ตอนที่192 ขอบคุณที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่(2)

ต๭นที่192 ขอบคุณที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่(2) เห็นเช่นนี้เจี่ยนจู๋ถอนหายใจหมดปัญญา ช่วงที่ผ่านมาเขาเคยชินที่นางเป็นเช่นนี้ เขาไม่โทษนาง เข้าใจนางเพราะในใจนางหวาดกลัว กินยาทุกวันแต่มองไม่เห็น สำหรับนางมันคือความทนทุกข์ทรมาน เขาลุกขึ้นไปหยิบถ้วยยาที่แตกบนพื้น ได้ยินเสียงขูดบนพื้นเบาๆตอนที่เขา