ตอนที่ 113 พายุมาเยือนคืนก่อนวันสำคัญ

ต๭นที่ 113 พายุมาเยือนคืนก่อนวันสำคัญ ถ้าสมมติว่าวันนี้เขาไม่ได้เจอกับจิดาภา ตอนนี้ก็คงจะไม่รู้สึกว่าการชี้ขาดของจงกลจะน่าขำเช่นนี้ เห็นแก่หน้าของญาณินีและโอเล และเป็นเพราะมีคนอื่นๆอยู่ตรงนั้นด้วย เขาจึงทำเพียงแค่หัวเราะออกมา แล้วเดินออกมาโดยไม่ได้สนใจเธออีก จงกลจึงกล่าวขึ้นด้วยความพอใจ “ดูสิ ผ.อ.บรรพตเองยังยอมรับในความคิดของฉันเลย” จิดาภา? แม้เธอจะรู้จักกับคนของเค.เอฟแล้วอย่างไรกัน? เค.เอฟไม่ได้เซ็นสัญญากับเธอเสียหน่อย ไม่ช้าก็เร็วนี้เธอจะได้หายออกไปจากวงการนี้จริงๆเสียที จงกลยังไม่รู้สถานการณ์ภายในนี้ ขณะที่ตัวเองยังยืนกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่นั้นกลับไม่รู้เลยว่าพายุระลอกใหญ่กำลังจะมาเยือน ........ หลังจากกลับบ้านแล้ว จิดาภาเห็นว่าจิรภาสกลับมาถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว เขากำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงระเบียง เธอจึงไม่ได้เข้าไปรบกวนเขา เธอถอดเสื้อคลุมออกเตรียมตัวจะเข้าไปทำอาหารในห้องครัว แต่กลับพบว่าบนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารเต็มไปหมดแล้ว เธอสูดความหอมของกลิ่นอาหารเหล่านั้น วันนี้หิวมากจริงๆ “ทานกันเถอะครับ” จิรภาสเดินมา แล้วโอบไปที่เอวของเธอ “ไม่รู้ว่าคุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เพิ่งจะเตรียมเสร็จเองครับ” “ขอบคุณนะคะ...” เธอรู้สึกซึ้งใจยิ่งนัก ได้เป็นคนที่ถูกเขารักและเอ็นดูเช่นนี้ ถือว่าเป็นโชคดีของเธอเหลือเกิน ใครจะคิดว่าประธานบริษัทเค.เอฟ พอกลับถึงบ้านแล้ว จะเป็นสามีที่ช่างเอาใจใส่และอบอุ่นเช่นนี้ นับเป็นโชคดีของเธอที่เก็บได้สิ่งของมีค่าสิ่งนี้มา ในวงการที่มีแสงสีอันงดงามนี้ ทุกๆคนก็ล้วนแต่จะเผยให้เห็นถึงความงามและฐานะของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น แต่หากเพียงแค่ปิดประตูบ้านลง คงจะมีเพียงแค่คู่ชีวิตของคุณเท่านั้นที่จะรู้ถึงลักษณะที่แท้จริงของคนๆนั้นได้ จิดาภามองเขาด้วยความรัก อาหารในปากนั้นถูกปากเธอเป็นพิเศษ “ฉันยังอยากจะเติมข้าวอีกซักจานนะคะ” เธอส่งยิ้มออกมาอย่างมีชีวิตชีวา จิรภาสตอบรับกลับไปอย่างเอ็นดู “นักแสดงผู้หญิงไม่ต้องดูแลเรื่องรูปร่างหรอกหรือครับ?” “อืม...ถ้าฉันแก่ลง อ้วนขึ้น คุณยังจะรักฉันไหมคะ?” ดวงตาที่แสนลึกซึ้งของจิรภาสมองเธอด้วยความขบขัน “พอถึงตอนนั้นผมก็คงจะทั้งแก่ทั้งอ้วนไปกับคุณด้วยเหมือนกัน คุณเองก็อย่างทิ้งผมแล้วกัน” จิดาภาทำปากเบะ “ถ้าอย่างนั้นฉันคงต้องพิจารณาอีกทีแล้วล่ะคะ...” “พิจารณา?” จิรภาสแกล้งทำท่าจะหยิบถ้วยชามกับตะเกียบเดินออกไป จิดาภาจึงรีบส่ายหน้าขึ้นมาทันที “ไม่ค่ะ ฉันไม่มีวันทิ้งคุณแน่นอน!” ทั้งสองมองตากันด้วยรอยยิ้ม ผ่านไปสักพัก จิรภาสจึงเริ่มเปิดประเด็นขึ้นก่อน “เรื่องการถ่ายทำวันนี้ผมได้ยินมาแล้วนะ และเชื่อว่าทางคุณญาณินีก็คงจะทราบเรื่องนี้แล้วเช่นกัน คุณวางแผนว่าจะทำอย่างไรต่อ?” “คุณญาณินีอยากให้ฉันได้แสดงความสามารถของตัวเองออกมา ให้จงกลรู้สึกเสียใจที่เตะฉันออกมาแบบนั้น ฉันก็ทำตามที่เธอต้องการ แต่ดูเหมือนว่าจงกลจะยิ่งได้ใจ เธอคงคิดว่าฉันจะถูกศิลปินหญิงคนอื่นๆรังแกเหมือนกันมั้งคะ” “ผลเช่นนี้ ก็สามารถคาดเดาได้เลยค่ะว่า ต่อไปเธอคงจะลำบากแน่ๆ” ญาณินีพาโอเลมาอยู่ตรงจุดนี้ได้อย่างทุกวันนี้ การบริหารลูกน้อง เธอก็มีวิธีในแบบของเธอ เชื่อว่าอีกไม่นาน จงกลจะต้องเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำในวันนี้ “แล้วอีกเรื่องนึง คนใหม่คนนี้ คุณรู้หรือยัง?” จิรภาสเปิดโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เป็นการรายงานข่าวที่ตฤณส่งมาให้เขา รูปแรกเป็นรูปของSherry ประเด็นหัวข้อเป็นที่ดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมาก จิดาภาเวอร์ชั่นเด็ก ทั้งฉลาดและมีชีวิตชีวา ร่วมแสดงในผลงานชิ้นเอก 《เซียนโจร》 “ละครออนไลน์เรื่องนี้นั้นร้อนแรงมาก ดูแล้วsuperคงตั้งใจจะปั้นเธอจริงๆ” ทั้งยังใช้อ้างถึงชื่อฉายาของจิดาภาด้วย ประเด็นนี้เองที่ทำให้จิรภาสรู้สึกไม่พอใจ เขากำลังคิดอยู่ว่าจะกดดันธาวินเสียหน่อยดีไหม “ทุกปีก็มีคนใหม่ๆเข้ามาในวงการบันเทิงเยอะแยะเลยค่ะ เธอเพียงแค่ใช้ประโยชน์จากแหล่งทรัพยากรให้เป็นประโยชน์แค่นั้นเองค่ะ จริงๆแล้วก็คล้ายๆฉันนะ เพียงแต่เธอเด็กกว่าฉันเยอะเลยค่ะ” “ไม่ดูดีเท่าคุณอยู่แล้ว”จิรภาสขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วกระชับกอดเธอไว้ให้แน่นขึ้น "คุณจิรภาสคะ ฉันรู้ค่ะว่าคุณเป็นห่วงฉัน แต่คุณวางใจได้ค่ะ ฉันไม่แคร์เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันก็คงโมโหไปตั้งนานแล้วสิคะ แล้วตอนนี้ฉันก็เซ็นสัญญากับทางโอเลแล้ว คุณญาณินีเองก็ให้ความสำคัญกับฉัน ต่อไปหากมีทีมงานมีผู้จัดการส่วนตัว ข่าวพวกนี้ก็คงลดน้อยลงแล้วล่ะคะ เราเชื่อในความสามารถนี้ของโอเล ใช่ไหมคะ?" "Sherryอายุยังน้อย ถ้าฉันออกไปตอบโต้กับเธอล่ะก็ ยิ่งดูไม่เหมาะเท่าไหร่" "คุณน่ะคิดถึงแต่คนอื่นมากเกินไปแล้วนะ" "ฉันเป็นแบบนั้นหรือคะ?" จิดาภากระพริบตา แล้วจูบบนริมฝีปากเขา "ภรรยาของคุณไม่ใช่คนที่ใครจะมารังแกได้ง่ายขนาดนั้นเสียหน่อย" เธอเพียงแค่ไม่อยากเป็นเพราะเพียงแค่หนึ่งชื่อ ถึงขั้นต้องลงมือกับsherryเพียงเท่านั้น ในใจของจิรภาสนั้นมีเกมหมากอยู่แล้ว ถึงแม้จิดาภาจะไม่ได้สนใจอะไร แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนของsuperจะมาใช้ประโยชน์จากชื่อของเธอผลักดันคนใหม่ และยิ่งไปกว่านั้น บรรดาแฟนคลับที่ชื่นชอบจิดาภาดูจะไม่คุ้นเคยด้วยเช่นกัน หากจิดาภายังคงปล่อยให้พวกเขาทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ ต่อไปอาจจะต้องเจอกับความยุ่งยากอีกด้วยเช่นกัน เขาสนับสนุนให้จิดาภาเซ็นสัญญากับโอเล นั่นก็เพราะมองเห็นว่าโอเลมีทีมที่จะสามารถจัดการเรื่องราวเหล่านี้ได้ แต่ต่อไปเขาเองจะไม่เข้าไปแทรกเลยก็คงจะไม่ได้ ผู้หญิงของเขาจะต้องไม่ได้รับการถูกทำร้ายแม้แต่นิดเดียว ใครก็คงไม่คาดคิดว่าเมื่อวันถัดไปที่โฆษณานี้ฉายออกไปนั้น จะได้รับความสนใจจากหลายๆฝ่ายเช่นนี้ ยิ่งมีข่าววงในเรื่องการเปลี่ยนตัวนักแสดง จนกระทั่งเรื่องที่พบพรศิลปินของRoyalที่มีผู้อยู่เบื้องหลังแย่งบทของจิดาภาไป แต่เนื่องจากเธอมีความสามารถไม่เพียงพอ จึงทำให้ต้องถูกเปลี่ยนตัวกลับไป ความเย่อหยิ่งนี้ของเธอทำให้เธอกลายเป็นตัวตลกไปเสียแล้ว เมื่อโฆษณาถูกฉายบนหน้าจออย่างเต็มรูปแบบนั้น ทุกคนต่างก็ล้วนเห็นถึงความสามารถที่โดดเด่นของจิดาภา ซึ่งพบพรไม่สามารถเทียบได้เลย ไม่คิดว่าตอนถ่ายทำจะมีเพลงประกอบเช่นนี้ด้วย จงกลรู้สึกว่าที่ข่าวนี้ถูกแพร่ออกมาอย่างรวดเร็วเช่นนี้นั้น จะต้องเป็นฝีมือของจิดาภาอย่างแน่นอน "ความสามารถทางด้านนี้ของเธอนี่ช่างตลกเสียจริง อยากจะเอาความสามารถของตัวเองเผยออกมาให้คนอื่นเห็น มีประโยชน์อะไร?ในเมื่อก็ไม่มีบริษัทไหนเซ็นสัญญากับเธออยู่ดี!" เธอนั่งพิงเก้าอี้ แล้วมองไปยังคมสรที่อยู่ข้างๆ "ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ?หรือคุณคิดว่าฉันเดาไม่ถูกอย่างนั้นหรือ?" "ผมไม่รู้ว่าข่าวพวกนี้มันแพร่ออกไปได้อย่างไร แต่คุณไม่เห็นเหมือนกันหรือว่าความสามารถของเธอก็ดีตามนั้นจริงๆ บางทีศิลปินระดับนานาชาติอาจจะยังทำออกมาไม่ได้ดีเท่านี้เลยก็ได้" "นั่นเป็นเรื่องบังเอิญต่างหาก" จงกลไม่ยอมรับความจริงจึงแสดงอาการไม่พอใจออกมา "คุณอย่าดึงดันเลย ตอนนี้คุณเองก็ต้องรีบฝึกฝนคนใหม่ ดาวรุ่งยังต้องสั่งสมประสบการณ์อีกมาก ความสามารถของเธอยังไม่มากพอที่จะไปสู้กับจิดาภาได้หรอก ดีไม่ดีหากจิดาภาได้เซ็นสัญญากับบริษัทใหม่แล้ว คุณไม่กลัวว่าเธอจะมาแก้แค้นคุณหรือ?" วงการบันเทิงจะปั้นให้คนหนึ่งคนนั้นดังได้ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่จะกดขี่คนหนึ่งคนนั้น ทำได้ง่ายกว่าที่คิดเสียอีก คำพูดของเขา จงกลได้คิดไว้ก่อนหน้านี้แล้ว แต่เธอทำทุกอย่างไปแล้ว ย้อนกลับไปไม่ได้ เพียงแค่จะต้องสู้กับจิดาภาต่อไปเช่นนี้ หากรอจนจิดาภาขึ้นไปอยู่ในจุดที่สูงกว่านี้อีกครั้ง เธอคง..... คมสรเห็นสีหน้าคาดหวังและฮึกเหิมบนใบหน้าของเธอ นับวันยิ่งรู้สึกไม่เข้าใจเธอมากขึ้น และขณะที่กำลังเตรียมตัวจะเดินออกไปนั้น เห็นญาณินีพาเลขาเดินเข้ามาเสียก่อน เขาจึงรีบเอ่ยทัก "คุณญาณินี" ญาณินียิ้มพร้อมกับบอกกับพวกเขา "อีกห้านาทีประชุม ฉันมีเรื่องจะแจ้งให้ทุกคนทราบ" จงกลเดินมา เห็นญาณินีพาคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้าไปในห้องประชุม หนึ่งในนั้นมีหนึ่งคนที่มีเบื้องหลังอันแสนคุ้นตา ตอนที่เธอมองไปยังคมสรนั้น สีหน้าของเขาช่างดูไม่ดีเอาเสียเลย "คุณเป็นอะไรไป?" "ผม...เหมือนผมเห็นภพธร คุณญาณินีให้เขากลับมาแล้วจริงๆ" จงกลตกตะลึง "เป็นไปไม่ได้ เขาไปปักหลักอยู่ต่างประเทศตั้งนานแล้ว ตอนนี้เขาจะกลับมาอีกทำไม?"