ตอนที่ 102 กับดัก

ต๭นที่ 102 กับดัก ในขณะที่ทางจงกลเตรียมการอยู่นั้น ทางบริษัทเค.เอฟก็ได้รับข่าวคราวเรื่องนี้ เนื่องจากจิรภาสรู้มาตลอดว่ามีคนคอยใส่ไฟอยู่เบื้องหลัง ทั้งที่ชนิศาและตัณฑุลไม่ได้ปรากฏตัวออกมา แต่ช่วงระยะเวลานี้ข่าวคราวกลับไม่ลบเลือนไปเลยแม้แต่น้อย เขารู้สึกได้กลิ่นถึงแผนการร้ายมานานแล้ว และจากการตรวจสอบไม่กี่ครั้ง ทิศทางในการโจมตีก็ได้พุ่งไปยังโอเลแล้วเช่นกัน เพียงแต่ครั้งนี้ชัดเจนยิ่งขึ้น เมื่อหลังจากที่เขาเห็นชื่อของจงกลแล้วนั้น จึงขมวดคิ้วแล้วเอ่ยถาม "เล่าสถานการณ์ของคนๆนี้ให้ผมฟังหน่อย" ขณะเดียวกันเขากดโทรออกหาจิดาภา แล้วเปิดลำโพง แม้ว่าเธอจะไม่ได้อยู่ข้างๆเขาในตอนนี้ แต่สำหรับข่าวที่จิรภาสกำลังควบคุมอยู่นี้ ก็เหมือนกับจิดาภาที่ต้องควบคุมด้วยเช่นกัน ตฤณจึงเอ่ยพูดถึงข้อมูลที่ไปสืบค้นมาให้พวกเขาฟัง “จงกลถือว่าเป็นผู้จัดการส่วนตัวที่มีประสบการณ์มากคนหนึ่งในวงการนี้ ทำงานอยู่ที่โอเลเป็นเวลาเกือบหกปีแล้วครับเธอมีศิลปินไอดอลหน้าใหม่ที่อยู่ในการดูแลของเธอ ชื่อธมน มาจากกลุ่มวัยรุ่นสาว ครั้งที่แล้วที่จะใช้เรื่อง Brand Ambassador ของสินค้ารายหนึ่งมาพลิกเปลี่ยนสถานการณ์ ตอนนั้นเองทางโอเลก็ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้สำรองชื่อจนแล้วจนรอดคนที่ได้เป็น Brand Ambassadorก็คือคุณจิดาภา” “หลังจากนั้นคุณจงกลก็คอยซื้อตัวพวกนักข่าวปาปารัซซี่ ปล่อยข่าวลือปลอมๆเหล่านั้นออกมา อีกทั้งยังคงสร้างข่าวเรื่องคู่นอนนั่นออกมาอีกด้วย ภายในโอเลเองก็หาเบาะแสได้แล้ว” เรื่องข่าวสารข้อมูลของทางบริษัทเค.เอฟนั้นนับว่าครบถ้วนเป็นอย่างมาก ไม่มีอะไรที่พวกเขาจะสืบหากันไม่ได้ ทางด้านจิดาภานั้นเธอเองก็ไม่คาดคิดว่าเพียงแค่เรื่องBrand Ambassadorครั้งเดียวจะทำให้เธอต้องมาเจอกับคู่แข่งเช่นนี้ ฝั่งนั้นโจมตีเธอและมีแผนการในใจอยู่เช่นนั้น เธอเองก็ไม่สามารถนิ่งนอนใจได้เช่นกัน จิรภาสรู้ว่าเธอจะได้ยินทุกอย่างนี้อย่างชัดเจน จึงเอ่ยบอกกับตฤณด้วยความสงบนิ่งในแบบของเขา “ตอนนี้ไปจัดการตามนี้ สองเรื่อง” “เรื่องแรก จับตามองนักข่าวพวกนั้นที่จงกลซื้อตัวพวกเขา แล้วไปสืบมาให้ได้ว่าหลักฐานที่พวกนั้นมีอยู่คืออะไร” “สอง รวบรวมสิ่งที่ตัณฑุลทำไว้ทั้งหมดในช่วงที่ผ่านมาไว้ รวมทั้งศิลปินหญิงที่ร่วมหลับนอนกับเขาทั้งหมดก็เตรียมไว้ด้วย หากต้องการใช้ทุกอย่างจะได้มีพร้อม” เมื่อเขาพูดจบ จึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา “คุณภรรยามีอะไรจะเพิ่มเติมไหมครับ?” ถ้าหากจงกลไปหาเรื่องคนอื่น คงจะไม่ถูกจับได้เช่นนี้ แต่เธอจ้องแต่จะจัดการกับจิดาภา ส่วนตัวจิดาภาเองก็มีคนที่รักเธอขนาดนี้ เขาซึ่งเป็นสามีคงจะทนเห็นเธอถูกรังแกไม่ได้เป็นอันขาด จิดาภาหัวเราะแล้วพูดกับเขา “สามีของฉันคิดแทนฉันอย่างรอบคอบดีแล้วล่ะคะ ฉันไม่มีอะไรเพิ่มเติมหรอก” ความสัมพันธ์สามีภรรยาระหว่างเธอกับเขานั้นมีความเชื่อใจกันที่พวกเขารู้กันดีเช่นนี้เสมอ จิรภาสพยักหน้าให้กับตฤณ เป็นการส่งสัญญาณให้ไปจัดการเรื่องที่ว่านี้ แล้วจึงเอ่ยพูดกับจิดาภาต่อ “ผมทำงานเยอะขนาดนี้ คุณจะให้รางวัลอะไรผมกัน?” “กลับบ้านไปเดี๋ยวคุณก็รู้เองแหล่ะคะ...” จิดาภาวางสายไปด้วยรอยยิ้มอันแสนหวานนั่นของเธอ พี่นัฎที่อยู่ข้างๆถอนหายใจออกมา “เห็นพวกเธอสวีทกันแบบนี้ทุกวัน พี่ก็อิ่มจนจะกินข้าวไม่ลงแล้วนะ” “เรื่องจริงทั้งนั้นนี่คะ!” จิดาภาไอกระแอมออกมา ด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “ถ้าอย่างนั้นก็รอคุณตฤณแล้วล่ะ” “พี่นัฎ จริงๆแล้วมีอีกเรื่องหนึ่ง ที่พี่จะต้องเป็นคนจัดการ” จิดาภาดึงพี่นัฎไว้ “อะไรหรือ?” พี่นัฎขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เรื่องราวทั้งหมดจิรภาสเองก็มองการณ์ทุกอย่างไว้อย่างชัดเจนแล้ว “ครั้งที่แล้วนักข่าวคนที่ปฏิเสธที่จะส่งรูปถ่ายของตัณฑุลให้เรา พี่ยังเก็บข้อมูลการติดต่อเขาอยู่หรือเปล่า? ฉันสงสัยว่าตอนนั้นอาจจะเป็นคุณจงกลที่ซื้อตัวเขาไว้ด้วยราคาที่สูง มิเช่นนั้นแล้วคงจะไม่กลับคำที่จะไม่ส่งรูปถ่ายให้พวกเราแบบนั้น ฉันคิดว่า ถ้าเขามีเพื่อน เราอาจจะเอาคืนกับเขาได้นะ ตาต่อตา ฟันต่อฟันอย่างไรล่ะคะ” บางเรื่อง เค.เอฟออกมารับหน้าแทนได้ แต่ถ้าเป็นพี่นัฎที่ออกมารับหน้าแทนนั้นจะยิ่งดีเสียกว่า จิดาภารู้ว่าจิรภาสใส่ใจในเรื่องของเธอมาก ดังนั้นเธออยากจะลงแรงเองเสียบ้าง เมื่อได้ยินดังนั้น พี่นัฎเองก็รู้สึกเห็นด้วยเป็นอย่างมาก จึงรีบกดหาเบอร์โทรในมือถือ “พี่จำได้ว่าเหมือนจะมีเพื่อนที่ทำงานอยู่ในสำนักงานหนังสือพิมพ์นะ ชื่ออะไรกันนะ นี่ไง! จำได้แล้ว ธนกร” “ตอนนั้นที่พี่ไปเจรจากับนักข่าวคนนั้น ก็เคยเจอเขาเหมือนกัน” “ดีค่ะ พี่พยายามติดต่อเขา ฉันอยากจะทำให้คุณจงกลได้รู้ ว่าการที่คอยทำร้ายคนอื่นแบบนี้ สุดท้ายแล้วก็เป็นการทำร้ายตัวเองอยู่ดี” จิดาภารู้ว่าภายในใจของคนเหล่านี้มักจะคิดแผนการไว้อยู่ เธอจะไม่ไปเรียกร้องเอาอะไรจากพวกเขา แต่ก็ไม่มีทางที่จะให้พวกเขามารังแกเธอง่ายๆเช่นกัน เธอจะเข้าไปอยู่ที่โอเล นั่นเป็นสิ่งที่เธอตัดสินใจแล้ว คืนนั้น พี่นัฎก็ได้นัดธนกรออกมาเจอ “ทำไมคุณถึงต้องมาหาผม? เรื่องครั้งที่แล้ว ไม่ใช่ว่าคุยกันจบไปแล้วหรือ?” ธนกรจะทำอะไรมักจะรอบคอบ ตอนที่เขาจะนั่งลงนั้นเขาได้มองไปรอบๆ เพื่อสำรวจกันพี่นัฎตั้งกล้องอัดวีดิโอไว้ พี่นัฎส่ายหน้า “คุณไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ ฉันไม่ได้มีแผนการอะไรเหมือนกับคุณจงกล” “ทำไมคุณ....” ธนกรที่เพิ่งจะพูดได้เพียงสามพยางค์ ก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ผิดปกติ จึงกัดฟัน แล้วตอบกลับไป “คุณตั้งใจนัดผมออกมา คิดจะมาตอกย้ำคำพูดของผมใช่ไหม? อาชีพของพวกเราก็มีกฎเกณฑ์นะ ผมไม่รู้อะไรทั้งนั้น” พี่นัฎถอนหายใจออกมา แล้วหยิบUSBออกมา “ที่ฉันเรียกคุณออกมาไม่ใช่จะมาเรียกร้องเรื่องครั้งที่แล้วจากคุณ จริงๆแล้วข้อมูลที่เรามีอยู่มันมากกว่าของคุณเสียอีก USBนี้มีข้อมูลเกี่ยวกับตัณฑุลและศิลปินหญิงที่เป็นนางแบบอยู่พอสมควร ถ้าหากสิ่งที่อยู่ในนี้แพร่ออกไป คงจะต้องเป็นข่าวใหญ่แน่ๆ” เมื่อพูดเช่นนี้ ธนกรก็เริ่มจะให้ความสนใจขึ้นมาบ้างแล้ว “ฉันรู้ ว่าคุณกับคุณต้นน้ำรับเงินของคุณจงกลมา” พี่นัฎเดา และเมื่อเห็นท่าทางของธนกรแล้ว ยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่าเธอเดาไม่ผิด “จะพูดอย่างไรดีล่ะ ฉันคิดมาตลอดว่าบางเรื่องต้องพึ่งพานักข่าวแบบต้นน้ำคงจะไม่น่าเชื่อถือนัก คงจะต้องเป็นแบบคุณ ที่ต้องมีความสัมพันธ์กับคนในสำนักงานหนังสือพิมพ์แบบนี้ คุณคิดดูนะ หากคุณเป็นคนรายงานข่าวนี้เป็นคนแรก หัวหน้าของพวกคุณคงจะเห็นความสำคัญของคุณเป็นอย่างมากเลยล่ะ” “คุณ...จะขายข้อมูลพวกนี้ให้ผม? แล้วผมจะรู้ได้อย่างไรว่าที่คุณพูดมานั้นเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องโกหก!” เห็นได้ชัดว่าธนกรนั้นกำลังจะเปลี่ยนใจ แต่ก็ยังคงลังเลอยู่ พี่นัฎหัวเราะออกมาพลางส่ายหน้า “คุณคิดมากไปแล้วค่ะ เราจะให้USBนี้กับคุณฟรีๆ แต่มีเงื่อนไขอยู่ข้อหนึ่ง คือ ตอนที่คุณรายงานข่าวนี้ออกไป ขอให้คุณบอกว่าข้อมูลพวกนี้คุณจงกลเป็นคนให้คุณมา แค่นั้นก็พอ” จริงๆแล้วรูปที่จงกลให้เขานั้นล้วนแต่เป็นรูปตัดต่อทั้งสิ้น แม้ว่าจะเผยแพร่ออกไปก็คงไม่มีผลกระทบมากเท่าไหร่นัก แต่สิ่งที่อยู่ในมือของพี่นัฎนี้ไม่เหมือนกัน ถึงแม้ว่าตัณฑุลจะหนีไปต่างประเทศแล้ว แต่ข่าวที่เกี่ยวกับเขาก็ยังคงเป็นสิ่งที่นักข่าวช่วงชิงกันอยู่ ธนกรวางแผนครุ่นคิดในใจแล้วจึงตอบตกลง “ได้ ผมตกลง” เขาที่กำลังยื่นมือออกมารับUSBไปนั้น กลับถูกพี่นัฎดักไว้เสียก่อน “ในนี้เป็นเพียงรูปที่ตัดบางส่วนออกไปบ้างแล้ว รอให้ฉันเห็นข่าวก่อน แล้วฉันจะส่งไฟล์ที่ชัดเจนให้อีกที” “ผมเข้าใจ” ธนกรเป็นคนที่ทำอะไรมักจะเหลือทางออกไว้ให้ตัวเองอยู่เสมอ เมื่อเห็นพี่นัฎที่ดูจะดีใจเช่นนั้น เขาเก็บUSB แล้วจึงเอ่ยบอกกับเธอ “เมื่อช่วงสายๆต้นน้ำมาหาผม เขาบอกว่าคุณจงกลให้เขาปล่อยข่าวลือออกมาอีก พอดีว่าเขามีติดงานสัมภาษณ์ก็เลยให้ผมเป็นคนส่งแทน พอดีคุณโทรมาหาผม นัดผมออกมาเสียก่อน ผมเลยเอารูปและก็เนื้อความพวกนั้นวางปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น” พี่นัฎได้ยิน ในใจถึงกับกระตุก โชคดีที่บอสใหญ่เรารู้ตัวก่อน ยังดีที่รับมือกับเรื่องนี้ไว้ทัน มิเช่นนั้นครั้งนี้คงจะตกหลุมพรางไปตามแผนการของจงกลอย่างแน่นอน “เพราะฉะนั้นคุณรีบกลับไปแล้วปล่อยรูปพวกนี้ออกไปเสียก่อน ถึงตอนนั้นสำนักงานหนังสือพิมพ์จะต้องมีรางวัลให้คุณแน่ๆ อีกทั้ง ชื่อนางแบบคนนั้นใช้เป็นอักษรย่อแทน พวกเขาจะต้องกลัวว่าเรื่องนี้จะถูกปล่อยออกไป ก็จะต้องมาซื้อตัวคุณไปอีก และพอถึงตอนนั้นคุณก็โยนเรื่องพวกนี้ไปให้กับคุณจงกล ได้ผลประโยชน์สองต่อเลย”