ตอนที่ 140 หาเรื่อง

ต๭นที่ 140 หาเรื่อง รองผู้กำกับนั่งดูอย่างได้ใจ ตรงหน้านั้นมีชาร้อนๆที่ตัวก็มีผ้าห่มอุ่นๆ เขาแค่อยากดูว่าจิดาภานั้นจะทนได้นานเท่าไร! คนงานในกองถ่ายก็ใส่เสื้อผ้าอย่างอบอุ่น ใบหน้าของทุกคนนั้นมีรอยยิ้มเหมือนกำลังดูการแสดงอยู่ ในกองถ่าย ถ้าผู้กำกับจะเล่นงานใคร ไม่มีทางที่จะไม่สำเร็จ วันนี้จิดาภาจบแน่..... พี่นัฎมองไปทางผู้ช่วยของกล้องถ่าย “ทางนั้นทำไมไม่มีคน?หรือว่าจะถ่ายซ้ำหลายครั้งหรอ?” รองผู้กำกับไม่มีความอดทนแล้วตะคอกมาทางเธอ “เธอเป็นแค่ผู้ช่วยจะพูดมากทำไมอยู่ที่นี่ก็ต้องฟังฉันคนเดียว！เตรียมตัวเริ่มได้แล้ว!” พี่นัฎเป็นห่วงจิดาภา อยากจะโต้เถียงกลับ แต่ถูกจิดาภาห้ามไว้ “พูดมากไปก็ไม่มีประโยชน์” จิดาภายังคงอดทน แต่ในตาของเธอนั้นมีความเยือกเย็นแวะผ่านโดยไม่มีใครสังเกตเห็น รองผู้กำกับเห็นจิดาภารังแกง่ายขนาดนี้ก็ยิ้มอย่างประชดประชันในกองถ่ายของพวกเขา นอกจากผู้กำกับชยนแล้วเขานั้นใหญ่ที่สุดแค่เล่นงานจิดาภายังเหลือเฟืออยู่? นักแสดงหญิงที่ไม่มีอำนาจใครก็สามารถเล่นงานได้ “เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ไป เดี๋ยวยังมีฉากฝนตก!” ภพธรขมวดคิ้วอยู่ข้างๆและทำตามที่จิดาภาพูดเปิดกล้องแล้วเริ่มถ่าย ตอนที่เขาเห็นสีหน้าของจิดาภาเริ่มซีดนั้น ท่าทางก็เริ่มแข็งตัว เขายืนขึ้นแล้วตะโกนบอกว่า “ช่างเถอะพวกเราไม่ถ่ายแล้ว” “ไม่ถ่ายแล้ว? พวกเธอคิดว่าที่นี่คือที่ไหนไม่อยากถ่ายก็ไม่ถ่ายงั้นหรอ” รองผู้กำกับทำหน้าตาน่ากลัวมาก “เราทุกคนอยู่เป็นเพื่อนตรงนี้ เธอคิดว่ากองถ่ายเราว่างหรอ? ที่นี่ยังไม่ได้ถ่ายฉากฝนตกเลย นักแสดงของเธอทนไม่ได้แม้กระทั่งฝนตกนั้นก็อย่าไปอยู่ที่วงการบันเทิงเลย กลับบ้านแต่งงานคลอดลูกไป” “พวกเธอ!” “ตอนนี้ใกล้ 0 องศาแล้วถ้าถ่ายฉากฝนตกจะดีหรอ?” “ทำไมหรอ? นี่มันเรื่องธรรมดาไม่ใช่หรอ?” รองผู้กำกับทำหน้าไม่รู้เรื่องอะไรเหมือนกำลังรอดูละครดี จิดาภายืนอยู่ข้างๆแล้วยิ้มอย่างเยือกเย็น หยิบเสื้อกันหนาวจากพี่นัฎและใส่ “พี่นัฎไปเอาเสื้อของฉันมา” พี่นัฎรีบไปเอา แต่เสื้อนั้นถูกน้ำสาด ยังไงก็ใส่ไม่ได้แล้ว จิดาภาขมวดคิ้วจากนั้นก็มองไปทางรองผู้กำกับและเดินออกไปด้านนอก “จิดาภาเธอไม่ถ่ายแล้วใช่ไหม? นี่เอาแต่ใจเกินไปแล้ว!” สีหน้าของรองผู้กำกับเริ่มกังวลเธอแค่อยากจะแกล้งจิดาภาเพราะแน่ใจว่าจิดาภานั้นไม่กล้าที่จะสู้กับเธอ ถ้ารับละครเรื่องนี้ จะทำให้จิดาภานั้นดังขึ้น ดังนั้นจิดาภาก็ต้องทนแต่เธอนั้นลืมไปว่าจิดาภาไม่ใช่คนที่จะสามารถให้คนแกล้งเล่นได้ จิดาภาไปยืนอยู่ที่ที่อบอุ่นมองไปทางคนงานทุกคนที่ใส่เสื้อกันหนาวอุ่นส่วนเธอได้แค่ใส่ผ้าบางๆด้านนอกกับกระโปรง ถึงแม้จะเป็นแบบนี้เธอก็ยังยืนตรง “เธอดูอันนี้สิ” จิดาภาเอาโทรศัพท์มาจากภพธร ในนั้นเป็นหน้าตาของคนงานทุกคนและยังมีหน้าตาของจิดาภาที่ทนหนาวเมื่อกี้ สองภาพเทียบกันแล้ว ใครผิดใครถูกแค่ดูก็ดูออก “ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้ ฉันก็ไม่เป็นห่วงแต่เธอลองคิดดูถ้าฉันเอาคลิปนี้ไปโพสต์บนเน็ต จะเกิดอะไรขึ้น เขาเป็นแค่รองผู้กำกับ ยังจะได้เป็นต่อหรอ?” สายตาของจิดาภานั้นเย็นไปหมดเธอมองไปทางผู้คนไม่มีใครกล้าสบตาเธอเลย “พวกเราแค่ทำงานตามปกติ !” รองผู้กำกับโมโหไม่คิดว่าจิดาภาจะมีอีกหนึ่งแผนนึง “ใช่หรอ? งั้นก็โพสต์ออกไปให้ทุกคนนั้นลองมาดูไหม” “จิดาภา เธอบ้าไปแล้วหรอ? เธอเป็นแค่นักแสดงหญิง ยังจะหาเรื่องกับกองถ่าย?” “ฉันไม่ได้หาเรื่องฉันแค่หาความยุติธรรมให้กับตัวเอง” รองผู้กำกับมองไปทางคนงานรอบๆและพูดไปทางจิดาภาอย่างดุร้ายว่า “เป็นแค่เงาของอากาศ คิดว่ากองถ่ายเราขาดเธอหรอ? ไม่อยากถ่ายใช่ไหม งั้นตอนนี้ก็ไปซะ!” สายตาอันเย็นชาของจิดาภา มองไปทางตรงข้าม ภพธรและพี่นัฎก็โกรธเพราะคำพูดของเขา พี่นัฎไปเอาเสื้อและของอื่นๆให้กับจิดาภาส่วนภพธรนั้นเดินไปตรงหน้าของรองผู้กำกับกำลังจะแก้แค้นแทนจิดาภา ตอนนั้นก็มีผู้ชายที่ตัวสูงร่างใหญ่เดินไปข้างๆจิดาภาจากนั้นก็เอาเสื้อกันหนาวไปคุมที่ตัวเธอ ทุกคนต่างก็มองไปทางผู้ชายคนนั้น...... จิรภาส! ประธานของบริษัทเค.เอฟ! เขาเข้ามาที่นี่ได้ยังไง? ทุกคนกำลังสงสัยว่าตัวเองดูผิดไปหรือเปล่า แม้กระทั่งภพธรก็งงไปหมด พี่นัฎเห็นเขามาก็โล่งอกไปและไปเทชาร้อนให้กับจิดาภา รอดูว่าเขาจะจัดการคนพวกนี้ยังไง คนในกองถ่ายอึ้งไปหมด ท่านประธานของบริษัทเค.เอฟ ยืนข้างจิดาภาได้ไง...? แล้วความสัมพันธ์ของพวกเขาคือยังไง! “ท่าน.....ท่านประธาน คุณ.....” รองผู้กำกับตัวสั่นไปหมด รีบแสดงรอยยิ้มประจบทันที แต่จิรภาสนั้นไม่สนใจเขา แค่ตั้งใจใส่เสื้อกันหนาวให้จิดาภา จากนั้นก็เอาผ้าพันคอไปพันให้เธอ ภพธรเข้าใจแล้ว คนที่จองห้องให้จิดาภาและส่งเธอนั่นคือจิรภาส เขาคือผู้ชายของจิดาภา คนที่จิดาภาเชื่อใจมากที่สุด ภพธรก็ตกใจมาก เขาไม่คิดว่าผู้ชายที่เขาอยากรู้มาตลอดนั่นคือจิรภาสและคิดไม่ถึงว่าจิดาภาจะมีเบื้องหลังที่ใหญ่ขนาดนี้! เค.เอฟ เป็นที่พึ่งของเขาและเป็นร่มที่ดูแลความปลอดภัยของเธอ ผู้หญิงที่ถูกใส่ร้ายนั้นเป็นผู้หญิงของท่านประธาน ถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปผู้คนที่เคยรังแกจิดาภาคงจะตกใจจนเข่าอ่อนและตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมจิดาภาถึงไม่พูดถึงเขา เพราะเธออยากจะใช้ความสามารถของตนเองหาทีละอย่างให้ได้..... ถ้าเขาเปิดเผยความสัมพันธ์ ผู้คนมากมายก็สนใจแต่ความสัมพันธ์พวกเขาและจะไม่เห็นความสามารถจริงๆของจิดาภานั่นก็คือเรื่องที่จิดาภาไม่อยากจะมองเห็น จิดาภานั้นรักเขาจริงแต่ไม่รู้ว่าในใจของผู้ชายคนนี้จิดาภาอยู่ในตำแหน่งไหน หลังจากที่จิรภาสมาถึง สภาพที่เขาเป็นห่วงจิดาภาทำให้รองผู้กำกับนั้นเริ่มกลัว…… เมื่อกี้เขาเพิ่งรังแกจิดาภาไป ถ้าจิรภาสนั้นแก้แค้นแทนเธอ แค่คำพูดง่ายๆคำเดียวเขาก็ตายแล้ว “ฉันไม่เป็นไร ขอบคุณท่านประธาน.....” จิดาภายิ้มอ่อนแล้วพยักหน้าไปทางจิรภาส จิรภาสแน่ใจว่าเธอไม่เป็นไร ถึงขยับไปข้างๆและพูดว่า “พอดีมาทำงานแถวนี้ เห็นเธอถ่ายละครอยู่อากาศหนาวขนาดนี้ทำไมแต่งตัวแบบนี้?ไม่มีความอบอุ่นเลย.....” จิดาภารู้ว่าจิรภาสนั้นกำลังจะแก้แค้นแทนเธอเลยตอบไปว่า “นี่เป็นสิ่งที่งานต้องการ.....” “ใช่หรอ?” สีหน้าของจิรภาสนั้นแย่ไปหมด มองไปทางคนงาน โดยเฉพาะรองผู้กำกับ “ให้นักแสดงแต่งตัวแบบนี้ เป็นคำขอจากบทละครหรอ?”