ตอนที่26 ใครกันแน่ที่มันทุเรศ

ต๭นที่26 ใครกันแน่ที่มันทุเรศ รอจนกระทั่งนักแสดงกลุ่มนั้นได้สติจากการอึ้งในฝีมือการแสดงของจิดาภาแล้ว เธอก็มายืนอยู่ตรงหน้าทุกคนพอดี“ตอนนี้พวกคุณยังสงสัยในฝีมือการแสดงของฉันอยู่อีกไหม” ทีมงานที่อยู่ข้างๆสองคนพูดเสียงต่ำว่า “ไม่รู้ว่าพวกเขาเองแสดงเป็นยังไง ถึงกล้าใช้คำว่าแข็งทื่อกับระดับนางเอกยอดเยี่ยมขนาดนี้” “ก็ดี! นับว่าไม่เลวเท่าไหร่” พวกเขามองหน้ากัน กลับหลังหันเตรียมเดินหนี ในใจกลับหวาดระแวง เพราะก่อนหน้านี้ชนิศาบอกกับพวกเขาว่า ฝีมือการแสดงของเธอนั้นแย่มาก ผู้หนุนหลังก็ไม่มี พวกเขาจึงกล้ามาหาเรื่องเธอ แต่ตอนนี้ดูๆแล้ว มันไม่ใช่แบบนี้นะสิ” “เดี่ยวก่อน!” จิดาภาเรียกกวาดสายตามองไปตรงที่ ชนิสานั่ง “ฉันบอกไปแล้วไง ว่าพวกเธอต้องขอโทษฉัน” “ขอ...ขอโทษ!” จิดาภารู้ดีว่าคนทั้งหมดนี้ครึ่งหนึ่ง ถูกชนิศาซื้อตัวมา ค่อยๆเงยหน้าสบตา พูดขึ้นเสียงดังว่า “การอยู่ในวงการนี้ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด อย่าได้หัวอ่อน โดนใช้เป็นเครื่องมือของใครได้ง่ายๆ มันจะเป็นการทำลายชื่อเสียงอนาคตตัวเองเสียเปล่า” คำพูดสองประโยคนี้ของจิดาภา ความหมายครบในประโยคอยู่แล้ว ถ้าเกิดว่าพวกเขาตกอยู่ในเนื้อมือใคร อาจจะถูกตามล้างแค้นได้ง่าย แม้ขนาดงานละครก็จะไม่มีโอกาสได้รับเลย จิดาภาเชิดหน้าขึ้น ด้วยท่าทางที่ทะนงตัว แล้วหันหลังเดินจากไป เดิมคิดว่าจะกลับเข้าห้องพักสักหน่อย รอดูว่าพรุ่งนี้จะถ่ายละครเรื่องอะไร พี่นัฏรุกรี้รุกรนวิ่งเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้า “จิดาภา เธอรีบไปดูเร็ว มีคนเตรียมบางอย่างที่จะทำให้เธอประหลาดใจ” “ประหลาดใจ?” จิดาภาชงักไปครู่หนึ่งพี่นัฎลากเธอมาที่หน้าประตู รถเบนซ์สามคันที่เต็มไปด้วยข้าวกล่องและผลไม้ มีป้ายเขียนไว้ชัดเจนว่า “อวยพรล่วงหน้า (บริษัทเค.เอฟ) จิดาภา” “ว๊าว การกระทำที่ไม่ใช่ธรรมดาข้าวกล่อง ทั้งหมดคือหอยเป่าฮื้อ และก็เนื้อสเต็ก” “ดูท่าคงจะมีคนคอยสนับสนุนจิดาภาอยู่เบื้องหลังจริงๆ และที่สำคัญคนนั้นมีอำนาจเยอะกว่าคุณชเยศที่ดีแต่พูดอย่างแน่นอนเลย!” จิดาภาฉุดแขนพี่นัฎ “เกิดไรขึ้นคะ ทั้งหมดนี้ฉันไม่ได้ซื้อนะคะ” “พี่ถามเขาแล้ว เหมือนว่าเป็นคนของบริษัทเค.เอฟ”พี่นัฐแอบๆขยิบตา ทีมงานละครเข้าแถวกันรับข้าวกล่อง คุณณัฏฐ์ผู้กำกับยิ้มน้อยๆเดินไปเดินมา “จิดาภาเธอนิสิ้นเปลืองจริงๆคาดไม่ถึงว่าจะมาเลี้ยงข้าวกล่องที่หรูหราแบบนี้” “ไม่มีอะไร...” จิดาภายิ้มตอบเสร็จรีบโทรศัพท์ไปขอบคุณ จิรภาส ทันใดนั้นเอง มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งใส่ผ้าปิดหน้ารุดเข้ามา ชี้หน้าด่าจิดาภาเสียงดัง “เป็นเธอคนนี้ ที่แย่งความสนใจของชนิศาไป” ไข่ไก่ ลูกพลับ ถูกโยนใส่เข้าหาจิดาภา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้วุ่นวายเหลือเกิน พี่นัฎปกป้องเธอจนพากลับไปถึงโรงแรม นั่งสงบอยู่ข้างเตียงจัดการกับไข่ที่ติดอยู่บนหัว อีกฟากคือพี่นัฎที่กำลัง กดตัดสายเหล่านักข่าวปาปารัสซีทั้งหลาย “พี่ถามชัดเจนแล้ว ผู้จัดการส่วนตัวของชนิศาเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง รวมถึงเธอยังซื่อช่องสื่อ ตอนนี้ทั่วทั้งอินเทอร์เน็ต ลงสื่อว่าเธอถูกบีบบังคับให้เล่นเป็นนางเอก ถูกกลั่นแกล้งรังแกขนาดไหน” “พี่นัฎคะ ทั้งวิดิโอและคลิปเสียงเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ” จิดาภาแววตาแน่นิ่ง เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ “ในเมื่อเธอหาเรื่องตายเอง งั้นฉันก็จะไม่เกรงใจเธอแล้ว พี่นัฎคะ ลงมือได้!” พี่นัฎสะบัดมือกำหมัด ขวักมือถือขึ้นมาเริ่มออกปฏิบัติการตามแผน เวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง คลิบวิดิโอเปิดโปงของพี่นัฎได้รับผลสะท้อนกลับมาอย่างมาก นักข่าวต่างรายงานความเคลื่อนไหวของคลิปวิดิโอ ชัดเจนว่าชเยศกำลังเหยียบเรือสองแคม และชนิศารู้ทั้งรู้ว่าทั้งคู่คือคู่มั่นกัน ยังแอบทำแบบนี้อยู่ ดูจากคลิปวิดิโอแล้ว ไม่ใช่เป็นการถูกบังคับข่มใจอย่างแน่นอน เพราะภาพเสียงทุกอย่างในคลิปวิดิโอมี่ความเป็นจริงสูงมาก ภาพลักษณ์อันใสซื่อบริสุทธิ์ของหญิงสาวถูกลบไปจนหมดสิ้น ทั้งเว็บไซด์ กระทู้ต่างๆเต็มไปด้วยคำด่า แฟนคลับของเธอเริ่มแสดงท่าทีออกมาว่า การชอบดาราแบบนี้คือความผิดพลาดอันใหญ่หลวงของชีวิตพวกเขา “เธอคือคือเมียน้อยของชเยศจริงๆด้วย ทำลายความสัมพันธ์ของจิดาภาละชเยศ แล้วยังใช้จิดาภาเป็นเครื่องมือ สร้างภาพกลับให้ตาลาปัด ผู้หญิงโสเภณี แบบนี้ช่างน่ารังเกียจจริงๆเลย!” “ฉันยังได้ยินข่าวมาว่า เธอยังส่งคนไปก่อความวุ่นวายที่กองถ่าย หนำซ้ำยังทำร้ายจิดาภาอีกด้วย!” และยังมีหลายคนแสดงความคิดเห็น ให้เธอไปแสดงความขอโทษต่อจิดาภา ในขณะเดียวกันชเยศที่กำลังพาชนิศาออกจากกองถ่ายไปทานข้าวกับทีมหุ้นส่วนเพื่อคุยงานเรื่องการลงทุนในขั้นตอนถัดไป โทรศัพย์ดังกระหน่ำขึ้น“ขอโทษนะครับ ขออนุญาตรับโทรศัพท์” “เขายังไม่ได้เอ่ยอะไร ปลายสายกลับตะโกนโวยวายเสียงดัง “คุณชเยศ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว คุณรีบกลับเข้ามาที่บริษัทเถอะ” “มันเกิดอะไรขึ้น?คุณค่อยๆพูด ...” ชเยศยิ่งฟัง สีหน้ายิ่งเครียด “ผมเข้าใจแล้ว ผมจะรีบกลับไปเดี่ยวนี้!” แต่เขายังไม่ได้เอ่ยอะไร คณะทีมลงทุนก็ได้รับข่าวนี้แล้วเช่นกัน “คุณชเยศ คิดไม่ถึงว่าแม้แต่พวกเราคุณยังโกหกลงได้เรื่องลงทุนพวกเราไม่เอาด้วยแล้ว พวกเราจะไม่รวมงานกับบริษัทของคุณอีกต่อไป ไม่งั้นพวกเราอาจจะโดนลากเข้าไปเกี่ยวด้วยเข้าสักวัน” “เฮ้ย! คุณ” ชเยศร้องอุทานอย่างขัดใจ มองลงไปข้างล่างเห็นนักข่าวมากมายกำลังวิ่งเข้ามา เขาจึงรีบพาชนิศาออกจากที่นี่ชนิศาเองหลังจากดูคลิปวิดิโอจบก็รู้สึกมึนทื่อไปทั้งตัว แม้ว่าคลิบจะเบลอหน้าเธอไว้ แต่ผู้คนกลับดูออกเกือบทั้งหมด เปรี้ยง เธอตบไปที่ใบหูของชเยศ “นี่นายแอบถ่ายหรอ!” “เธอใจเย็นก่อนสิ ฉันจะเป็นคนถ่ายได้ไง ฉันจะกระโดดลงนรกเองทำไม?” เรื่องราวที่เกิดขึ้นทำเอาชเยศสับสนจนทำอะไรไม่ถูก ไม ไม่เคยคิกจะทำลายความรู้สึกของชนิศา จึงจับมือหญิงสาวเอ่ยขึ้นว่า “ฉันขอคิดก่อนนะ แต่ว่าใครกันที่มันทำเรื่องนี้” “นอกจากจิดาภายังจะมีใครอื่นอีกหรอ?ฉันก็แค่อยากให้เธอถอนตัวจากวงการไป แต่เขาล่ะ? กลับทำลายชื่อเสียงของฉัน เพราะข่าวด้านเสียหายพวกนี้ ทำให้กระแสฉันตกไป นี่เท่ากับต้องการจะทำลายชีวิตกันเลยนี่นา แล้วต่อไปฉันจะมีหน้าไปพบใครได้เนี้ย?” ชนิสาร้องให้เช็ดน้ำตายกใหญ่ กระทืบเท้าด้วยความโมโห “ฉันไม่สน คุณรีบติดต่อจิดาภาเดี่ยวนี้เลย ต้องให้เธอแถลงข่าวขอโทษฉัน!” “ไม่ได้ ตอนนี้ถ้ามีเรื่องอะไรเพิ่มมาอีกผมและคุณก็จบเห่กันจริงๆนะสิ ผมจะไปส่งคุณที่คอนโดก่อนในช่วงนี้ คุณห้ามออกไปไหนเด็ดขาด กิจกรรมทั้งหมดให้เลื่อนออกไปก่อนเรื่องกองถ่าย เดี่ยวผมจะจัดการเอง” “ชเยศ คุณจะทิ้งฉันไปแล้วใช่ไหม?” ชนิศา มองชายตรงหน้าตาโต“เพราะทำเพื่อคุณ ฉันถึงต้องตกต่ำถึงจุดนี้ ถ้าเกิดว่าคุณไม่ต้องการฉันแล้ว...” ชเยศดึงเธอเข้มากอดทันใด “เด็กโง่เอ๋ย ผมจะทิ้งคุณได้ยังไงกัน? ผมก็แค่ไม่สามารถมาเจอคุณได้ชั่วคราวเท่านั้นเชื่อผมนะ ผมจะรีบจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด” ชนิศา เดินลงรถด้วยอาการเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง มองจนกระทั้งรถขับลับตาไป ในสมองตอนนี้มีคำว่า เกลียด คำเดียวเท่านั้น ผู้จัดการของเธอตามมาติดๆ มองเห็นเธอยืนเหม่ออยู่ข้างถนน“เลิกมองได้แล้ว ขึ้นห้องเถอะ ไม่งั้นนักข่าวจะตามมาทันเอานะ” เขากระซิบเตือนเธอ “ฉันยังมีโอกาสกลับตัวอยู่ไหม?” ผู้จัดการส่วนตัวกลัวว่าเธอจะคิดสั้น รีบพูดขึ้นว่า “มีแน่นอนสิ เด็กในท้องคือไพ่ใบสุดท้ายของเธอชเยศจะไม่มีทางทิ้งเธอแน่นอน!” “ลูกหรอ?” ชนิศาลูบท้องตัวเองเบามือ สายตาเริ่มมีประกายความหวังขึ้นมา ใช่ ฉันยังมีลูกอยู่