ตอนที่78 รับรองว่าไม่ทำร้ายเธอแม้แต่เสี้ยวเดียว

ต๭นที่78 รับรองว่าไม่ทำร้ายเธอแม้แต่เสี้ยวเดียว กวินได้ยินประโยคนั้นจากทาวัต “วรินทรของผม”ปิดปากเล็กๆไว้ หัวเราะแบบเอ๋อๆ เขี้ยวลากดิน เท่าที่ดู ในใจของแดดดี๊ ม๋ามี๊เป็นคนของเขาตั้งนานแล้ว ไม่แน่เร็วๆนี้เขาอาจจะมีน้องสาวอีกคนแล้วก็ได้ ชยุตขึ้นมาก็ได้ยินทาวัตพูดแบบนี้ ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไปหลายครั้ง วาดฝันลักพาตัววรินทร? แรกๆชยุตก็ยังสงสัย แต่เห็นใบหน้าทั้งหน้าของทาวัตเหมือนพายุเข้าฟ้าผ่าเลย ก็รู้สึกเรื่องมันไม่ใช่ ในใจตีกลองเลย ลูกอกตัญญู ทำไมทำแต่เรื่องที่ทำให้ตระกูลเสียหาย! ชยุตรีบไปข้างหน้า นำณัฐพิชาดึงมาบังไว้ข้างหลัง มองน้ำเสียงของทาวัตเหมือนจะวุ่นวายแล้ว “ประธานทาวัตท่านวางใจได้ พวกเราให้ฝันฝันส่งวรินทรกลับมาเดี๋ยวนี้เลย รับรองว่าไม่ทำร้ายเธอแม้แต่เสี้ยวเดียว” ฝันฝัน?วรินทร? เรียกแตกต่างกันจังเลยนะ! ก็เป็นลูกสาวตระกูลเดียวกันหรือว่าวาดฝันเป็นเพชรวรินทรเป็นหญ้าหรือไง? ทาวัตยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ จ้องตาดำๆของชยุตอย่างข่มขู่ “ให้เวลานาย2นาที คนไม่กลับมาเตรียมตัวรอดูบ้านของนายหายไปจากเมืองcได้เลย” “ครับครับครับ”ชยุตพยักหน้ารวดเร็ว หยิบมือถือออกมาโทรหาวาดฝัน “ตู๊ด……เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ……”เสียงผู้หญิงที่เย็นชาตอบกลับมาจากมือถือ ชยุตมือสั่นจนเกือบทำมือถือตกลงไป มองทาวัตแล้วถอยหลัง “ประธานทาวัตครับ ท่าน ท่านดูนี้……” “ไร้ประโยชน์”ฝีปากที่บางกับรอยยิ้มที่เย็นชา กับคำพูดที่เจ็บ เดินผ่านพวกเขาออกไปทางข้างนอก กวินมองชยุตด้วยความแค้นไปแวบหนึ่ง แล้วรีบเดินตามไป แดดดี๊พูดถูก ไร้ประโยชน์! ณัฐพิชามองทางชยุต “อาเฮีย นี้……อร้าย!” ใครจะไปรู้ชยุตหันหลังไปทีก็ตบหน้าไปส่ะดังเลย! ณัฐพิชาโดนตบทีเหวอเลย มือจับหน้าไว้หนึ่งด้าน โดนชยุตตบอย่างไม่ทันตั้งตัวอย่างนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาเลย “ผมเคยบอกพวกคุณไปกี่ครั้งแล้วว่าอย่าแตะต้องยัยนั่น!พวกคุณล่ะ?อยากให้ผมเครียดตายหรือไง?”ชยุตตบประตูดังมาก แล้วเดินตามไปอย่างรวดเร็ว ไม่ว่ายังไง บ้านเราจะพังไปแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด! ณัฐพิชานั่งอยู่บนพื้น ร้องไห้ด้วยความเสียใจ ทาวัตนั่งบนบูกัตติ สตาร์ทรถแล้วขับไปเร็วอย่างกับบิน ชยุตเพิ่งวิ่งตามออกมา โดนฝุ่นควันเต็มๆ “คุณชายครับ หาเจอแล้ว”ปกเกศหาจากตำแหน่งมือถือของวรินทรจึงรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน แล้วรีบติดต่อบอกทาวัตทันที “ตำแหน่ง” “อยู่ที่โรงงานเก่าอุตสาหกรรมสวนทราย” ฝั่งนู้น เพิ่งวางสายไป ทาวัตเลี้ยวรถไปอีกทาง ไปทางทิศของสวนทราย “คุณชายน้อย จะตามไปไหม?”เอฟหันหน้าเฉียงๆ เห็นกวินรอทาวัตไปแล้วถึงจะนั่งขึ้นมา จึงถาม “ไม่ต้องแล้ว ให้เขาจัดการดีแล้ว พวกเรารอฟังข่าว” กวินยิ้มเขี้ยวลากดิน โอกาสดีๆแบบนี้ยกให้แดดดี๊ละกัน ใบหน้าทรงไข่ที่ถอดแว่นดำออกแล้วมองยังไงก็หลงรักอย่างนั้น เอฟพยักหน้า กลับรถ ไปจากคฤหาสน์ ―――― สวนทราย ณ ตอนนี้เวลานี้ก็ดึกแล้ว พระจันทร์เสี้ยวแขวนอยู่บนพื้นหลังสีดำ รอบๆเต็มไปด้วยดวงดาว ลมที่เย็นพัดมาไม่หยุด รถบูกัตติคันหนึ่งจอดอยู่แถวสวนทราย ทาวัตปิดประตูรถ ปกเกศก็ถึงพอดี เดินตามหลังทาวัตไปทางขวาสุดของสวนทรายที่เป็นโรงงานอุตสาหกรรมเก่า ในโรงงานมืดมาก พื้นชื้น แสงพระจันทร์ที่บางเบาส่องเข้ามา สามารถบังคังการมองเห็นได้แค่ว่าของวางอยู่ไหนเท่านั้นเอง ขอแค่เดินเข้าไปก็สามารถเห็นวรินทรโดนมัดอยู่บนเสาชั้นห้า ใช้เชือกหนามัดแขนเธอไว้ไม่กี่เส้น คนทั้งคนแขวนลอยอยู่ข้างบน สองตาปิดไว้ยังคงสลบไม่ฟื้น ใบหน้ามอมแมม ดูท่าน่าสงสารมาก หลังเสา ยังไงวาดฝันก็มีความกล้าไม่พอ บวกทั้งไม่มีผู้ช่วย อยู่ที่โรงงานเก่ามืดเปียกชื้น ลมเย็นพัดผ่านมา ก็ห้ามไม่ได้ที่จะไม่กลัว บนมือเธอมีมีดปลอกผลไม้ที่เพิ่งซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อ ใบมีดโดนแสงกระทบดูแหลมคมมาก เสมือนว่าแค่บาดบนมือเบาๆก็สามารถทำให้เลือดไหลออกมาสดๆได้เลย แต่ยังไงวาดฝันก็เป็นคุณหญิงน้อยของตระกูล ถึงจะอยู่ข้างนอกกับณัฐพิชาปีนั้นๆ ชยุตก็ไม่เคยให้น้อยหน้าใคร กินดีอยู่ดีเลี้ยงดี โดยเฉพาะปีหลังๆนี้ เลี้ยงดีเกินจนปลอกเปลืองส้มเองไม่ได้แล้ว แล้วจะรู้วิธีการลักพาตัวคนอื่นได้ไง ทั้งหมดนี้ก็ดูมาจากละครทั้งนั้น พอทาวัตเดินเข้าไปในโรงงานเก่า ก็เห็นวรินทรที่โดนมัดแขวนไว้บนอากาศ เหมือนปลาจมน้ำ ไม่มีที่พึ่งพาเลย ดวงตาคู่นั้นที่ดุร้ายแน่น เขามองไป ก็เห็นถือมีดไว้ นั่งอยู่หลังเสาสีหน้าหวาดกลัวก็คือวาดฝัน “รินริน！”ทาวัตเรียกไปหนึ่งที แต่วรินทรก็ยังคงสลบอยู่ เรียกยังไงก็ไม่ตื่นหรอก ทาวัต！ วาดฝันยืนขึ้น สองมือจับเสาไว้แล้วมองลงไปที่ทาวัต ดวงตาที่สวยงามพัดผ่านแววตาที่หลงรัก “พี่ทาวัต......” เธอเรียกออกมาแบบลืมตัวอยู่ต่อหน้าวรินทรเธอต้องแกล้งเรียกอีกแบบ ผู้ชายที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นเสมือนยาพิษฆ่าชีวิต เข้าในก้นบึ้งหัวใจเธอ ตอนแรกที่เดินเข้ามาในบ้านเธอ ชยุตจัดงานเลี้ยง แวบแรกที่เห็นทาวัต ทาวัตที่หล่อดั่งเทวดาบนฟ้าก็ยึดครองใจเธอไปทั้งใจ แต่ไม่ว่าเธอจะอ่อยยังไง เขาก็ไม่สนใจ เธอก็ค่อยๆตายใจ ใครจะไปรู้ วรินทรกลับมาปุ๊ป ทาวัตก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนทันทีเลย เป็นลูกสาวตระกูลเดียวกัน เธอไม่ดีกว่าวรินทรตรงไหน？