ตอนที่ 30 สร้างบารมี

ต๭นที่ 30 สร้างบารมี “ในตอนนั้นฉันมันโง่เอง ไปหลงในความสัมพันธ์อันจอมปลอมพวกนั้น ต่อไปฉันจะไม่หลงในกลอุบายของเขาอีกต่อไป” จิดาภาเลื่อนดูข่าวในโทรศัพท์ที่กำลังเป็นกระแสนิยมอยู่ตอนนี้ ยิ้มแบบเยือกเย็น เพื่อจะให้ชนิศาได้รับรางวัล ชเยศยังคงคิดหาวิธีการอยู่เรื่อยไม่หยุด ตอนนี้ในที่สุดก็กำลังจะทอดทิ้งเธอแล้ว!” แม้ว่าเขาจะไม่มีเมตตา แต่จะมาโทษว่าเธอไม่ยุติธรรมก็ไม่ได้นะ “พี่นัฏฐ์คะ รบกวนเตรียมสัญญาของฉันกับบริษัทJSให้หน่อยนะคะ ใกล้ถึงตอนนั้นจะได้หยิบมาใช้ทัน” จิดาภาพิงเบาะรถแล้วเอ๋ยขึ้น พึ่งจะหลับตาลงกลับได้ยินเสียโทรศัพท์ของพี่ณัฎดังขึ้น “คุณชเยศโทรมา ทำไงดีคะ?” พี่นัฎทำตามที่สั่ง “รับเถอะ” ตอนนี้จะหลบก็หลบไม่พ้นแล้ว เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะรับมือกับเธอยังไง พี่นัฎรับโทรศัพท์พูดไม่กี่ประโยค ก็ร้องขึ้นเสียงดัง “ไม่ได้ ฉันจะไม่ยอมให้จิดาภาอยู่ในเงื้อมมือของใครอีกต่อไป คุณชเยศ เป็นคน อย่าได้จนตรอกขนาดนี้” เธอวางสายอย่างหัวร้อน พูดกับจิดาภาว่า“พวกเขาจะเปลี่ยนนายหน้าให้กับคุณชื่ออะไร ฐานิสา ประมาณนี้เธอคือคนที่จะติดต่อกับกองถ่าย งานละครต่างๆให้เธอชั่วคราว รวมถึงชเยศใช้ชื่อบริษัทเพื่อจะเปิดเผยข่าวว่าเธอจะพักรับงานก่อนยังติดต่อ ทีมละคร (กาลเวลา) เปลี่ยนแปลงฉากที่มีคุณ ให้ลดงานยิ่งน้อยยิ่งดี ชัดเจนว่าเขาจะกำจัดคุณ” ไม่ว่าจะพูดยังไง จิดาภาก็ยังติดสัญญาว่าอยู่ในสังกัด JS หากไม่ได้รับการอนุมัติจากชเยศ เธอไม่สามารถรับงานได้หรือต่อให้รับมาแล้ว เพียงแค่คำพูดเขา ก็มีสิทธิ์ตัดโอกาสนั้นทิ้งไป ในปีนั้น ถ้าหากเธอไม่โง่เชื่อคำพูดของชเยศ ให้ขอถอนตัวออกจากวงการ เขากลับมาใช้วิธีเดิมๆกับเธออีกแล้ว “เราเปิดโปงเรื่อชนิศาท้องกันเลยดีไหมคะ เขาจะได้รู้ความร้ายกาจของเราบ้าง!” พี่นัฎโกรธจัด ผิดหวังแทนจิดาภา เธอทำเพื่อบริษัทเขาตั้งมากมาย แม้ว่าจะมีความดีมากอะไร แต่ก็ลำบากมาเช่นกัน แต่เพราะคำพูดของชนิศาเพียงไม่กี่คำ กลับลืมไม่สนใจความรู้สึกที่เคยมีต่อกันในครั้งก่อน “ยังไม่ถึงเวลา” จิดาภามองวิวไกลข้างถนน พูดอย่างสงบว่า “อยู่ในวงการนี้ไม่ใช่ใครจะพูดอะไรแล้วจะเป็นไปตามนั้น ชนิศาถ่ายละครมาตั้งนานไม่ควรใช้วิธีต่ำๆพวกนี้ เธอวางแผนให้ฐานิสา มาเป็นนายหน้าของฉัน จะต้องมีแผนอะไรต่อไปที่รออยู่ งั้นเราก็ปล่อยรอดูแผนต่อไปของเขาเถอะถูสิว่าเขาจะมาไม้ไหนอีก!” ถ้าจิดาภาตัดสินใจจะทำอะไร จะมีใครที่ขัดเธอได้! ฝั่งทางด้าน จิรภาส ก็กำลังรอฟังข่าว เพื่อการปกป้องเธอให้ดียิ่งขึ้น หลังจากงานแต่งหนึ่งวัน ก็เริ่มส่งคนไปคอยติดตามจับตามองจิดาภา ต่อคนภายนอกเธออาจจะเป็นแค่ดาราธรรมดาแต่สำหรับเขาเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในชีวิตของเขา จิรภาสเงยหน้าขึ้นจากเอกสารในมือ ดวงตาเยือกเย็นหรี่ลงครึ่งหนึ่ง “ชเยศ แกหาที่ตายแท้ๆเลย ... ไปสืบประวัติฐานิศามาอย่างละเอียด อย่าให้เธอมีโอกาสได้ลงมืออะไรใดๆ” “ครับ คุณจิรภาส” จิรภาสหน้านิ้วคิ้วขมวด และขยายออกในวินาทีต่อมา ผู้หญิงที่เขาตกหลุมรัก จะถูกคนอื่นทำร้ายได้ง่ายขนาดนี้ได้ยังไง พวกเขารนหาที่ตายซะแล้ว! ต่อมาผู้ช่วยของเขาได้ส่งข้อมูลทั้งหมดของคุณฐานิศา ให้กับพี่นัฎ พี่นัฎเอ่ยออกมาจากใจ “สมกับเป็นท่านประธานบริษัทเคเอฟจริงๆด้วย ทำงานมีประสิทธิภาพและรวดเร็วจริงๆ!” เมื่อจิดาภารู้ว่าจิรภาสจะต้องยื่นมือมาช่วยเขาอย่างแน่นอน เธอยิ้มและส่งข้อความกลับไปให้จิรภาส พี่นัฎมองอยู่ข้างๆโยกหัวเบาๆ “แย่ล่ะๆ เธอติดกับเขาแล้วจริงๆดูดูทำหน้าเข้าสิ ระรื่นเชี่ยว” จิดาภาไม่ได้พูดอะไร ส่งสายตาเคืองๆนิดๆ ก่อนจะเตรียมตัวเข้าบริษัท แสงหน้าจอโทรศัพท์สว่างว๊าบขึ้น เป็นข้อความข้อความที่สร้างความไม่พอใจต่อคนดูเป็นอย่างยิ่ง ผู้นายหน้าคนใหม่ที่ชเยศจัดให้เธอ “ฉันขอร้องให้ชเยศ ให้โอกาสเธอสักครั้ง เป็นงานโฆษนาชุดชั้นใน เธอรีบออกจากกองถ่ายขยะพรรคนั้นออกมาพบฉัน ฉันให้เวลาเธอแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น!” ระยะทางจากกองถ่ายถึงบริษัทศูนย์กลางในเมือง อย่างเร็วที่สุดก็ชั่วโมงครึ่ง จิดาภาลบข้อความนั้นทันที เดินนำนัฎไปที่ห้องทำงานของชเยศ “จิดาภา ทำไมเธอเข้าห้องไม่รู้จักเคาะประตูล่ะ!” ชเยศกำลังดูเอกสาร พอได้ยินเสียงฝีเท้า จิดาภาก็เดินรุดเข้ามาในห้องแล้ว “ในตอนนี้ ฉันจะต้องเคาะประตูรอเธออนุญาตก่อนถึงจะได้พบคุณใช่ไหม? ชเยศ คุณไม่มีอะไรที่จะพูดกับฉันเลยหรอ?”จิดาภายืนอยู่หน้าโต๊ะทำงาด้วยท่าทางที่อันธพาล ใบหน้ายิ้มแบบเยือกเย็น “ถ้าเกิดว่าคุณตกหลุมรักชนิศา คุณก็บอกฉันสิ ฉันยอมที่จะช่วยส่งเสริม แต่อย่ามาใช้วิธีไปแอบขโมยกินกันในที่ลับมันเร้าใจมากนักหรอ?” “พูดอะไรของเธอ !” รีบลุกขึ้น รุดไปปิดประตู จิดาภากอดอกแน่น รักษาระยะห่างระหว่าเธอและเขา สีหน้าหยามเหยีดเกลียดชัง “ทั้งโลกเขารู้กันหมดแล้ว มีเพียงแค่ฉันที่มีฐานะว่าเป็นคู่มั่นโง่อยู่คนเดียว คุณยังจะให้พูดอะไร ในสายตาของคุณยังมีฉันอยู่อีกไหม?” “จริงๆฉันก็ไม่ได้อย่างทำให้เรื่องมันวุ่นวาย เป็นเธอที่บังคับฉันเอง ตอนแรกเธอรับปากกับฉันว่ายังไงกัน เธอบอกว่าจะลาวงการไปก่อนแต่คุณกลับทำลายชนิศาด้วยมือคุณเอง! นั่นเท่ากับว่าเธอทำลายอนาคตฉันด้วย จิดาภา คนที่เล่นละครเก่ง คือเธอ!” ชเยศไม่ได้แสดงให้เห็นว่าตนอ่อนแอ อย่างน้อยที่สุดก็ทำเหมือนตนไม่ได้ทำผิดอะไรเท่านั้นเอง จิดาภามองดูหน้าของเขา เกิดความรู้สึกกระอักกระอวนขึ้นในใจ ทำไมเขาต้องมาพบเจอกับคนอย่างนี้ตลอดเลย เมื่อมองเห็นเธอเงียบไป ชเยศก็คิดว่าตนเองอยู่เหนือกว่าเธอได้แล้ว รู้สึกสะใจอย่างมาก “เดินฉันก็ชอบใบหน้าใบนี้ของเธอ จนอยากจะแต่งงานกับเธอสักปีสองปีก็ค่อยหย่า แต่เธอกลับไม่ยอมให้ฉันแตะต้องอะไรเธอเลยแม้แต่น้อย จะมาแสร้งไร้เดียงสาทำไม!” “คำว่ารักที่พูดออกจากปากเธอ เป็นเพียงแค่คำลวงล่อให้ผู้หญิงร่วมเตียงด้วยเท่านั้น ฉันรู้สึกสงสารชนิศาเหลือเกิน วันนี้คุณละฉันเราขาดกัน ต่อไปก็ทางใครทางมันละกัน” “ก็ดี ทางใครทางมัน! แต่ว่าคุณอย่าหวังว่าจะหลบผมพ้น เพียงแค่สัญญาของคุณยังไม่หมด คุณก็ยังเป็นคนของผมอยู่ หรือต่อให้หมดสัญญาแล้ว ฉันก็ยังสามารถจัดการต่อสัญญาต่อให้คุณได้ ผมจะไม่มีวันให้คุณได้มีโอกาสฟื้นคืนเด็ดขาด!” “งั้นฉันจะรอดู......แต่ว่า ฉันคิดว่าฉันจะเห็นการล่มสลายของบริษัทคุณมากกว่า!” ความสัมพันธ์ทั้งหมดในหลายบีที่ผ่านมามลายหายไปง่ายๆ จิดาภาถือซะว่าตัวเองตัวเองพบเจอกับหมาที่ไม่มีหัวใจเลือดเนื้อตัวหนึ่งไม่ใช่ว่าเธอไม่เจ็บปวด แต่หลังจากที่ผ่านความเจ็บปวดมาแล้ว เธอจึงรู้ว่าตนเองต้องเดินขึ้นมาจากขุมนรกนี้ จึงสามารถมีชีวิตใหม่ได้ จิดาภาเดินจากไป ด้วยดวงใจที่เจ็บปวดครั้งสุดท้าย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะทำให้ทีมงานละครทุกคนคาดไม่ถึง และยืนหยัดต่อไป “เป็นไงบ้าง” พี่นัฎมารอเธออยู่ที่ห้องแต่งตัวไม่ไปไหน “เปิดศึกแล้ว” จิดาภายิ้มอย่างมีเลศนัย ช่วงที่เดินออกมาจากห้องของชเยศ เธอได้วางเรื่องราวที่เกิดขึ้นลงหมดแล้ว