ตอนที่99 ฐานะภรรยาของจิรภาส

ต๭นที่99 ฐานะภรรยาของจิรภาส ชนิศาถูกจิดาภาหลอกวางแผนให้มาที่นี่ ถูกถวิตหักหลัง เธอกลัวว่าจิดาภาและพี่นัฎจะทำร้ายเธออีก จึงตั้งใจที่จะพูดเรื่องเหล่านี้ขึ้นมาเพื่อเป็นการยั่วยุจิดาภา เพราะถึงอย่างไรแล้วเรื่องพวกนี้ก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกสะทกสะท้านอะไรอยู่แล้ว แต่สำหรับจิดาภานั้น เรื่องพวกนี้ถือว่าเป็นอดีตที่เลวร้ายสำหรับเธอ เมื่อเธอเห็นว่าจิดาภาไม่ได้ตอบโต้อะไรนั้น สีหน้าของเธอยิ่งรู้สึกพอใจมากยิ่งขึ้น “แล้วหลังจากนั้น เขาก็ยังพาฉันไปเลือกอัญมณีราคาแพงๆด้วยนะ ตอนนี้....” “ตอนนี้เธอสองเลิกกันแล้วไม่ใช่หรือ?” จิดาภายกยิ้มมุมปาก เธอไม่ได้เก็บเอาเรื่องที่ชนิศาพูดมาใส่ใจตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ไม่ว่าจะอย่างไร เธอก็ไม่สามารถกลับไปคบกับชเยศได้อีกอยู่แล้ว เธอเคยทุ่มเทความรักความจริงใจให้เขา เพียงแต่ตอนนั้นยังไม่เจอคนที่คู่ควรได้รับมันเท่านั้นเอง แต่สำหรับชนิศานั้น เธอเพียงแค่หลอกใช้ชเยศเท่านั้น จนกระทั่งตอนนี้ ยังเอาความรู้สึกของพวกเขามาใช้เป็นเครื่องมืออีกด้วย “นั่นเป็นเพราะนิสัยของเราไปด้วยกันไม่ได้ ถึงได้เลิกกัน” ชนิศาถึงกับพูดไม่ออก มองไปยังจิดาภา แล้วเอ่ยกับเธอต่ออีกว่า “ถึงอย่างไรซะ เธอก็คือผู้หญิงที่ชเยศเขาเขี่ยทิ้ง” “ฉันต้องขอบคุณพวกเธอจริงๆ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเธอที่แย่งเขาไป ฉันคงได้แต่งงานกับเขาไปแล้ว ถึงตอนนั้นฉันคงต้องเสียใจมากแน่ๆ” สิ่งที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงทางความรู้สึก แต่เป็นเพราะผู้ชายคนนี้ไม่เคยสนใจความรู้สึกของเธอมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วต่างหาก ในคืนที่ชเยศและชนิศาอยู่ด้วยกันนั้น เขาก็ไม่มีค่าสำหรับจิดาภาอีกต่อไปแล้ว “เธออย่ามาทำเป็นอวดดีหน่อยเลย ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอเองก็ลำบาก โดนคนด่าว่าบนอินเตอร์เน็ตว่าเป็นผู้หญิงเลวๆแบบนั้น ในใจเธอคงรู้สึกแย่เหมือนกันสินะ?” ชนิศาหัวเราออกมาอย่างสบายใจ พี่นัฎที่ทนดูต่อไปไม่ได้แล้วนั้น ส่งเสียงไอออกมา ชนิศาหัวเราะออกมาแล้วลุกขึ้นยืน “จิดาภา เธอเอาชนะฉันไม่ได้หรอก” “ฉันแต่งงานแล้ว ในวันนั้นที่เธอไม่ยอมให้ชเยศไปหาฉันที่สำนักงานอำเภอ” จิดาภามองชนิศา แล้วเอ่ยพูดกับเธออย่างชัดเจน สีหน้ามีความสุขของเธอ ทำให้ชนิศาขมวดคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย เพราะนั่นทำให้เธอรู้สึกขัดหูขัดตาเหลือเกิน “อย่ามาล้อเล่นกันหน่อยเลย นอกจากชเยศแล้ว เธอจะไปชอบพอกับผู้ชายคนอื่นอย่างนั้นหรือ? ที่ผ่านมานี้ เธอทุ่มเทเพื่อเขาตั้งมากมาย หรือแม้กระทั่งอาชีพที่เธอรักที่สุด เธอยังยอมทิ้งมันได้ เธอจะต้องหลอกฉันแน่ๆ ถึงพูดออกมาแบบนี้? อย่ามาหลอกกันให้ยากเลย” “สิ่งที่เธอพูดมาตอนนี้มันย้อนอะไรกลับไปไม่ได้แล้ว ฉันไม่ต้องการเขาแล้ว ถ้ายังชอบเขา เธอก็หลบไปอยู่ต่างประเทศกับเขาสิ” จิดาภาหัวเราะแล้วส่ายหน้าออกมา สำหรับเธอแล้วเรื่องของความรักเธอจริงจังกับมันมาโดยตลอด แต่สำหรับผู้ชายบางคนชอบผู้หญิงบอบบางอ่อนโยน พอดีกับที่ชนิศาโผล่เข้ามาพอดี ตอนนั้น เธอยังไม่รู้เรื่องที่พวกเขาแอบคบกัน ก็ได้ยินเรื่องซุบซิบกันจากพนักงานในsj เธอโง่เอง ที่เชื่อเขามากเกินไป จนไม่ได้เก็บมาคิดเรื่องนี้เลย แต่...ชนิศาทำได้เพียงแค่ล่อลวงพวกผู้ชายเท่านั้น ถึงเวลาทุกอย่างจะย้อนกลับเข้าทำร้ายตัวเธอเอง “เธอมีค่าพอให้ฉันต้องมานั่งสร้างเรื่องเพื่อหลอกเธออย่างนั้นหรือ?” จิดาภานัยน์ตาส่องประกายด้วยรอยยิ้ม “ที่ฉันยังอยู่ที่sj ไม่ยอมไปจากที่นั่นสักที ไม่ใช่ว่าฉันยังแคร์ชเยศอยู่ และไม่ใช่เป็นเพราะฉันจะชดใช้เงินค่าปรับในสัญญานั้นไม่ได้ แต่เป็นเพราะ...” จิดาภาเว้นวรรค “ฉันอยากจะเห็นพวกเธอตกเหวไปด้วยกันกับตาของตัวเองต่างหาก” “เธอ!” ชนิศารู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก คำพูดของเธอนั้นดูเชือดเฉือนเสียจริงๆ จากอาการของจิดาภานั้น ชนิศาเองก็พอมองออกว่า จิดาภานั้นไม่ได้รู้สึกแคร์เขาแล้วแม้แต่นิดเดียว แต่ก็รู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดมานั้นช่างตลกเสียจริงๆ “เอาล่ะ ฉันเชื่อก็ได้ว่าเธอแต่งงานแล้ว แต่ชื่อเสียงในวงการของเธอที่เป็นอยู่ในตอนนี้ ใครกันที่จะกล้าแต่งงานกับเธอ หรือถ้าแต่งแล้วก็คงจะต้องเป็นพวกผู้ชายแก่ๆแบบนั้นสินะ” “หรือคงจะรวยมากสินะ ถึงซื้อรางวัลนั่นให้เธอมาได้” จิดาภาพยายามข่มอารมณ์ตัวเองไว้ “เรื่องนี้ เธอกับคุณชเยศนี่เหมือนกันไม่มีผิดเลยนะ ตอนแรกเขาก็พูดแบบนี้กับฉันเหมือนกัน” “เธอบอกว่า ชเยศก็รู้อย่างนั้นหรือ?” ชนิศารู้สึกตกใจ “จริงๆแล้ว พวกเขาเคยเจอกันแล้วต่างหาก” จิดาภานั่งพิงเก้าอี้ มองพนักงานที่เดินถือจานสเต๊กเข้ามา “คุณผู้หญิงครับ คุณผู้ชายบอกว่า ใกล้ถึงแล้วครับ” “ขอบคุณค่ะ” จิดาภาพยักหน้ารับแล้วส่งยิ้มกลับไปเป็นการขอบคุณ แล้วหยิบมีดขึ้นมาเฉือนเนื้อสเต๊กในจานด้วยท่าทางสง่างาม จริงๆแล้ว ชเยศจะคบกับเธอหรือไม่นั้น ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับตำแหน่งของเธอเลย เพราะถึงอย่างไรตอนที่เธอมีชื่อเสียงโด่งดังอยู่นั้น เธอทิ้งทุกอย่าง เพื่อมาเซ็นสัญญากับทางsj ในตอนนั้นsjยังเป็นบริษัทเล็กๆไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดังอะไร และตอนนั้นเป็นเพราะชเยศเป็นคนพาจิดาภาที่กำลังโด่งดังมาเซ็นสัญญากับทางบริษัท เขาจึงได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการของบริษัท ตอนที่เธออยู่ในการดูแลของชเยศนั้น ยังไม่รู้เลยเสียด้วยซ้ำว่าตอนนั้นชนิศาไปทำอะไรอยู่ที่ไหน เพียงแต่การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอยู่ตลอดนั้น ทำให้จิดาภาที่อยู่ในวงการนี้มานั้นย่อมเข้าใจมันดีกว่าใคร ดังนั้นเธอจึงไม่รู้สึกอิจฉาใครๆเช่นเดียวกับชนิศา แต่จะพิจารณาสำรวจคู่แข่งอย่างละเอียด แล้วพัฒนาตัวเอง เธอจะอาศัยวิธีการที่ถูกต้องและเหมาะสมเพื่อให้ตัวเองก้าวไปสู่ความสำเร็จ “สามีของเธอนามสกุลเจียงอย่างนั้นหรือ?” ชนิศาขมวดคิ้วแล้วเอ่ยถามเธอ พลางครุ่นคิดว่าจะเป็นใครได้บ้าง พี่นัฎยืนอยู่ข้าง จึงพูดแทรกขึ้นมาด้วยเช่นกัน “เธอไม่ต้องคิดกังวลหรอก นั่งลงดีๆดีกว่า เดี๋ยวจะตกใจเสียเปล่าๆ” “ดูน่าสนใจนี่ ผู้ชายแก่ๆมีดีแค่รวย จะมีอะไรให้น่าอิจฉากัน ฉันไม่เชื่อหรอกว่าอย่างเธอจะ...” ชนิศายังพูดไม่จบ ก็เห็นร่างสูงของใครบางคนเดินเข้ามา เขาสวมใส่ชุดสูทมีระดับ ความหล่อเหลาและความเย็นชาทำให้คนที่มองหัวใจเต้นแรงได้ไม่ยาก สายตาของเขามองมายังจิดาภาเพียงแค่คนเดียว แล้วนั่งลงข้างๆเธอ เอื้อมมือไปจับมือเธออย่างอบอุ่นอ่อนโยน ท่าทางที่ปรากฏตรงหน้าเธอตอนนี้แตกต่างไปจากตอนอยู่ในทีวีโดยสิ้นเชิง “รถติดน่ะ ผมเลยมาช้าเลย คุณรอนานไหมครับ?” น้ำเสียงของจิรภาสฟังดูอ่อนโยนเป็นอย่างมาก ชนิศารู้สึกรับไม่ได้กับสิ่งที่เห็น เธอนั่งตัวแข็งราวกับเป็นอัมพาตอยู่บนเก้าอี้นั้น มองดูสองคนที่แสดงความรักต่อกันต่อหน้าเธอ ด้วยมือไม้อันสั่นเทา เธอคิดว่าจิดาภาอย่างมากคงจะหาผู้ชายที่อายุราวๆซักสี่สิบกว่าปีมาแต่งงานด้วยเสียอีก ไม่นึกเลยว่าเธอจะแต่งงานกับจิรภาสจริงๆ ผู้ชายที่มีหน้ามีตาสูงส่งในวงการบันเทิงนี้ ทั้งอายุยังน้อย หน้าตาหล่อเหลา ฐานะดี เป็นคนรักในฝันของใครหลายๆคน แต่ไม่นึกเลยว่า จิดาภา... คิดย้อนกลับไปกับเรื่องราวก่อนหน้านี้ ก็มีร่องรอยของเรื่องนี้ปรากฏออกมาให้ได้เห็นตั้งแต่แรกแล้ว ตอนที่จิดาภาไปลองแคสงานแทนเธอแล้วถูกจับตัวไปนั้น ก็มีการ์ดกลุ่มหนึ่งเข้าไปปกป้องช่วยเธอไว้ ทางผู้ลงทุนก็ได้รับการเตือนจากผู้มีอิทธิพลที่ไหนสักแห่ง ในตอนนั้นเธอกับชเยศเองยังคิดว่าจิดาภาคงจะกลับไปที่บ้านของเธอ ให้ครอบครัวคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังเธอนั่นเอง แล้วมาถึงการถ่ายรูปร่วมกันในงาน ชุดที่พวกเขาสวมใส่นั้นเห็นได้ชัดว่าสั่งตัดมาพิเศษแค่พวกเขาสองคน ตั้งแต่เรื่องของเธอและชเยศที่ถูกเปิดเผยออกมาแล้วนั้น จิดาภาจะทำอะไรก็ราบรื่นไปเสียทุกอย่าง ที่แท้เธอก็มีที่พึ่งเป็นต้นไม้ต้นใหญ่อย่างจิรภาสนี่เอง รอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของชนิศานั้นค่อยๆหายไป เธอวางแผนทำลายจิดาภามาหลายปี ทุ่มเททุกอย่างเพื่อแย่งชเยศมา แล้วต้องสูญเสียลูกไปอีก อีกทั้งยังไปมีความสัมพันธ์กับตัณฑุล ทั้งหมดนี้กลับกลายเป็นว่าเธอผลักดันให้จิดาภาได้กลายเป็นภรรยาของผู้อำนวยการของบริษัทเคเอฟไปเสียนี่ เธอจ้องมองไปยังจิดาภาด้วยความเจ็บปวด แล้วเอ่ยพูดออกมาด้วยความยากลำบาก “จิดาภา เธอทำสำเร็จแล้ว” “ฉันแพ้แล้ว ฉันไม่ได้โชคดีเหมือนกับเธอ” เธอคิดว่าที่จิดาภามุ่งมั่นมาจนถึงทุกวันนี้นั่นเป็นเพราะเธออาศัยโชคชะตาอย่างนั้นหรือ?