ตอนที่ 121 เขาคือผู้จัดการของจิดาภา

ต๭นที่ 121 เขาคือผู้จัดการของจิดาภา เทียบกับบริษัทKBแล้ว คือความจริงใจ ของผู้ชายคนนี้ทำให้ผู้ช่วยยอมอ้าปากพูด “เรื่องราวเป็นอย่างนี้นี่เอง ฉันขอโทษแต่ฉันไม่มีวิธีอื่นจริงๆ ถ้าฉันไม่โพสต์ลงก็จะเสียงาน” ผู้ช่วยก้มหน้าลง “ไม่เป็นไร ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นก็คงจะทำอย่างนั้น ถ้าเธอยังอยากจะร่วมงานต่อ พวกเราก็จะไม่ให้เธอรับผิดชอบและจะให้เธอทำงานที่เธอชอบในโอเล” ภพธร หยิบนามบัตรของตัวเองยื่นให้เขา “และสิ่งที่เธอต้องทำ มีอยู่เรื่องเดียวก็คือเขียนทุกอย่างที่เธอพูดเมื่อกี้ลง หลังจากที่เธอเดินออกจากประตูบานนี้ เธอก็ไม่เกี่ยวข้องกับบริษัทKBแล้ว” “และฉันก็สามารถรับรองกับเธอได้ว่า ถ้าบริษัทKBหาเรื่องเธอ โอเลจะปกป้องเธอเอง” ผู้ช่วยลังเลไปสักแป๊บก็พยักหน้า “โอเค ฉันตกลง” โอเลยอมช่วย จิดาภาขนาดนี้ ก็เห็นได้ชัดว่าบริษัทนั้นก็ดีกับพนักงานมาก เทียบกับบริษัทKB ที่เห็นแต่ผลประโยชน์ ไม่ต้องการความจริงนั้น โอเลดีกว่าหลายเท่าเลย เขาเองก็ทนดูการกระทำของSherry ไม่ไหว ถ้าทำแบบนี้แล้วสามารถช่วยจิดาภาได้ ก็ถือว่าเป็นคำขอโทษของเขาละกัน พอเขียนทุกอย่างที่ควรจะเขียนเสร็จ เขาก็ถามกลับว่า “ฉันได้ข่าวว่าจิดาภาเหมือนจะไม่มีผู้จัดการ” ถ้ามีผู้จัดการเรื่องก็คงไม่เข้าใจผิดจนใหญ่โตขนาดนี้ ภพธร มองไปรอบๆ “เดี๋ยวเธอก็มี” อีกด้านหนึ่ง บริษัทเค.เอฟ ได้ตรวจสอบประวัติส่วนตัวของ sherry อย่างละเอียดแล้ว “สมัยมัธยมต้นพักเรียนไป 2 ครั้ง มัธยมปลายก็ตีกับคนอื่น แถมยังเคยยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวของนักธุรกิจก่อสร้าง ปีที่แล้วถูก บริษัท s.j ค้นพบ จากนั้นช่วยเธอสร้างประวัติส่วนตัวขึ้นมาใหม่” ตฤณ รายงานอย่างละเอียด บนใบหน้าของ จิรภาส ไม่มีสีหน้าใดๆเลย แม้กระทั่งความโกรธก็ไม่มี “เอาให้นักข่าว ทั้งหมด” เขาไม่ชอบมาก ที่มีคนเอาชื่อของจิดาภามาอ้างและใช้ชีวิตในวงการ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าจิดาภาไม่อยากจัดการเอง sherry จะไม่มีกระทั่งโอกาสที่จะเข้าวงการ “ครับท่านประธาน ผมจะไปทันทีและมีข่าวใหม่ล่าสุดอีกด้วยครับ” ตฤณ หยิบกระดาษที่ถ่ายเอกสารมาแผ่นหนึ่ง “อดีตผู้ช่วยของsherry มีการโพสต์ แก้ตัวให้คุณนายหญิง นี่ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้Sherryไม่สามารถที่จะแก้ตัวได้อีกครับ” แม้กระทั่งพนักงานในบริษัทเขาก็พูดแบบนี้แล้ว ไม่ว่ายังไงSherryก็แก้ตัวไม่ได้แล้ว ไม่เหมือนการกระทำของโอเลเลย หรือจะเป็นภพธร? นัยน์ตาของจิรภาส มีแสงบางอย่างวัดผ่าน “ก็แค่ผู้จัดการ” “ถ้าเขาเป็นผู้จัดการของคุณนายหญิง เป็นผู้ช่วยของคุณนายหญิงหรอครับ?” สำหรับตฤณแล้ว จิดาภา มาทำงานที่บริษัทเค.เอฟ ถึงจะเป็นทางลัดที่ดีที่สุด จิรภาสยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาไม่เคยคิดอะไรที่เป็นไปไม่ได้ อีกอย่างเขาเชื่อจิดาภาเหมือนที่เขาเชื่อตัวเอง ถ้าสมมุติว่าโลกใบนี้ทุกคนสามารถที่จะทรยศเขาได้ ถ้าอย่างนั้นจิดาภาคงจะเป็นคนสุดท้ายที่ทำอย่างนั้น และในตอนนี้ หัวหน้าฝ่ายจัดการการสื่อสารรีบวิ่งเข้ามา ที่หน้าผากนั้นมีเหงื่อเต็มไปหมด “แย่แล้วครับ ประธาน!” หนึ่งชั่วโมงก่อนนักแสดงของบริษัท เค.เอฟ ได้รับบาดเจ็บตอนไปถ่ายหนัง ตอนนี้ได้รับการช่วยเหลือที่โรงพยาบาลแล้ว ส่วนทางการถ่ายทำนั้นได้รับการตรวจสอบจากตำรวจ การถ่ายทำทั้งหมดถูกสั่งหยุด บริษัทที่เกี่ยวข้องก็จะถูกสอบสวน ตอนแรกบริษัทเค.เอฟสามารถให้บริษัทย่อยที่ต่างประเทศไปจัดการได้ แต่ครั้งนี้เกี่ยวข้องไปถึงหลายบริษัทใหญ่และนักแสดงนานาชาติหลายคน ถ้าจิรภาสไม่ไปในฐานะ ประธานบริษัทอาจจะมีผลต่อการฉายหนังของปีหน้า “จองตั๋วเครื่องเดี๋ยวนี้” หลังจากที่เขาพูดคำนี้เสร็จก็หยิบเสื้อคลุมและเดินไปทางลานจอดรถ “ประธานจิรภาสจะไปไหนครับ?” หัวหน้าฝ่ายจัดการการสื่อสาร รีบเช็ดเหงื่อที่บนหัวแล้วถามอย่างเร่งรีบ วินาทีที่เร่งด่วนขนาดนี้ ที่ๆท่านประธาน จิรภาสจะไปกลับไม่ใช่สนามบิน ตฤณกระแอมเบาๆ “นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของท่านประธาน” จิดาภา กำลังเตรียมอาหารมื้อค่ำที่บ้านก็ได้ยินเสียงเปิดประตู เธอมองไปที่นาฬิกา “วันนี้เลิกงานเช้าขนาดนี้เลยหรอ?” แต่กลับมองเห็นสีหน้าของ จิรภาสที่ไม่เหมือนกับปกติ “ฉันจะออกไปทำงานต่างประเทศ ไม่กี่วันก็กลับมา เธอต้องดูแลตัวเองดีๆนะ” จิดาภาขมวดคิ้วแล้ววางตะหลิวลง “งั้นปลาที่ฉันทำคืนนี้นายก็ไม่ได้กินน่ะสิ?” จิรภาส กอดเธอแน่นๆ ยิ้มแล้วพูดว่า “อื่ม กลับมาถึงจะได้กิน” จิดาภาทำปากจู๋ “ฉันรู้สึกไม่ชอบ ตำแหน่งประธานขึ้นมาทันทีเลย” ตาเธอหมุนไปหมุนมาแล้วเหมือนคิดอะไรได้ “นายกลับมาเอาพาสปอร์ตใช่ไหม?ฉันไปเอาให้!” จิรภาส ปล่อยตัวเธอ เขาดื่มกาแฟรออยู่ชั้นล่าง ก็เห็นจิดาภา หยิบกระเป๋าเดินทางและเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดนึงลงมา “โอเคแล้วเดินทางได้” “เธอ.......” จิรภาสไม่รู้จะพูดอะไรดี “นายไม่วางใจฉันและฉันก็ไม่วางใจที่จะให้นายไปคนเดียว งั้นพวกเราไปด้วยกันเลยดีกว่า” เธอยิ้มดื้อๆ จากนั้นจิรภาสก็ไปจับที่มือของเธอ ทั้งสองนั่งรถคันเดียวกันไปทางสนามบิน ระหว่างทางนั้นจิรภาสให้ ตฤณ จองตั๋วเพิ่มอีก 1 ใบ เธอไม่ได้เป็นเพียงแต่นักแสดงที่อยู่บนจอและเป็นภรรยาของเขา เธอนั้นอยู่เคียงข้างเขา ไม่ว่าไปไหนก็ตาม แค่จับมือของเขาก็เพียงพอแล้ว ในตอนที่รอเครื่องอยู่ ก็ได้รับสายจากญาณินี เธอถามอาการช่วงนี้ของจิดาภาและบอกว่า อีก 2 วัน เธอนั้นจะมีการแสดงตัวที่ โอเล “ประธานญาณินีคะ ช่วงนี้ฉันมีธุระนิดหน่อย อาจจะกลับประเทศในสัปดาห์หน้า ถึงเวลาค่อยว่ากันนะคะ” “งั้นคงต้องรอเธอกลับมาแล้วแหละ” ญาณินีก็รู้สึกเสียดาย เธอนั้นได้หาบทละครที่ดีๆให้กับจิดาภาไว้ วันมะรืนนี้จะมาคัดตัว ดูจากสถานการณ์แล้วจิดาภาคงจะพลาดโอกาสนี้ไป จิดาภา ยิ้มอ่อนๆ “ฉันเชื่อว่าโอกาสแบบนี้จะมีอีกเยอะ แต่ว่าเรื่องบางเรื่องนั้นไม่สามารถที่จะขายได้” จิรภาสได้ยินเสียงก็จับที่มือของเธอแน่น จิดาภาวางสายและเอาหัวไปพิงที่ไหล่ของเขา “ฉันอยากจะไปกับนาย ไม่อย่างนั้น ถึงแม้จะไปคัดตัวในสมองฉันก็จะมีแต่นาย ไม่สามารถที่จะตั้งใจทำงานได้” “คุณหญิง เธอนั้นมีเสน่ห์เหลือเกิน” จิรภาสยิ้มแล้วพูด “ฉันอาจจะ โดนพิษของเธอแล้ว” “ฉันนั้นเป็นพิษที่ออกฤทธิ์ช้า จะให้นายนั้นทนรับทั้งชีวิตเลย” “ยินดีครับ” ครั้งนี้ที่เดินทางเพื่อที่จะคุยกับบริษัทในวงการ แถมเกี่ยวข้องกับการตรวจสอบของตำรวจ ไม่ว่าจิดาภาจะมาในฐานะนักแสดงหรือภรรยา ก็เหมือนจะไม่ค่อยเหมาะสม “ไม่เช่นนั้น ฉันจะมาเป็นเลขาของนายดีไหม!” จิดาภา ไปดึงที่เสื้อของจิรภาส “ดีไหมคะ ประธานจิรภาส!” จิรภาสขมวดคิ้วแน่น “ถ้ามีเลขา ที่สวยเหมือนเธออยู่ตรงหน้าทุกวันฉันคงไม่มีกะจิตกะใจทำงาน” “ใช่หรอคะ? ก็ว่าทำไม เลขาของนายนั้นมีแต่ผู้ชาย” จิดาภาทำหน้า เอาแต่ใจแล้ว ถอนหายใจเบาๆ “ดูท่าแล้วจำเป็นต้องเปลี่ยนพนักงานในบริษัทเป็นผู้ชายให้หมดแล้ว!” จิรภาสรู้สึกตลก ทีแรกการเดินทางที่ดูแล้วไม่มีความสนุกเลย แต่พอมีจิดาภาก็เหมือนเป็นการเดินทางแห่งการท่องเที่ยว นี่อาจจะเป็นเพราะเสน่ห์ของเธอ ที่มีออร่าออกมาทำให้คนอื่นรู้สึกดี --โปรดติดตามตอนต่อไป 10/11/2019--