ตอนที่90 การแก้แค้นที่น่าเวทนา

ต๭นที่90 การแก้แค้นที่น่าเวทนา “ไม่ได้!” ถวิตรีบแย้งวิธีของชนิศาขึ้นมาทันที เรื่องที่เธอเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยนั้นกำลังถูกตรวจสอบอยู่ ตอนนี้พวกเขาเองก็ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน เพียงแค่ชนิศาจะต้องปฏิเสธไปว่าไม่รู้จักกับตัณฑุล อาจจะยังพอมีพื้นที่เหลือให้เธอได้ยืนบ้าง แต่หากทำเช่นนี้ ข่าวลือที่เธอไปพัวพันกับตัณฑุลหลุดออกไปละก็ พอถึงตอนนั้น ก็คงจะจัดการอะไรได้ยากเสียแล้ว “หากเหตุการณ์ครั้งนี้KBยกเลิกสัญญากับเธอละก็ พี่จะช่วยหาบริษัทอื่นมาคุยแทน เธอวางใจเถอะนะ พี่ไม่ทิ้งเธออยู่แล้ว” “มันจะมีประโยชน์อะไร อายุฉันไม่ใช่น้อยๆแล้ว จะผ่านบททดสอบพวกนี้ไปได้อีกซักกี่ปีกันเชียว แล้วอีกอย่าง ตัณฑุลคงจะไม่ยอมปล่อยฉันไปแน่ๆ เขารู้ว่าฉันมีรูปที่เขานอนกับฉัน รอให้เขามาขู่ฉัน มันก็คงจะสายเกินไปแล้ว เพราะฉันจะต้องลงมือก่อนเขา!” “ชนิศา....เธอ!” ถวิตไม่รู้ว่าจะเกลี้ยกล่อมเธออย่างไร จึงเอ่ยเพียงแค่ “พี่ไปหานักข่าวที่สนิทก่อนแล้วกัน เธออย่าเพิ่งใจร้อนนะ” ศิลปินที่ทุ่มเทเช่นจิดาภาแบบนี้มีไม่มากนัก คงจะต้องมีคนคอยจับตามองเธออยู่อย่างแน่นอน แผนของชนิศานั้นแม้ว่าจะดูอันตราย แต่ก็เป็นเพียงทางเลือกเดียวที่จะเดินต่อไปได้ ถวิตใช้เงินซื้อตัวนักข่าวมา เพื่อให้มาสัมภาษณ์พิเศษกับชนิศา ช่วงบ่ายวันนั้น ข่าวที่ออกมาปรากฏอยู่ในการค้นหายอดนิยม “จริงๆแล้วเธอเป็นนักแสดงหญิงหรือว่าคู่นอนกันแน่!” “การทุ่มเทที่ได้มานี่คือได้การสนับสนุนจากผู้ชายอย่างนั้นหรือ?” “เปิดโปงธุรกิจ มีรูปมีมูลข้อเท็จจริง” พาดหัวข่าวบนเว็บไซต์ต่างๆนั้นล้วนเกี่ยวข้องกับจิดาภาและงานเทศกาลภาพยนตร์คิมโก้ทั้งสิ้น เรื่องที่เธอได้รับรางวัลผลงานยอดเยี่ยมนั้นถูกผู้คนหยิบยกมาเป็นประเด็นแต่งเติมไปต่างๆนานา ยิ่งเนื้อหาข่าวเหล่านั้นทำลายชื่อเสียงของเธอเป็นอย่างมาก กล่าวหาว่าคนที่ใช้วิธีสกปรกมีความสัมพันธ์กับคณะกรรมการนั้นคือเธอ ไม่ใช่ชนิศา แล้วยังมีรูปถ่ายของเธอกับตัณฑุลตอนเดินพรมแดงในงานคืนนั้นอีกด้วย ข่าวด้านลบที่กำลังโจมตีเธออยู่นั้น ทำให้จิดาภาถูกกระแสสังคมโจมตีอย่างหนัก ทางฝั่งsjเองก็ถูกมองว่าอาศัยเกาะกระแสศิลปินในสังกัดตัวเองไปด้วย อีกทั้งกรรมการคนนั้นก็ถูกโจมตีด้วยเช่นกัน ทุกคนไม่รู้จะทำอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ในตอนแรกที่คิดว่าจิดาภารู้สึกดีใจที่ได้รับรางวัลจริงๆ แต่ตอนนี้กลับได้แต่สงสัยว่าเธอแสดงเก่งเกินไปหรือเปล่า กลับกลายเป็นเธอไปโปรยน้ำตาให้กับคณะกรรมการในงานเทศกาลนี้แทนอย่างนั้นหรือ ส่วนทางด้านผู้อำนวยการของบริษัทsj อย่างชเยศเองนั้น โทรศัพท์มือถือของเขาก็มีเหล่าบรรดานักข่าวโทรเข้าจนสายแทบระเบิด เขานั่งอยู่ในออฟฟิศ ด้วยความโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ “ไปเอาตัวชนิศามาให้ฉันเดียวนี้!” ผู้หญิงสารเลวคนนั้นใช้วิธีสกปรกมาบีบบังคับเขา ผลักให้ทุกคนตกลงไปในน้ำเช่นนี้อย่างนั้นหรือ! รูปถ่ายและคลิปเสียงที่เขาคุยกับตัณฑุลนั้นหลุดออกมา ทำให้ตอนนี้ทุกคนในsjได้รู้ถึงธาตุแท้ของเขากันหมดแล้ว “ทางโรงพยาบาลแจ้งว่าเธอออกจากโรงพยาบาลไปแล้วค่ะ ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน” เลขาตอบเขากลับ “ถ้าอย่างนั้นก็ออกไปหาตัวเธอมา ไม่ว่าจะยังไง จะต้องหาตัวเธอให้เจอ!” ชเยศตะโกนออกมาด้วยความโกรธแค้น “ชนิศา รอฉันก่อนแล้วกัน!” และเขาก็ใช้ความสัมพันธ์ในวงการนี้ หาตัวนักข่าวสองคนนั้นเพื่อหาตัวชนิศาจนเจอในที่สุด “ชนิศา ออกมาเดี๋ยวนี้!” เขาทุบประตูแล้วตะโกนออกมาราวกับคนบ้า เขาถูกบีบเสียจนถึงทางตันแล้ว เขาจะปล่อยเธอไปไม่ได้ “คุณชเยศ คุณกลับไปเถอะ ชนิศาไม่ได้อยู่ที่นี่!” ถวิตเปิดประตูออกมา “หลีกไป!” ชเยศพุ่งตัวเข้าไปยังด้านใน เห็นชนิศานั่งอยู่บนโซฟา ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่แฝงไปด้วยความพอใจอยู่ลึกๆ เขาหอบหายใจถี่ แล้วปล่อยหมัดไปยังกำแพง “ทำไมคุณทำแบบนี้!” “นั่นเป็นเพราะพวกคุณบีบให้ฉันทำแบบนี้เองต่างหาก ตอนที่ฉันสลบไป จิดาภาได้รางวัลด้วยไม่ใช่หรือ เธอมีสิทธิอะไร? เธอไม่มีสิทธิที่จะมายืนเหยียบหัวฉันแบบนี้ด้วยซ้ำ!” ชนิศาเอารูปถ่ายตอนที่ชเยศคุยกับตัณฑุลทิ้งลงที่พื้น “ฉันรู้ว่าคุณมาหาฉันทำไม ไม่ใช่เพราะของพวกนี้หรอกหรือ? เอาไปสิ ฉันยังมีอีกเยอะเลย” “ผู้หญิงสารเลว!” ชเยศสะบัดมือไปโดนมือของเธอทีหนึ่ง เขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์โกรธของตัวเองได้อีก หลังจากนั้นเขาก็พยายามจะดึงสติตัวเองกลับมา “เพื่อรางวัลคุณทำไมถึงได้เปลี่ยนตัวเองได้สกปรกน่ารังเกียจถึงขนาดนี้?” “ฉันสกปรกอย่างนั้นหรือคะ? ตอนคุณปิดบังจิดาภาเพื่อมานอนกับฉัน ทำไมไม่เห็นบอกว่าฉันสกปรกเลยล่ะ? ตอนนี้ฉันแท้งลูก นอนสลบไม่ได้สติอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นคืนๆ แต่คุณกลับมารังเกียจฉันเอาตอนนี้อย่างนั้นหรือคะ?” ชเยศมองหน้าเธอแล้วเงียบไป เขาไม่นึกเลยว่าเรื่องราวจะเลยเถิดมาจนถึงตอนนี้ ถ้าหากเขาไม่เลิกกับจิดาภา ไม่ได้ไปมีความสัมพันธ์ยุ่งเกี่ยวกับชนิศา บางทีเรื่องบ้าๆพวกนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น ตอนนี้เขาอาจจะกลายเป็นลูกเขยของบ้านจิดาภาไปแล้ว เรื่องมาถึงตอนนี้ เขาจะไปโทษใครได้กัน? เป็นเขาที่โลภมากเอง คิดว่ากับชนิศานั่นคือความรักจริงๆ แต่ผลสุดท้ายแล้ว....กลับถูกผลักลงเหวลึกเสียอย่างนั้น “คุณจำไว้นะ ถ้าผมหาทางออกไม่ได้ ก็อย่าหวังว่าคุณจะมีความสุขได้เหมือนกัน!” ชเยศมองเธอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะผลักประตูออกไป เรื่องนี้คนที่ได้รับบาดเจ็บมากที่สุดไม่ใช่เขา แต่เป็นจิดาภา ทั้งๆที่เธอไม่ได้ทำอะไร แต่กลับถูกใส่ร้ายให้กลายเป็นผู้หญิงสำส่อนที่ใช้ร่างกายเข้าแลก ชเยศสูบบุหรี่มวนแล้วมวนเล่า จนในที่สุดก็รวบรวมความกล้ากดโทรศัพท์มือถือโทรหาจิดาภา เมื่อเขาได้ยินเสียงจิดาภารับสายแล้วนั้น จึงสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ แล้วเอ่ยพูดกับเธอ “ผมเองนะ” “มีธุระอะไรคะ?” จิดาภาขมวดคิ้ว แล้วเอ่ยถามกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา “จิดาภา ผมขอโทษ ผมผิดเอง ผมรู้ว่าเรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อคุณมาก ตอนนี้ผมเองก็กำลังหาทางจัดการเรื่องนี้อยู่ คุณให้เวลาผมหน่อยนะ ผมจะ...” “คุณจะแก้ไขมันอย่างไรคะ? คุณไปพบกับคุณตัณฑุลจริง แล้วยังขายฉันให้เขาด้วยไม่ใช่หรือคะ?” หลังจากที่จิดาภาได้เห็นข่าวนั้นแล้ว รู้สึกเพียงว่าสิ่งที่ตัวเองได้ทุ่มเทไปนั้นกลับไม่คุ้มค่าเอาเสียเลย “คุณเลือกไปแล้ว ที่ตอนนี้คุณโดนชนิศาเปิดโปงนั่นล้วนเป็นแต่สิ่งที่คุณก่อขึ้นเองทั้งนั้น ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ระหว่างเรา ไม่จำเป็นต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้วค่ะ” เมื่อพูดจบ จิดาภาก็วางสายทันที ชเยศมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความเจ็บปวด นั่งลงข้างถนน ตอนนี้เขาได้รู้สึกเจ็บปวดเป็นที่สุดจากสิ่งที่เขาได้ทำลงไป ความรู้สึกผิดที่อยู่ในใจทำให้เขาแทบจะหายใจไม่ออก “จิดาภา...ผมขอโทษ” พี่นัฎที่ได้ยินจิดาภาคุยโทรศัพท์ ยิ่งรู้สึกโมโห “เขายังมีหน้าโทรมาอีกหรือ? พี่ว่าเขากับชนิศาฟ้าคงสร้างมาให้เกิดมาคู่กัน คิดแผนการเลวๆแบบนี้ขึ้นมาได้เหมือนกันทั้งคู่เลย” “ทางฝ่ายคุณชเยศเองดูเหมือนว่าเขาจะคิดไม่ถึงเหมือนกันว่าชนิศาจะใช้วิธีนี้มาแก้แค้นเขา” จิดาภาคิดพิจารณาอย่างเงียบๆแล้วเอ่ยบอกกับพี่นัฎว่า “ฉันประมาทเองล่ะคะ ตอนนั้นคิดแต่จะป้องกันแต่กับทางคุณตัณฑุล ไม่ได้นึกถึงsjเลย” “แต่...” พี่นัฎถอนหายใจออกมา “จิดาภา เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ” “ถ้าก่อนการมอบรางวัล ฉันไม่ให้พี่ส่งอีเมล์ฉบับนั้นไปให้กับพวกกรรมการ ชนิศาก็คงจะไม่ใช้วิธีนี้เพื่อมาแก้แค้น” จิดาภารู้สึกจนใจ นั่นเป็นเพราะเธอไม่รอบคอบเอง “ตอนนี้ชเยศเองก็ดูจะยังเอาตัวเองไม่รอด ส่วนตัณฑุลก็หนีไปต่างประเทศแล้ว วิธีที่จะทำให้คุณหลุดออกมาจากสถานการณ์เช่นนี้ได้ก็มีอยู่วิธีเดียวแล้วล่ะครับ” จิรภาสลูบผมของเธออย่างอ่อนโยน