ตอนที่ 4 บทบาทที่ถูกกำหนดไว้แล้ว

ต๭นที่ 4 บทบาทที่ถูกกำหนดไว้แล้ว จิดาภาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ มีพี่นัฎคอยช่วยเหลือเธออยู่แบบนี้ เรื่องนี้ก็สำเร็จเกินครึ่งไปแล้ว “ที่จริงครั้งนี้ชนิศาไม่ได้แค่อยากให้ภาไปออดิชั่นแทนหรอกนะคะ ชนิศาน่าจะวางแผนให้ชเยศช่วยเหลือและสนับสนุนเธอ เพื่อจะสงวนสิทธิ์ทรัพยากรการแสดงของบริษัทไว้แต่เพียงผู้เดียว แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก ฉะนั้นพวกเราต้องหาหลักฐานให้เจอ” ไม่ทันรอให้พี่นัฎที่อยู่ในสายเอ่ยปาก จิดาภาก็พูดต่อ “แล้วก็ เธอก็ท้องแล้ว ลูกเป็นของชเยศ” พี่นัฎร้องอุทานออกมาเสียงดัง “พวกมันเป็นคู่ผีเน่าโลงผุซะจริง!” พวกเขาแอบคบกันยังไม่พอ ยังจะให้จิดาภามาเป็นตัวแทนของชนิศาอีก หน้าด้านได้แต่ก็ควรมีขอบเขตไว้บ้าง จิดาภาเข้าใจหมดทุกอย่างแล้ว เธอไม่ได้เจ็บปวดเป็นทุกข์ทรมานอยู่คนเดียว พวกเขาจะปฏิบัติต่อเธอยังไง เธอก็จะปฏิบัติแบบนั้นกับพวกเขาและจะทำให้มันร้ายแรงกว่านั้นสองเท่า สองสามชั่วโมงผ่านมา จิดาภาที่แต่งหน้าอย่างสะสวย สวมผ้าปิดปากและหมวกปรากฏตัวขึ้นในโรงแรมที่จัดงานออดิชั่นที่ได้นัดกันไว้แล้ว ตอนที่เพิ่งเข้าไปในห้องโถง ถวิต ผู้จัดการของชนิศาก็เดินเข้ามา และจงใจตะโกนส่งเสียงเอะอะโวยวายอยู่ข้างๆ เธอ “อุุ้ยตายแล้ว น้องดา น้องป่วยหนักมากขนาดนี้เลยเหรอ ไปเตรียมตัวกับเจ๊ก่อนสักหน่อย อย่าให้คุณณัฏฐ์ต้องรอนาน!” ไม่นึกเลยว่าการแสดงของชนิศาจะห่วยแตกขนาดนั้น ผู้จัดการของชนิศายังเล่นละครได้ดีกว่าซะอีก ประโยคที่ถวิตตะโกนออกมาทำให้คนอื่นได้ยินกันไปทั่ว จุดประสงค์คืออยากจะให้ทุกคนรู้ว่าผู้หญิงที่สวมหมวกและผ้าปิดปากที่ถวิตเดินลงมาต้อนรับนั้นคือชนิศา ละครเด็ดๆ นั้นอยู่ข้างหลัง จิดาภาก็ไม่ได้รีบร้อนที่จะเปิดโปงเขา ในตอนที่ประตูลิฟต์เพิ่งจะปิด ถวิตก็หันไปมองจิดาภาแวบหนึ่ง แล้วตำหนิเธออย่างไม่มีความสุขว่า “เธอดูบ้างมั้ยเนี่ยว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว เธอยังคิดว่าเธอเป็นซุปตาร์อยู่รึไง สละเวลามาหาฉันสักนิดเลยไม่ได้ใช่มั้ย” น้ำเสียงที่หยิ่งยโสโอหังและอวดดีเหมือนกับชนิศาไม่มีผิด อย่างกับว่าจิดาภาเป็นทาสที่พวกเขาคอยตะโกนด่าได้อย่างไรอย่างนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะความรักจอมปลอมของชเยศที่ลวงหลอกทำให้เธอตาบอด ถ้าเธอไม่วางมือจากการแสดง ก็คงจะได้เป็นสุดยอดนักแสดงหญิงจอเงินไปตลอดกาลแล้ว คนไม่มีบทบาทอะไรอย่างถวิตไม่กล้าที่จะเงยหน้ามองเธอด้วยซ้ำ แล้วทำไมเหมือนกับว่าตอนนี้ถวิตถึงกล้าที่จะแหกปากโวยวายใส่เธอ จิดาภากลอกตาลงล่าง ที่แท้แล้วเขาเห็นชีวิตของเธอเป็นแค่เรื่องตลก เธอทำได้แค่หัวเราะเยาะเย้ยตัวเองอยู่ในใจ แววตาของจิดาภาเริ่มเปลี่ยนเป็นเย็นชาอีกครั้ง เธอก้มหน้าเล็กน้อยแล้วดึงผ้าปิดปากลง ไอออกมาสองทีแล้วอธิบาย “มีพวกทีมงานเห็นชนิศาแล้วหลายคน ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาดูออกทันทีที่ฉันเดินเข้าประตูไป ฉะนั้นเธอก็จัดการให้ด้วยนะ” พอเธอพูดแบบนี้ ถวิตจึงรู้ว่าการแต่งหน้าของจิดาภาในวันนี้เหมือนกับชนิศาในเวลาปกติมาก ใช้แป้งรองพื้นเบอร์ขาวซีดมาก เปลือกตาทั้งสองก็ดูบวมมากจนแทบจะปิดบังดวงตา พอเธอดึงผ้าปิดปากขึ้น ก็จะเห็นเพียงแค่ดวงตาของเธอ ถ้าไม่ใช่คนที่สนิทด้วยก็คงมองว่าเธอเป็นชนิศาจริงๆ “ชเยศจัดการเรื่องทุกอย่างไว้ให้เธอพร้อมหมดแล้ว เหลือแค่เธอไปแสร้งเป็นลมต่อหน้าคุณณัฏฐ์ก็พอละ” พวกเขาคิดว่าแค่ทำแบบนี้ก็จะได้รับบทนี้แล้วเหรอ "ง่ายแบบนั้นเลยเหรอ" จิดาภามองเขาอย่างสงสัย "คุณณัฏฐ์วางตัวละครไว้แล้วตั้งแต่เมื่อไหร่” “เธอคิดว่าตอนนี้มันยุคไหนแล้วยะ!เดินเร็วหน่อยค่ะ!” ถวิตดูมั่นมากว่าจะได้บทแน่นอน เหมือนกับว่ารู้ล่วงหน้ามานานแล้วว่าผลจะออกมาเป็นยังไง จิดาภาขมวดคิ้วและฉุกคิดขึ้นมาได้ ‘หรือว่าจะกำหนดตัวนักแสดงไว้แต่แรกแล้วนะ’ แม้ว่าบทบาทที่ชนิศาอยากจะได้รับคือนักแสดงหญิงสมทบ แต่ที่จริงแล้วเนื้อเรื่องหลักของเรื่องนี้ก็คือโศกนาฏกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวน้ำ น้ำถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ได้รักและถูกบังคับขืนใจจนกลายเป็นคนบ้า แม้นักแสดงที่รับบทน้ำอาจจะได้ค่าตัวไม่เยอะ แต่ถ้าหากเล่นได้ดี ก็จะทำให้ได้รับความนิยมมากในวงการบันเทิง ชเยศคิดพิจารณาบทนี้ให้กับชนิศาอย่างละเอียดถี่ถ้วนจริงๆ! “ยัยศา นี่ที่นั่งเธอนะ เธอไม่ค่อยสบาย รีบนั่งพักผ่อนก่อนสักหน่อยเถอะ” ถวิตจงใจแหกปากตะโกนออกมา จิดาภาดึงปีกหมวกต่ำลง เธอรีบก้าวยาวเข้ามากพร้อมกับตอบ “อื้ม” ทีหนึ่ง ในขณะเดียวกันนั้น พอจิรภาสได้ข่าวว่าจิดาภาปลอมตัวเพื่อเข้าร่วมการออดิชั่นแทนชนิศา เขาก็คิ้วขมวดทันที ข่าวนี้น่าสนใจกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก “เตรียมรถเดี๋ยวนี้” มันไม่ใช่เวทีที่ยิ่งใหญ่อลังการมากนัก แต่เพราะอยู่ดีๆ เขาเกิดอยากเห็นการแสดงของจิดาภาขึ้นมา