ตอนที่ 22ต้องเป็นจิดาภา

ต๭นที่ 22ต้องเป็นจิดาภา ริมฝีปากของจิดาภาขยับขึ้นอย่างมีความสุข มีคนที่เชื่อมั่นในตัวเธอคอยอยู่เคียงข้างกันเช่นนี้ ไม่ว่าอะไรเธอก็ไม่กลัว เมื่อบริษัมเค.เอฟได้รับข่าวสารนี้ ก็อธิบายได้อย่างชัดเจนแล้วว่าเรื่องนี้กำลังเป็นที่โด่งดัง ที่เหลือ ก็ต้องรอดูแล้วว่าชเยศจะปกป้องชนิศาอย่างไร และเป็นไปตามที่จิดาภาคาดการณ์ เมื่อได้รู้ข่าวชนิศาก็เริ่มนั่งไม่ติดที่ ออกจากโรงพยาบาลแล้วรีบตรงไปที่บริษัททันที เธออยากฟังชเยศอธิบายเรื่องนี้ เธอทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะคว้าใจผู้ชายคนนี้มา เธอไม่ยอมให้จิดาภากลับมาเด็ดขาด “คุณชนิศาคะ คุณชเยศกำลังประชุมอยู่ค่ะ” เลขาที่อยู่หน้าห้องรีบพุ่งเข้ามาขวางทางชนิศา เพราะพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล เมื่อชนิศามาถึงบริษัท มือของเธอยังมีผ้ากอซติดมาอยู่ด้วย ”ฉันมีธุระ ฉันต้องได้พบเขาเดี๋ยวนี่”เธอยังคงตะโกนเรียก ”ชเยศ คุณออกมาเดี๋ยวนี่นะ!” “ชนิศา”ชเยศที่ได้ยินเสียงก็เปิดประตูออกมา ”เวลานี้คุณควรอยู่ที่โรงพยาบาล คุณมาทำอะไรที่บริษัทนี่” “ถ้าฉันไม่กลับมา ทุกอย่างก็คงจะถูกจิดาภาแย่งไปแล้ว!” ชนิศายังคงดึงมือของชเยศไว้โดยที่ไม่มีทีท่าจะปล่อยเลยแม้แต่นิด เมื่อเธอไม่ยอม จึงทำได้เพียงยกเลิกการประชุมก่อนกำหนด ชเยศปิดประตูห้องทำงาน และให้ผู้ช่วยคอยสังเกตการณ์อยู่ข้างนอก“ผมนัดพบจิดาภากับพี่นัฎแล้ว ผมสามารถโน้มน้าวให้เธอล้มเลิกบทนี้ได้ ถ้าแบบนั้นคุณณัฏฐ์ก็พูดอะไรไม่ได้เหมือนกัน” “พูดง่ายเหลือเกิน ช่วงนี้มันแสดงตัวอย่างชัดเจนว่าเป็นศัตรูกับคุณ มันอยากให้คุณทิ้งฉัน เรื่องนี้ต้องเป็นแผนของมันทั้งหมด มันตั้งใจจะทำลายฉัน” ชนิศากัดฟันกรอด ต่อหน้าชเยศเธอไม่เคยปิดบังความเกลียดชังที่มีต่อจิดาภาเลยสักนิด “พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว ถ้ามีใครมาได้ยินเข้าจะทำยังไง ผมรู้ว่าคุณรู้สึกไม่เป็นธรรม ผมก็อยู่ข้างคุณตลอดไม่ใช่หรือครับ วางใจเถอะผมจะช่วยให้คุณได้ฉากมากขึ้น นางรองกับนางรองอันดับสองมันไม่มีข้อต่างอะไรกันเลย” ชนิศากรีดร้องอย่างอกดอั้น ”ถ้าการกลับมาของมันสำเร็จขึ้นมาจริงๆ ด้วยอิทธิพลของนักแสดงหญิงดีเด่น มันยังจะเห็นคุณอยู่ในสายตาอีกหรือไง ถึงเวลานั้น คุณได้โดนเขี่ยทิ้งแน่” “นี่... จิดาภาไม่ทำแบบนั้นหรอก” ถึงปากชเยศจะพูดไปแบบนั้น แต่ในใจเองก็เริ่มเกิดความสับสนขึ้นเช่นกัน ช่วงนี้จิดาภาก็ดูแปลกๆไป ที่ชนิศาพูดมาก็ไม่ใช่ว่าจะไร้เหตุผลไปซะหมด “ชเยศ ใช้เวลาที่มันอยู่ที่บริษัท โน้มน้าวให้มันล้มเลิกกับบทละครนี้ และให้รอแต่งงานกับคุณอย่างสงบ เป็นแม่บ้านที่ดีนั่นไม่ดีกว่าหรือ” ชนิศายังคงโน้มน้าวต่อไป ก๊อก ก๊อก ก๊อก เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู ชเยศคลายมือของชนิศาออก แล้วก้าวออกห่างไปหนึ่งก้าวใหญ่ ”เข้ามา” “การประชุมสำคัญก่อนหน้านี้คือชนิศาหรือคะ” พี่นัฎกับจิดาภาเดินเข้ามา เห็นพวกเขาทั้งสองอยู่ด้วยกัน ก็อดที่จะแดกดันไม่ได้ ชเยศสบตากับชนิศาอยากจะอธิบาย จิดาภานั่งลงที่โซฟา ใบหน้านั้นไร้ความรู้สึกใด ตอนนี้เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับชเยศอีกแล้ว เพียงแค่ละครเรื่องนี้มันยังไม่จบเท่านั้น “พี่นัฎคะ ชเยศเองเพื่อบริษัทแล้ว ก็เหมือนกับที่ให้สัมภาษณ์ไปนั่นแหละค่ะ ว่าระหว่างเขากับชนิศานั้นไม่ได้มีอะไรกัน ใช่หรือไม่ค่ะ คุณคู่หมั้น” ถึงแม้จิดาภาเหมือนจะรอคอยชเยศพูดแก้ต่าง แต่น้ำเสียงช่างเย็นเยียบไร้ซึ่งความอบอุ่นอย่างสิ้นเชิง “ใช่!” ชเยศรีบรุดนั่งลงข้างๆจิดาภา “จิดาภา คุณสามารถคิดได้เลยว่านี่คือการสนับสนุนครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับผม การที่จะได้แต่งงานกับคุณ นั่นคือความโชคดีที่สุดของผมเลย” ในใจของจิดาภาเพียงยิ้มเย็น เธอยังคงพยายามรักษาระยะห่างจากเขา พร้อมทั้งส่งสายตาให้กับพี่นัฎ “นี่คือสัญญาที่คุณณัฏฐ์ให้มาค่ะ จิดาภาเองก็ได้เซ็นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ขาดแค่ลายเซ็นของคุณชเยศเท่านั้น” พี่นัฎวางเอกสารลงบนโต๊ะ และลอบมองชนิศากัดฟันกรอดด้วยความเกลียดชัง ชเยศสติหลุด ”คุณต้องการที่จะกลับมาจริงๆหรือ จิดาภา เรื่องนี้ผมไม่เห็นด้วย” จิดาภาถอนหายใจ ”เหตุผลล่ะ หรือกลัวว่าฉันจะขโมยข้อมูลบริษัทของคุณชนิศาไปหรือคะ ตอนนี้ฉันล่ะอยากรู้เสียจริงว่าใครคือคู่หมั้นของคุณ แล้วใครคือคนนอก” เธอปลายตามองชนิศา แต่นั้นกลับทำให้ชเยศตื่นตระหนก “จิดาภาหยุดไร้สาระเสียที!” เขาลูบหน้า “อีกไม่นานเราสองคนก็จะแต่งงานกันแล้ว การที่คุณจะกลับมาเล่นละครอีกครั้ง มันไม่เท่ากับว่าคุณจะทิ้งผมหรือไง คุณยินดีอย่างนั้นหรือ” ชนิศาที่ยืนอยู่ข้างๆพูดแทรกขึ้นมา “บทนี้มันแค่นางรองเอง พวกเขาไม่ได้เห็นความสำคัญของเธอเลยนะ จิดาภาคุณอย่าโดนพวกเขาหลอกใช้สิ ปฏิเสธไปเถอะ” ในสายตาของชนิศา เธอแค่ต้องการให้ชเยศช่วยเธอ จิดาภาต้องไม่รับบทนี้ ท้ายที่สุดชเยศก็ต้องทำเพื่อเธอ ละเลยจิดาภามาหลายครั้งหลายหน รอบนี้เองก็ไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาต่างถกเถียงกันไปมา จนพี่นัฎไม่สามารถทนต่อไปได้ “คุณชเยศคะ จิดาภาก็เป็นนักแสดงในสังกัดคนหนึ่งนะคะ การที่คุณมาแบ่งแยกแบบนี้ มันยุติธรรมตรงไหนกันคะ” ชนิศาถอนหายใจ “เธอเข้าใจอะไรไหม” แล้วทรุดตัวนั่งลงอีกข้างของจิดาภา แล้วหยิบสัญญาแผ่นนั้นขึ้นมา “สัญญาแผ่นเล็กๆนี่ เธอไม่ต้องใส่ใจมันด้วยซ้ำ จริงหรือไม่ เพราะมันไม่เหมาะกับคนระดับคุณเลยสักนิด จิดาภาบอกพวกเขาไปเถอะว่าเธอไม่สามารถ...” “คุณเป็นผู้จัดการของฉันหรือคะ ทำไมตารางงานของฉันจะต้องผ่านการพิจารณาของคุณด้วย” จิดาภาลุกขึ้นยื่น การที่ต้องนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างสองคนนั้นมันทำให้เธอคลื่นไส้ น้ำเสียงเย็นเยียบของเธอปกคลุมไปทั่วออฟฟิศนี้ ”ชเยศ ฉันถามคุณเพียงประโยคเดียว คุณจะอนุมัติให้ฉันแสดงเรื่องนี้หรือไม่คะ” ชนิศาหงุดหงิดและเริ่มโต้แย้งออกไป ”เธอกำลังอิจฉาฉัน และต้องการจะดับกระแสของฉัน” “คุณชนิศา ฉันกำลังคุยกับคู่หมั้นของฉันอยู่ค่ะ ถ้าคุณยังพูดแทรกขึ้นมาอีก ฉันจะถือสิทธิ์นายหญิงของบริษัทs.jไล่คุณออก” จิดาภาพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น เธอไม่สามารถอดทนได้อีกแล้ว “แก...” ชนิศาถูกขัดจนพูดไม่ออก ชเยศขมวดคิ้ว สังเกตท่างทางของจิดาภา หลายปีที่ผ่านมา จิดาภาไม่เคยแสดงอาการโกรธต่อหน้าเขามาก่อน ความรู้สึกนี้มันทำให้เขารู้สึกอยู่ไม่สุข เรื่องนี้จะต้องได้ข้อสรุปสักที เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องเหนือความคาดหมาย เขาคว้าสัญญาบนโต๊ะขึ้นมา “ไม่ต้องพูดอะไรกันอีกแล้ว เรื่องนี้ผมจะพิจารณาอีกทีหนึ่ง เร็วที่สุดคือพรุ่งนี้ ผมจะให้คำตอบแก่คุณ" จิดาภาถอนหายใจอย่างโล่งอก “ฉันไม่ค่อยสบาย ขอตัวกลับก่อนนะคะ” ชนิศากล่าวอย่างตั้งใจ ก่อนจะรีบร้อนเดินออกไป ด้วยท่าทางที่ดูก็รู้ว่าไม่พอใจเป็นอย่างมาก ชเยศมองตามจนเธอลับสายตาไป จิดาภาเก็บสีหน้าของเขาไว้ในสายตา ทำไมก่อนหน้านี้เธอถึงไม่เคยรู้สึกถึงเลยว่าสายตาของเขามันอยู่ที่คนอื่นมานานแล้ว โชคดีเหลือเกินที่เธอรู้สึกตัวได้ไว การรับบทนี้เป็นเพียงขั้นแรกของเธอเท่านั้น เธอจะไม่ยอมถูกคนอื่นปั่นหัวไปมาเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป “คุณเองก็คงจะยุ่งอยู่ ฉันขอตัวก่อน” จิดาภาไม่อยากจะอยู่ในห้องกับชเยศตามลำพังเท่าไหร่ “รอก่อน” ชเยศนำสัญญาเลิกจ้างขึ้นมา “เรื่องที่กุข่าวขึ้นแล้วเผยแพร่มันออกไป ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้สอบสวนเลยก็จริง แต่ถ้าเธออยากแสดงบทนี้ก็ไล่เขาออกซะ” อย่างน้อยเขาก็ยังมีจิดาภาอยู่ในกำมือ ตั้งแต่ที่พี่นัฎเผยเรื่องนี้ออกไปบนโซเชียล ชเยศก็อยากเฉดหัวเธอออกไป “แบบนี้มัน...” จิดาภาปั้นหน้ายุ่งยาก แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย