ตอนที่95 สถานการณ์ที่ยากลำบาก

ต๭นที่95 สถานการณ์ที่ยากลำบาก พี่นัฎกระซิบเบาๆที่ข้างหูของจิดาภา “ดูๆแล้วพวกนักข่าวนี้อยากจะขุดประเด็นนี้ออกมาเสียจริงๆ ไม่ได้นึกถึงเลยว่าเรื่องมันมีข้อเท็จจริงเป็นมายังไง” นี่แหละวงการบันเทิง เมื่อคุณได้รับการจับตามอง ผู้คนก็จะยกย่องชื่นชมคุณ แต่หากวันหนึ่งมีพายุพัดเข้ามา คนที่รอดูจะซ้ำเติมคุณมากกว่าคนที่สนับสนุนคุณเสียอีก จิดาภาเองก็ชินกับเรื่องแบบนี้ไปเสียแล้ว ภายนอกจะมองเธออย่างไร ก็ไม่สามารถมาควบคุมชีวิตของเธอได้ แต่เธอก็ไม่สามารถจะหันหลังให้กับเรื่องราวด่างพร้อยพวกนี้ไปได้ตลอดเช่นกัน และยิ่งไปกว่านั้น เธออยากจะไปยืนอยู่ในจุดที่สูงสุดในวงการนี้ เพื่อไปยืนอยู่เคียงข้างกับจิรภาส หากถ้าเธอแพ้ เธอจะคู่ควรกับเขาได้อย่างไร “พี่นัฎ เราไปกันเถอะค่ะ” “จะไปเลยหรือ?” พี่นัฎขมวดคิ้วด้วยความสงสัย แล้วเดินตามจิดาภาออกมา “ไม่อยู่ฟังต่อล่ะ?” “มันไม่มีอะไรนี่คะ ทางผู้จัดได้จัดงานแถลงต่อหน้านักข่าวเพื่อตอบคำถามเหล่านี้ ก็ถือว่าช่วยฉันได้มากพอแล้ว พวกนักข่าวจะเอาไปรายงานต่ออย่างไร เราก็ไม่สามารถไปควบคุมพวกเขาได้อยู่ดี ตอนนี้ความบริสุทธิ์ของเรายังต้องการอีกหนึ่งหลักฐานเพื่อมาพิสูจน์นะคะ” เรื่องนี้นอกจากจะเป็นเรื่องราวใหญ่โตที่สุดตั้งแต่ที่เคยจัดงานเทศกาลภาพยนตร์มาแล้วนั้น ยังถือว่าเป็นการสร้างบรรยากาศให้กับวงการภาพยนตร์และวงการบันเทิงอีกด้วย รวมทั้งเรื่องราวรักสามเส้าก่อนหน้านี้ และอีกหลายๆสาเหตุ ทำให้เรื่องนี้ยังคงมีข่าวออกมาอยู่เรื่อยๆ แต่จิดาภากลับคิดว่ามีบางอย่างที่ดูไม่ถูกต้อง “ตอนนี้พวกชนิศาก็หายตัวไปแล้ว คงจะต้องมีคนอยู่เบื้องหลังคอยรายงานเรื่องนี้แน่ๆ จะเป็นใครกัน...” “เรื่องนี้ยังมีต้นสายปลายเหตุ หรือบางทีบอสใหญ่ทางนั้นอาจจะรู้?” จิดาภาพยักหน้ารับ แล้วทั้งสองคนก็เดินทางไปยังบริษัทเคเอฟด้วยกัน ตอนที่เธอเพิ่งจะเดินเข้ามาในออฟฟิศ จิรภาสก็วางเอกสารลงเพื่อหันมาต้อนรับเธอ “งานแถลงข่าวกับพวกนักข่าวราบรื่นดีไหมครับ?” จิดาภาพยักหน้าเป็นเชิงตอบกลับไป เธอรู้ว่าที่จิรภาสตั้งใจให้ตฤณมารับเธอไปที่นั่น คงเป็นเพราะมีแผนการอะไรบางอย่าง “คุณจิรภาสคะ คุณไปเจอหรือไปรู้อะไรมาหรือเปล่า?” เขามองหน้าเธอ แล้วเอื้อมไปหยิบรายงานฉบับหนึ่งขึ้นมา “ผลตอบรับจากสื่อทางนั้น โอเลเองก็แคร์เรื่องนี้มาก ทางนั้นเองก็พยายามจะควบคุมข่าวนี้อยู่ตลอดเหมือนกัน” จากอิทธิพลของเคเอฟแล้วนั้น ทางสื่อก็ไม่กล้าที่จะปล่อยเรื่องโกหก ถ้าเช่นนั้น.... “ทำไมโอเลถึงทำเช่นนี้ล่ะคะ?” จิดาภามองสถานการณ์ไม่ค่อยออกเท่าไหร่นัก “วงการนี้ ไม่มีศัตรูที่แท้จริง และในขณะเดียวก็ไม่มีมิตรที่แท้จริงด้วยเช่นกัน เพื่อเป็นการปกป้องศิลปินที่เป็นหมากของตัวเอง คนบางส่วนของโอเลออกมาจัดการเองนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอกครับ” จิรภาสยิ้มแล้วดึงมือของเธอมาจับไว้ เธอคิดตามในสิ่งที่จิรภาสพูดอย่างละเอียดแล้วเอ่ยออกมาด้วยความตั้งใจ “ถ้าอย่างนั้นฉันจะต้องพยายามคว้าโอกาสที่จะไปอยู่กับทางโอเลให้ได้ค่ะ!” “ภายในโอเลมีบางคนเหมือนกันที่เขาไม่อยากให้คุณเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของที่นั่น ถ้าหากคุณไป คุณเองก็จะต้องเจอกับอุปสรรคอีกมาก...แบบนี้แล้วคุณยังจะเชื่อผมเพื่อไปที่นั่นให้ได้อีกหรือเปล่า?” จิรภาสรู้ว่าจิดาภาจะทำอะไรด้วยสติปัญญา เธอจะไม่มัวเชื่อแต่คำพูดของเขา เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่มีความคิด “นั่นเป็นเพราะโอเลเป็นบริษัทที่มีความสามารถและมีมาตรฐานที่ดี ดังนั้นฉันจึงอยากจะไปที่นั่น ฉันจะใช้ความสามารถของตัวเองทำให้พวกเขารู้ ฉันจะไม่ล้มลงง่ายๆด้วยวิธีพวกนี้หรอกค่ะ ฉันอยากจะทำงานกับทีมงานที่มากด้วยประสบการณ์แบบนี้เสียด้วยซ้ำไป” ในที่สุดตอนนี้เธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมจิรภาสถึงให้เธอเลือกโอเล แทนที่จะเป็นKBหรือบริษัทsuper หากเทียบกับsjหรือบริษัทอื่นๆแล้วนั้น โอเลถือว่ามีทรัพยากรต่างๆมากกว่า ความสามารถทางด้านวงการบันเทิงก็เก่งกว่าด้วยเช่นกัน ทีมงานเช่นนี้สิคือสิ่งที่เธอต้องการที่สุดในตอนนี้ เธอไม่ควรจะมาเลือกในเวลาแบบนี้ ในเมื่อเป็นที่ยอมรับแล้วว่าโอเลจะสามารถมีส่วนช่วยในอาชีพของเธอได้ เธอก็จะต้องพยายามคว้าโอกาสนี้ไว้ให้ได้เช่นกัน "ผมจะไปหาแนวโน้มทิศทางของทางนั้นไว้ คุณเตรียมตัวให้พร้อมนะ" สุดท้ายแล้วคนที่จะต้องทำคะแนนและผลงานออกมาให้ดีที่สุดก็ยังคงต้องเป็นเธอ "ได้ค่ะ" ในขณะนั้นทางด้านพี่นัฎก็กำลังให้ความสนใจกับข่าวอยู่ หลังจากที่ทางผู้จัดจัดงานแถลงข่าวไปสองชั่วโมงแล้วนั้น บนอินเตอร์เน็ตก็เริ่มมีข่าวปรากฏออกมาอีก แบ่งออกเป็นสองประเด็น โดยประเด็นแรกยังคงตั้งคำถามกับความบริสุทธิ์ใจนี้ของทางผู้จัด คิดว่าในวงการนี้สถานการณ์กำลังยุ่งเหยิงและวุ่นวาย และยังคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้เป็นเพราะจิดาภาเสแสร้งแสดงขึ้นมา ส่วนอีกประเด็นหนึ่งก็เป็นของกลุ่มแฟนคลับที่สนับสนุนจิดาภา พวกเขาตั้งกลุ่มแฟนคลับซึ่งมีสมาชิกถึงสามหมื่นกว่าคน พวกเขาเหล่านี้สนับสนุนจิดาภามาตลอดเส้นทางของเธอ เข้าใจว่าจิดาภาเป็นนักแสดงที่มีความสามารถจริงๆ และจะอยู่คอยกับเธอและเดินออกมาจากสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้ไปพร้อมๆกัน พี่นัฎได้รับสายจากนักข่าวคนนั้น เขาบอกว่าเขาจะไม่เอาหลักฐานพวกนั้นให้กับพวกเธอ แล้วยังบอกอีกว่าอย่าให้จิดาภาเล่นลูกไม้อะไรอีก เพราะอิทธิพลในวงการนี้ของตัณฑุลพวกเขาคงจะไม่ได้รับผลดีอะไรมากนัก พี่นัฎรู้ว่าทางฝั่งนั้นคงจะรับเงินของตัณฑุลไว้แล้ว จึงไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี แต่สถานการณ์เช่นนี้ ก็ยังพอจะมีเรื่องดีๆอยู่บ้าง เนื่องจากทางฝั่งผู้จัดที่จัดการเรื่องทุกอย่างให้เป็นที่กระจ่างชัดเจนแล้ว ทำให้ทางทีมงานภาพยนตร์ที่ก่อนหน้านี้มองจิดาภาไปในทางที่ไม่ดีแล้วนั้นโทรมาแสดงความขอโทษกับทางผู้จัด ซึ่งนั่นก็หมายถึงว่าจิดาภาจะยังได้รับโอกาสในการแสดงภาพยนตร์ได้อีก และยังมีรายการทอล์คโชว์ที่เชิญให้จิดาภาไปออกรายการอีกด้วย "จิดาภา เธอจะไปไหม?" พี่นัฎเอ่ยถามความเห็นของเธอก่อน ถึงจะจัดการเรื่องตารางของเธอได้ต่อ "ไปค่ะ เวลาแบบนี้ควรจะออกงานบ้างน่าจะดีกว่า" เธอหัวเราะออกมา "พี่นัฎ ฉันฝากพี่จัดการให้ด้วยนะคะ" พี่นัฎตอบรับกลับไป แล้วตกลงเรื่องเวลากับทางฝั่งนั้นเรียบร้อย วันพรุ่งนี้ตอนบ่ายอัดรายการ และรายการจะออกอากาศในวันมะรืน ธรรมเนียมของรายการนี้ จะเชิญศิลปินดารามาเป็นแขกรับเชิญ ซึ่งพี่นัฎเองก็รู้สึกกังวลอยู่บ้างกับแขกรับเชิญที่จะมาร่วมรายการกับจิดาภา กลัวว่าจะส่งผลกระทบกับเธอ จึงไปสืบหาข้อมูลมา พบกว่าหนึ่งในนั้นมีศิลปินของโอเลอยู่ด้วย "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจัดการเรื่องนี้เองได้" "แต่..." พี่นัฎยังคงรู้สึกกังวล "ฉันเข้าใจค่ะ ตอนนี้ด้านนอกกำลังให้ความสนใจกับเรื่องข่าวลือนี้ พิธีกรคงจะต้องถามถึงเรื่องพวกนั้น แต่ก็ถือเป็นโอกาสที่ดีนี่คะ" เธออยากจะไปอยู่บนเวทีเช่นนี้ เพื่อพูดในสิ่งที่ตัวเธอต้องการบ้าง เมื่อเห็นว่าจิดาภายังคงยืนยันที่จะไปเช่นนั้น พี่นัฎจึงไม่ได้ขัดขวางอะไรเธออีก และในตอนบ่ายของวันถัดไป พี่นัฎพาจิดาภามายังสถานีโทรทัศน์ก่อนเวลา แต่เมื่อพอจอดรถ ก็ได้รับโทรศัพท์จากทางผู้กำกับรายการ "ทำไมพวกคุณยังไม่มากันอีก รอแค่พวกคุณอยู่ตอนนี้!" ปลายสายอารมณ์เดือดดาล พี่นัฎอึ้ง แล้วมองเวลา "อีกครึ่งชั่วโมงถ่ายทำไม่ใช่หรือคะ?" "ศิลปินไม่ต้องมาเปลี่ยนชุด ดูสถานที่ก่อนหรือไง? ทำไมพวกคุณถึงไม่เป็นมืออาชีพกันเลย ถ้าการถ่ายทำยืดเวลาออกไป พวกคุณจะรับผิดชอบไหม? ดีจริงๆ...." ทางฝั่งนั้นยังไม่ได้วางสาย ก็หัวเราะกับคนที่อยู่ข้างๆขึ้น ราวกับว่ากำลังอวดความน่าเกรงขามของตัวเองอยู่อย่างไรอย่างนั้น พี่นัฎส่ายหน้าด้วยความรู้สึกโมโห “จิดาภา พี่ว่าวันนี้คงต้องเจอเรื่องปวดหัวอีกแน่ๆ” จิดาภายิ้มออกมา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วกดปุ่มที่ลิฟต์ “อะไรจะเกิดถึงอย่างไรก็หนีมันไปไม่พ้นหรอกค่ะ” ในเมื่อมีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจนแล้ว ก็ต้องทุ่มเทให้สุดกำลัง มิเช่นนั้น จะได้ไม่ต้องมาโทษตัวเองในภายหลัง “เอาล่ะ เดี๋ยวพี่จะอยู่ข้างหน้าประตูนี่แหละ เกิดอะไรขึ้นละก็ร้องตะโกนเรียกพี่ได้เลยนะ” พี่นัฎหยิบกระเป๋าจากเธอมา แล้วเอ่ยกระซิบบอกเธอ “ผู้ช่วยผู้กำกับคนเมื่อกี้ที่โทรมาหาพี่นามสกุลฟู่ เธอระวังเขาหน่อยแล้วกัน” “ได้ค่ะ พี่วางใจเถอะนะ นี่ไม่ใช่การสัมภาษณ์ครั้งแรกของฉันซะหน่อย ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เชื่อฉันเถอะ” จิดาภาส่งยิ้มออกมาให้พี่นัฎอย่างอ่อนโยน แล้วเดินเข้าไปพร้อมรองเท้าส้นสูงของเธอ เข้าไปยังด้านในสตูดิโอ เมื่อเธอปรากฏตัว ผู้คนทั้งสตูหันมามองเธอเป็นสายตาเดียวกัน แล้วตามมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเสียงหนึ่งดังขึ้น “ทำไมยังไม่ไปเปลี่ยนชุดอีก!”