ตอนที่85 ทำธุรกิจกับปีศาจร้าย

ต๭นที่85 ทำธุรกิจกับปีศาจร้าย “คุณหยุดพูดเดี๋ยวนี้!” ชเยศตบโต๊ะเสียงดังแล้วจ้องมองเธอ “ไม่พูดก็ได้” ชนิศายักไหล่อย่างไม่ได้สนใจอะไร แล้วเดินไปหยุดตรงข้างๆเขา เธอรู้สึกได้ถึงท่าทีของชเยศที่มีต่อเธอนั้นเปลี่ยนไป ชเยศเป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะชอบชนิศามากขนาดไหน แต่คงจะทนไม่ได้หากต้องถูกหักหลังเช่นนี้ เมื่อเห็นข่าวเช่นนั้น นึกถึงเรื่องที่จิดาภาเคยเล่นกับความรู้สึกของเขาเช่นนั้นแล้ว....ในใจเริ่มจะรู้สึกเย็นชาขึ้นไปอีก ชนิศาเข้าใจชเยศดี เมื่อเห็นว่าชเยศไม่ได้ขัดอะไรขึ้นมานั้น เธอจึงยิ้มมุมปาก แล้วพูดกับเขาต่อ “คุณไม่รู้สึกสงสัยเลยหรือคะ? ครั้งนี้คุณไม่ต้องเข้ามายุ่ง ฉันจะทำให้จิดาภาได้รับบทเรียนในครั้งนี้เอง!” เพียงแค่sjไม่ออกหน้ารับแถลงข่าวให้กับจิดาภานั้น ชื่อเสียงของเธอคงจะต้องถึงคราวสิ้นสุดลงในครั้งนี้อย่างแน่นอน ชนิศานึกคิดอย่างรู้สึกพอใจ แต่กลับไม่ได้คำนึงถึงเลยว่าตัวเธอเองก็กำลังจะสูญเสียทุกอย่างไปเช่นกัน ชนิศาให้ผู้ช่วยของเธอเป็นคนปล่อยข่าวลวงๆเหล่านั้น เพื่อใส่ร้ายจิดาภา ว่าตอนที่เพิ่งจะเข้าวงการบันเทิงตอนนั้น จิดาภาติดหนี้คนอื่นไว้มากมาย จึงจำเป็นต้องใช้ตัวเข้าแลก และนี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เธอกับชเยศยังไม่แต่งงานกันเสียทีทั้งที่คบกันมานาน กล่าวหาว่าจิดาภาเป็นศิลปินที่มีชีวิตส่วนตัวที่วุ่นวาย เรื่องราวต่างๆเหล่านี้เป็นสิ่งที่เธอสร้างขึ้นมาเองทั้งหมด ข่าวลือเรื่องนี้ได้แพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว จิดาภาที่เห็นข่าวนี้แล้วนั้น เธอแสร้งทำเป็นไม่เห็นและรับรู้เรื่องราวเหล่านี้ เธอเพียงแค่อยากจะซึมซับช่วงเวลาที่หาได้ยากเช่นนี้ให้ได้มากที่สุด ส่วนเรื่องอื่นๆนั้นไม่ได้อยู่ในหัวเธอเลย แต่หลังจากที่จิรภาสเห็นข่าวลือพวกนี้แล้วนั้น ทำให้เขาแทบทนต่อไปไม่ไหว “พวกเรากลับไปเร็วหน่อยดีกว่า” เขาอยากจะไปจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ไม่อยากให้พวกข่าวลือเหล่านั้นส่งผลกระทบต่อเธอ “ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณจิรภาส” จิดาภาส่งยิ้มให้เขาแล้วหันกลับมาพิงที่หัวไหล่ของเขา “ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงฉัน แต่ฉันไม่ได้รับผลกระทบเหล่านั้นเลยแม้แต่นิดเดียวนะคะ ขอเพียงแค่คนที่สนับสนุนฉันรู้และเข้าใจว่าข่าวพวกนั้นเป็นเรื่องโกหก แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ” “อีกอย่าง คุณยอมทิ้งงานของคุณเพื่อมาอยู่กับฉันที่นี่ ฉันจะทำให้คุณผิดหวังได้อย่างไรกันคะ ถ้าเรากลับไปเร็วแบบนี้ คงน่าเสียดายแย่เลย” “แต่ว่า....” จิรภาสกำลังจะพูดต่อจิดาภาก็เขย่งปลายเท้าขึ้นจูบเขาเข้าเสียก่อน “ตอนนี้ฉันอยากจะมองแค่คุณ อยากจะอยู่กับคุณคนเดียวเท่านั้นนะคะ” จิรภาสเอื้อมมือรั้งเอวของเธอไว้ แล้วค่อยๆล้มเอนลงไปบนเตียง ทั้งร่างกายและจิตใจรับรู้และสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นนี้ ส่วนเรื่องอื่นนั้นกลายเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว ทั้งสองคนใช้เวลาแห่งความสุขที่มีให้ผ่านไปอย่างมีคุณค่า ทำให้เขาทั้งสองรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจเป็นอย่างมาก ที่นี่ไม่มีผู้อำนวยการของบริษัทเคเอฟ ไม่มีศิลปินในวงการบันเทิง พวกเขาสามารถกอด จูบกันได้ตามความรู้สึกของตัวเอง สองวันต่อมา เขาทั้งสองนั่งเครื่องกลับประเทศพร้อมกัน ตามที่จิรภาสบอกไว้นั้น ต่อไปพวกเขาจะมีโอกาสที่จะได้ไปพักผ่อนแบบนี้ด้วยกันอีกหลายต่อหลายครั้ง เพราะถึงอย่างไรเธอก็ยังจะต้องวางแผนเตรียมตัวเองอีกนานพอสมควร จิดาภาเข้าใจในสถานการณ์ที่ค่อนข้างยุ่งยากซับซ้อน จึงตอบตกลงไปด้วยความรู้สึกเสียดายโอกาสที่เธอจะได้อยู่กับเขาเช่นนี้อย่างรู้สึกอาลัยอาวรณ์ ระหว่างเดินทางกลับนั้น จิรภาสไม่ให้จิดาภาดูโทรศัพท์มือถือและหนังสือพิมพ์ เขาไม่อยากให้เธอตกอยู่ในความเครียดก่อนเวลา เพราะเขาเองก็จัดการทุกอย่างไว้หมดแล้ว เขาจะไม่ยอมปล่อยคนที่ปล่อยข่าวลือนี้ไปแน่ๆ หากจากข้อมูลที่ทางผู้ช่วยของเขาได้ยินมานั้น นอกจากsj และชนิศาแล้วนั้น ยังมีศิลปินอีกคนของโอเลรวมอยู่ด้วย “เธอเป็นไอดอลรุ่นใหม่ค่ะ เห็นว่าเป็นลูกสาวของกรรมการผู้ลงทุนของโอเล น่าจะใช้ความสัมพันธ์จากผู้สื่อข่าวสายบันเทิงนี้นะคะคุณจิรภาส” “ผมเข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นแค่นี้ก่อนแล้วกัน” หลังจากที่จิรภาสวางสายไปแล้วนั้น เขามองมายังจิดาภา “ตลอดทางมาคุณไม่ได้พักผ่อนเลย เดี๋ยวผมให้คนขับรถไปส่งคุณกลับก่อนดีกว่า” จิดาภากะพริบตา พร้อมรอยยิ้มแสนอ่อนโยนเป็นการตอบรับ เธอมองไปยังป้ายทางออกของสนามบินที่อยู่ตรงหน้า เดินออกไปทางประตูนี้ เธอก็จะไม่สามารถเดินจับมือกับจิรภาสได้อีก ในใจก็รู้สึกเศร้าขึ้นมาเล็กน้อย แต่เธอรู้ดี ว่าขอเพียงแค่เธอกล้าที่จะเป็นเช่นนี้ต่อไป อนาคตเธอก็จะสามารถยืนอยู่เทียบเท่ากับเขาได้ “ได้ค่ะ ฉันกลับไปรอคุณที่บ้านนะ” เธอเดาได้ว่าจิรภาสคงจะรีบไปช่วยจัดการเรื่องข่าวของเธออย่างแน่นอน จึงเลือกที่จะเชื่อเขา จึงไม่ได้ถามอะไรเขาออกไป แล้วส่งยิ้มให้เขาก่อนจะเดินออกไปกับพี่นัฎ “จิดาภา เธอว่าที่บอสใหญ่รีบกลับไปเคเอฟขนาดนี้นี่คือจะรีบไปช่วยเธอแก้แค้นใช่หรือเปล่า?” พี่นัฎที่นั่งอยู่บนรถเดาเหตุการณ์ออกมา จิดาภสหัวเราะออกมา แล้วพลิกดูรูปถ่ายที่ทางบริษัทโฆษณาส่งมาให้เธอ “คงอย่างนั้นมั้งคะ...” “พรุ่งนี้ก็ถึงวันมอบรางวัลแล้ว พี่ว่าละครของชนิศานี่น่าจะไปต่อไม่ได้เสียแล้ว” พี่นัฎที่นึกถึงว่าจะได้เห็นความล้มเหลวของชนิศาแล้วนั้น ก็รู้สึกสบายใจเป็นอย่างมาก จิดาภามองดูวิวข้างทาง แสงของท้องฟ้ายามเย็นค่อยๆหมดลง นี่นับเป็นครั้งแรกที่เธอมองดูถนนสายนี้อย่างสงบเงียบเช่นนี้ เธอรู้สึกรอคอยคืนวันพรุ่งนี้เหลือเกิน ....... อพาร์ทเม้นท์ของชนิศา ชเยศที่เดินเข้ามา ก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้งไปทั่วทั้งห้อง ชนิศานอนขดตัวอยู่บนเตียงอย่างสะลึมสะลือ เธอตั้งครรภ์อยู่ ยังจะดื่มเหล้าอีกอย่างนั้นหรือ! ไม่สิ บางทีอาจไม่ใช่เธอที่ดื่มเหล้า แต่น่าจะเป็นผู้ชายคนที่มั่วอยู่กับเธอเสียมากกว่า ในมือของชเยศนั้นมีกุญแจสำรองของอพาร์ทเม้นท์เธออยู่หนึ่งดอก ชนิศาน่าจะลืมไปแล้ว เขามองใบหน้าที่ขาวซีดของผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียง ความอดทนที่เขามี และโอกาสสำหรับเธอนั้นเพียงพอแล้ว แต่ชนิศานั้นไม่สามารถเดินกลับมาได้อีกแล้ว ระหว่างเขากับเธอไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อนได้อีกต่อไป ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็อย่าหาว่าเขาโหดร้ายก็แล้วกัน เขาเปิดมือถือของชนิศาขึ้น แล้วจำเบอร์โทรของตัณฑุลเอาไว้ ถึงแม้ว่าชนิศาจะรอบคอบที่ทุกครั้งมีการติดต่อกับตัณฑุล เธอจะลบเบอร์ของตัณฑุลออกเสมอ แต่ก็ต้องมีเผลอลืมบ้างอยู่แล้ว ชเยศส่งคนให้สืบหาข้อมูลของตัณฑุล พบว่าเขาไม่ใช่เป็นนักธุรกิจที่มีอิทธิพลในวงการบันเทิงนี้เพียงเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่ใช้เงินซื้อทุกอย่างบนโลกใบนี้อีกด้วย และเขาก็มีคนรู้จักอยู่ในวงการนี้อย่างกว้างขวางด้วยเช่นกัน แต่ผู้ชายมักจะเข้าใจจุดประสงค์ของผู้ชายด้วยกันดี เขาไม่มีทางที่จะชอบชนิศาจริงๆอย่างแน่นอน เขาเพียงแค่หลงใหลในร่างกายของเธอเพียงเท่านั้น หากชเยศให้เขาได้เจอผู้หญิงที่สวยกว่านี้ละก็.... “ผมรู้เรื่องคุณกับชนิศาแล้ว ผมอยากเจอคุณ ตอนนี้ผมมีหลักฐานที่พวกคุณแอบคบชู้กัน ถ้าคุณไม่อยากจะให้คนทั้งโลกรู้เรื่องนี้ละก็ ทางที่ดีควรจะให้ความร่วมมือกับผมนะ” “ทำไมผมต้องเชื่อคุณ? ผมกล้าไปนอนกับผู้หญิงของคุณ ผมไม่กลัวถูกแฉเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว อ่อ...เกือบลืมไป เธอท้องลูกของคุณอยู่นี่....” เสียงหัวเราะร้ายๆของตัณฑุลดังออกมาจากทางปลายสาย จุดบุหรี่ขึ้นหนึ่งมวน แล้วเอ่ยออกไปอย่างพอใจ “คุณออกมาแฉเลยสิ ให้พวกนักข่าวรู้กันไปเลย ว่าคุณถูกสวมเขาอย่างไร” ชเยศกำหมัดแน่น ในใจของเขาราวกับมีคนขุดหลุมไว้ รสชาติของการถูกหักหลังนั้นทำให้เขารู้สึกตายทั้งเป็น “คุณบอกเงื่อนไขมาได้เลย ผมไม่ต้องการชนิศาแล้ว ต่อไปคุณอยากจะนอนหรือทำอะไรกับเธอก็เชิญ ผมขอเพียงแค่ข้อเดียว คือผมอยากให้คุณเป็นคนปกป้องศิลปินในสังกัดsj ไม่ว่าจะด้วยเงื่อนไขใดๆก็ตามขอให้คุณยืนอยู่ฝั่งsj” ตัณฑุลหัวเราะออกมา “เอารองเท้าขาดๆมายื่นข้อเสนอเนี่ยนะ คุณยังกล้าจะมาคุยเรื่องเงื่อนไขกับผมอีกหรือ!” “คุณไม่ตกลง?” ชเยศขมวดคิ้ว หากเป็นเช่นนี้ละก็ เขาคงจะเสียโอกาสได้เปรียบไปแน่ๆ “ผมตกลง แต่ผมต้องการอยู่อีกหนึ่งคน จิดาภา เพียงแค่คุณพาเธอมาส่งให้ผมถึงเตียงเพียงเท่านั้น ผมรับประกันว่าคุณจะได้รับผลประโยชน์ที่น่าพอใจกลับไป”