ตอนที่ 65 พอใจกับร่างกายของสามีเธอมั้ย

ต๭นที่ 65 พอใจกับร่างกายของสามีเธอมั้ย “อื้ม”ชยานีใช้มือทั้งสองข้างจับผ้าห่มไว้อยู่ตรงคอพอดี เอาเพียงหัวแดงๆของเธอออกมา ในใจของชยานีก็ยังรู้สึกแปลกๆ”นายไม่ไปทำงานเหรอ?” จริงๆแล้วตอนนี้ชยานีเจอนิธานเธอก็รู้สึกทำตัวไม่ถูก ทำไมนิธานจะไม่รู้ว่าในใจของชยานีคิดอะไรอยู่ แต่เมื่อวานเพิ่งอยู่กับชยานีตอนนี้เขาไม่อยากไปไหนไม่อยากให้ชยานีอยู่คนเดียว เพราะเมื่อวานเธอเพิ่งเจอเรื่องแบบนั้นมาเขากลัวว่าถ้าเธออยู่คนเดียวจะคิดมาก “วันนี้งานไม่เยอะทำที่บ้านได้นอนเถอะฉันอยู่ตรงนี้!”เสียงของนิธานหวานจนบีบน้ำออกมาได้แล้ว ชยานีกัดริมฝีปาก”อื้ม!”แล้วก็ปิดตาลง นิธานนั่งอยู่ปลายเตียงมองชยานีจนได้ยินเสียงลมหายใจของเธอ นิธานเพิ่งเริ่มวางใจยื่นมือไปจับแก้มของเธอ”นอนหลับฝันดี” นิธานนั่งทำงานในห้องและทางตีรณได้ส่งงานทั้งหมดที่ต้องทำมาให้”คุณนิธานคนของบริษัทฟลายต้องการพบคุณ!” “ไม่พบ!”นิธานยังอยู่ในอารมณ์โกรธจะไปยอมเจอคนของฟลายได้ยังไง “เรื่องซื้อหุ้นเตรียมให้เรียบร้อยภายในหนึ่งอาทิตย์ฉันจะทำให้ฟลายล้มลาย!” “แล้วชัยนนท์แหละ?” “อยู่ที่เฉลิมพล!”นิธานตอบเขาก็ทำเอกสารต่อแต่สีหน้าเปลี่ยเป็นเข้มขึ้น ผู้หญิงของเขาใจอ่อนเกิดไปแจ้งตำรวจจะพอได้ยังไง? เขาไม่ได้กลัวเสียหน้าแต่ผู้ชายคนนั้นจะทำร้ายเธอมันสมควรตาย! พอตอนที่ตีรณรู้ว่าชัยนนท์อยู่ที่เฉลิมพลแล้วก็รู้สึกสงสารชัยนนท์ เพราะต้องรู้ว่าในเมืองนภานอกจากนิธานแล้ว คนที่มีเรื่องไม่ได้ด้วยเด็ดขาดก็คือเฉลิมพลถ้าเป็นดนพแล้วยังมีสิทธิที่จะมีความเห็นใจแต่ถ้าเป็นนิธานกับเฉลิมพลแล้วละก็ตายสถานเดียว และชัยนนท์ก็มีเรื่องกับทั้งสองพร้องกันดูแล้ว…… เมื่อนิธานวางสายเสร็จอารมณ์ของเขาไม่รู้จะไปลงที่ไหนแต่พอเห็นหน้าคนที่นอนอยู่นิธานก็ใจเย็นลง เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีโอกาสได้อยู่กับผู้หญิงคนนี้พอตอนนี้ได้อยู่ด้วยกันแล้วถึงจะเพราะสถานการณ์แบบนี้อต่เขาก็ไม่ปฏิเสธที่จะอยู่กับเธอเลย นิธานหรี่ตาไปทางหน้าชยานีแล้วก้มตัวลงดูเธอที่กำลังนอนกับใบหน้าที่มีรอยยิ้ม ถ้าคนอื่นมาเห็นตอนนี้ก็คงแปลกใจว่าผู้มีอำนาจในเมืองนภาจะมีโมเมนต์แบบนี้ด้วย “ปาลี!”นิธานจูบตรงมุมปากของเธอชยานีน่าจะกำลังฝันดีอยู่มีการขยับมุมปากในองศาที่พอดี นิธานส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม”ฝันดี!” ผ่านไปเพียงแป๊บเดียวเสียงโทรศัพท์ของนิธานก็ดังขึ้นพอเห็นหมายเลขที่โทรมากดวงตาของนิธานก็หรี่ตาเล็กน้อยแล้วส่องแสงอันตราย”ฮัลโหล!” “ธานฉันเอง!”เสียงของตมนา”รบกวนเวลาทำงานของนายหรือป่าว?” “มีเรื่องอะไร?”นิธานเสียงแข็งคนล่ะเสียงที่คุยกับชยานีเลย พอตมนาได้ยินก็ทนได้ได้ที่จะใจสั่นคำพูดที่เยือกเย็นทำให้หยุดชะงัก ตมนากัดริมฝีปากแล้วยิ้มตื้น ๆ”คือยังนี้ฉันอยากคุยกับนายเรื่องการร่วมงานระหว่างบริษัทภัชจำกัดกับบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัดวันนี้นายว่างมั้ยฉัน……” “ตมนา!”นิธานพูดแทรกขึ้นมา”เรื่องนี้ฉันเคยพูดแล้วว่าให้ไปติดต่อพนิตฉันไม่ได้ดูแลเรื่องนี้และไม่มีเวลาว่างขนาดนั้น!” “แต่ว่า……”ตมนาเหมินยังอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่พูด”โอเคฉันก็แค่ถามดูถ้านายไม่ว่างงั้นเดี๋ยวฉันติดต่อไปทางพนิต!” “อืม!”นิธานพูดจบก็วางสายแต่ตมนายังไม่อยากวาง”ธานมีเรื่องๆนึงฉันไม่รู้ว่าควรบอกนายมั้ย” “เรี่องอะไร?”นิธานถามโดนไม่ได้ตั้งใจสายตาของเขาจ้องอยู่ที่ชยานีเหมือนหนังตาเขาจะขยับนึงทีเปลือกตาที่ถูกปกคลุมด้วยขนตาเรียวนั้นสวยงามมาก นิธานหลุดขำออกมานึงที่นั่งข้างๆเตียงใช้นิ้วมือจิ้มแก้มเธอมันลื่นมาก “ธาร?นายหัวเราะเหรอ?”น้อยมากที่ตมนาจะเห็นนิธานหัวเราะเธอคิดว่าทางนิธานเกิดเรื่อง”ธาร?” “ไม่มีอะไร เธอมีเรื่องจะบอกฉันไม่ใช่เหรอ?พูดเลย!”นิธานกลับสู่หมวกเยือกเย็นเหมือนเดิม ตมนาอดคิดไม่ได้แต่แค่แป๊บเดียวตมนาก็เรียกสติกลับมา”เมื่อคืนฉันพาคนของบริษัทออกกินข้าวเห็นลีพอดีเธอ……เหมือนอยู่กับผู้ชายคนนึง” “หา?”นิธานหรี่ตา”อะไรนะ?” “ไม่รู้ว่าฉันดูผิดหรือป่าวเมื่อคืนเห็นโดยบังเอิญ แต่มันไกลมากฉันเห็นปาลีกอดกับผู้ชายจากนั้น……ธาน ปาลีอยู่บ้านหรือเปล่า?” “เธอแน่ใจ?”เสียงของนิธานเย็นขึ้นเย็นเหมือนหิมะที่กำลังตกในฤดูหนาวทำให้ตมนาสั่น”ฉัน……น่าจะใช่!” “ใช่เหรอ?แล้วทำมั้ยเธอไม่เรียกเขาไหว?” “ฉัน……”ตมนาหยุดไปแป๊บนึงรู้สึกได้ชัดถึงความเย็นชาในโทนเสียงดวงตาเธอส่องแสงเจิดจ้าแล้วพูดต่อ”ขอโทษนะธานตอนนั้นฉันยุ่งมากตอนแรกก็ไม่ได้สังเกตพอคิดได้อีกทีพวกเธอก็ออกไปแล้วดังนั้นฉัน……” “ใช่เหรอ?ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างชัดเจนเธอยังมีอะไรอีกมั้ย?”เสียงของนิธานก็ยังเย็นชาเหมือนเดิมทำให้ตมนาไม่รู้เลยจริงๆว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ฟังจากน้ำเสียงของนิธานก็น่าจะโกรธอยู่! มันเป็นเรื่องจริงปกติแล้วนิธานเจอปลีก็จะอยู่ห่างๆอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?ถึงทั้งสองจะแต่งงานกันมาสองปีแล้วแต่นิธานกับปาลีก็ไม่ได้รอกันอยู่ดี! “ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว แต่ธาน ปาลียังไงก็คือเพื่อนฉันและนายกับฉันก็โตมาพร้อมกันฉันหวังว่านายกับปาลีจะไม่มีเรื่องเข้าใจผิดกัน ธานนายก็หาเวลาคุยกับปาลีดีๆเพราะยังไงปาลีก็คือหลานสะใภ้ที่ท่านแก่ของภูลพิพัฒน์ถูกใจไม่ใช่เหรอ?นายเป็นคนกตัญญู นายคงไม่ยากให้ปู่นายลำบากใจ!” ตมนามีความมั่นใจมากเพราะถึงนิธานจะเคารพท่านแก่ของภูลพิพัฒน์มากแต่เมื่อสองปีก่อนท่านแก่ของภูลพิพัฒน์ได้บังคับให้เขาแต่งงานกับปาลีทั้งสิงจึงมีปัญหากันมาโดยตลอด ดังนั้นถ้าหากมีใครพูดถึงปาลีกับท่าแก่ของภูลพิพัฒน์นิธานก็จะโกรธมาก “นี้คือเรื่องของตระกูลภูลพิพัฒน์ คงไม่ต้องรบกวนให้คุณตมนากังวลใจแทน”พูดแทรกตมนาแล้ววางสาย ตมนาไม่คิดเลยว่าเขาจะวางสายใส่ถึงกระหยุดชะงัก นิธานเหมือนจะโกรธมากแต่ท่าทางนิธานไม่เหมือนที่เธอคิดไว้เลย? ชยานีนอนทีเดียวนอนจนถึงตอนกลางคืนเลยจนยาในร่างกายออกหมด แต่ตอนชยานีตื่นมาก็ยังรู้สึกปวดเมื่อยอยู่ คิดถึงเรื่องพวกนี้ชยานีก็หน้าแดงแอบด่านิธานอยู่ในใจ ผู้ชายคนนี้ก็อยู่กับตัวเองอย่างนี้เลยเหรอ เขา……เกลียดเธอมากไม่ใช่เหรอ? “เธอตื่นแล้วเหรอ?” นิธานผลักประตูออกเห็นชยานีนั่งเหม่ออยู่บนเตียงสีหน้าเข้มเครียด ผู้หญิงคนนี้ยิ่งดูยิ่งสวยแล้วเมื่อก่อนเขารู้ว่าเธอเป็นคนสวยแต่นั้นมันแค่ภายนอกเท่านั้นตอนี้เขารู้สึกว่าดูชยานียังไงก็ชอบ นิธานหน้าตายิ้มแย้มดูเหมือนหยกที่อ่อนโยนเหมือนคนละคนกับที่เธอรู้จัก “หิวหรือยัง?” นิธานเดินเข้ามายื่นมามาจับหน้าผากของชยานีเห็นชยานียีงมึนอยู่ก็ใช่มือลูบผมเธอ ชยานีปาดมือนิธานออกขมวดคิ้ว”นายทำอะไร?” “ยังไม่ตื่นเหรอ?” เสียงของนิธานช่างอ่อนโยนทำให้ชยานีไม่คุ้นเลยเหมือนมีพิรุธ”นิธานนายกินยาผิดเหรอ?” สีหน้าของนิธานเข้มขึ้นมาสายตาที่คมชัดพร้อมคำใบ้ นี้สิถึงจะเป็นนิธานตัวจริงนี้ถึงจะปกติเมื่อกี้เหมือนของปลอม ชยานีคิดอยู่ในใจตลอดแต่แป๊บเดียวนิธานก็ยิ้มอีก”ยาที่เธอให้ฉันกินเหรอ?” คำพูดที่หวานแล้วดวงตาที่ยิ้มจ้องมองที่เธอ ชยานีรู้สึกขนลุกหน้าแดงและหลบสายตานิธาน”ฉันไม่รู้ว่านายพูดอะไร!” “ใช่เหรอ?แต่ฉันจำได้ว่าเมื่อวานคนบางคน……” “ไม่ต้องพูดแล้ว!”ชยานีลุกขึ้นจากเตียงแล้วเอามือไปปิดปากนิธานไว้ นิธานหรี่ตาเล็กน้อยในดวงตามีแสงประกายออกมา ชยานีไม่รู้หรอกว่าตัวเองหน้าหลงใหลขนาดไหน เพราะเธอมัวแต่เอามือปิดปากนิธานอยู่ ตอนนี้ชยานีลุกออกจากเตียงแล้วเธอคุกเข่าอยู่บนเตียงเธอสวมชุดนอนกระโปรงผ้าไหม ในเวลานี้ชุดนอนถูกผ่าครึ่งและสายรัดของชุดนอนบนไหล่ก็ลื่นหลุดออกจากไหล่ ผิวอันเนียนเรียบและแขนที่หอมนั้นทำให้ดวงตาของนิธานระคายเคือง เขาทำปฏิกิริยาแบบเดิมที่สุดคือกระเดือกคอหอยขึ้นลงดวงตาก็ร้อนแรกขึ้น ดวงตาที่เย็นเหมือนน้ำแข็งก็ลุกเป็นไฟชยานีสะดุ้งตาของเธอมองตามสายตาของนิธานไป “อ้า โรคจิต!”ชยานีกรี๊ดเสียงดังแล้วผลักนิธานออก แต่เป็นเพราะเหยียบผ้าห่มร่างกายเธอจึงเอนตัวไปข้างหน้า นิธานยื่นมือไปรับเธอไว้ ชยานีเพราะความตื่นเต้นขอบร่างกายจึงจับคอเสื้อของนิธานไว้แน่นๆ ได้ยินแต่เสียงชยานีเพิ่งเห็นว่าตัวเองฉีกเสื้อของนิธานจนกระดุมหลุดหมดแล้ว นิธานเป็นประเภทใส่เสื้อแล้วดูผอม ถอดเสื้อแล้วมีกล้ามเนื้อหุ่นของเขาดีงานมากไม่ใช่กล้ามทั้งหมดแต่มันดูสมดุลมากกล้ามเนื้อหน้าท้องที่ดึงดูดคน ชยานีได้ยินเสียงหัวใจเต้นของตัวเองเต้นแรงมากจนควบคุมไม่อยู่ อ้าๆๆจะเป็นบ้าแล้ว! เสียงหัวเราะลอยขึ้นมาจากบนหัว”ปาลีเป็นไงพอใจกับร่างกายของสามีเธอมั้ย?”