ตอนที่ 55 เล่นมากเกินไป

ต๭นที่ 55 เล่นมากเกินไป เธอตะโกนโหวกเหวก ทันทีที่ปยุตว่ายมาก็ถามด้วยความหงุดหงิด “คุณเคยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ที่โรงเรียนหรือไง ถึงได้เสียงดังขนาดนี้” เธอกลอกตาไปมา“ใช่ ฉันเคยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ ทุกครั้งที่ฉันตะโกนเชียร์ ไม่ว่าสถานการณ์เกมการแข่งขันตอนนั้นจะเป็นยังไง ฉันสามารถทำให้เกมพลิกกลับมาได้ทุกครั้ง” “ถูกต้อง คุณพยายามทาทองบนหน้าตัวเอง ยังไงก็ไม่มีใครรู้ความจริงอยู่แล้ว” ปยุตยิ้มเยาะกับการพูดโอ้อวดและกำลังจะกลับไปที่กลางสระ ผลินเอื้อมไปดึงที่แขนเปียกชื้นของเขา “นี่ อย่าไปเลย” “ทำไม” เขาจ้องมองมือที่จับแขนเขาเอาไว้ แล้วพูดเยาะเย้ยว่า “คุณยังมองร่างกายที่เปลือยเปล่าของผมไม่เพียงพอหรือไง” ผลินรู้สึกอับอายจึงปล่อยมือ กะพริบตาแล้วบอกว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อจับชู้” “โอ้ใช่ ผมเกือบลืมไปแล้ว” ชี้ไปที่ผู้หญิงข้าง ๆ บริภุต “เห็นไหม ผู้หญิงคนนั้นไงที่รับโทรศัพท์ฉัน ไปสิ ไปตีกับเธอ” “ตีอะไร” ผลินพูดไม่ออก “คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อจับชู้หรือไง” “พูดอย่างนี้ แสดงว่าคุณยอมรับว่าเป็นชู้กับเธอใช่ไหม” “ผมไม่ได้ยอมรับ ผมอธิบายให้คุณฟังทางโทรศัพท์ไปแล้ว คุณไม่เชื่อเอง” “ถ้าคุณบอกว่าคุณกำลังว่ายน้ำอยู่กับเพื่อน นั่นก็ไม่เป็นไรแล้ว” “ทำไมผมต้องอธิบายอะไรให้คุณฟังมากมายด้วย ถ้าคุณอยากมาจับชู้ ยังไงก็ตามพวกนั้นก็เป็นพวกคนขี้เหงาเหมือนกัน ว่าแต่ คุณบอกพวกเขาว่าคุณมาทำอะไรที่นี่ล่ะ” ผลินกลืนน้ำลาย “ไม่มีอะไร” “ป้าเจ็ด อย่ามัวแต่คุยกับสามีของคุณสิ มาคุยกับเพื่อนสามีบ้าง” ตฤณตะโกนขึ้น “คุณมานี่เร็ว ฉันง่วงแล้ว” ผลินไม่สนใจการพูดจาล้อเล่นด้านหลัง รีบพาปยุตขึ้นจากสระเพื่อขึ้นไปบนห้อง “ถ้าคุณง่วงคุณก็ไปนอนสิ ทำไมผมต้องขึ้นไปด้วย ไม่ใช่ว่าอยากให้ผมนอนด้วยหรอกนะ” “ก็ฉันไม่รู้ว่าคุณพักห้องไหน” ดวงตาของเขาเบิกกว้าง “นี่คุณจะนอนกับผมจริง ๆ น่ะเหรอ” ผลินอายจนอยากกระโดดลงไปในน้ำ พูดอย่างยากลำบาก “ฉันไม่มีบัตรประชาชน เปิดห้องไม่ได้” “แล้วบัตรประชาชนคุณไปไหน” “อยู่ที่เพื่อนของฉัน” ที่จริงแล้วมันน่าจะตั้งแต่บนเครื่องบิน ธาตรีขโมยกระเป๋าของเธอขณะที่เธอกำลังหลับอยู่ ถึงแม้ว่าเด็กคนนั้นจะสติไม่ดีก็รู้ว่าเธอไม่สามารถกลับไปที่เมือง B ได้ถ้าหากไม่มีบัตรประชาชน “งั้นก็กลับไปที่บ้านเพื่อนของคุณสิ” “มันดึกแล้วไม่อยากกลับไปรบกวนเขา” “ถ้าคุณมานอนกับผมแล้วผมจะทำยังไง” เธอกลอกตาไปมา “คุณก็ออกไปเที่ยวกับหนึ่งในพวกเขาแล้วค้างสักคืนสิ” “พูดเบา ๆ สิ ถึงผมจะไม่ชอบผู้หญิง แต่ก็ไม่ได้ชอบผู้ชายนะ จะไม่ดีกว่าเหรอถ้าคุณกับพวกเขา...” ปยุตพูดยังไม่ทันจบ ผลินก็ขัดจังหวะขึ้นมาฉับพลัน “ถ้าคุณกล้าทำแบบนั้นอีกครั้ง ฉันจะไม่ลังเลเลยที่จะบีบคอคุณ!” “คิดไปถึงไหน ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น หมายถึงว่าคุณอาจจะพูดกับพวกเขาให้พวกเขาสองคนอยู่ห้องเดียวกัน มันจะได้มีห้องเหลือสำหรับคุณ” เขาหยุดสักครู่ด้วยความไม่พอใจ มองเธอขึ้นและลง “คิดว่าตัวเองเป็นสมบัติล้ำค่าหรือไง ไม่ได้มองดูเลยเหรอว่าผู้หญิงรอบ ๆ ตัวน่าสนใจมากกว่าคุณ ไข่มุกทุกเม็ดเป็นทรงกลมและสง่างาม มันดีกว่าเม็ดถั่วแห้งอย่างคุณ” ผลินโกรธจนเกือบจะอาเจียนเป็นเลือด เธอมีรูปร่างที่ดีมาก แต่เขากลับใช้คำว่าถั่วแห้งมาอุปมา “มีบิกินี่ไหม” “อะไร คุณคงไม่คิดที่จะแสดงรูปร่างถั่วแห้งนั่นออกมาหรอกนะ” “มันเป็นถั่วแห้งหรือไม่เดี๋ยวก็ประจักษ์แก่สายตาฝูงชนเอง แต่สำหรับคนที่ไม่มีตาก็เป็นอีกเรื่อง” ผลินเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย จงใจยกหน้าอกขึ้น พยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงความมั่นใจของผู้หญิง “ฝูงชน?” ปยุตพูดพลางหัวเราะเยาะ “ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะผลิน ว่าคุณมีด้านที่อวดดีแบบนี้ด้วย” “ไม่ใช่อวดดี มันคือความมั่นใจ ใช้คำที่เหมาะสมด้วย บอกฉันมาว่ามีชุดว่ายน้ำไหม” “เอาล่ะ ไม่ต้องอาย คุณไม่ได้มีความภาคภูมิใจตัวเองมากนัก ก็ประหยัดมันไว้เถอะ” เมื่อถูกดูถูกในที่สุดผลินก็โกรธ เธอชี้นิ้วออกมา “คุณขึ้นมาหาฉันเดี๋ยวนี้” “ไม่ขึ้น” “คุณก็แค่ขึ้นมาเอง” “บอกว่าไม่ขึ้นก็ไม่ขึ้น คุณก็ลงมาสิ” โดยปกติผลินสามารถรักษามารยาทที่ดีกับทุกคน แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอันธพาลอย่างปยุตก็ไม่สามารถเก็บเอาไว้ได้ เธอจ้องเขาด้วยความโกรธ “ฉันจะนับถึงสาม ถ้าคุณยังไม่ขึ้นมาอีก ก็อย่ามาโทษฉัน” “ทำไม คุณจะกระโดดลงมาทำมิดิมิร้ายผมหรือไง” เธอพูดอย่างไร้อารมณ์ “ทำมิดีมิร้ายคุณ คุณคิดว่าคุณเป็นสมบัติล้ำค่าหรือไง ไม่ได้ดูเลยเหรอว่าผู้ชายข้างหลังฉันมีเสน่ห์ไม่น้อยไปกว่าคุณ ผิวสีข้าวสาลี กล้ามเนื้อแข็งแรง แม้แต่บริกรก็ยังดีกว่าหน้าขาวเล็ก ๆ อย่างคุณ” ถ้าหากว่าปยุตไม่ใช่เทียนประหยัดน้ำมัน ผลินก็ไม่ใช่โคมไฟประหยัดเชื้อเพลิง สองคนทะเลาะกัน บ่อยครั้งที่พวกเขาทั้งสองสูญเสีย และไม่มีใครชนะ “ร่างกายของมนุษย์จะแสดงเสน่ห์เมื่ออยู่บนเตียง คุณอยากให้ผมเรียกพวกเขามาที่นี่ไหม เพื่อให้คุณได้รู้ว่าอะไรคือเสน่ห์ที่แท้จริง” “คุณมีคุณสมบัติอะไรมาพูดแบบนี้ ผู้ชายที่ไม่มีมนุษยธรรม มีสิทธิ์อะไรมาพูดถึงความหมายของเสน่ห์ของคน” ใบหน้าของปยุตเป็นสีดำเพราะถูกเธอยั่วโมโหอย่างเห็นได้ชัด “คุณลงมา” “ไม่ลง” “จะลงไหม” “บอกว่าไม่ลงก็ไม่ลง” เขาพยักหน้า “ได้ คุณไม่ลงงั้นผมขึ้นไปเอง” ผลินแอบยินดี กลายเป็นว่าผู้ชายคนนี้เป็น BT ต้องกระตุ้นเขา เขาถึงจะเชื่อฟัง “ดึงผมขึ้นไป” ปยุตยื่นมือขึ้นมา ครึ่งหนึ่งของร่างกายเขาเปลือยเปล่า “ฉันจะทำได้ยังไง มีราวจับอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ ไปขึ้นทางโน้นสิ” “ผมเป็นตะคริวที่ขาเพราะโกรธคุณ ถ้าคุณไม่ช่วยงั้นผมจะตะโกนเรียกบรรดาไข่มุกหยกเม็ดใหญ่สวยงามตรงนั้นมาช่วยนะ” ผลินกลัวว่าปยุตจะเรียผู้หญิงพวกนั้นมาจริง ๆ เพราะทันทีที่ผู้หญิงมา ผู้ชายก็จะมาด้วย ไม่วายเดี๋ยวพวกเขาก็จะเล่นกันอีก ยื่นมือออกไปอย่างไม่เต็มใจ ไม่มีการป้องกันใด ๆ จนกระทั่งถูกดึงตกลงไปในสระว่ายน้ำด้วยกันทั้งหมด คลื่นน้ำแตกกระจายเป็นวงใหญ่ เธอเพิ่งได้สติ ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็กลายเป็นปลาหมึกยักษ์ตะเกียกตะกายปีนป่ายปยุตเหมือนคนใกล้ตาย แต่เดิม เธอว่ายน้ำไม่เป็น นั่นเป็นเหตุผลให้ปยุตล้อเลียนเธออีกครั้ง “โอ้ใช่ ไหนใครบอกว่าต้องการชุดว่ายน้ำ ที่จริงก็เป็นเป็ดตัวแห้ง” “ไอ้คนเลว!” ด้วยความโกรธผลินจึงเอื้อมมือไปที่หลังของเขาและบิดมันอย่างแรง ข้างหลังมีแต่เสียงหัวเราะขบขัน เธอไม่กล้าหันหลังกลับ ไม่เคยรู้สึกอับอายขายขี้หน้าขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต ที่จริงแล้วต้องการใส่ชุดว่ายน้ำก็แค่เดินสองสามรอบที่ข้างสระ ไม่เคยคิดว่าจะลงไปในสระว่ายน้ำ เธอมีความเชี่ยวชาญในการเล่นหมากรุกและการเขียนพู่กัน แต่ไม่ได้เรื่องในด้านการว่ายน้ำ “คุณชายปยุต คุณและภรรยาอยากเล่นอะไรที่เป็นกิจกรรมของคู่รักก็กลับไปที่ห้องสิ สามารถทำมันต่อหน้าพี่น้องได้ด้วยเหรอ” “นั่นสิ ดูที่ป้าเจ็ดกอดคุณแน่นมากนั่นสิ พี่นี่น่าอิจฉาจริง ๆ เลย” “ดูเหมือนว่าสระว่ายน้ำน่าจะมีการเฝ้าดูแลนะ จะเล่นอะไรที่มันมากเกินไปไม่ได้...” ผลินฟังคำพูดล้อเล่นจากตฤณและคนอื่น ๆ ก็พลันหน้าแดงเป็นผลมะเขือเทศสุก เธอกระซิบขอร้องข้างหูปยุต “พาฉันขึ้นไป คุณชนะ” “ผมเปลี่ยนใจไม่อยากขึ้นแล้ว และ...” เขากระชับร่างกายของเธอให้แนบเข้ามาหาเขา “และไม่อยากถูกพัวพันโดยเป็ดตัวแห้ง คุณเกิดมาเองก็ฆ่าตัวตายเองเถอะ” จู่ ๆ เขาก็ปล่อยมือ ผลินจมลงไปในน้ำ น้ำเข้ามาในปากมากมาย มือทั้งสองข้างตบน้ำไปมา หัวใจเต้นแรงแต่ก็ไม่สามารถตะโกนขอความช่วยเหลือ มีเพียงหนึ่งความคิดที่วนเวียนอยู่ในจิตใจ มันจบแล้ว มันจะเป็นเหมือนครั้งที่แล้ว ที่ถูกเขาทอดทิ้ง ในขณะที่รู้สึกสิ้นหวังก็รู้สึกถูกกอดเข้าที่เอว เธอเอนตัวเข้าหา อาเจียนเอาน้ำออกมา เธอซบลงบนไหล่ของคนที่ประคองเธอขึ้นไว้ในอ้อมแขน “คุณมันเป็นผู้หญิงที่น่าขยะแขยง ผมไม่อยากถูกทำลายโดยคนแบบนี้” ผลินมองปยุตอย่างไม่พอใจ อยากจะบีบคอเขา น่าเสียดายที่ตอนนี้เธอมีความแข็งแรงมากที่สุดก็แค่สามารถเหยียบมดตายเท่านั้น “คุณไม่ได้พยายามจะฆ่าฉันหรือไง มาช่วยฉันทำไม” เมื่อความแข็งแรงกลับคืนมาเล็กน้อยก็ตั้งคำถาม “ที่ทำกับคุณ เพราะผมอยากจะกระตุ้นศักยภาพการว่ายน้ำของคุณ” “หยุดเลย อย่าพูดว่าฉันไม่มีศักยภาพ ถึงแม้ว่าจะมี คุณก็ไม่ต้องมาสร้างแรงบันดาลใจ” ผลินหันศีรษะและตะโกนไปที่ข้างสระว่ายน้ำ “คุณบริกรคะ รบกวนโยนห่วงชูชีพให้ฉันที” ได้ยินเสียงหัวเราะอีกครั้งจากพวกเพื่อนที่น่ารังเกียจ พวกคุณไม่ต้องนอนตอนกลางคืนกันหรือยังไง ปยุตหัวเราะด้วย และยังหัวเราะมากกว่าเพื่อน ๆ ที่น่ารังเกียจของเขาเสียอีก เขาเพิ่มแรงที่มือของเขาที่อยู่ใต้น้ำ “สัมผัสนี้ไม่เลวเลย มองดูเหมือนถั่ว แต่ความรู้สึกกลับไม่เหมือน” “ไอ้เลว!” “คุณเคยบอกผมว่าไม่มีอะไรนะ” “ไม่มีมนุษยธรรม” “เป็นผู้หญิงที่กล้ามากนะถึงได้มาดูถูกผม ปยุต ทรัพยสาน คุณเป็นคนแรก” “ฉันไม่ได้ดูถูกคุณ ฉันพูดความจริง เราแต่งงานกันเกือบสามเดือนแล้ว จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่เคยเห็นความมีมนุษยธรรมจากคุณเลย” “ผมไม่ได้แตะต้องคุณไม่ได้หมายความว่าผมไม่มีมนุษยธรรม ตอนนี้คุณคิดอย่างนั้น ทำให้ผมรู้สึกไม่ดีนิดหน่อยนะ งั้นขอยืมร่างกายของคุณพิสูจน์มันหน่อยก็แล้วกัน” โอ้ ผลินรู้สึกถึงอีกาบินเหนือศีรษะอย่างรุนแรง เขารู้สึกไม่ดีแล้วมันเกี่ยวยังไงกับต้องมาขอยืมร่างกายเธอ คิดว่าตัวเธอเองเป็นของว่างหรือยังไง “ฉันไม่อยากเสียเวลาและไม่มีพลังงานเหลือพอที่จะเล่นกับคุณที่นี่ ส่งฉันขึ้นไป” ปยุตทำหูทวนลม มือข้างหนึ่งซ่อนอยู่ใต้น้ำปลดซิปกางเกงของเธอ ผลินหัวใจเต้นแรง รีบหยุดไว้ทันที “คุณจะทำอะไร” เขาจะมีเซ็กซ์กับเธอที่นี่งั้นเหรอ มันเป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจเหลือทน ถึงแม้ว่าจะไม่สนใจว่าเป็นในน้ำ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะมามีเซ็กซ์ต่อหน้าพวกบ้ากามที่กำลังมองดูการแสดงอย่างตะกละตะกลามอยู่ข้างหลังนั่น ผลินหันกลับไป ก็เป็นอย่างที่คิดไว้ เห็นสามหัวเดินมารอบสระ “คุณว่าผมจะทำอะไร ผู้ชายรูดซิปกางเกงของผู้หญิง สิ่งที่สามารถทำได้มีอะไรบ้างล่ะ” ผลินยกขาข้างหนึ่งเตะ แต่ปยุตไม่ขยับแม้แต่เปลือกตา แถมยังหัวเราะเธอ “คุณไม่รู้หรือไงว่าเตะในน้ำก็เหมือนไม่ได้เตะ ดูเหมือนว่าไม่ใช่แค่เป็นเป็ดตัวแห้งนะ แต่เป็นเป็ดโง่ด้วย”