ตอนที่92 เคเอฟออกโรง

ต๭นที่92 เคเอฟออกโรง เมื่อเกิดการปะทะกันระหว่างคำวิพากษ์วิจารณ์ของทั้งสองฝั่งนั้น บริษัทเคเอฟ กลับปรากฏตัวออกมาในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ ในงานแถลงข่าวเปิดตัวละครใหม่ของบริษัทเคเอฟ ตอนที่ผู้จัดการของบริษัทได้ให้สัมภาษณ์ต่อหน้านักข่าวอยู่นั้น ได้เอ่ยถึงว่าเขาเชื่อว่าจิดาภากับกรรมการคนนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกัน อีกทั้งยังชื่นชมว่าเธอเป็นศิลปินที่ดีในวงการบันเทิงนี้อีกด้วย “ในวงการนี้ เรื่องข่าวลือที่เหมาะสมจะสามารถเพิ่มความดังให้กับตัวศิลปินเอง แต่หากเนื้อหาในข่าวลือนั้นถูกบิดเบือนไป แล้วกลับทำร้ายตัวศิลปิน สำหรับบริษัทอย่างเราๆแล้ว ก็อยากจะให้ทุกคนยึดมั่นและสนใจในตัวผลงานของพวกเขา” “การคาดเดาที่ไม่มีหลักฐาน อาจจะทำให้เกิดความเข้าใจผิดในบรรดาสื่อมวลชนก็ได้” ทั้งหมดนี้ เรื่องราวที่เกี่ยวกับจิดาภานั้นล้วนแต่มาจากการคาดเดาทั้งสิ้น เพราะรูปถ่ายข้อตกลงฉบับนั้นที่ชนิศาเผยแพร่ออกมามีชื่อของจิดาภาอยู่ นั่นก็คิดว่าจิดาภาจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เสียแล้ว จริงๆแล้ว ยังไม่มีหลักฐานมาพิสูจน์ข้อเท็จจริงเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ การแสดงความคิดเห็นของบริษัทเคเอฟนั้น นำไปสู่การตั้งคำถามตามมาอีกมากมาย มีการปะทะกันอยู่บนหน้าอินเตอร์เน็ต “ใช่แล้ว ไม่มีหลักฐาน ฉันว่านี่เป็นแผนของชนิศากับชเยศที่จะทำร้ายจิดาภาแน่ๆ” “คนที่นอนกับกรรมการก็จะได้รับรางวัลอย่างนั้นหรือ วงการนี้ช่างวุ่นวายเสียจริง!” สถานการณ์เช่นนี้ยังคงดำเนินต่อไป ชเยศเองสุดท้ายแล้วก็ถูกปลดลงมากจากตำแหน่งผู้อำนวยการของsj หลังจากการประชุมสรุปแล้วนั้น ปฏิเสธทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา เนื่องจากสถานการณ์ในตอนนี้ไม่ค่อยดีนัก ถ้าหากบริษัทไม่ลงโทษชเยศ ก็คงจะตกอยู่ในสภาวะลำบาก หลังจากที่ชนิศาได้เห็นประกาศของทางsj แล้วนั้น เธอรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก “ฉันรู้อยู่แล้วว่าพวกนั้นจะต้องไม่ยอมปล่อยชเยศไปง่ายๆแน่ ดูแล้วกัน บีบให้ฉันมาอยู่จุดนี้ได้ เขาก็ต้องตายไปด้วยกันกับฉันนี่แหละ!” ผู้จัดการส่วนตัวของเธอ ถวิตส่ายหน้าด้วยความกังวล เมื่อเห็นท่าทางความแค้นอย่างบ้าคลั่งเช่นนี้ของเธอแล้ว เขารู้สึกกังวลเหลือเกิน “ชนิศา จริงๆแล้วเธอเองก็มีส่วนผิด ฉันว่าตอนนี้สถานการณ์ของคุณชเยศไม่ค่อยดีนัก เธอจะไปดูเขาเสียหน่อยไหม?” ถวิตยื่นส่งโทรศัพท์มือถือให้เธอ ดูแล้ว อย่างน้อยๆเขาทั้งสองคนก็เคยรักกันมาก่อน “ถึงแม้ว่าจะไม่มีลูกแล้ว พวกเธอ...” “ถวิต พี่กำลังพูดบ้าอะไรอยู่! จะให้ฉันไปปลอบใจเขาตอนนี้อย่างนั้นหรือ? อา...เป็นเพราะเขาที่ทำให้ฉันตกมาอยู่ในสภาพแบบนี้ ตอนนั้นเขาเองที่เป็นคนหลอกฉันต่างๆนานา ว่าจะปั้นให้ฉันเป็นศิลปินดังในวงการภาพยนตร์ เพราะประโยคนี้ของเขา ฉันถึงยอมที่จะอยู่ที่sj ต่อไง” “ชนิศา เธออย่าพูดเรื่องพวกนี้เลยนะ” “ฉันเสียเวลาไปตั้งเท่าไหร่ที่อยู่ที่sj เสียเวลากับเขาไปมากเท่าไหร่ ถึงอย่างไรเขาก็ชดใช้ให้ฉันไม่ได้หรอก!” ชนิศากัดริมฝีปากตัวเองด้วยความโมโห แล้วหัวเราะออกมา “ที่เขาเป็นแบบนี้ นั่นเป็นเพราะตัวเขาเองต่างหาก!” และในขณะเดียวกันนั้น พี่นัฎก็ได้นำข่าวนี้มาบอกกับจิดาภา “ดูเหมือนว่าคุณชเยศจะเดินซ้ำกับทางของพี่สาวของเขานะ” จิดาภา อืมตอบรับกลับไป แล้วหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเธอก็สว่างขึ้น เป็นชเยศที่โทรมาหาเธอ เธอไม่ได้สนใจ แต่ปลายสายยังคงโทรมาหาเธอโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เธอจึงกดรับสายในที่สุด จิรภาสที่กำลังจะรินกาแฟอยู่ด้านข้างหยุดฟัง ทำเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเดินไปนั่งข้างๆจิดาภา ส่วนจิดาภานั้นก็ไม่ได้หลบหลีกอะไร เธอกรอกเสียงอันแสนเย็นชากลับไปเช่นเคย “ฮัลโหล” “จิดาภา ผมหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว ผมไม่ได้เป็นผู้อำนวยการของsjอีกต่อไปแล้ว คนพวกนั้นจะฟ้องผม ผมอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว ผมจองตั๋วเตรียมจะไปต่างประเทศแล้วนะ” “นั่นมันก็เป็นเรื่องของคุณค่ะ ลาก่อน” เธอตอบกลับไปอย่างไม่ลังเล สำหรับเธอนั้น ชเยศกลายเป็นคนแปลกหน้าไปแล้ว “ไม่!” เขาตะโกนออกมา “จิดาภา เป็นเพราะพวกเขาแย่งทุกอย่างไปจากผม ผมถึงอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้ แต่ถ้าผมไปหาพี่สาวผมที่ต่างประเทศ มันอาจจะยังมีโอกาสบ้าง” จิดาภาขมวดคิ้ว เธอไม่เข้าใจถึงสาเหตุที่เขาโทรมาหาเธอเลย “จิดาภา ผมรู้ว่าตอนนี้สถานการณ์ของคุณเองก็ไม่ดีนัก เพียงแค่ช่วงเวลานึง หากคุณต้องเผชิญหน้ากับข่าวลือแบบนี้เพียงลำพัง คุณจะต้องเหนื่อยมากแน่ๆ ไม่เป็นไร คุณไปกับผมนะ ผมไม่สนใจว่าเมื่อก่อนคุณจะเคยสวมเขาให้ผมหรือเปล่า ขอเพียงแค่คุณตกลง ผมก็จะทำเหมือนว่ามันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น” จิดาภาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอรู้สึกตกใจมากกับคำพูดของชเยศ คนคนนึงจะเลวร้ายได้ถึงขนาดไหนกัน ถึงจะหน้าด้านหน้าทน พูดพลิกแพลงกับจากดำให้เป็นขาวได้ถึงเพียงนี้ “จิดาภา ทำไมคุณถึงเงียบไป? เวลาของผมมีไม่มากแล้วนะ ผมจะไปรับคุณตอนนี้ คุณอยู่ที่ไหน?” เธอสูดหายใจเข้าไปอีกครั้ง แล้วใช้น้ำเสียงที่เย็นชาตอบกลับเขาไป “คุณมันไร้ยางอายกว่าที่ฉันคิดไว้อีกนะคะ” “คนที่หักหลังคือคุณต่างหากค่ะ ไม่ใช่ฉัน แล้วอีกอย่างนั้นมันเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของคุณพาฉันเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้ไปด้วย แต่ตอนนี้คุณกลับพูดเหมือนกับตัวเองใจกว้างที่จะให้อภัยฉัน จะพาฉันไปหรือคะ? ต้องขอโทษด้วยนะคะ เรื่องของเรามันจบไปตั้งนานแล้ว” “เหตุผลเดียวที่ฉันยังอยู่ที่sj ก็เพื่อจะอยู่รอเห็นคุณไม่เหลืออะไรเลยต่างหากค่ะ แต่เสียดายที่ฉันไม่ได้เกลียดคุณเท่าชนิศา ฉันทำให้คุณพังพินาศไปพร้อมกันแบบนั้นไม่ได้” ทางด้านจิรภาส เขากดโทรออกหาเลขา “ได้ยินมาว่าsjเปลี่ยนตัวผู้อำนวยการแล้ว ไปสืบข้อมูลมาให้ผมหน่อย” เสียงของเขาที่ไม่เบาไม่ดังจนเกินไป ทำให้ปลายสายอย่างชเยศได้ยินเข้า ชเยศจึงตะโกนถามขึ้นมา “คุณอยู่กับใคร?” เขาได้ยินเสียงผู้ชายอย่างชัดเจน และยังได้ยินที่เขาเอ่ยถึงsjด้วย จิดาภามีคนอยู่เบื้องหลังคอยช่วยเหลือเธออยู่จริงๆสินะ “ตัณฑุลมองไม่ผิดจริงๆ ที่แท้คุณมันก็เป็นผู้หญิงมักมาก ต่อหน้าทำเป็นใสซื่อบริสุทธิ์ แต่ความจริง คุณนี่มันเลวกว่าชนิศาเสียอีกนะ!” “ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณ” “คุณนี่ช่างโหดร้ายจริงๆ ก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่เดือน เราเกือบจะได้แต่งงานกันอยู่แล้ว....” “เกือบจะค่ะ เพราะตอนนี้ฉันมีความสุขมาก” จิดาภามองไปยังจิรภาส แล้วเอ่ยบอกเขาไป หากมิเช่นนั้นชเยศคงจะฝันลมๆแล้งๆแบบนั้นต่อไป “จิดาภา อย่าไร้สาระไปหน่อยเลย นอกจากผมแล้ว คุณจะยังคบกับใครได้อีก? ตอนนี้ชื่อเสียงของคุณแทบจะไม่เหลือแล้ว” “ฉันแต่งงานแล้ว ขอความกรุณาคุณอย่ามาวุ่นวายกับฉันอีกนะคะ” ชเยศไม่เชื่อ เขากลับหัวเราะออกมา “ใครจะกล้าแต่งงานกับคุณ?” จิดาภาไม่ได้ตอบคำถามเขากลับ เพียงแต่บอกเขาให้เขารับรู้ด้วยท่าทางที่นิ่งๆเช่นนั้น “เรื่องของฉันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลยค่ะ” ชเยศไม่คาดคิดว่าผลจะเป็นเช่นนี้ เขารู้ว่าจิดาภาคงจะไม่ใช้วิธีนี้มาล้อเล่นกับเขา หัวใจของเขาราวกับถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ ความเจ็บปวดแพร่กระจายในหัวใจของเขา เขาคิดมาตลอดว่าจิดาภาคงจะรอให้เขากลับมาหา เพราะเธอมักจะเชื่อฟังและยอมปฏิบัติตามเขา คล้อยตามเขาไปเสียหมดทุกอย่าง ทำไมจู่ๆถึงได้แต่งงานกับคนอื่นไปแล้ว! เขายอมรับความจริงนี้ไม่ได้ เขาคิดว่าไม่ว่าเขาจะปฏิบัติกับเธออย่างไรเพียงแค่เขากวักมือเรียกเธอกลับมา เธอก็จะกลับมาอยู่ข้างๆเขา หากแต่เหตุการณ์ในตอนนี้กลับทำให้เขารู้สึกราวกับถูกตบหน้าอย่างไรอย่างนั้น “ผมรู้แล้ว คุณคงจะแต่งงานกับผู้ชายแก่ๆ หน้าตาขี้เหร่แบบนั้นแน่ๆ เป็นไงล่ะ? เขารวยใช่ไหม? เรื่องบนเตียงคุณทำให้เขาพอใจรึเปล่า?” “คุณชเยศ คุณนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ!” ความคิดของเขาสกปรกเหลือเกิน ในสายตาของเขา จิดาภาคงจะทำได้เพียงขายตัวเองให้คนอื่นเพียงเท่านั้น ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยเคารพเธอเลยแม้แต่นิด และไม่เคยคิดถึงในมุมที่เธอยืนอยู่เลย