ตอนที่96 ตอบโต้

ต๭นที่96 ตอบโต้ จิดาภาเหลือบมองไปยังต้นเสียง เห็นผู้ชายรุ่นๆใส่ชุดผู้กำกับและมีป้ายติดไว้ว่าเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ คงจะเป็นคนที่พี่นัฎบอกคนนั้นเองสินะ “ไม่ได้ยินที่ผมพูดหรือ?” เขาเดินมายังจิดาภา เงยหน้ามองเธอ แล้วเอ่ยพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเบาๆ “อย่าคิดว่าคุณได้รางวัลนั่นแล้ว จะเล่นตัวได้นะ หากปล่อยให้คนอื่นรอคุณ คงจะเสียหน้าไปหน่อยไหม?” จิดาภาขมวดคิ้ว แม้ว่าจะดูเหมือนมีเเจตนากลั่นแกล้งเธอ แต่คำพูดพวกนี้ฟังแล้วไม่เข้าหูเลยจริงๆ เธอมองไปยังผู้ช่วยผู้กำกับคนนั้น และจำท่าทางของเขาไว้ เธอไม่ได้สนใจคำพูดของเขาแต่อย่างใด แต่กลับเดินขึ้นไปบนเวทีที่มีป้ายชื่อเธอ และนั่งลงตรงตำแหน่งของเธอลงอย่างสง่างาม ผู้ช่วยผู้กำกับคนนั้นยืนตะลึง เมื่อเห็นว่าทุกคนมองมายังเขาอยู่นั้น นั่นก็ทำให้เขารู้สึกอับอาย จึงพูดจาเหน็บแนมใส่จิดาภาออกไป “คิดว่าตัวเองสวยขึ้นกล้องมากนักหรือไง ไม่ละอายใจต่อผู้ชมบ้างเลยหรือ?” จิดาภามองเขากลับไปด้วยสายตานิ่งๆ “นั่นมันก็เป็นเรื่องของฉันค่ะ ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นมาชี้นิ้วบอก หรือนี่เป็นรายการแฟชั่นชุดว่ายน้ำหรือเปล่าคะ จะต้องเตรียมตัวกันเป็นพิเศษถึงจะเริ่มการถ่ายทำได้ใช่ไหม?” “คุณ....คุณเยาะเย้ยรายการพวกเราอย่างนั้นหรือ!” ผู้ช่วยผู้กำกับคนนี้ได้รับการจัดวางตัวมาจากที่ไหนกัน โยนความผิดให้คนอื่นแบบนี้เนี่ยหรือ “คุณไปคบคิดกับพวกคณะกรรมการผู้กับกำกับพวกนั้น รายการเราก็ต้องเชิญคุณมาสิครับ มันเป็นความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในวงการนี้อยู่แล้ว คุณคงไม่เข้าใจหรอก!” บริเวณรอบๆมีผู้คนไม่น้อยเริ่มพากันเอะอะโวยวาย นั่นทำให้บรรยากาศดูวุ่นวายเป็นอย่างมาก แต่จิดาภานั้นกลับไม่ได้รับผลกระทบใดๆจากพวกเขาเลย เพียงแต่หากยังคงวุ่นวายเช่นนี้ คงจะต้องรบกวนการถ่ายทำอย่างแน่นอน เธอมองไปยังผู้ช่วยผู้กำกับคนนั้น “คนในสถานีโทรทัศน์นี่สามารถพูดเรื่องสมมติที่ไม่มีหลักฐานลอยๆขึ้นมาแบบนี้ได้ด้วยหรือคะ? ฉันว่าตำแหน่งผู้ช่วยผู้กำกับของคุณคงน่าจะได้เลื่อนขั้นยากนะคะ คุณอยู่ฝ่ายไหนหรือคะ?” ด้านนอก พี่นัฎที่ได้ยินเสียงดังวุ่นวายกันข้างใน ก็กำลังจะผลักประตูเดินเข้าไปด้านใน.. แต่ถูกตฤณรั้งไว้เสียก่อน “คุณจิรภาสให้ฉันมาจัดการเรื่องนี้ค่ะ” คุณจิรภาสคงคาดการณ์ไว้ได้ตั้งแต่แรกแล้วสินะว่าจะต้องมีคนมาหาเรื่องจิดาภาตอนถ่ายทำรายการ ได้ยินดังนั้น พี่นัฎจึงพยักหน้ารับด้วยความยินดี “ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันรออยู่นี่แล้วกัน” “คุณจิรภาสหมายถึงว่า รายการนี้คุณจิดาภาไม่ต้องเข้าร่วมหรอกค่ะ บางทีคงจำเป็นที่จะต้องหัดเล่นตัวบ้าง” ในวงการนี้ หากปล่อยให้มีแต่สิ่งดีๆ ก็จะทำให้บางคนนั้นเกิดความรู้สึกไม่รู้จักพอ จากความนิยมในตอนนี้ของจิดาภานั้น เธอไม่จำเป็นต้องมาแบกรับความยากลำบากเหล่านี้เลย จิรภาสเองก็ยอมไม่ได้หากจะให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นกับเธอ “ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวฉันไปขับรถมาเลยแล้วกัน” พี่นัฎเองก็คิดว่าจัดการแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ทำให้คนพวกนั้นได้รับบทเรียนเสียหน่อยก็ดี ตฤณมองดูพี่นัฎเดินออกไปแล้ว เธอยังไม่ได้เดินเข้าไปเลยในทันที แต่กลับมองเวลา แล้วเดินถอยหลังออกมาสองก้าว และหลังจากนั้นประมาณหนึ่งนาที ผู้กำกับและผู้รับผิดชอบรายการเดินมาทางเธอ “คุณเลขาตฤณ คุณมาได้อย่างไรกัน? ช่วงนี้คุณจิรภาสยุ่งไหมครับ?” พวกเขาเห็นตฤณแล้วนั้นใบหน้าปรากฏรอยยิ้มออกมาทันที ตฤณพยักหน้ารับ “คุณจิรภาสส่งให้ฉันมารับคนค่ะ แต่ดูเหมือนด้านในจะมีปัญหากันนิดหน่อย” “ปัญหา? คุณจิรภาสให้มารับคนหรือ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว” ผู้รับผิดชอบรายการเองก็พบว่าด้านในนั้นกำลังวุ่นวายเป็นอย่างมาก จึงผลักประตูเข้าไปแล้วตะโกนออกมา “เอะอะอะไรกัน!” หลังจากนั้นจึงหันมาก้มหัวเป็นการขอโทษตฤณ “คุณเลขาตฤณ คนที่คุณมารับนี่คือ? ดูเหมือนว่าศิลปินที่ถูกรับเชิญมาก็ยังอยู่กันในห้องพักผ่อนกันหมดนะครับ ยังไม่มากันเลย” ตฤณมองไปยังจิดาภาที่นั่งอยู่ตรงด้านหน้ากล้องนั้น “เธอมาแล้วค่ะ คุณจิรภาสให้ฉันมารับคุณจิดาภาค่ะ” ประโยคเดียว ทำเอาผู้รับผิดชอบแทบชะงักไป นี่.... ใครจะคิดว่าจิรภาสจะส่งคนมารับเธอกัน? “แต่รายการยังถ่ายไม่เสร็จเลยนะครับ ถ้าเธอออกไปตอนนี้ นั่นก็เท่ากับทำผิดสัญญานะครับ” ผู้ช่วยผู้กำกับคนนั้นเอ่ยแทรกขึ้นมา จิดาภาเองก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว หยิบเสื้อคลุมแล้วเดินไปยังประตู “โอเคค่ะ ฉันยอมผิดสัญญาค่ะ ทีมงานถ่ายทำของพวกคุณนี่อายุยังน้อยไม่ค่อยรู้อะไรเลยนะคะ ฉันสงสัยในคุณภาพงานถ่ายทำของพวกคุณจริงๆ” “แล้วอีกอย่าง ฉันจะติดตามเรื่องความรับผิดชอบทางกฎหมายของเขา รอรับจดหมายจากทนายฉันได้เลยค่ะ” “อะไรกัน!” ผู้ช่วยผู้กำกับคนนั้นเบิกตาโตด้วยความตกใจ คิดไม่ถึงว่าจิดาภาใช้วิธีที่เป็นทางการเช่นนี้เล่นงานเขากลับ “คุณจิดาภา แบบนี้คงจะไม่ค่อยดีนะครับ เดี๋ยวผมให้เขามาขอโทษคุณนะครับ!” ผู้รับผิดชอบเข้ามาดักหน้าเธอไว้ แล้วเอ่ยด้วยความพูดที่แฝงความคุกคามนั้นไว้ “ตามสัญญาแล้ว ค่าปรับที่ฝ่าฝืนในสัญญาจำนวนไม่น้อยเลยนะครับ ผมว่าคุณน่าจะคิดให้ดีเสียก่อน!” “ขอโทษนะคะ ฉันไม่จำเป็นต้องพิจารณาแล้วค่ะ” พูดจบจิดาภาเดินออกไปโดยไม่ได้หันกลับมาอีกเลย เธอรู้ที่ตฤณมาอยู่ที่นี่เพราะอะไร ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เธอเองก็จำเป็นจะต้องแข็งแกร่งขึ้นมาอีก ไม่ให้คนภายนอกคิดว่า เธออ่อนแอที่คอยแต่กล้ำกลืนความเจ็บปวดทุกอย่างไว้เสมอ เธอไม่ตอบโต้ ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอไม่มีความสามารถในการตอบโต้เสียที่ไหน “ปัญหาเรื่องยอดเงินที่เราผิดสัญญา ทางเคเอฟจะติดต่อคุณกลับมาอีกครั้งหนึ่ง ค่าเสียหายทั้งหมดทางเคเอฟจะเป็นผู้รับผิดชอบ แล้วอีกอย่างนะคะ ฉันขอแนะนำคุณให้ไล่ผู้ช่วยคนนั้นออกเสีย เพราะหากเรื่องนี้ผลออกมาทำให้คุณจิรภาสไม่พอใจ เขาอาจจะถอนเงินลงทุนสถานีโทรทัศน์ของคุณภายในปีสองปีนี้ก็ได้นะคะ” ตฤณพูดจบดังนั้นจึงหันหลังกลับออกไป ทิ้งให้ผู้กำกับและผู้รับผิดชอบยืนตะลึงอยู่ตรงที่เดิม “จริงๆแล้ว...เคเอฟอยู่เบื้องหลังของจิดาภานี่เองหรือ?” เรื่องนี้แม้ว่าพวกเขาจะรู้แล้วก็ตาม แต่ก็ไม่กล้าพูดออกไป ผู้ช่วยคนนั้นได้ถูกถอดถอนออกจากทีมแล้ว และรายการของพวกเขาก็เลื่อนการออกอากาศออกไปอีกหนึ่งสัปดาห์ ผู้รับผิดชอบโทรไปขอโทษกับทางจิดาภา แล้วเชิญให้เธอเข้าร่วมการถ่ายทำใหม่อีกครั้ง แต่กลับถูกเธอปฏิเสธ ถึงแม้ว่าเธอจะต้องการโอกาสในการพูดอะไรออกไปสู่ภายนอกบ้าง แต่คนเหล่านี้มองเธอไม่ดีอยู่แล้ว หากเธอพูดอะไรออกไปในรายการ พวกเขาก็คงจะตัดออกไปอยู่ดี หากต้องยืมเวทีของคนอื่น สู้สร้างโอกาสขึ้นมาให้ตัวเองน่าจะดีกว่า “พี่นัฎ ฉันอยากให้พี่ช่วยตามหาคุณถวิตหน่อยค่ะ ฉันคิดว่าตอนนี้คนเดียวที่อยู่อยู่กับชนิศาก็คงเป็นเขา เพียงแค่หาคุณถวิตให้เจอ เราก็คงจะเจอตัวชนิศาด้วยเช่นกัน” “พี่จะลองดูนะ แต่ถ้าคุณถวิตไม่ยอมบอกล่ะ?” “ทุกคนย่อมล้วนมีจุดอ่อน คุณถวิตมีครอบครัว เขาจะต้องเลี้ยงดูครอบครัวของเขา อย่างชนิศาในตอนนี้คงไม่สามารถให้เงินเดือนกับเขาได้ ฉันไม่เชื่อหรอกค่ะว่าเขาจะอยู่กับคนโลภอย่างชนิศาไปได้ตลอด” “พี่เข้าใจแล้ว เดี๋ยวพี่ไปจัดการเดี๋ยวนี้เลยแล้วกัน” พี่นัฎที่เห็นความมุ่งมั่นในการที่จะลุกขึ้นมาต่อสู้ของเธอเช่นนี้แล้วรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก อาจจะต้องทนแบกรับการไม่ได้รับความเป็นธรรมบ้าง แต่บางทีก็ยอมถอยไปไม่ได้เหมือนกัน กลับมาถึงบ้านในคืนนั้น จิดาภานั่งอยู่ตรงเก้าอี้กำลังคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกลางวันนี้ และหลังจากนั้นจึงเดินไปหาจิรภาสที่ห้องหนังสือ เธอเคาะประตูเบาๆ และเมื่อผู้ชายตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมามองเธอนั้น เธอจึงส่งยิ้มและเดินเข้าไปยังด้านใน “ยังทำงานอยู่หรือคะ?” “ครับ ทำงานนอกนิดหน่อยน่ะครับ” จิรภาสยังไม่ทันจะปิดเอกสารเหล่านั้น ข้อมูลทั้งหมดเป็นของศิลปินในสังกัดโอเล จิดาภารู้ว่าที่เขายอมเหนื่อยขนาดนี้ก็เพื่อตัวเธอเอง เธอส่งยิ้มและเอื้อมมือเข้าไปโอบรอบคอเขา “คนที่ไม่รู้เขาคงคิดว่าคุณกำลังจะซื้อบริษัทโอเลแน่ๆเลยค่ะ” “ถ้าสมมุติว่าคุณเซ็นสัญญากับโอเลสำเร็จ นี่ก็คงเป็นความคิดที่ไม่เลวเลยต่างหากล่ะครับ” ถึงอย่างไรไม่ช้าก็เร็วเขาก็จะให้จิดาภามาเซ็นสัญญากับบริษัทเขาอยู่แล้ว มีเพียงวิธีนั้น เขาถึงจะสามารถปกป้องเธอได้ทุกเวลา