ตอนที่ 2 เธอแต่งงานแล้ว

ต๭นที่ 2 เธอแต่งงานแล้ว ไม่นึกเลยว่าจะมีผู้หญิงกล้ามาพูดแบบนี้กับจิรภาส! ผู้ช่วยยืนจ้องเธอตาค้าง...ผู้หญิงคนนี้บ้ารึเปล่านะ เบื้องหน้าของจิรภาสคือจิดาภา แม้ว่าจิดาภาจะยิ้มอยู่ แต่ที่จริงแล้วหัวใจเธอเต้นแรงไปถึงคอและดวงตาแล้ว เธอตัดสินใจที่จะทำโดยที่ไม่มีวันลังเลใจเลย ดังนั้นจิดาภาจึงยืดหลังตรง บังคับให้ตัวเองให้ไม่หวาดหวั่นที่จะทนต่อสายตาที่น่าเกรงขามดั่งพระราชาของผู้ชายคนนี้ “จิดาภาเหรอ” ริมฝีปากบางของจิรภาสค่อยๆ เปิดออก เสียงที่เต็มไปด้วยความดึงดูดของเขาเอ่ยชื่อเธอออกมา จิดาภากำมือแน่น“ค่ะ” จิรภาสประเมินผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเขาอย่างละเอียด ใบหน้าที่หล่อแบบเย็นชานั้นไร้ซึ่งอารมณ์ จากนั้นเขาก็หันไปพูดกับผู้ช่วยอย่างคาดไม่ถึงว่า “เอาข้อมูลของเธอมาให้ฉัน!” จิดาภาเม้มริมฝีปากแน่น อดกลั้นความรู้สึกตื่นเต้นดีใจเอาไว้ รอคอยการตัดสินใจสุดท้ายของผู้ชายคนนี้ ผู้ช่วยของจิรภาสไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งของจิรภาส ในเวลานั้นเอกสารทั้งหมดของจิดาภาก็อยู่ในมือของเขาทั้งหมดแล้ว สองสามนาทีต่อมา เขายืนอยู่หน้าประตูของสำนักงานอำเภอ เขาก็พูดกับเธอออกมาหนึ่งคำ “ได้” ในตอนนั้น จิดาภาก็ถอนหายใจออกมา เขาตกลงแล้ว! แต่งงานกับจิรภาสเป็นการตัดสินใจของทั้งสองฝ่าย อย่างน้อย พวกเขาก็ไม่ได้บังคับขืนใจฝ่ายตรงข้าม และไม่จำเป็นต้องมีความรู้สึกที่รักใคร่ต่อกัน และจากนั้นจิดาภาจะทำให้ชเยศได้รู้ว่าคำว่าเสียใจในภายหลังมันเป็นยังไง! ขั้นตอนการจดทะเบียนสมรสผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในตอนที่เดินออกมาจากสำนักงานอำเภอพร้อมกับจิรภาส ในมือของจิดาภามีใบทะเบียนสมรสอยู่เล่มหนึ่ง ‘ที่แท้การแต่งงานก็ง่ายแบบนี้เอง’ แสงอาทิตย์แสบตามาก แต่กลับสู้ออร่าที่สว่างเจิดจ้าของชายที่อยู่ข้างกายเธอไม่ได้ “คือว่า...คุณจิรภาสคะ มีเวลาให้ดิฉันสักสองสามนาทีมั้ยคะ” จิดาภารั้งเขาไว้ด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง แม้ว่าเธอจะได้รับมีทะเบียนสมรสแล้ว เธอก็ยังรู้สึกห่างไกลจากเขา แต่แบบนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี คิ้วของชายหนุ่มขมวดเล็กน้อยเพราะเธอเรียกเขาว่าคุณจิรภาส สายตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาไปชั่วขณะ จากนั้นก็คือตอบลงท้ายไปตามนั้น “ครับ” จิดาภาก้าวเร็วเข้าไปอีกสองสามก้าวเพื่อเข้าใกล้รถเขามากขึ้น “เธออยากจะพูดอะไร” เขาจ้องมองเธอเงียบๆ พิงเก้าอี้ด้วยท่าทางที่ดูมีระดับสูงส่งอย่างเห็นได้ชัด “ตอนนี้พวกเราเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมายแล้ว แต่ว่าเรื่องของพวกเรา….ฉันยังไม่อยากจะให้เปิดเผยตอนนี้น่ะค่ะ” จิดาภาก้มหน้าก้มตาพูดอย่างระมัดระวัง พลางเอาปลายนิ้วชี้แตะกันถี่ๆ หลายทีด้วยความเคอะเขิน “เหตุผลล่ะ” เขาไม่ได้ปฏิเสธโดยตรง แต่กลับเอ่ยถามเธอกลับเบาๆ “ฉันอยากจะแก้ไขเรื่องนี้ด้วยตัวเองก่อน ไม่ทำให้ล่าช้าเสียเวลามากแน่นอนค่ะ!” จิรภาสฟังแล้ว เขาก็อมยิ้มอย่างมีชั้นเชิงลึก จากนั้นก็ตอบเธอด้วยคำตอบที่แสนจะอันตราย “ได้! แต่ผมให้เวลาเธอไม่เกินสามเดือนนะ” “พรุ่งนี้ ผมจะส่งคนมารับคุณ” “รับฉันเหรอคะ” จิดาภาตอบสนองช้า เธอเอ่ยปากถามเขาออกไปอย่างประหลาดใจ “ตอนนี้เธอเป็นคุณผู้หญิงของตระกูลปรีดาอัครกุลแล้ว สามีภรรยาก็ต้อองอยู่บ้านหลังเดียวกันสิ” สายตาของเขามองไปที่ใบจดทะเบียนสมรสในมือของจิดาภาอย่างรวดเร็ว จิดาภาคิดไปคิดมาสักพัก แต่เหมือนกับว่าจะไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เธอเลยต้องพยักหน้าตอบรับ “ฉันตกลงค่ะ” จิดาภาลงจากรถที่ข้างถนน ก็เห็นรถเบนท์ลีย์สีดำคันหนึ่งขับไกลลิบสายตาของเธอไป ราวกับว่าเธอกำลังก้าวอยู่บนปุยนุ่น เธอได้แต่งงานแล้ว แถมยังได้แต่งงานกับผู้ชายที่มีชื่อเสียงซะด้วย! คลื่นลูกใหญ่ที่อยู่ในใจและความตื่นเต้นที่หยุดไม่ได้ จิดาภารู้สึกกะปรี้กะเปร่าขึ้นมา เธอรีบสยบความรู้สึกที่อยู่ภายในใจแล้วเรียกแท็กซี่ เธอยังมีสิ่งที่ต้องทำอีกมากมาย! รถของจิรภาสขับตรงผ่านไปสองทางแยก นิ้วมือที่เรียวยาวของเขาพลิกเปิดหน้าหนังสือพิมพ์อย่างเรื่อยเปื่อย แล้วกำชับผู้ช่วยของตน “ตอนนี้นายไปบอกคุณปู่เรื่องที่ฉันแต่งงานได้แล้ว แล้วก็อีกอย่าง...ไปสืบมาด้วยว่าจิราภาเพิ่งประสบพบเจอเรื่องอะไรมารึเปล่าด้วย” เขาจำได้ ว่าจิดาภาคือราชินีแห่งการแสดงเมื่อสองปีก่อน ถูกยกย่องให้เป็นนางฟ้าหน้าสดแห่งวงการบันเทิง แต่ตอนที่ดังที่สุดนั้นกลับต้องดับลงไปเพราะมีข่าวอื้อฉาวกับชเยศซึ่งเป็นท่านประธานของบริษัทs.j ผู้หญิงแบบนี้ ที่เสนอตัวเข้ามาแต่งงานกับเขาเอง ต้องมีอะไรปิดบังแอบแฝงอยู่แน่ๆ พอนึกถึงรูปร่างลักษณะของผู้หญิงคนนั้น ริมฝีปากของเขาก็ยกขึ้นเผยให้เห็นรอยยิ้มเล็กน้อย