ตอนที่ 5 แผนการสมรู้ร่วมคิดที่ซุกซ่อนไว้

ตอนที่ 5 แผนการสมรู้ร่วมคิดที่ซุกซ่อนไว้ นิ้วมือที่ทาน้ำยาทาเล็บสีดำเคลือบไว้เพื่อให้ดูเรียวยาว ค่อยๆเผยให้เห็นมือถือชั้นเยี่ยมในมือ เธอมองไปที่หน้าจอมือถือเล็กน้อย เพราะกำลังรอสายๆหนึ่ง ที่เป็นสายเรียกเข้าซึ่งเพียงพอที่จะทำให้ชื่อเสียงของหญิงสาวจอมหยิ่งผยองคนนี้ ย่อยยับป่นปี้ลงไปได้เลยทีเดียว เมื่อวานนี้ เธอเหนื่อยแทบตายเพราะได้ใช้ทุกวิถีทางชักจูงเขาอยู่นาน จึงทำได้แค่แต่ภาวนาให้ไตรทศเห็นด้วยกับเธอ และมาช่วยสะสางปัญหาใหญ่นี้ด้วยกัน “พี่สอง ถ้าไม่มีอะไร ก็ออกไปก่อนเถอะค่ะ หนูยังต้องแต่หน้าอีก” ดารุไม่คิดอยากจะยุ่งกับผู้หญิงที่หยาบคายและ ไร้เหตุผลแบบเธออีก เธอตัดสินใจเลือกที่จะมองข้ามคำพูดที่ไร้เหตุผลนั่นต่อไป “แก…”ขณะที่พริมพรคิดอยากจะโจมตีเธอบ้าง มือถือของเธอก็ดังขึ้นพอดิบพอดี บนหน้าจอมีชื่อขอ“ไตรทศ”โชว์เด่นหราอยู่ “โอ้ เยี่ยมไปเลย” ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มพึงพอใจ หล่อนปรายตามองมาที่ดารุด้วยสายตาอ่านยาก พลางป้องมือถือคุยด้วยน้ำเสียงค่อย แล้วผละออกจากห้องแต่งตัวไป เห็นพี่สองคุยโทรศัพท์อย่างพออกพอใจพลันออกจากห้องไปแล้วนั้น ดารุก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาทันทีทันใด ธวลิตที่หนีออกมาจากห้องแถลงข่าวกลับมาถึงห้องพักของเขาแล้ว ชุดสูทสีดำพอดีตัว ซึ่งเป็นคอลเลกชั่นพิเศษของแบรนด์อามานี่สวมทับอยู่บนเรือนร่างของเขาอย่างพอดีตัว ทำให้หุ่นผอมสูงของเขานั้นสมบูรณ์แบบไร้เทียบเทียม เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกปลดกระดุมเปิดออกอย่างเป็นอิสระ เผยให้เห็นหน้าอกแกร่งและลูกกระเดือกที่แสนจะเซ็กซี่ของเขา ที่ดูแล้วช่างเซ็กซี่กระนั้นก็ยังคงอันตราย ใบหน้าที่เย็นชาไม่เปลี่ยนยังคงไร้ร่องรอยของการยิ้ม เครื่องหน้าที่งดงามมากกว่าผู้หญิงประกอบกับสีหน้าที่หล่อเท่ห์นั้น จึงดูเหมือนกับเจ้าชายที่หลุดออกมาจากเทพนิยาย และรัศมีความหยิ่งยโสนี้ที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างนี้นั้น ต้องเป็นเจ้าชายเท่านั้นถึงจะสามารถมีขึ้นมาได้ เขาปลดกระดุมในมือออกอย่างสง่าผ่าเผย ตัวเขาในตอนนี้นั้นเซื่องซึมไม่ต่างอะไรกับราชสีห์จอมขี้เกียจตัวหนึ่ง ที่สูงส่งเหมือนกับเทพเจ้าอะพอลโลในนิทานปรัมปราของกรีก และแม้แต่ธิติที่คอยอยู่เบื้องหลัง คุ้มครองความปลอดภัยของเขาตลอดทั้งปีมานี้ ยังอดไม่ได้ที่จะโอดครวญอยู่ในใจอีกครั้ง สวรรค์ช่างเอาใจใส่ต่อเขาผู้นี้เสียจริงๆ ธวลิตรู้สึกเบื่อหน่ายกับการที่ต้องทำตัวมีมารยาทต่อสาธารณะชนนี่เหลือเกิน หากไม่ใช่เพราะมันจำเป็นมากจริงๆ เขาคงไม่สามารถที่จะร่วมงานแถลงข่าวไร้สาระนั่นได้แน่ๆ นักข่าวพวกนั้นไม่มีธุระต้องไปทำหรือไง รังแต่จะถามเฉพาะคำถามไอคิวต่ำกันอยู่ได้ จากการที่จู่ๆเขาก็หนีงานแถลงข่าวมานั้น ชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย นักข่าวพวกนั้นเมื่อประเมินดูแล้วคงไม่กล้าที่จะพูดเรื่องไม่ดีของเขากันหรอก เพราะเขามีอำนาจมากพอที่จะทำให้สื่อที่กล่าวหาว่าร้ายเขานั้น หายสาบสูญไปจากโลกนี้ได้ด้วยกันทั้งหมด ตั้งแต่ตำแหน่งหัวหน้าไปจนถึงทั้งองค์กร! ซึ่งแน่นอน พรตก็สามารถที่จะจัดการกับเรื่องหยุมหยิมพวกนี้ได้อยู่แล้ว เขาจึงไม่จำเป็นต้องมากังวลใจอะไรอีก ด้านบนของกองเอกสารทั้งหลาย มีรูปภาพวางไว้อยู่หนึ่งใบ ภายในรูปเป็นภาพของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ใบหน้าที่งดงามบริสุทธิ์ของเธอที่แม้ว่าจะอยู่เพียงแค่ในภาพ แต่ก็ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกรักและหวงแหน เธอในนั้นเบิกตากว้าง ริมฝีปากประทับรอยยิ้มบางไว้ เส้นผมสีดำขลับมัดไว้อยู่ที่ท้ายทอยด้านหลังอย่างง่ายดาย ดูแล้วช่างเรียบง่าย ทว่าก็ไม่ทำให้ความงดงามนั้นหายไปได้เลย คิดไม่ถึงเหมือนกันว่า ชายอ้วนท้วมอย่างญาณัทจะมีลูกสาวที่งดงามมากถึงเพียงนี้ได้ มีช่วงหนึ่งที่เขาหัวเสียจากแม่มา แล้วเจอกับคุณญาณัทพอดิบพอดี เขาได้เข้ามาร้องขอชายหนุ่มเกี่ยวกับบริษัทของเขา และต้องการที่จะพาลูกสาวมานัดบอดกับชายหนุ่มด้วย ไม่คิดเลยว่าเพียงได้เห็นรูปถ่ายของเธอแค่ครั้งเดียวนั้น เขาจะถูกดึงดูดใจได้ถลำลึกถึงเพียงนี้ ความงดงามที่อยู่เหนือธรรมชาติของเธอนั้น ทำให้เขารู้สึกได้ถึงแรงกระตุ้นจนนึกอยากจะแต่งงานขึ้นมาทันที ตลอด 28 ปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ไร้เหตุผลได้ถึงขนาดนี้ บริเวณหน้าประตูมีความเคลื่อนไหวบางอย่าง บอดี้การ์ดชื่อว่า ธิติ กำลังคุยอยู่กับลูกน้องด้วยน้ำเสียงค่อย “มีเรื่องอะไร”เสียงทุ้มต่ำแต่ก็ดังกังวานนี้ดังขึ้นในลำคอของเขา พลางมองดูลูกน้องทั้งสองคนที่ตัวสั่นเทิ้มอย่างหวาดกลัว ลูกน้องที่กำลังคุยกับธิติอยู่รีบนำถุงกระดาษใบหนึ่งออกมา เขาค้อมศีรษะลงต่ำอย่างเคารพ พลางเอ่ย“หัวหน้าครับ เมื่อครู่นี้มีคนส่งถุงกระดาษถุงหนึ่งมา บอกว่าของที่อยู่ในนี้สำคัญมา จำเป็นต้องส่งให้ท่านเป็นการส่วนตัวครับ”