศสั่งให้ทีมงานประชาสัมพันธ์ทำงานถึงดึกดื่น ในที่สุดก็สามารถยับยั้งสถานการณ์ และรักษาภาพลักษณ์ของบริษัทs.jได้ ถึงแม้ว่าบนโลกโซเชียลยังคงมีคนพูดถึงเรื่องของเขาและชนิศา แต่ก็ยังพอละเว้น มองข้ามไปได้ แต่เพราะความกล้าของจิดาภา ผู้คนบนโลกโซเชียลยิ่งให้ความสนใจกับเธอมากขึ้น มีหลายคนที่ผันตัวไปเป็นแฟนคลับของเธอ，มีการสนับสนุนให้จิดาภากลับมาแสดงอีกครั้ง นักลงทุนเองก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับความเห็นของประชาชนอยู่แล้ว ยังคงให้ชนิศารับบทน้ำต่อไปแต่ภายใต้การตัดสินใจของผู้กำกับ นางรองก็กลายเป็นจิดาภา พวกเขาส่งคนมาบริษัทs.jเพื่อเจรจาเรื่องนี้ ชเยศจำเป็นต้องหาข้ออ้างมาปฏิเสธพวกเขา “สองปีแล้วที่จิดาภาไม่ได้รับงานแสดงเลย พวกคุณมั่นใจที่จะให้เธอแสดงจริงๆหรือ” “แน่นอนครับ นี่คือความต้องการของผู้กำกับ และทางเรามั่นใจในฝีมือของคุณจิดาภา ว่าจะสามารถรับมือกับบทนี้ได้” ผู้ช่วยผู้กำกับยังคงกล่าวต่อ “นี่คือสัญญา ขอให้คุณชเยศเร่งนำไปให้คุณจิดาภาเซ็นด้วย” “แบบนั้นให้เขาแสดงบทอื่นไม่ได้หรือครับ” ชเยศไม่อยากคิดเลยว่าถ้าชนิศาได้ยินเรื่องนี้เข้าจะโวยวายขนาดไหน ใจเขาเอง ก็ไม่ได้อยากให้จิดาภากลับคืนสู่วงการแม้แต่น้อย แบบนั้นมันจะยิ่งทำให้เขาควบคุมเธอยากขึ้นไปอีก “นี่คือการติดสินใจของผู้กำกับครับ แต่ถ้าจิดาภาไม่ได้เข้าร่วม แบนนั้นก็มีความเป็นได้อย่างมากที่ทางเราจะตัดชนิศาออกเช่นกัน ขอให้คุณชเยศพิจารณาอย่างรอบคอบด้วยครับ” ชเยศกัดฟันกรอด แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ในขณะที่ชเยศยังคิดไม่ตกว่าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร ฝ่ายพี่นัฎก็ได้รับสำเนาของสัญญาแล้ว “วางใจได้เลยค่ะคุณณัฏฐ์ ฉันจะพูดให้จิดาภารับเล่นบทนี้ให้ได้เลยค่ะ สำหรับเรื่องในอดีต เธอเองก็หาทางที่จะชดเชยมาโดยตลอด นี่คือค่าตอบแทนที่ดีเลยค่ะ” นัฎตื่นเต้นมากเมื่อวางสายจากคุณณัฏฐ์ “จิดาภา ตอนนี้เทพแห่งโชคลาภกำลังอยู่ข้างเธอแน่ๆ” จิดาภานั่งที่โซฟาและมองทัศนียภาพของนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอยเธอเพียงตอบอือกลับไป เรื่องทั้งหมดเป็นไปตามที่เธอคาดหวัง “ความพยายามไม่เคยทำร้ายใคร เรื่องนี้ไม่ได้ง่ายเลย ชนิศารู้เรื่องเข้า ต้องโวยวายยกใหญ่แน่” “ในตอนนี้ เพื่อชักนำชเยศแล้ว เรื่องท้องเธอก็ทำมาแล้ว ตอนนี้เธอกำลังขโมยกระแสนั้นมา แถมเป็นนางรอง มีฉากมากกว่าตั้งหนึ่งในสาม เธอไม่ร้อนรนสิแปลก” “ยิ่งเธอร้อนรน พวกเราก็จะยิ่งได้ประโยชน์” จิดาภากล่าวอย่างมั่นใจ เธอเตรียมใจมาพร้อมแล้ว ไม่ว่าชนิศาจะทำอะไร เธอพร้อมที่จะรับมือตลอดเวลา หน้าจอมือถือที่สว่างขึ้นมา นั่นคือข้อความจากจิรภาส “ลำบากหน่อยนะ จิดาภา”