ตอนที่ 28 นักแสดงยอดเยี่ยม

ต๭นที่ 28 นักแสดงยอดเยี่ยม พอเช้าของวันที่สอง จิรภาสก็นังรถกลับไป หลังจากพี่นัฎมองเธอส่งส่งเขาเสร็จแล้ว จึงบอกเรื่องเมื่อวานที่ ชเยศโทรมา “จะต้องโทรกลับไปไหม?” “ไม่ต้อง” จิดาภาดอ่านบทละคร ปฏิเสธอย่างเยือกเย็น“ถึงเวลาที่จะให้เขาลิ้มรสชาติการถูกมองข้ามบ้าง” “ใช่! สองวันนี้ชนิศาไม่ได้มากองถ่ายได้ยินว่าขอลาพี่ได้ยินมาว่าเขาจะเปลียนตัวนางเองแล้วนะ ตั้งใจแสดงบทตัวเองให้ดีที่สุด ที่เหลือเดี่ยวพี่จัดการเอง” “ค่ะ ลำบากพี่นัฎแล้ว เริ่มถ่ายกี่โมงคะ?” “เก้าโมงเช้า เดี่ยวพี่จะไปเป็นเพื่อนด้วย” ตอนที่จิดาภาเดินเข้ากองถ่ายทีมงานก็เตรียมทุกอย่างจวนจะเสร็จแล้ว วันนี้ตัวละครเริ่มจะชัดเจนขึ้น ฉากที่สองและฉากที่สาม เป็นการเข้าคู่กันของตัวเด่นธวัล จิดาภาและพระเอกในเรื่อง “พระเอกของเรื่องคือ ปรพล ...บริษัทเฮงซื่งเขาเป็นคนที่ไม่อะไรกับใคร” พี่นัฎบอกเธอเสียงต่ำ “ค่ะ เข้าใจแล้ว” จิดาภาเคยไปทักทายเขาเขาจะชัดเจนเรื่องงานก็คืองาน จะไม่มีความรู้สึกส่วนตัวใดๆ แม้ว่าคนตรงข้ามจะเป็นมืออาชีพ หรือมือใหม่ สำหรับเขาแล้วคือเท่าเทียมกัน รองผู้กำกับมองดูฉากที่จะต้องถ่านทำวันนี้เดินไปหาจิดาภา “บทวันนี้จะยากสักหน่อยนะ ให้คุณแสดงบทร้องให้คิดถึงอดีตความหลัง เป็นช่วงที่เธอและพระเอกยังเป็นแฟนกันอยู่ คิดว่าจะเล่นได้ไหม?” “ได้ค่ะ” จิดาภาได้เห็นบทมาก่อนหน้านี้ จึงเข้าใจฉากละครในวันนี้ รองผู้กำกับผงกหัว เสร็จก็เดินไปหา ปรพล พอวางตำแหน่งนักแสดงเสร็จ ก็เริ่มถ่ายทำ เหล่านักแสดงเริ่มเข้าฉากจิดาภาจัดแจงเครื่องแต่งกายการแสดงครั้งนี้ความตื่นเต้นไม่เหมือนกับครั้งที่ผ่านมา ครั้งนี้จะต้องแสดงอารมณ์อย่างหนักวินาทีที่มองเห็นพระเอกในเรื่อง จะต้องร้องให้ออกมา ร้องแบบปวดร้าวทรมาน ต้องกลั้นไว้อย่างหนักหน่วง คุณณัฏฑ์ผู้กำกับและร้องผู้กำกับนั่งอยู่เก้าอี้ข้างหน้า กำลังรอดูฝีมือของจิดาภาอย่างตื่นเต้น “อย่า!” จิดาภาร้องออกมาด้วยเสียงอันนุ่มแต่อ่อนแอเหลือเกินวินาทีในฉาก จังหวะที่นำเข้าฉาก เพียงมองปลายเท้าของเธอ อยากจะเดินก้าวเข้าหาพระเอก แต่กลัวว่าใจที่มันยังลังเลจะกลั้นน้ำตาไม่ไหวอีกต่อไป คนดู ทีมงาน ผู้กำกับ ทุกคนที่อยู่ในการถ่ายทำนั้น ต่างอึ้งในฝีมือการแสดงของเธอ แต่ไม่มีใครสักคนที่คิดว่า เธอสามารถเล่นแสดงบททางความรู้สึกได้ออกมาดีมากมาย และน้ำตาไหลออกมาอย่างรวดเร็ว “คุณ...” ปรพลก้าวไปข้างหน้าครึ่งก้าว นักแสดงจะต้องพูดตามบท จิดาภาทรุดลงคุกเข่าอยู่ที่พื้น ร้องให้ไม่หยุด พอผู้กำกับยกมือให้สัญญาณกล้องเริ่มย้ายไปจ่ออยู่ที่หน้าของจิดาภา ตั้งแต่ดวงตาจนถึงขากรรไกรด้านบน ทุกความรู้สึกทั้งหมดต่างสามารถถ่ายทอดออกมาได้ครบราวกับเป็นความรู้สึกจริง “รอจนกระทั่งผู้กำกับสั่งคัช ทุกคนที่อยู่ที่นั่นตางอินร้องให้ไปตามๆกัน “ไม่แปลกใจเลยที่เธอได้รับรางวัลนักแสดงนำดีเด่น ยอมรับเลยว่าเก่งจริงๆ” “ฉันว่าให้เธอเป็นนางเอกในเรื่องยังเป็นได้เลย ละครเรื่องนี้จะต้องดังอย่างแน่นอน” พี่นัฎที่อยู่ข้างๆ พนมมือขึ้น “ขอบคุณฟ้าดิน ในที่สุดก็ให้โอกาสจิดาภาได้กลับมาอีกครั้งแล้ว” ในตอนที่จิดาภาประกาศลาวงการไปตอนนั้น คนที่เสียดายแทนเธอมากที่สุดคือพี่นัฎเขาเข้าใจกว่าทุกคนดีว่า จิดาภาทุ่มเทกับการแสดงครั้งนี้มากมายขนาดไหน นอกจากเรื่องพรสวรรค์แล้ว หยาดเหงื่อ หยดน้ำตาที่ไหลริน ไม่ใช่ที่คนธรรมดาจะผ่านมันมาได้ ในช่วงที่เธอยังดังนั้น เลือกปลดตัวเองออกมา ถือว่าเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของวงการบันเทิง ถ้าดูจากรูปร่างหน้าตา และความสามารถการแสดงแล้ว จะมีสิทธิ์เข้าสู่วงการหนังฮอลีวูดอย่างแน่นอน จิดาภาเข้าสู่วงการนักแสดงอย่างรวดเร็วพัฒนาเลื่อนระดับฝีมืออย่างรวดเร็ว เธอกลับไปยังจุดเดิม เลือกกลับไปเดินเคียงข้าผู้กำกับเหมือนเคย มองดูภาพที่หน้าจอมอนิเตอร์ “ฉากเม่อสักครู่ ยังต้องการถ่ายมุมไหนอีกไหม?” ระดับละครเรื่องนี้นับว่ายากจริงๆ คุณณัฏฐ์ผู้กำกับชื่นชมฝีมือการแสดงของจิดาภาแต่เขามองหน้าจอด้วยความสงสัย “ถ้าเขาถ่ายจากมุมซ้าย เธอยังสามารถรับประกันได้ไหมว่าการแสดงมันจะไม่แย่? จุดๆนี้ มีระดับคามยากที่ค่อนข้างมาก” การร้องให้ไม่ใช่เรื่องยากแต่การจะให้ร้องให้ให้ได้เหมือนกันทุกครั้ง สำหรับนักแสดงแล้ว ถือว่าเป็นบททดสาอบที่ยิ่งใหญ่ จิดาภานิ่งคิดสักครู่พยักหน้าอย่างมั่นใจ “ฉันอยากจะลองดูค่ะ ขอถ่ายไหมอีกรอบค่ะ” รองผู้กำกับตะโกนสั่งฝ่ายงานอย่างพอใจ “แต่ละฝ่าย เตรียมกอง!” นี่ถึงเรียกว่านักแสดงมืออาชีพสามารถทำได้ทุกอย่างตามความต้องการของผู้กำกับสิ่งที่สำคัญที่สุด จิดาภามีความสามารถที่จะถ่ายละครเรื่องนี้ให้ออกมาดีที่สุด โดยที่แยกแยะเรื่องของชเยศและชนิศาไม่ให้กระทบกับเรื่องงานและมีการพัฒนาฝีมือการแสดงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตลอดทั้งช่วงบ่าย ถ่ายละครสองเรื่องตอดกันจิดาภาแสดงเต็มที่เต็มความสามารถ ทีมงานทุกคนต่างชื่นชม ช่วงเวลาพักรีบนำผลไม้ที่เตรียมไว้มาให้เธอ “กินสักหน่อยเถอะ ค่อยไปเติมหน้า” จิดาภาเป็นคนที่เวลาทำงานไม่ได้สนใจเรื่องเวลาต่างก็เป็นพี่นัฎเองที่คอยดูแลเธอในทุกเรื่อง “ขอบคุณค่ะ”จิดาภากินได้สองสามคำ ก็มองเห็นพี่นัฎวางสายมือถือด้วยความโมโห จึงถามขึ้นด้วยความแปลกใจว่า “มีอะไรหรือคะ?” “คุณชเยศ เขาขอกว่าหาตัวเธอไม่พบ และได้โทรหาเธอสิบกว่ารอบแล้ว” จิดาภาส่ายหัว “ทั้งๆรู้อยู่ว่าจะมีวันนี้ ทำไมตอนแรกถึง!” พึ่งพูดจบ เสียงโทรศัพท์ของพี่นัฎก็ดังขึ้นอีก นัยตาจิดาภาเริ่มเปลี่ยนสีไป วางผลไม้ในมือลง “ฉันรับเอง จะให้เขารบกวนเธอต่อไปแบบนี้ไม่ได้” “พี่นัฎ จิดาภาอยู่ไหนให้เธอติดต่อกลับด่วน” ชเยศตะโกนขึ้นทันทีเมื่อสายโทรศัพท์ถูกรับ “มีธุระอะไรกับฉันหรอ?” จิดาภาตอบเสียงเรียบนิ่ง “จิดาภา ทำไมโทรศัพท์เธอโทรไม่ติด ตอนนี้เธอยังอยู่กองถ่ายอยู่ไหม? คุณ....” ชเยศพุ่งคำถามใส่ “ถ้าคุณไม่มีธุระอะไร ฉันขอทำงาน สวัสดี” “ไม่ คุณฟังผมก่อนนะ ผมคิดดีแล้ว พวกเรารีบแต่งงานกันเถอะ คุณอยากจะรับละครกี่เรื่องก็ได้หมด ตามใจคุณเลย คุณอยากทำอะไร ผมจะสนับสนุนคุณทั้งหมด จิดาภา ผมไม่มีคุณไม่ได้ ผมจะรีบไปจองตั๋ว ไปหาคุณ แล้วเรารีบไปจดทะเบียนสมรสกัน!” ชเยศดื่มเหล้าทั้งคืนเลือกอาศัยวิธีนี้ในการแก้ปัญหาสถานการณ์แบบนี้ เขาจะทิ้งจิดาภาเพื่อไปหาชนิศาไม่ได้ไม่ใช่เพราะเขารักจิดาภา แต่เพราะจิดาภาคือ สิ่งที่มีค่าของตระกูลวีรภัทรเมธี แม้ว่าธุรกิจอสังหาริมทรัพย์เกือบทั้งหมดของตระกูลจะอยู่ที่ต่างประเทศแต่ถ้าเขาได้เป็นลูกเขยของตระกูลเธอจะต้องได้รับการแบ่งสมบัติไม่น้อยเช่นกัน และมีผลดีอย่างมากต่อธุรกิจงานของเขา เพียงแค่จิดาภายังไม่เห็นคลิปเหล่านั้น เขาก็ยังมีโอกาสแย่งเธอกลับมารอจนกระทั่งตอนข้าวใหม่ปลามัน จิดาภารักเขามากขนาดนี้ไม่ยอมไปจากเขามากขนาดนี้ส่วนชนิศา ชเยศไม่มีทางที่จะมากไปกว่านี้แล้ว “แต่งงานงั้นหรอ?”จิดาภากลั้นไม่ไหวหลุดหัวเราะออกมา “ฉันจำได้ว่าคุณเคยบอกไว้ จะยืดเวลาออกไปให้นานที่สุด มาเปลี่ยนใจอะไรเร็วขนาดนี้ล่ะ?” “ตอนนั้นผมพูดด้วยอารมณ์โกรธอยู่คุณรอผม ผมจะรีบไปหาคุณ!” “คุณจะมาคนเดียว หรือว่าพาชนิศามาด้วยล่ะ ?ในวิดิโอคุณแสดงออกว่าพอใจร้อนแรงมากขนาดนั้น คุณจะทิ้งเขาลงจริงหรอ?”จิดาภาถอนหายใจแข็ง พูดขึ้นด้วยคำพูดที่เด็ดขาด “ชเยศ เลิกคิดว่าฉันโง่ได้แล้ว” “จิดาภา คุณอย่าไปเชื่อข่าวมั่วๆพวกนั้นเลย ผมกลัวว่าคุณจะคิดมาก ก็เลยถึงชวนคุณไปจดทะเบียนสมรสในตอนนี้ไง คุณสบายใจได้ ผมจะอธิบายเรื่องทั้งหมดให้คุณฟังอย่างละเอียดผมและชนิศาเราก็แค่เพื่อนร่วมงานกันไม่ใช่ดังที่ทุกคนเห็นอย่างแน่นอนรูปภาพ และคลิปพวกนั้น มันเป็นของปลอมที่ถูกสร้างขึ้นมาแค่นั้นเอง” “ถ้ายังงั้น คุณก็ยกเลิกสัญญากับชนิศาสิ มีเพียงแค่ให้ชนิศาออกไปจากบริษัทJS จึงจะเป็นการพิสูจน์ได้ว่าคุณบริสุทธิ์ใจ “จิดาภาเอ่ยเสียงเรียบอย่างเยือกเย็น