​ตอนที่38 ภรรยาที่น่ารัก

ต๭นที่38 ภรรยาที่น่ารัก ในช่วงที่ทุกคนรอคอยดูปฏิกิริยาที่จะโต้ตอบของจิดาภา ผู้สื่อข่าวของบริษัท เค เอฟได้เผยแพร่คลิปวิดีโอการให้สัมภาษณ์คลิปหนึ่ง คนที่มาให้สัมภาษณ์คือ นักแสดงสองคนที่เคยร่วมงานกับจิดาภา “ต้องยอมรับนะคะว่า เธอคือนักแสดงที่มากความสามารถจริงๆ ถ้าเกิดว่าเธอกลับเข้าวงการอีก ฉันจะต้องเชิญเขามาแสดงในละครของฉันให้ได้” “ในฐานะที่คุณเป็นผู้กำกับ ข่าวในอินเตอร์เน็ตพวกนั้นคุณได้ดูรึยังคะ แล้วคุณคิดว่าข่าวที่ JS ปล่อยออกมามีความจริงเท็จมากน้อยแค่ไหนคะ “เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา ฉันก็ไม่รู้ชัดและก็จะไม่ขอเอ่ยถึงใดๆ แต่ว่าหากมองในมุมมองของการเป็นมืออาชีพ ฝีมือการเป็นศิลปินนักแสดงของจิดาภานั้นอยู่ในชั้นเยี่ยมเลยทีเดียว เธอควรค่าแก่การได้รับโอกาสการพัฒนา หากขาดเธอไป วงการการแสดงของเราก็จะขาดทุนไปมากเช่นกัน” ในวิดีโอช่วงสุดท้าย ยังปรากฏสัญญาจ้างของจิดาภาและบริษัทJS หากเป็นคนที่มีสายตาเฉียบแหลม เพียงแค่มองแวบเดียวก็รู้ว่าสัญญาจ้างฉบับนี้ไม่ยุติธรรมต่อจิดาภาเป็นอย่างมาก ไม่ใช่แค่ปิดกั้นความสามารถของเธอ ยังเป็นการทำลายแล้วซึ่งช่วงชีวิตวัยสาวของเธอด้วย เหมือนกับคลิปเสียงไม่กี่ประโยคที่ไม่ชัดเจนคลุมเครือ ที่ JS นำออกมาเผยแพร่ซิงลุ่ยในฐานะเป็นบุคคลที่สาม เมื่อยกเรื่องคลิบนี้ขึ้นมาพูดจะน่าเชื่อถือมากกว่า นอกจากนี้ พวกเขายังไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่าการกระทำของจิดาภาไม่ถูกต้องในเรื่องใด แต่กลับมุ่งการโจมตีไปที่ค่ายJS โดยตรง ในฐานะที่เป็นบริษัทต้นสังกัดการแสดง เราไม่อาจกล่าวอ้างได้ เวลาผ่านไปไม่นานเพียงครึ่งวัน ผู้คนในโซเชี่ยลต่างทำการโหวดกัน ซึ่งจำนวนคนที่โหวดให้จิดาภากลับเข้าวงการอีกมีมากถึง 95% คลิปเสียงของเรานักแสดงหางแถวที่ใส่ร้ายจิดาภาก็ถูกขุดขึ้นมา เกิดกลับคำในทันที บอกว่าคำพูดทั้งหมดเป็นคำที่ชนิศาเป็นคนบอกให้พูดแบบนั้น จิดาภาเป็นผู้บริสุทธิ์ และไม่เคยตบเขาจริงๆเหมือนในคลิป ความจริงถูกเปิดเผยออกมา ทั้งหมดเป็นความโกรธแค้นของมือที่สามอย่างชนิศา ที่จะจัดการกับจิดาภา คนที่ใช้วิธีสกปรกคือ บริษัท Jsจิดาภาไม่ต้องการแม้แต่จะล้างคืนความบริสุทธิ์ให้ตัวอง เขาเป็นนักแสดงที่ซื่อสัตย์จริงใจและมืออาชีพจริงๆ มาโดยตลอด ไทม์ไลน์รวมไปถึงเว็บไซด์ส่วนตัวของชนิศา กำลังถูกโจมตีอย่างหนัก ทุกคนต่างมารุมแสดงความคิดเห็นด่าเธอ “น่าไม่อาย มาแย่งคู่มั่นคนอื่นยังไม่พอ แล้วยังมาทำลายชีวิตเขาอีก” “ไสหัวออกไปจากวงการศิลปินไปเลยไป๊ พวกเราไม่อยากเห็นความสามารถอันง่อยๆเน่าๆของเธอ” “เอื่อมระอา ก็เพราะมีคนแบบคุณนั่นแหละ จำทำให้มีนักแสดงใหม่ๆไม่ดีมากมาย” เธอโกรธจนกรี๊ดออกมา โยนโน๊ตบุ๊คทิ้ง “จิดาภา จัดเกลียดแก” ชเยศที่นั่งอยู่ข้างๆ นิ่งสงบใบหน้าราบเรียบ เมื่อสักครู่นี้โทรศัพท์ติดต่อกับครอบครัว แม้ว่าเขาจะเป็นผู้จัดการบริษัทJS แต่เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ก็ยังต้องอธิบายให้ครอบครัวได้รับรู้ด้วย ไม่ต้องสงสัยว่าผลเป็นไง ก็ถูกด่าไปยกใหญ่เลยนะสิ มองดูชนิศาระเบิดอารมณ์ด้วยใจที่สับสนกระวนกระวาย ปวดหัวสุดๆ ถ้าหากว่าเขาไม่ยอมปล่อยจิดาภาไป ตอนนี้เขาคงได้เป็นสามีที่โชคดีของจิดาภาไปแล้ว ถ้าเผื่อวันไหนอยากนอกใจค่อยติดต่อชนิศาก็พอ และจะได้ไม่ถูกจอดาภาถีบหัวส่งอย่างน่าอนาถแบบนี้ แถมไม่ต้องถูกพี่ใหญ่ต่อว่าแบบนี้ด้วย “พอทีๆ ฉันขอโทรศัพท์ เธออย่าส่งเสียงไป” ชเยศ ตะโกนบอก พร้อกับกดเบอร์โทรออกหา จิดาภา สายโทรศัพท์ไร้การตอบรับใดๆ แต่เขายังไม่โทรซ้ำอีกอย่าไม่รู้สึกเบื่อ ในตอนนี้คนที่จะสามารถช่วย JSได้มีเพียงจิดาภาคนเดียวเท่านั้น “ฮัลโหลว” จิดาภาที่กำลังเล่นโยคะอยู่ มองเห็นชื่อของคนที่โทรมา จึงกดรับสาย “หยุดทำอย่างนี้เถอะ ฉันยอมแพ้แล้ว เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ พวกรา....มีความทรงจำที่ดีต่อกันมากมาย เธอทำลายบริษัทของฉันได้ลงจริงๆหรอ? ชนิศาที่อยู่ข้างๆพอได้ยินประโยคนี้ ตาโพลงโต คิดไม่ถึงว่าชเยศจะยอมแพ้ง่ายๆขนาดนี้ แต่ชเยศกลับส่งสายตาบอกเป็นนัย ชนิศาจึงรอให้ชเยศวางสายก่อนค่อย คิดบัญชีทีหลัง “คุณคิดว่าฉันจะตอบตกลงไหม?” คุณไม่เคยรักฉันเลยตั้งแต่แรก ทั้งหมดที่คุณทำล้วนแต่ทำเพื่อตัวเอง บริษัทJSตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ในตอนนี้ ไม่ใช่เป็นผีมือคุณหรอกหรือ เพราะคุณไง อ๋อลืมไป ยังมีชนิศา อีกอยู่” เธอตอบกลับอย่างเยือกเย็น เรื่องมาจนถึงขนาดนี้แล้ว คำพูดที่ฉันพูดออกไปทุกคำมันก็เหมือนกับมีด ที่กำลังกรีดเข้าไปยังหัวใจของชเยศ “ทำไมเธอเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ เมื่อก่อนเธอ....” “อย่าพูดถึงอดีตเลย ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมากขนาดมารำลึกความหลังกับคุณ ฉันจะให้พี่นัฎและทนายไปเจรจากับคุณ ที่ฉันตัดสินใจเซ็นสัญญากับคุณในตอนแรก เพราะเห็นแก่หน้าคุณชลลดา เท่านั้น ตอนนี้...เลิกตามตอแยแล้วล่อยฉันไปถอะ ครอบครัวคุณติดหนี้ฉัน มามากพอแล้ว” “จิดาภา อย่าทำอย่างนี้กับฉันได้โปรด ผมจะไปหาคุณตอนนี้ เรามาคุยกันดีๆกัน” ชลดาคือพี่สาวคนที่สองของชเยศ และเป็นลูกสาวของทีปินา เธอชอบจิดาภามาก นอกจากนี้ยังป่วยเป็นโรดกระดูกตั้งแต่ยังน้อย ก่อนที่ชเยศจะหมั่นกับเธอในตอนแรกนั้น ได้คะยั้นคะยอให้เธอไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล ผลออกมาว่ากระดูกของเธอทั้งสองนั้นเข้ากันได้ดี เพียงแค่รอให้อาการของชลดา คงตัวก่อน จึงจะสามารถปลูกถ่ายได้ ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถเอาชนะจิดาภาได้ จิดาภาตัดสายไป ชเยศไม่รู้จะทำเช่นไร จึงหยิบเสื้อคลุมและเดินออกนอกห้องไป “ชเยศ คุณจะกลับไปคืนดีกับยัยนั้นจริงหรอ? แล้วฉันล่ะ ฉันจะทำยังไง” เธอรุดจับชเยศไว้อย่างกระวนกระวายใจ น้ำตาไหลเต็มสองตา “คุณปล่อยผมก่อน ผมไม่ได้จะทำอย่างนั้นจริงๆสักหน่อย ผมมีเหตุผลส่วนตัวของผม แล้วเดี่ยวจะมาอธิบายให้ฟังทีหลัง คุณพักผ่อนดูแลครรภ์ให้ดีอะ” “ไม่ ถ้าวันนี้คุณกล้าก้าวออกจากประตูนี้ไป ฉันจะไปเอาเด็กออก” ชนิศาปราดน้ำตา เธอเป็นผู้หญิง เธอรู้ดีว่าตอนนี้ชเยศแคร์จิดาภา โดยเฉพาะตอนนี้ที่ชีวิตเธอนับวันยิ่งดีขึ้น ชนิศาจะไม่ยอมให้ชเยศไปพบเธอเด็ดขาด แม้ว่าด้วยเหตุผลใดๆก็แล้วแต่ “เลิกเอาเรื่องลูกมาขู่ผมสักที” ชเยศเอ่ยขึ้นอย่างหัวร้อน จากน้นก็รีบเดินออกไป …… จิดาภาฝึกโยคะเสร็จ ลุกขึ้นทั้งตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ ในขณะที่กำลังจะเข้าไปอาบน้ำ ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ดังมาจากฝั่งประตูทางเข้า “จิรภาส คุณกลับมาแล้วหรอ” ก้าวเล็กๆรีบวิ่งไปหยุดอยู่ตรงหน้า ยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาเบาๆ “วันนี้คุณกลับมาเร็วกว่าปกติ” “ครับ คิดถึงคุณมากเกินไป จะต้องเจอคุณให้ได้ ผมรอเวลา รอไปรอมาก็เลยรอไม่ไหว” ปากขยับพูดขณะที่มือก็โอบรอบเอวของหญิงสาว ทั้งสองล้มตัวลงไปบนโซฟา เขากลับไม่รีบร้อนในการถอดเสื้อผ้า แต้กลับชมเชยในใบหน้าเขินแดงอันมีเสน่ห์แบบนี้ของเธอ ผู้หญิงที่น่าหลงใหล ที่ดึงดูดใจเขาให้สั่นไหวได้ตลอดเวลา “ผ้าม่าน....” แม้ว่าที่นี้จะเป็นคอนโดเดี่ยวส่วนตัว ไม่มีใครมองเห็นได้ แต่ความใคร่ในตอนกลางวันเช่นนี้ ก็ทำให้เธอเขินอายได้เช่นกัน “ที่แท้คุณหญิงชอบความมืดสักหน่อยนี่เอง” จิรภาสเผยรอยยิ้มอย่างชั่วร้าย ใช้เสื้อโค้ตคลุมหน้าของทั้งสอง “แบบนี้โอเคขึ้นสักหน่อยหรือยัง?” กลิ่นอายมนสน่ห์แห่ความใคร่กำลังถูกจุดประทุขึ้น ตัวทุกส่วนของจิดาภาถูกดึงกอดรวบแน่นชิดติดแน่นทั่วเรือนร่างของเขา ให้ไฟราคะในกายยิ่งร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ “คุณ...อูว์...” จิดาภาเดิมทีที่ไร้การเอื้อนเอ๋ยใดๆ จากมือเดิมที่ลูบไร้ที่แผ่นหลังของกายชาย ยากทานทนก็เริ่มย้ายเลื่อนขึ้นมาที่คอเรื่อยๆ ลูบไร้ไปมาอย่างเบาแรง ความสัมพันธ์เริ่มกระชับแน่นขึ้นๆใกล้ชิดขึ้นๆจนผสานให้ทั้งสองหล่อหลอมจนยากแยกออกจากกันได้ “ภาสคะ ไปที่เตียงค่ะ...” จิดาภาต้องมนต์แห่งเพลงจูบจนรู้สึกร่างกายอ่อนระทวยโรยแรง ทำได้เพียงแค่อาศัยแผ่นอกของชายหนุ่มเป็นที่พิงพักในขณะนั้น ทั่วทั้งกายอ่อนโรยปวกเปียก ทั้งสองขาอันขาวใสบริสุทธิ์สวยงามของหญิงสาว เสียงสองเสียงชาจไล่โจมตีตะลุมกัน สอดสายตาพรายพราวดุจแพรไหม อยู่ภายใต้กลิ่นอายหอมหวนเย้ายวนชวนดึงดูดหลงใหลแบบนี้ ไม่มีชายใดสามารถขัดขืนเป็นอันต้องติดกับดักหลุมกลลวงอันยั่วยวนนี้ทุกคน แม้แต่จิรภาสเองก็ติดกับนี้ของเธอเช่นกัน มือของเขาที่ว่องไวแต่นุ่มนวลชวนอาวรณ์ได้จุดประกายไฟความร้อนทั่วเรือนร่างของเธอให้ร้อนระอุลุกโชน “ภาสค่ะ...” น้ำเสียงของเธออ่อนไหวราวไร้กระดูกของหญิงสาว ปิดหายไปที่ต้อคอของชายหนุ่มเพื่อมอบบรรเลงเพลงจูบอันหอมหวนให้กับเขา