ตอนที่ 163 ผู้ช่วยก็ไม่ใช่คนหรือ

ต๭นที่ 163 ผู้ช่วยก็ไม่ใช่คนหรือ พี่นัฎถูกภพธรพยุงตัวขึ้นมา รอยแดงๆที่แก้มของเธอปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน อีกทั้งใบหน้าข้างซ้ายเริ่มบวมแล้วเสียด้วย "จิดาภา...เธอมาได้อย่างไรกัน?" เวลานี้เธอควรจะอยู่ในรายการไม่ใช่หรือ! จิดาภาถูกเธอลากลงมาเหนื่อยอีกแล้ว "เขาตบพี่กี่ครั้ง?" จิดาภาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะระงับความโมโหนี้ไว้ มองพี่นัฎอย่างเจ็บปวด "2ครั้ง" เพี้ยะ! จิดาภาตวัดมือไปตบหน้าเขาอีกฉาดหนึ่ง อย่างไม่มีความลังเลใดๆทั้งสิ้น อีกทั้งยังมีความแม่นยำโดยตรงใบหน้าของผู้จัดการภารดีพอดีเสียด้วย "จิดาภา นี่คุณทำอะไร!" ผู้จัดการของภารดีที่โดนตบไปนั้นยืนอึ้ง ภารดีลุกขึ้นยืน ต้องการจะหยุดจิดาภาไว้ "นี่คุณบ้าไปแล้วหรือ?" "เปล่านี่คะ" จิดาภากวาดตามองเธอด้วยความเย็นชา รังแกผู้ช่วยของเธอ จะต้องได้รับสิ่งที่ทำกลับคืนไปเป็นอีกสองเท่า! แล้วตบหน้าเขาไปอีกสองที ในขณะที่อีกฝ่ายนั้นไม่ได้ตอบโต้เอาคืน เธอตบหน้าเขาไปแล้วทั้งหมดสี่ที จิดาภาสูดหายใจเข้าลึกๆ "แล้วยังมีอะไรอีก?" ท่าทางของเธอนั้นแข็งแกร่งมากเสียจนไม่มีใครกล้าขัด และยังมีการ์ดที่ติดตามมาด้วยอีกสี่คนเสียด้วย พี่นัฎไม่ได้พูดอะไร แต่เมื่อครู่ตอนที่พวกเธอเข้ามานั้น เห็นพวกนี้กำลังให้พี่นัฎคุกเข่าลง.... จิดาภาส่งสายตา แล้วบรรดาการ์ดของเธอก็มากดตัวของผู้จัดการคนนั้น "พี่นัฎไม่ได้เป็นเพียงแค่ผู้ช่วยของฉัน แต่เธอเป็นทั้งเพื่อน ทั้งครอบครัว คุณไม่มีสิทธิที่จะมาทำร้ายเธอ รังแกเธอต่อหน้าผู้คนแบบนี้ แน่นอนว่าฉันจะต้องเอาคืนจากพวกคุณเป็นร้อยเท่าพันเท่า!" คำพูดของจิดาภาดังไปทั่วทั้งห้อง มีเพียงตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ดี ว่าพี่นัฎสำคัญกับเธอมากขนาดไหน ในช่วงเวลาที่เธอย่ำแย่ที่สุดในวงการนี้ คนที่ไม่ทิ้งเธอไปไหนก็มีเพียงพี่นัฎเท่านั้น ถ้าหากวันนี้เธอไม่มา เธอก็คงจะต้องโทษตัวเองไปตลอดชีวิต จะมีชื่อเสียงโด่งดังหรือไม่นั้น หากเธอจะต้องเอาชื่อเสียงนั้นมาแลกกับคนที่เปรียบเสมือนครอบครัวที่สำคัญที่สุดของเธอไป แล้วจะมีชื่อเสียงไปเพื่ออะไรกัน หรือจะแลกด้วยอีกเป็นร้อยรางวัลก็ทดแทนกันไม่ได้เช่นกัน ผู้จัดการส่วนตัวของภารดีตกใจกลัว ทำได้เพียงรอให้ภารดีช่วยเขาอย่างลนลาน เมื่อครู่ที่เขาลงมือด้วยความโหดร้ายมากเพียงไหน ตอนนี้ในใจกลับรู้สึกเสียใจกับการกระทำนั้นของเขาเป็นอย่างมาก เขาไม่ควรจะหาเรื่องคนอย่างจิดาภาเลย... “จิดาภา คุณมันบ้าไปแล้ว!” และเมื่อสิ้นเสียงของภารดี เธอก็ถูกจิดาภาตบหน้าไปหนึ่งที เป็นการกระทำที่รวดเร็วและว่องไวยิ่งนัก เพื่อพี่นัฎแล้ว เธอไม่หยุดเพียงแค่ตบหน้าผู้จัดการของภารดีเพียงเท่านั้น แม้แต่ภารดีเธอก็ไม่เว้นเช่นกัน! “เกรงว่าพวกคุณจะยังไม่เข้าใจฉันดีพอนะคะ ฉันก็บ้าแบบนี้นี่แหล่ะค่ะ” เป็นเพราะภารดีไม่เคยได้รับการปฏิบัติและทำให้เธออับอายขายหน้าเช่นนี้มาก่อน ใบหน้ามีความหวาดกลัวดูอัปลักษณ์เป็นอย่างยิ่ง “เธอ! เขาเป็นคนที่คุณญาณินีจัดมาให้ฉัน นี่แม้แต่คำสั่งของคุณญาณินีเธอก็ยังไม่ฟัง เธอยังเป็นศิลปินในสังกัดโอเลอยู่รึเปล่า?” เอาโอเลมากดดันจิดาภาอย่างนั้นหรือ? “เขาไม่มีสิทธิ!” จิดาภาเดินเข้าไปหาภารดีอย่างไม่เกรงใจ บีบเธอเสียจนไม่มีทางหนีถอยไปได้ “พี่นัฎเป็นผู้ช่วยที่ฉันจ้างส่วนตัวของฉันเอง เธอไม่ใช่พนักงานของโอเลอยู่แล้ว คุณญาณินีไม่มีสิทธิที่จะมาสั่งให้เธอทำอะไรก็ได้แบบนี้ ส่วนคุณ ยิ่งไม่มีสิทธิทำเช่นนี้ด้วยเหมือนกัน!” ใจของภารดีเต้นแรง เธอรู้ดีว่าเธอผิด แต่ยังคงพูดต่ออย่างไม่ยอมอ่อนข้อให้ “ฉันไม่สน ในเมื่อเป็นคนที่คุณญาณินีจัดให้มาเป็นผู้ช่วยของฉัน!” “และอีกอย่าง นึกไม่ถึงว่าเธอจะกล้าลงมือตบฉันแบบนี้ เธอยังอยากจะอยู่ในวงการนี้อยู่อีกไหม!” “วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องถ่ายทำโฆษณาระดับนานาชาติเลยนะ เธอมาก่อเรื่องแบบนี้ น้ำเข้าสมองไปแล้วหรือไง!” “ใช่หรือคะ?” จิดาภาเดินไปรอบๆ ด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มเหยียดหยาม เธอจะให้บทเรียนที่น่าประทับนี้กับเธอเอง “เดี๋ยวก็ไม่ใช่แล้วค่ะ” “เธอหมายความว่าอะไร?” “ฉันจะให้ทางแบรนด์ต้นสังกัดไม่เลือกคุณมาเป็นBrand ambassadorน่ะสิ แล้วต่อไป คุณรับงานBrand ambassadorอะไร ฉันก็แย่งมา! คุณได้รับงานละครอะไร ฉันก็จะไปแย่งงานคุณมาเหมือนกัน! คุณจะลองดูก็ได้นะ!” จิดาภาไม่มีแม้แต่ความลังเลใดๆ คำพูดที่เธอพูดออกมานั้นเธอสามารถทำมันได้จริงๆ ทำให้คนอื่นๆไม่ต้องสงสัยในความเป็นไปได้ในคำพูดนั้นเลย เธอต้องการจะแก้แค้นเพื่อพี่นัฎของเธอ ไม่ว่าใครที่มาขวางหน้าเธอก็ไม่มีประโยชน์เสียแล้ว! ผู้คนที่ดูอยู่รอบๆนั้นตกใจกับท่าทางที่โมโหของจิดาภาเป็นอย่างมาก ปิดฉากละครเมื่อครู่ลง มีศิลปินอย่างจิดาภาหนุนหลังอยู่แบบนี้ พี่นัฎก็คงไม่ต้องได้รับกับเรื่องที่ไม่เป็นธรรมแล้ว เรื่องนี้สาเหตุล้วนแต่มาจากภารดีที่กดขี่ข่มเหงผู้ช่วยของเธอ หากเป็นคนอื่น อาจจะไม่แก้แค้นเพื่อผู้ช่วยของตัวเองขนาดนี้ การกระทำของจิดาภาในวันนี้นั้นเปลี่ยนมุมมองของคนอื่นที่มีต่อเธอ จริงๆแล้วเธอเป็นคนที่พยายามอย่างสุดชีวิตเพื่อคนที่ทำงานอยู่ด้วยกันกับเธอถึงเพียงนี้ มีศิลปินคนไหนบ้างที่จะกล้าทำแบบจิดาภาเช่นนี้ เพื่อผู้ช่วยของตัวเอง แม้แต่กับประธานบริษัทเธอยังกล้าต่อต้าน ยิ่งไปกว่านั้นทุกคนล้วนแต่เห็นเหตุการณ์จริงกันทั้งนั้น ว่าพี่นัฎถูกแกล้ง ถูกตบตี โดยไม่ได้ตอบโต้กลับเลยแม้แต่นิดเดียว “เธออย่างนั้นหรือ? ฝันไปเถอะ!”ภารดีจ้องหน้าเธอ กล่าวออกมาด้วยความเหยียดหยาม “เธอก็เป็นเพียงแค่ศิลปินเล็กๆคนหนึ่งในโอเลเท่านั้น เป็นหมากที่อยู่ในมือของคุณญาณินี เธอจะเอาอะไรมาสู้กับฉัน!” จิดาภาไม่มีเวลาว่างพอที่จะสนใจเธอ แต่กลับหันไปยังทิศทางตรงหน้าประตู “อยากจะรบกวนพวกคุณบอกฉันหน่อยได้ไหมคะว่าผู้รับผิดชอบแบรนด์ต้นสังกัด นานาชาตินี้เขาอยู่ที่ไหน?” จิดาภาพูดแล้วก็จะต้องทำให้ได้ด้วย! เธอต้องการแสดงให้ภารดีเห็นว่า อะไรที่เรียกว่าความสามารถที่แท้จริง ภารดีส่งเสียงอย่างเหยียดๆออกมา โดยไม่ได้คิดเลยว่าสถานการณ์กำลังจะพลิกกลับกัน และในขณะที่เธอกำลังรู้สึกสบายอกสบายใจอยู่นั้น ผู้รับผิดชอบของแบรนด์ต้นสังกัดก็เข้ามายังสตูดิโอพอดี มองจิดาภาอย่างไม่แน่ใจ และยังมีภารดีที่นั่งอยู่ด้านข้างอีกคน เรื่องในวันนี้ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจ แต่ไม่รู้ว่าควรจะยื่นมือเข้าไปดีหรือเปล่า เพราะถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องระหว่างศิลปินในสังกัดเดียวกัน... จิดาภาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วกดโทรออกไปยังเบอร์หนึ่ง... ภารดีมองเธออย่างเย็นชา “ถึงเธอจะโทรหาขอให้คุณญาณินีช่วยก็คงจะไม่มีประโยชน์หรอก!” “ใครบอกว่าฉันจะโทรหาเขากัน?” แววตาของจิดาภายังคงแฝงความเยือกเย็นเหล่านั้นไว้ แล้วเธอจึงกดเปิดลำโพง ไม่นาน ก็มีคนรับสาย “สวัสดีค่ะ ออฟฟิศเลขาบริษัทเค.เอฟค่ะ” เค.เอฟ? หรือจิดาภาจะมีเพื่อนเป็นผู้บริหารระดับสูงของเค.เอฟกัน? ภารดีขมวดคิ้ว แล้วนั่งยืดตัวตรง “สวัสดีค่ะ ฉันจิดาภา ต้องการเรียนสายคุณจิรภาสค่ะ” คนรอบๆข้างต่างอดไม่ได้ที่จะปาดเหงื่อแทนจิดาภา ต่อสายตรงหาจิรภาสแบบนี้ เลยหรือ? จิดาภาคงจะไม่ได้บ้าธรรมดาๆแน่! เมื่อครู่ที่ภารดีรู้สึกตื่นเต้นอยู่บ้างตอนนี้เธอกลับรู้สึกผ่อนคลายลงแล้ว “คุณจิรภาสคงจะสนใจเธอหรอกนะ? เธอฝันไปหรือเปล่า!” แต่บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็อาจจะเกินความคาดหมาย “ฮัลโหล ผมจิรภาส” เพียงแค่ประโยคเดียว ทำให้ทุกคนอยู่ในภาวะตกตะลึง จิรภาสรับสายจริงหรือ? พระเจ้า! จิดาภาเป็นศิลปินหญิงที่มีเบื้องหลังเป็นอย่างไรกันแน่ ถึงได้กล้าหาจิรภาสให้ช่วยออกหน้าแทนแบบนี้! “คุณจิรภาสคะ ขอโทษทีนะคะที่ต้องรบกวนคุณด้วยวิธีนี้ ตอนนี้ฉันเจอปัญหานิดหน่อยค่ะ พอจะให้ผู้ช่วยของคุณมาหาฉันหน่อยได้ไหมคะ” “ให้เขาไปหรือ? จริงๆแล้วผมก็ว่างอยู่นะครับ....” น้ำเสียงของจิรภาสฟังดูแล้วมีความอ่อนโยนเป็นอย่างมาก ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขานั้นดูจะมีความลึกซึ้งเกินไปหรือเปล่า “ไม่เป็นไรค่ะ แค่เรื่องเล็กๆเท่านั้นเอง” เรื่องแค่นี้ ตฤณจัดการก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้จิรภาสมาเองเลย จิรภาสจึงเอ่ยบอกกับตฤณที่อยู่ทางฝั่งนั้น “ไปหาคุณจิดาภาหน่อยนะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องคำนึงถึงข้อแลกเปลี่ยนอะไรทั้งนั้น” เขายังไม่ได้วางสาย ส่วนจิดาภาเองก็ยังไม่ได้ปิดลำโพงเช่นกัน ดังนั้นคำพูดนี้ทุกคนล้วนได้ยินด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีใครคิดว่าเรื่องจะมาถึงจุดนี้ได้ สีหน้าของภารดีนั้นขาวซีดเสียจนไม่สามารถบรรยายได้ เธอนั่งตกตะลึงอยู่ตรงนั้น ดวงตาทั้งสองข้างสูญเสียความมีราศีไปเสียแล้ว --โปรดติดตามตอนต่อไป 08/12/2019--