ตอนที่ 111 ผู้อยู่เบื้องหลัง

ต๭นที่ 111 ผู้อยู่เบื้องหลัง ผ.อ.บรรพตไอออกมา ไม่รู้ว่าจะอธิบายต่ออย่างไร เป็นเพราะพวกเขาที่พูดกลับไปกลับมาจริงๆ จิดาภาจะโมโหก็พอจะเข้าใจได้ เพียงแต่ไม่ได้เกิดเรื่องขึ้นอย่างที่เขาคิดไว้ จิดาภากลับรักษาความใจกว้างอ่อนโยนเช่นนั้นไว้ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ เขาเพียงส่งสายตาตำหนิพี่นัฎไป แล้วเอ่ยพูดกับผู้กำกับด้วยความสงบนิ่งของเธอ “ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ฉันยอมรับได้ค่ะ แต่ฉันขออยู่ที่นี่เพื่อดูการถ่ายทำได้ไหมคะ?” “อยู่ต่อ?” ผ.อ.บรรพตสงสัยว่าตัวเขาฟังผิดไปหรือเปล่า หากข่าวที่ว่าเปลี่ยนตัวศิลปินนี้ออกไปแล้ว คนที่อยู่ในสถานที่นี้คงจะรอหัวเราะเยาะเธอเป็นแน่ ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอไม่เพียงแต่จะยอมรับได้ด้วยความนิ่งเฉยเช่นนั้น แต่นี่ยังจะอยู่ต่ออีกอย่างนั้นหรือ! แต่ในเมื่อเธอยอมรับแล้ว ผ.อ.บรรพตก็สามารถจะดำเนินการต่อไปได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น เพียงแต่ตอบรับความต้องการของเธอไป ด้านนอก จงกลได้ยินเรื่องนี้จากผู้ช่วยของผู้กำกับแล้ว เธอยกยิ้มมุมปาก “คนเราก็ไม่ควรจะหลงระเริงมากเกินไป ศิลปินที่ไม่มีแม้แต่สังกัดของตัวเองแบบนี้ จะกระโดดโลดเต้นได้ซักกี่วันกันเชียว” เธอยิ่งรู้สึกดีใจที่ตัวเองสามารถขัดขวางการเข้ามาอยู่ในโอเลของจิดาภาได้ ไม่มีใครเดาความคิดของจิดาภาได้ แต่ในเมื่อเธอยอมถอยแล้ว ยังจะอยู่ดูต่ออย่างนั้นหรือ? หรือว่าเธอสมองกลับกัน? ขณะที่จิดาภากำลังคุยกับผู้กำกับอยู่นั้น พี่นัฎได้ส่งข่าวไปบอกกับตฤณเรียบร้อยแล้ว เมื่อตฤณรู้ก็เท่ากับจิรภาสรู้ด้วยเช่นกัน ฉากในการถ่ายทำเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว เพื่อเป็นการลดความยากของการแสดง ผู้กำกับจึงมีการเปลี่ยนบทเล็กน้อย ชุดก็เป็นอีกชุดหนึ่ง พบพรส่องกระจกอย่างพอใจ ถ้าเธออยากถ่าย ไม่มีอะไรที่จะไม่ได้ถ่ายหรอก! จิดาภา แล้วอย่างไรกัน? ศิลปินคนอื่นก็พากันซุบซิบนินทา รอจะหัวเราะเยาะจิดาภากันเสียยกใหญ่ “เตรียมตัวนะ...” ขณะที่ผู้กำกับกำลังเตรียมตัวถ่ายทำอยู่นั้น มีกลุ่มคนเดินเข้ามายังสถานที่ถ่ายทำ โดยคนที่เดินนำหน้าสุดนั้นคือผู้กำกับศิลป์ของบริษัทเค.เอฟ เมื่อเขาปรากฏตัว ผ.อ.บรรพตและทีมงานต่างก็พากันหยุดงานที่กำลังทำกันอยู่ “หัวหน้าปฎก มาได้อย่างไรครับ!” ศิลปินคนอื่นๆต่างก็พากันรู้จักเขา รีบจัดเสื้อผ้าและแต่งหน้ากันทันที อยากจะให้ตัวเองเป็นที่รู้จักคุ้นหน้าคุ้นตาแก่เขา “นั่นคุณปฎกเชียวนะ! บุคคลสำคัญของคุณจิรภาสแห่งเค.เอฟ!” “มีคนตั้งมากมายขนาดไหนที่รอต่อแถวกันเพื่ออยากจะรู้จักกับเขา” รู้จักเขา นั่นก็เท่ากับว่าได้สัมผัสกับประตูทางเข้าเค.เอฟแล้ว นี่เป็นโอกาสที่บรรดาศิลปินตั้งหน้าตั้งตารอคอย เพียงแต่ปฎกไม่ได้สนใจพวกคนประจบประแจงเหล่านั้น แต่กลับเดินตรงมายังจิดาภา แล้วกล่าวกับจิดาภาอย่างดูมีความเคารพ “คุณจิดาภาครับ ไม่ทราบว่าเรื่องความร่วมมือครั้งที่แล้วคุณว่าอย่างไรบ้างครับ เค.เอฟได้จัดการทุกอย่างไว้แล้ว รอเพียงแค่คุณพยักหน้าตอบรับเท่านั้น” จิดาภาเป็นใครกันแน่ ถึงทำให้ปฎกดูเกรงอกเกรงใจเธอเช่นนี้! เพียงแค่มองพวกเขาคุยกัน ก็รู้แล้วว่าเค.เอฟกำลังตามติดจิดาภาอยู่ แน่นอนว่า เบื้องหลังของปฎกก็คือจิรภาส หรือจิดาภาจะมีความสัมพันธ์สนิทสนมกันกับจิรภาสจริงๆ! จิดาภารู้ว่าจิรภาสตั้งใจจะทำเช่นนี้ เธอจึงมองไปทางพี่นัฎที่ดูไม่เหมือนไม่มีร่องรอยอะไรเกิดขึ้น หลังจากนั้นจึงยิ้มออกมาแล้วกล่าวกับปฎก “ฉันจะรับไว้พิจารณาค่ะ ฝากขอบคุณคุณจิรภาสด้วยนะคะ” ปฎกพยักหน้ารับ แล้วหันกลับไปทางผ.อ.บรรพต ส่งยิ้มแล้วพูดกับเขา “คุณจิดาภามาถ่ายโฆษณานี้ให้พวกคุณ โชคดีจริงๆเลยนะครับ” เมื่อพูดจบ ก็พาคนของเค.เอฟเดินออกไป เสียงฝีเท้าค่อยๆหายไปในที่สุด และที่ถ่ายทำก็เริ่มมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆนานาดังขึ้น “บ้าหรือเปล่า? เขามาที่นี่เพื่อจิดาภาเพียงเท่านี้เองหรือ?” “ดูจากท่าทางที่พวกเขาคุยกัน จิดาภาจะเก่งเกินไปแล้วนะ!” พบพรกำหมดแน่น จ้องไปยังจิดาภา ในใจเธอรู้สึกโมโห แต่กลับทำอะไรไม่ได้ ผู้จัดการส่วนตัวของเธอจึงดึงเธอไว้ก่อน “ตอนนี้คืนบทให้กับจิดาภายังทันนะ!” จิดาภาคงจะต้องมีการไปมาหาสู่กันกับเค.เอฟจริงๆสินะ พวกเขาสามารถจะกลั่นแกล้งจิดาภาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่จะตั้งตัวเป็นศัตรูกับเค.เอฟไม่ได้ มิเช่นนั้นเท่ากับว่าจะเป็นการขุดหลุดฝังตัวเอง ศิลปินที่ถูกเค.เอฟจับตามองเช่นนั้น ไม่มีใครที่สามารถอยู่ในวงการนี้ได้อีกเลย พบพรกระทืบเท้าอย่างไม่สบอารมณ์ “ฉันไม่อยาก....” แต่วินาทีต่อไป เธอก็ถูกผู้จัดการส่วนตัวดันไปเผชิญหน้ากับจิดาภา ผู้จัดการส่วนตัวของเธอใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มก่อนจะเอ่ยกับจิดาภา “คุณจิดาภาคะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ เป็นการเข้าใจผิดกันนะคะ พวกเราถอนตัว ขอคืนงานนี้ให้กับคุณนะคะ” เมื่อครู่ยังวางอำนาจทำตัวหยิ่งแย่งงานจิดาภาไปอยู่เลย พอเห็นคนของเค.เอฟปรากฏตัว ถึงกับตกใจจนต้องยอมถอยไปเช่นนี้เลยหรือ พบพรเป็นผู้ที่ได้รับรางวัลนักแสดงหน้าใหม่ในปีนี้ มีเบื้องหลังเป็นบริษัทRoyal อนาคตไม่มีข้อจำกัด แต่เธอยังต้องมาก้มหัวต่อหน้าจิดาภา พบพรอดกลั้นความโมโหนี้ไว้ ก็เพียงแค่นักแสดงหญิงคนนึง ไม่นึกเลยว่าจะมีความสัมพันธ์กับเค.เอฟด้วย หน้าไม่อายเสียจริงๆ ผู้จัดการส่วนตัวดันเธอเล็กน้อย “พบพร รีบขอโทษคุณจิดาภาสิ เมื่อครู่เธอยังชื่นชมเขาอยู่ไม่ใช่หรือ? ต่อไปไม่แน่ว่าจะได้เจอกันตามกองถ่ายก็ได้นะ” จิดาภาเหลือบตาขึ้นมองพวกเขา “ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ พวกคุณไม่ได้ทำอะไรผิด...ในวงการนี้ การเปลี่ยนตัวกะทันหันแบบนี้เจอกันบ่อย” จิดาภานั่งอยู่ตรงที่เดิม ไม่ได้รับคำพูดของพวกเขา เธออยากจะแย่งก็แย่ง แย่งไม่ได้ก็กลัวแล้ว นี่ยังจะคืนอีกอย่างนั้นหรือ? ในโลกนี้มีเรื่องที่เป็นอิสระอยากจะทำอะไรก็ทำได้ขนาดนี้เลยหรือ! จิดาภาต้องการให้พวกเขารู้ว่า เธอไม่ใช่คนที่ใครจะมาทิ้งขว้างได้แบบนี้ จิรภาสตั้งใจส่งคนมาช่วยกู้หน้าให้กับเธอ เธอจะไม่ใช้ความหวังดีและความใส่ใจของเขามาเสียเวลากับเรื่องพวกนี้ จะต้องให้คนที่ใช้เส้นสายพวกนี้ได้รู้ถึงความร้ายกาจนี้! เมื่อทั้งสองคนเห็นท่าทางที่แข็งกร้าวเช่นนี้แล้ว จึงไม่สามารถยืนทำตัวไม่ถูกอยู่ตรงนั้นได้ จึงถอยกลับไป ตอนแรกจงกลคิดว่าจิดาภาจะอาศัยความได้เปรียบนี้เข้าถ่ายทำฉากนี้อีกครั้ง ไม่คิดเลยว่าเธอจะมีปฏิกิริยาที่นิ่งเฉยเช่นนี้ สิ่งที่จงกลไม่รู้ก็คือ สาเหตุที่จิดาภาเป็นจิดาภาเช่นนี้ นั่นก็เป็นเพราะ ความสามารถอย่างเธอไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน ก็ไม่มีใครสามารถอยู่เหนือเธอได้ ในเมื่อพบพรอยากจะถ่าย ก็ให้เขาถ่ายไป เพียงแต่ผลจะออกมาเป็นอย่างไรนั้น ก็คงต้องอาศัยการควบคุมจากผู้อยู่เบื้องหลังแล้ว! เนื่องจากเรื่องที่ผู้อำนวยการของเค.เอฟมาปรากฏตัวเมื่อครู่นี้ สายตาที่มองจิดาภานั้นแตกต่างไปจากเดิม บรรยากาศในการถ่ายทำก็มีการเปลี่ยนแปลงเป็นแบบ180องศาด้วยเช่นกัน จิดาภานั่งอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ได้สะดุดตามากนัก มองดูการถ่ายทำอย่างเงียบๆ จริงๆแล้วเพียงแค่ผู้อำนวยการของเค.เอฟก็ทำให้ทุกคนกลัวได้ขนาดนี้เชียวหรือ เธอจะสามารถมีอิทธิพลเช่นนี้ได้เมื่อไหร่กัน ไม่ต้องพึ่งใคร แต่พึ่งแค่ตัวจิดาภาคนนี้ ทางด้านหนึ่งพบพรที่กำลังเตรียมตัวถ่ายอยู่นั้นฮึดฮัดด้วยความหงุดหงิด “เขาถ่ายออกมาดีอย่างนั้นหรือ? ฉันไม่เชื่อหรอก ว่าพวกเรามีกันเยอะขนาดนี้จะไม่มีใครเทียบเขาได้!” ผู้จัดการส่วนตัวของพบพรถอนหายใจ เมื่อสักครู่เธอได้เห็นบางตอนจากทางผู้กำกับแล้ว จิดาภาถ่ายไปเพียงแค่เทคเดียวเท่านั้นก็บรรลุถึงระดับความพอใจของผู้กำกับแล้ว ทักษะการแสดงและภาพที่ปรากฏอยู่ในหน้าจอนั้นสร้างความตกตะลึงเป็นอย่างมาก แต่สำหรับคนอื่นๆพอเห็นแล้วดูด้อยกว่าไม่น้อยเลย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เธอคงทำได้เพียงพยายามปลอบใจพบพรได้เพียงเท่านั้น “ความสามารถของเธอก็ไม่ได้แย่เสียหน่อย ตั้งใจถ่ายแล้วกัน...” “โทรหาคุณอาฉันเดี๋ยวนี้เลย! ฉันต้องการให้ท่านรู้เรื่องที่ฉันโดนจิดาภากลั่นแกล้งวันนี้ ดูซิว่าต่อไปเขาจะอยู่ในวงการนี้ต่อไปได้อย่างไร!” พบพรโมโหพร้อมกับเหวี่ยงคำพูดเหล่านี้มาแล้วเดินเหยียบรองเท้าส้นสูงเข้าไปด้านใน