ตอนที่ 168 คนกลางในการติดต่อ

ต๭นที่ 168 คนกลางในการติดต่อ ค่ำคืนนี้มีทั้งเรื่องสุขและทุกข์ หลังจากพี่นัฎเห็นว่ากนต์ธรหลับไปแล้วนั้น จึงแอบมาโทรหาตฤณ “ขอโทษนะคะ น้องชายฉันเชื่อคำพูดของพวกคมสร เลยเข้าใจคุณผิด สองวันนี้ต้องขอบคุณคุณมากจริงๆ” ท่ามกลางความมืดในค่ำคืนนี้ นึกไม่ถึงเลยว่าเสียงของพี่นัฎจะทำให้หัวใจของตฤณเต้นแรงได้ถึงเพียงนี้ “ไม่เป็นไรครับ...ไม่ได้เก็บมาใส่ใจหรอก พรุ่งนี้ต้องทำงานอีก คุณรีบพักผ่อนเถอะครับ” เมื่อตฤณพูดจบแล้วจึงรีบวางสายไป คำตอบเช่นนี้ของตฤณทำให้เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่จะว่าไปแล้วพวกเขาก็แกล้งเป็นคู่หมั้นกันเพียงเท่านั้น จะเป็นไปได้อย่างไรที่ตฤณจะชอบเธอขึ้นมาจริงๆ? ส่วนอีกทางด้านหนึ่ง ตฤณเลื่อนโทรศัพท์มือถือของตัวเองอย่างเหม่อลอย ทำไมทั้งๆที่มีโอกาสปลอบใจพี่นัฎแล้ว เขากลับเลือกวิธีที่ไม่สบอารมณ์เช่นนี้ ...... เมื่อจิดาภากลับมาถึงบ้านแล้ว จึงไปอาบน้ำชำระร่างกายอย่างผ่อนคลาย หลังจากนั้นจึงเดินเข้ามาแล้วสอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม เธอมองจิรภาสที่ยังคงนั่งดูเอกสารอยู่ข้างๆเธอ ชื่นชมใบหน้าด้านข้างอันหล่อเหลาของเขาอย่างเงียบๆ “คุณสามีคะ....” เสียงนุ่มๆที่ออกมาจากริมฝีปากของเธอนั้น ทำให้เขาชะงักมือที่กำลังจะเปิดพลิกเอกสารอยู่แล้วหันกลับขึ้นมาบนเตียงแล้วกอดเธอไว้ จิดาภายิ้มแล้วพิงอยู่ในอ้อมกอดของเขา “ไม่ต้องทำงานแล้วหรือคะ?” “คุณอยู่ข้างๆแบบนี้ ผมอ่านไปก็ไม่เข้าหัวหรอกครับ” เขาช้อนหน้าของจิดาภาขึ้นมา แล้วจูบลงไปโดยไม่ลังเล การเรียกร้องอันแสนอ่อนโยนของจิรภาสได้รับการตอบสนองกลับจากจิดาภา หลังจากที่ต่างก็พากันลุ่มหลงในรสชาติความหวานของกันและกันแล้วนั้น บรรยากาศทั้งห้องจึงตลบอบอวลไปด้วยความหวานชื่นมื่นของทั้งคู่ “วันมะรืน ฉันต้องบินไปปารีสแล้วค่ะ ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมคุณญาณินีถึงได้ให้โอกาสนี้กับฉัน แต่เธอกล้าให้ ฉันก็กล้ารับ” พลิกสถานการณ์ที่ยากลำบากให้เป็นโอกาสได้ ถึงจะประสบความสำเร็จ “ครับ...”จิรภาสโอบเอวเธอ แล้วลูบผมเธอเบาๆ “ทำให้เต็มที่นะ” ยิ่งญาณินีทำอะไรเกินไป เวลาที่จิดาภาจะได้มาอยู่ข้างๆเขานั้นก็จะยิ่งมาถึงเร็วยิ่งขึ้น บางครั้ง เขาก็อยากจะขอบคุณญาณินี เป็นเพราะเธอไม่ได้มีความสามารถในการเข้าใจเหตุผลขนาดนั้น จึงอาจจะยิ่งทำให้จิดาภาออกมาจากโอเลได้เสียที “ถ้าอย่างนั้น คุณก็อยู่ทำงานที่บ้านนะคะ ฉันจะรีบกลับมา” จิดาภากล่าว น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเศร้า “ปลายปีมีพิธีการใหญ่ๆ และการประชุมที่ผมจำเป็นจะต้องไปเข้าร่วมด้วย อาจจะหาเวลาปลีกตัวออกมาแทบไม่ได้เลย...” จิรภาสรู้สึกเสียดายเล็กน้อย เขาอยากจะไปกับจิดาภาในทุกๆมุมของโลกใบนี้ ทุกที่ที่มีเธอ นั่นก็คือสวรรค์ของเขา “ค่ะ ฉันจะดูแลตัวเองให้ดีๆนะคะ จะรีบทำงานตัวเองให้เสร็จ แล้วกลับมาหาคุณ” เธอเองก็ไม่อยากให้เขาเหนื่อยมากเกินไป ทั้งต้องยุ่งกับเรื่องงานในเค.เอฟ และยังต้องคอยดูแลเธออีก จิรภาสยิ้มออกมา แล้วกระชับคนในอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีก ....... เช้าวันรุ่งขึ้น สื่อคุณภาพสามแห่งได้เผยแพร่ข่าวหนึ่งออกมา อธิบายถึงเพลงประกอบในการถ่ายทำโฆษณานานาชาติJ นางเองคือภารดีและจิดาภาแห่งโอเล เนื่องจากการชี้แนะจากเค.เอฟ เนื้อหาประเด็นทั้งหมดจึงเป็นการยุยงส่งเสริมภารดี ที่กลั่นแกล้งรังแกผู้ช่วยศิลปินในสังกัดเดียวกัน อีกทั้งยังวางแผนให้เธอคุกเข่าลงต่อหน้าสาธารณชน เมื่อมีข่าวฉาวเช่นนี้ออกมา แหล่งสนับสนุนของภารดีจึงหายไปทั้งหมดภายในทันที ในขณะเดียวกันยังชี้แจงถึงสาเหตุที่ตฤณผู้ช่วยประธานบริษัทเค.เอฟ ออกหน้าแทนเช่นนั้น เป็นเพราะเขาเป็นคู่หมั้นกับผู้ช่วยของจิดาภา! และเป็นเพราะเหตุนี้เองจึงทำให้จิดาภาและจิรภาสได้รู้จักกันในระดับหนึ่ง ไม่ได้มีเรื่องซับซ้อนใดๆ หลังจากที่เรื่องนี้แพร่กระจายออกไปแล้วนั้น คนที่แย่ที่สุดก็คงจะไม่พ้นภารดี เนื่องจากว่าทางโอเลก็ไม่สามารถออกมาอธิบายอะไรให้เธอได้ และไม่สามารถขัดขวางทางแบรนด์ต้นสังกัดต่างๆที่พากันยกเลิกสัญญาจ้างเธอได้เช่นกัน ดังนั้นจากที่ภารดีเป็นเจ้าแม่โฆษณาตอนนี้ได้กลายเป็นบุคคลที่ไม่มีตัวตนไปเสียแล้ว ชาวเน็ตเองก็สังเกตเห็นว่า ด้วยท่าทางที่ดูนิ่งๆและไม่ได้สนใจอะไรกับข่าวลือของเธอมาโดยตลอดนั้น ครั้งนี้เธอกลับลงมือเองเพื่อผู้ช่วยของเธอ ถึงแม้ว่าจะมีเจตนารมณ์ที่ดี แต่อย่างไรเสียเธอเองก็เป็นคนลงมือตบตีคนอื่นด้วยเช่นกัน “ไม่นึกเลยว่าเธอจะตบตีคนได้แบบนี้? แล้วจะต่างจากภารดีอย่างไรกัน!” “จิดาภาให้ความสำคัญกับเรื่องของความรู้สึก ดีกับผู้ช่วยของตัวเองแบบนี้ จะมีศิลปินกี่คนในวงการนี้ที่เป็นแบบเธอ” “จิดาภาคงจะทนเสียจนทนต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว ไม่อย่างนั้นใครกันที่จะกล้าเสี่ยงกับโอกาสที่จะต้องเจอกับความพังทลายแล้วลงมือเพื่อผู้ช่วยของตัวเองกัน ฉันสนับสนุนจิดาภา!” “ทำไมผู้ช่วยของจิดาภาถึงถูกภารดีกลั่นแกล้ง ศิลปินในสังกัดเดียวกันสามารถใช้ผู้ช่วยคนเดียวกันได้หรือ? หรือเรื่องนี้เป็นผู้บริหารของโอเลแนะนำให้ทำแบบนี้กัน” แต่ที่จะไม่พูดถึงไม่ได้นั้นก็คือ กระแสที่ดีของโฆษณาWMในครั้งนี้ทำให้จิดาภาได้รับความนิยมมากขึ้นอย่างล้นหลาม จิดาภาได้รับความนิยมและแฟนคลับอย่างเพียงพอแล้ว สามารถเรียกได้ว่าเป็นราชินีแห่งกระแสได้อย่างไม่มีคำครหาใดๆ สำหรับโอเลแล้วนั้น เรื่องนี้นับได้ว่าเป็นข่าวที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก หากยึดตามแนวโน้มความเป็นไปได้แล้วนั้น จิดาภาบดขยี้ภารดีไปเช่นนี้ ทำให้เธอกลายเป็นสาวสวยอันดับหนึ่งแห่งโอเล แบบนี้แล้วแม้กระทั่งการจะได้เป็นศิลปินดังระดับนานาชาติยังจะอยู่ไกลเธออีกอย่างนั้นหรือ? เพียงแค่เวลาไม่กี่เดือน เธอสามารถจัดการเรื่องรักสามเศร้าของเธอได้ บอกลากับเจ้านายเก่าอย่างsj....และตอนนี้ก็สามารถเดินต่อมาได้อย่างราบรื่น และเช่นนี้เองก็มีคนไม่น้อยที่รู้สึกอิจฉาเธอ แต่สำหรับญาณินีแล้ว เธอกำลังรู้สึกลังเลว่าควรจะปล่อยหมากอย่างจิดาภาไปดีหรือไม่ อย่างไรเสียจิดาภาเป็นคนมีความสามารถและมีอิทธิพล หากเธอต้องการจะควบคุมจิดาภาให้ได้ ในมือของเธอจะต้องมีบางอย่างที่จะสามารถขู่บังคับจิดาภาได้! เธอจึงจำเป็นต้องรอ รอโอกาสที่จะสามารถกดจิดาภาลงไปให้ได้ ....... ระหว่างเดินทางไปสนามบิน พี่นัฎเอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกไม่ปลอดภัย “พี่รู้สึกว่าเหมือนมีคนตามพวกเราอยู่...พี่รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เช้าที่พี่ไปรับเธอแล้ว” จิดาภาขมวดคิ้ว แล้วเดาว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่พี่นัฎเป็นคู่หมั้นของตฤณอย่างแน่นอน ญาณินีคงจะไม่วางใจ แล้วก็ไม่เชื่อ ดังนั้นจึงส่งคนให้คอยตามพวกเขา “สองวันมานี้พี่มีไปเจอกับคุณตฤณบ้างไหมคะ?” “ไม่มีนะ...เขาเป็นผู้ช่วยของบอสใหญ่เชียวนะ ยุ่งขนาดนั้น ให้พี่ไปเจอกับเขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่ดี” จิดาภาไอออกมา “แล้วพี่อยากเจอเขาไหม?” “....พี่ไม่รู้” เป็นครั้งแรกที่พี่นัฎพูดออกมาอย่างติดๆขัดๆเช่นนี้ จิดาภาเอ่ยกับเธอ “จริงๆแล้ว ที่ฉันกับคุณจิรภาสให้พี่สองคนแกล้งทำเป็นคู่หมั้นกัน ก็เพื่อที่จะปกป้องพี่ด้วย แต่ถ้าพี่รู้สึกไม่ดีล่ะก็ ฉันจะได้บอกพวกเขา” พี่นัฎรู้ดีว่าที่จิดาภาทำเช่นนี้นั้นก็เพื่อเธอ แต่เมื่อนึกถึงระยะห่างระหว่างเธอกับตฤณแล้วนั้น จึงเอ่ยบอกไปว่า “อืม ก็ดีเหมือนกัน พี่ก็ไม่อยากให้เขาเสียเวลา” “เสียเวลา?” จิดาภาขมวดคิ้วมองไปยังพี่นัฎ ท่าทางที่ดูลังเลเช่นนี้ไม่สมกับเป็นพี่นัฎเอาเสียเลย “พี่อายุมากกว่าเขา เงื่อนไขอื่นๆก็ไม่ได้ดีอะไรนัก ถ้ายังแกล้งทำเป็นคู่หมั้นกันต่อไปแบบนี้ อาจจะส่งผลต่อฐานะของเขา ก็คงจะไม่ดีเท่าไหร่หรอก” ที่แท้ก็เป็นเพราะเธอรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจนี่เอง! จิดาภายิ้มออกมา แล้วตบลงไปที่มือของพี่นัฎเบาๆ “โอเคค่ะ ฉันกลับไปถามคุณตฤณเองดีกว่า” พี่นัฎตอบรับเพียงแค่คำว่าอืม แล้วจึงไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก บางทีอายุที่มากขึ้น เวลาจะทำอะไรกลับจะมีแต่ความกลัวและกังวลมากเสียด้วยซ้ำไป โดยเฉพาะเรื่องของความรู้สึก ไม่ใช่ว่าไม่กล้าตามหา แต่กลัวว่าหากพูดออกไปแล้ว ระยะห่างระหว่างตัวเองกับอีกฝ่ายหนึ่งจะยิ่งไกลกันออกไปมากกว่าเดิม พี่นัฎไม่ใช่ว่าจะไม่มีความรู้สึกดีๆให้กับตฤณ แต่เธอไม่กล้าที่จะรู้สึกดีๆด้วยต่างหาก เมื่อรู้สึกว่าใจเต้นแรง เหตุผลของเธอมักจะมาขัดขวางการกระทำของเธออยู่เสมอ จิดาภาตัดสินใจที่จะหาโอกาสคุยกับจิรภาสเกี่ยวกับเรื่องนี้...ถ้าหากพวกเขาชอบพอกัน ก็จะจับคู่ให้พวกเขาเสียเลย