ตอนที่ 147 นักแสดงนำชายที่ดีที่สุด

ต๭นที่ 147 นักแสดงนำชายที่ดีที่สุด ผู้กำกับขมวดคิ้ว ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆสินะ “เอาล่ะ คุณไปลองดูอีกครั้งแล้วกัน” แต่ในใจเขานั้นคาดเดาได้ว่า จริงๆแล้วรเมศไม่ได้เป็นอะไรเลย เขาเพียงตั้งใจจะทำให้พวกเขาวุ่นวายเท่านั้นเอง ผู้ช่วยจึงรีบติดต่อกลับไปยังผู้จัดการของรเมศทันที และคำตอบที่ได้มาก็คือเขาจะไม่มาถ่ายทำ สาเหตุนั้นยิ่งดูเกินจริงไปเสียอีก เนื่องจากสองสามวันก่อนหน้านี้ที่รเมศไปถ่ายละครแล้วต้องถ่ายบนที่สูงเขาโดนสลิงกดทับเอวจนทำให้รู้สึกเจ็บ ถ้าหากไม่สามารถมาถ่ายทำได้จริงๆ ทำไมเขาไม่แจ้งกับทางแบรนด์สินค้าไปก่อนหน้านี้ ที่พวกเขาทำเช่นนี้หากไม่ใช่เป็นการละทิ้งหน้าที่ผิดสัญญา แล้วคืออะไรกัน? และจากการสอบถามจากผู้ช่วยนั้น ผู้จัดการส่วนตัวของรเมศจึงกล่าวออกมาอย่างลังเลว่า “เดิมทีคุณรเมศอยากจะไปถ่ายทำทั้งๆที่ยังบาดเจ็บอยู่น่ะครับ แต่เมื่อสองสามวันก่อนมีนัดทานข้าวกับคุณจิดาภา แต่เธอไม่ยอมมาตามนัด ซึ่งอีกฝ่ายที่จะต้องร่วมงานกันกลับไม่เห็นความสำคัญของพวกเราเช่นนี้ คงจะ...” จริงๆแล้วเป็นเพราะจิดาภาอย่างนั้นหรือ? ผู้ที่จะร่วมงานด้วยไม่ไปกินข้าวกับเขาเท่านั้น ก็ละทิ้งการถ่ายทำทั้งหมดไป ครั้งนี้ผู้รับผิดชอบของWMก็ทนต่อไปไม่ได้แล้วเช่นกัน นักแสดงแบบนี้ไม่คู่ควรที่จะมาเป็นBrand ambassadorของWMอยู่แล้ว “ไม่ต้องรอแล้ว เปลี่ยนตัวนักแสดงไปเลย!” ผู้กำกับเดินเข้ามา “เขามีข่าวอื้อฉาวมาตลอด ถูกถ่ายรูปกับนักแสดงหญิงมากี่คนแล้ว และไม่ต้องพูดถึงว่าคุณสมบัติจะเป็นอย่างไร เพียงแค่วันนี้สิ่งที่เขาทำ ก็ทำให้ผมไม่อยากจะร่วมงานกับเขาแล้ว เพียงเพราะนักแสดงหญิงไม่ยอมร่วมโต๊ะชนแก้วด้วย ไม่สร้างกระแสด้วย ก็ละทิ้งทีมงานหลายต่อหลายคนไว้ที่แบบนี้ ตั้งแต่ผมทำงานมาผมยังไม่เคยเจอนักแสดงคนไหนที่ยอดเยี่ยมเท่าเขาแล้วจริงๆ” “ต่อไปละครของผม ผมจะไม่มีทางเชิญให้เขามาเล่นให้เป็นอันขาด ถ้าพ่อของเขาใหญ่โตสามารถขนาดนั้นล่ะก็ ก็ให้มาเปลี่ยนตัวผมไปเองแล้วกัน!” ทั้งผู้รับผิดชอบของWMและผู้ช่วยผู้กำกับต่างก็พากันเห็นด้วยกับเรื่องนี้ เพียงแต่การเปลี่ยนตัวนักแสดงนั้นก็เป็นอีกปัญหาหนึ่งที่กำลังจะตามมา “ผู้กำกับครับ คุณรเมศยังมาไม่ถึงอีกหรือครับ? คุณจิดาภาพร้อมแล้วนะครับ” ภพธรที่เดินเข้ามา เอ่ยถามขึ้น “เรื่องนี้...” ผู้ช่วยของผู้กำกับเอ่ยอย่างยากลำบาก “เกรงว่าคุณรเมศจะไม่มาแล้วค่ะ เมื่อครู่พวกเราเพิ่งจะตัดสินใจเปลี่ยนตัวนักแสดงนำชายไป ไม่ทราบว่าทางพวกคุณพอจะรู้เรื่องศิลปินชายหรือว่านายแบบบ้างหรือเปล่า หลักๆก็อยู่ที่ความสูง เพราะความสูงของคุณจิดาภาหากเทียบกับนักแสดงหญิงคนอื่นๆในวงการก็ถือว่าสูงอยู่ไม่น้อย ถ้าบวกกับรองเท้าส้นสูงด้วยแล้ว นักแสดงชายทั่วๆไปแทบจะไม่สามารถเข้าร่วมฉากกับเธอได้เลย” ภพธรก้มหน้าลงแล้วยิ้มออกมา ไม่นึกเลยว่าจิดาภาจะคาดเดาได้แม่นถึงเพียงนี้ “พวกเรายังพอมีตัวเลือกครับ” “จริงหรือคะ?” ผู้ช่วยรู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก “ถ้าเช่นนั้นพอจะติดต่อเขาตอนนี้เลยได้หรือเปล่าคะ ดูว่าเขาจะสามารถมาถ่ายทำได้เลยไหม ส่วนเรื่องค่าตัวโฆษณาเราค่อยมาคุยกันอีกที” “เขาเป็นเพื่อนของคุณจิดาภา ค่าโฆษณาไม่ต้องก็ได้ครับ แต่มีเงื่อนไขอยู่ข้อหนึ่ง” “คุณว่ามาเลยค่ะ” “อย่าเปิดเผยใบหน้าของเขา เพราะฐานะของเขานั้นค่อนข้างพิเศษ แล้วอีกอย่างคือจะต้องเคลียร์พื้นที่ให้ด้วยนะครับ” ภพธรเอ่ยเงื่อนไขของจิดาภาขึ้น ผู้ช่วยและผู้กำกับสบตากัน แล้วผู้กำกับจึงพยักหน้ารับ เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายคงเป็นคนนอกวงการ ไม่อยากอยู่ในเลนส์กล้องก็พอเข้าใจได้ จึงรับปากไป “ได้ ผมจะใช้แค่เบื้องหลังของเขาเท่านั้น โดยภาพหลักๆก็จะถ่ายแค่คุณจิดาภา” “หลักๆผมขอดูลักษณะภายนอกของเขากับคุณจิดาภาหน่อยแล้วกันว่าเขาเหมาะสมกันหรือเปล่า?” “ไม่มีปัญหาครับ พวกคุณวางใจได้ ถ้าอย่างนั้นผมไปติดต่อเขาก่อนนะครับ” ภพธรกล่าวแล้วเดินไปยังห้องที่จิดาภากำลังแต่งหน้าอยู่ ผู้กำกับและผู้ช่วยเองก็กำลังคิดว่าถ้าคนนี้มีเงื่อนไงรูปลักษณ์ภายนอกดีเช่นนี้จริงๆ ทำไมเขาไม่ไปเป็นดารานักแสดงกัน? “ถ้าอย่างระดับจิดาภาในตอนนี้นั้น จะหาศิลปินที่ดังกว่ารเมศแล้วนั้น ดูเหมือนจะยากอยู่เหมือนกันนะ...” “ฉันเองก็สงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ” ผู้ช่วยยิ้มออกมาด้วยความอยากรู้เช่นกัน ไม่นานฉากส่วนแรกก็จัดเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว เพื่อจะแสดงให้เห็นความงามของเครื่องประดับ แบ่งออกเป็นสามส่วนด้วยกัน เพื่อที่จะมุ่งเน้นไปยังธีมของแหวนแต่งงาน นั่นก็คือ แอบรัก ความรักที่มีต่อกันและกัน และความหลงใหล ฉากแรกนั้นเป็นฉากที่จิดาภานั่งอ่านหนังสืออยู่บนเก้าอี้ม้ายาว และนักแสดงนำชายที่เดินเข้ามาจับมือเธอด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้ง บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนจะเต็มไปด้วยความรักความอบอุ่น ในฉากนี้จะมีบทพูดเพียงแค่ประโยคเดียวคือ “เป็นคนรักของผม ได้ไหมครับ?” จิดาภาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เธอสวมใส่ชุดเดรสกระโปรงสีฟ้าอ่อน และเมื่อเพียงเธอยิ้มออกมานั้น ช่างดูมีความอ่อนโยนและดูมีความสุขุมเป็นอย่างมาก ผู้รับผิดชอบของWMพยักหน้าด้วยความพอใจ คุณสมบัติของจิดาภานั้นเหมาะสมกับธีมแหวนแต่งงานในครั้งนี้มาก “คุณจิดาภา คุณลองหาความรู้สึกตามในบทก่อนนะ” ผู้กำกับพูดเอ่ยบอกกับเธอ จิดาภาถูปลายนิ้วของเธอเข้าด้วยกันด้วยความตื่นเต้น เธอไม่เคยตื่นเต้นแบบนี้มานานมากแล้ว เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อนตอนนี้ได้เข้ามาอยู่ในใจเธอเต็มไปหมด เธอมองไปยังกล้องที่ตั้งอยู่ตรงหน้าเธอ ด้วยหัวใจที่เต้นแรง เธอเดินเข้าไปยังด้านหน้าของฉากนั้น แล้วหาความรู้สึกของบทบาทนั้น ผู้กำกับมองไปยังภาพตรงหน้า แล้วนั่งลงประจำที่ เขาพบว่าจิดาภามีแสงเปล่งประกายออกมาจากตัวของเธอ โดยเฉพาะรอยยิ้มของเธอ สามารถเข้าถึงบทบาทได้ภายในระยะเวลาอันสั้นนี้ ทั้งยังใช้ทักษะการแสดงเข้าถึงจิตวิญญาณของตัวละครนั้นได้ดีอีกด้วย นักแสดงแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆเลย ตามสคริปต์นั้น นางเอกจะต้องเงยหน้าขึ้นมาจากการอ่านหนังสือ แล้วหลังจากที่เห็นพระเอกแล้ว จะต้องรู้สึกตกใจและหวั่นไหวใจเต้นแรง แล้วตามด้วยความรู้สึกเขินอาย ซึ่งเธอก็ตีความออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ และที่สำคัญคือ ตอนที่เธอแสดงนั้น มีแรงบางอย่างที่ทำให้คนดูรู้สึกเชื่อตามเธอไปด้วย ไม่มีความเคอะเขินเลยแม้แต่น้อย รเมศไม่ได้มาร่วมงานกับเธอ จะต้องรู้สึกเสียใจแน่ๆ “คัต!” ผู้กำกับยกมือแล้วตะโกนขึ้น การแสดงของเธอนั้นไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน เขากวาดตามองไปด้วยความงุนงงแล้วเอ่ยถาม“พระเอกจะมาถึงเมื่อไหร่?” “ถึงแล้วครับ กำลังเปลี่ยนชุดอยู่ในห้อง” “ดูซิว่าเพื่อนของเธอคนนี้จะเป็นอย่างไร ถ้าหากไม่เหมาะสมล่ะก็ ต้องให้จิดาภาเธอถ่ายคนเดียวแล้วล่ะ” “โอเคค่ะ ผู้กำกับ” ผู้ช่วยพบว่าผู้กำกับพอใจในการแสดงของจิดาภามาก จึงรู้สึกโล่งใจตามไปด้วย ถ้าไม่เช่นนั้นก็คงไม่รู้ว่าการถ่ายทำวันนี้จะต้องเลื่อนออกไปถึงเมื่อไหร่ ภพธรที่อยู่อีกทางด้านหนึ่งเอ่ยกับผู้รับผิดชอบของทางWM “พระเอกของเราพร้อมแล้วครับ รบกวนเคลียร์พื้นที่ให้ด้วยนะครับ” ทางทีมงานจึงรีบจัดการให้ตามนั้น และไม่นานคนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องก็ออกไปจากบริเวณนั้นเสียจนหมด ในพื้นที่ถ่ายทำจึงเหลือเพียงแค่ผู้กำกับและทีมงานที่จำเป็นเท่านั้น ทุกคนต่างก็พากันตั้งหน้าตั้งตารอคอย อยากรู้ว่าคนที่จิดาภาเชิญมานั้นจะเป็นใครกันแน่ หลังจากที่ประตูถูกเปิดออกแล้วนั้น ร่างสูงที่ดูมีพลังก็ปรากฏขึ้นและเดินเข้ามาด้านใน “คุณจิรภาส!” “เป็นไปได้อย่างไร!” ทางทีมงานต่างก็พากันตกตะลึง แท้จริงแล้วคนที่จิดาภาเชิญมาในครั้งนี้คือประธานบริษัทเค.เอฟ บุคคลที่เป็นตำนานแห่งวงการบันเทิงอย่างนั้นหรือ! เขามาที่นี่เพราะจิดาภา! คงไม่มีเรื่องอะไรที่จะสร้างความตกใจให้กับผู้คนได้ไปกว่าเรื่องนี้อีกแล้ว! ผู้รับผิดชอบของทางWMจึงรีบเดินเข้าไปหาเขา “คุณจิรภาส คิดไม่ถึงจริงๆครับที่ได้เจอคุณที่นี่” พวกเขาดูนับถือและให้ความเคารพกับจิรภาสเป็นอย่างมาก “ผมก็นึกไม่ถึงเช่นกันครับ” จิรภาสตอบกลับไปอย่างเรียบๆ “ถ้าเช่นนั้น...การถ่ายทำในครั้งนี้...” ผู้รับผิดชอบของWMไม่รู้ว่าควรจะแสดงอารมณ์ตัวเองออกมาอย่างไรดี ตอนนี้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือประธานบริษัทเค.เอฟเชียวนะ! พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าจิรภาสจะคือคนที่จิดาภาขอให้เขามาช่วยในครั้งนี้ “ผมได้ยินมาว่าคุณจิดาภาเจอเรื่องวุ่นวายนิดหน่อย ผมก็เลยมาน่ะครับ หวังว่าพอจะช่วยอะไรเธอได้บ้าง” จิรภาสพูดเช่นนี้ ถึงแม้จะดูหลีกเลี่ยงไปบ้าง แต่ก็เป็นการใบ้ให้คนอื่นได้รู้ว่าเขาเป็นเพื่อนของจิดาภา เพื่อนที่สามารถละทิ้งงานในมือ เพื่อที่จะมาช่วยเธอเพียงเท่านั้น