ตอนที่ 76 ระหว่างเราตรงไหนมันเรื่องคือเรื่องโกหก

ต๭นที่ 76 ระหว่างเราตรงไหนมันเรื่องคือเรื่องโกหก แน่นอนเป้ามายอันชั่วร้ายของนิธานคือผลักชยานีเข้าไปในห้องอาบน้ำ นิธานมองภาพที่ชยานีพยายามที่จะหนีแต่ จนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ ชยานีหน้าแดง เขาบ้วนปากไปและตำนินิธานในใจไป เมื่อเธอเดินออกมานิธานก็แต่งตัวเรียบร้อยแล้วเขายืนอยู่ที่ประตูห้องแต่งตัว ชยานีกวักมือไล่"ออกไป!" ชยานีคิ้วขมวด เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการที่จะออกไป นิธานยังส่งรอยยิ้มให้กับชยานีอีกด้วย "เมื่อวานคุณไปเจอธนสนธิ์มาเหรอ? ชยานีกัดริมฝีปากเล็กน้อย เธอมีสีหน้าที่โกรธแค้นนิธานเล็กน้อย ในเมื่อเธอหมดหนทางที่จะไปเผชิญหน้ากับนิธาน "ทำไม" น้ำเสียงของเธอไม่ดีอย่างแน่นอนแต่อารมณ์ของนิธานนั้นดีมาก แก้มของชยานีนั้นผิวดีมากเหมือนกับผิวในร่างกายของเธอเลย ชยานีโกรธมากที่นิธานเอาเรื่องนี้มาพูด เขายกมือของนิธานออก พร้อมมองจ้องไปที่นิธาน "คุณเรียกฉันมาทำอะไรกันแน่" นิธานเหล่แล้วส่งเนคไทด์ของเขาไปให้ชยานี"ผูกเนคไทด์เป็นมั้ย" "ไม่เป็น" ชยานีเบะปาะถึงจะเป็นก็ไม่ผูกให้หรอก ชยานีพึงเรียนการผูกเนคไทค์ให้กับทัตติ ทัตติมักจะค่อนสอนเธอ ในเวลานั้นเขาจะสอนเธอพร้อมด้วยรอยยิ้มการกระทำที่ใกล้ชิดเช่นนี้มักเป็นเพียงพฤติกรรมระหว่างสามีและภรรยาถึงไม่ใช่สามีภรรยาก็ต้องเป็นคนรักที่สนิทสุดท้ายแล้วพวกเขาทั้งหมดก็ต้องเดินไปพร้อมกัน ทัตติยังกล่าวอีกว่าเนื่องจากเธอมีเนคไทด์สำหรับเขาเธอคืออนาคตของเขาดังนั้นเขาจึงต้องปลูกฝังความสามารถของเธอตั้งแต่อายุยังน้อย ในเวลานั้นชยานียังคงพึงพอใจเพราะคำพูดของทัตตินั้นให้ความรู้ที่จริงจัง แต่ใครจะรู้เขาไม่ได้รักเธอเลยแม้แต่นิดเดียวเขาจะใช้มันตลอดเวลาทั้งหมดเล่นกับความรู้สึกของเธอ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ในดวงตาเขาก็กลับคลุมเครือ นิธานเหล่ตามองโดยธรรมชาติแล้วถ้าไม่มีเรื่องผิดพลาดสีหน้าของเธอจะไม่แสดงสีหน้าอาการอะไร อะไรที่ทำให้เธอแสดงสีหน้าวิตกกังวลเช่นนี้? จากพฤติกรรมเช่นนี้เธออไม่ได้มีไว้สำหรับตัวเขา แต่มีไว้สำหรับใคร? "ผูกซะ” นิธานจับเนคไทด์ยัดในมือของเธอ ทำให้เธอหลุดจากความคิดบ้าๆ ความดื้อรั้นของนิธานทำให้ใจของชยานีรู้สึกไม่สบายใจเพราะไม่อยากผูกเนคไทด์ให้เขา"ฉันผูกไม่เป็นจริง ๆ" "ไม่ได้ก็เรียนซะ"นิธานยัดเนคไทด์ใส่มือชยานี เธอห้อยเนคไทด์ไว้ที่คอ เขาเหล่ตามองเผยให้เห็นแสงอันตรายในสายตาของเขา"คุณเซ็นท์สัญญากับธนสนธิ์แล้วใช่มั้ย" ชยานีกัดริมฝีปาก เบิกตามองนิธาน "ฉันทำไม่ได้จริง ๆ ไม่งั้นคุณก็สอนฉันสิ" เนื่องจากเธอบอกกับนิธานแล้วว่าเธอทำไม่ได้ โดยธรรมชาติเธอยังไม่สามารถปั้นหน้าได้ด้วย นิธานมีแผนการร้ายผ่านดวงตาเขายิ้มมุมปากให้ดูเหมือนว่าเขามีความสุข แน่นอนการแสดงนี้เรียบเนียนที่สุดโดยทำให้ชยานีรู้สึกว่าอากาศรอบๆดูเหมือนจะสงบ ชยานีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ในไม่ช้าเธอก็รู้สึกว่าเธอคิดผิดเธอไม่ควรพูดกับนิธานยิ่งไม่ควรโกหก นิธานว่าเขาผูกเนคไทด์ไม่เป็น นิธานจับมือเธอทั้งสองข้าง มือใหญ่ของเขาอบอุ่นมากและหนามากมันทำให้รู้สึกปลอดภัยมาก ความรู้สึกนี้ไม่ได้อยู่โปรแกรมในหัวของเธอชยานีรีบดึงมือตัวเองออกแต่ดันเกิดเรื่องไม่คาดคิดหลายเรื่อง นิธานค่อยแนะนำวิธีการผูกเนคไทด์ให้เธอ มือของชยานีนั้นสวยงามมาก ทำให้นิธานไม่อยากปล่อยวางจากมือคู่นี้ในขณะที่นิธานกำลังจับมือชยานีไว้นั้น เธอกับมามีสติอีกครั้งเธอต้องการที่จะจบการสอนแบบนี้ในไม่ช้าเพราะเธอไม่ต้องการที่จะเรียนรู้แล้ว แต่ดูเหมือนนิธานจะจงใจที่จะแกล้งเธอเธอยิ่งทำอย่างรีบเร่งเขายิ่งทำอย่างเชื่องช้า แม้กระทั้งจะอธิบายให้ชยานีฟังซ้ำแล้วซ้ำอีก ชยานีอยากจะหัวเราะหน้าของเขาดูเหมือนครูที่ดีทีสอนอย่างจริงจังแต่ในความเป็นจริงแล้วชยานีรู้ดีกว่าใครอย่างชัดเจนว่าภายนอกของนิธานนั้นคือวิญญาณ เขาจงใจทำมันแต่เขายังไม่หยุดแต๊ะอั๊งสักที การผูกเนคไทด์มันง่าย ถึงแม้ว่าเธอจะผูกไม่เป็นแต่เรียนไปแล้วรอบหนึ่งก็ทำได้แล้ว ชยานีกัดปาก"พอแล้วฉันรู้แล้วว่าผูกยังไง"ชยานีทนไม่ได้จริง ๆเธอดึงมือออกจากมือของนิธาน นิธานมองเนคไทด์บูดๆเบี้ยวๆบนคอ แต่อารมณ์ของเธอตอนนี้ไม่อยากจะพูดกับนิธานแล้ว ใบหน้าของนิธานกำลังคิดแผนชั่วร้าย"โอเค ในเมื่อคุณเป็นแล้ว นั้นตอนนี้คุณก็ผูกมันซะ" นิธานดึงเนคไทด์ออกแล้วยัดใส่มือของชยานี "คุณ..."ชยานีเปิดตากว้าง เขาโกรธจนไม่อยากจะพูดกับนิธาน นิธานมองเธอด้วยรอยยิ้ม "คุณภรรยา!" "อย่าเรียกฉันว่าภรรยา" ในใจของชยานีเริ่มเกลียดชังเขา"ให้ฉันผูกถ้าฉันผูกไม่ดีห้ามมาว่าฉันนะ" เธอพูดด้วยความโกรธ "ได้ไม่ว่าคุณภรรยาจะทำอะไรคุณสามีจะไม่ว่าอะไรเลย" นิธานหัวเราะ เขามองไปยังริมฝีปากของชยานีมันทำให้เขาอยากจะกัดริมฝีปากที่นุ่มของเธอ เสียงของเขาเปลี่ยนไป หัวใจของชยานีเต้นแรงฉันรู้สึกไม่ดีเลยและดูถูกนิธานมองเป็นการเล่นตลกที่ดูเหมือนจะมีการเคลื่อนไหวที่ใหญ่มาก เธอจึงแกล้งทำเป็นไม่คุ้นเคยเธอให้นิธานทำให้ดีดีให้ดูไม่กี่ครั้งและทุกครั้งก็จะ"มือฉันนิโง่จริง ๆ “ ว้าย มันออกอีแล้ว” “ ว้ายย มันไม่สวยอะ” นี่เป็นการทำซ้ำหลายครั้งแล้วมันน่าเกลียดมากขึ้นกว่าเดิม ชยานีคิดว่าตัวเองโง่มาก ผูกไทด์ได้น่าเกลียดมากนิธานคงจะเมินเธอและอาจผลักเธอออกไปแต่เห็นได้ชัดว่าเธอคิดผิดเธอจงใจทำให้มันน่าเกลียดซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่นิธานก็ยังไม่โกรธกับหัวเราเธอด้วนซ้ำ ทำให้ชยานี รู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น แต่คนในชายคานี้กับไม่มีทางทำอะไรที่ต่ำๆ ชยานีรู้เรื่องนี้ดี นิธานจ้องมองชยานีมันทำให้เขาเห็นลักษณะไร้เดียงสาของชยานีทำให้เขายิ่งมีความสุข ในที่สุดชยานีก็ผูกเนคไทด์ให้เขาจนสำเร็จ เขากับไม่มีความสุขเอาซะเลยอาจจะเป็นเพราะอารมตุ้ยๆของเธอ ทำให้นิธานไม่สบายใจ แต่ในที่สุดชยานีก็ไม่รู้สึกอะไร แล้วยังฝืนใจผูกเนคไทด์ให้นิธานจนเสร็จ "เสร็จแล้ว"ชยานีถอนหายใจเธอโล่งใจเป็นอิสระแล้ว และเธอรู้สึกว่านิธานควรปล่อยเธอเป็นอิสระ เธอเงยหน้าขึ้นมองนิธานที่มีดวงดวงตาที่เป็นประกายพร้อมรอยยิ้ม หัวใจของชยานีเต้นเร็วผิดจังหวะอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาต้องบังคับตัวเองให้มองนิธาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสายตาของนิธานชยานีรู้สึกว่าร่างกายทั้งหมดของเขาดูเหมือนจะมีอาการชา "อันนั้น.....จริง ๆแล้วคุณสามารถทำเองได้นะ"เธอสงสัย แต่นิธานให้มาแค่รอยยิ้มโน้มตัวเหนือริมฝีปากชยานี"นี่เป็นสิ่งที่ดีมากฉันมีความสุขมากที่ภรรยาของไม่เบื่อหนายที่จะผูกเนคไทด์ซ้ำไปซ้ำมา" "คุณ....."ชยานีอ้าปากค้าง เขาคิดว่านิธานจะโกรธ นิธานเป็นคนฉลาดทำไมมองไม่ออกว่าเธอจงใจทำ อย่างไรก็ตามนิธานสามารถแก้ไขพฤติกรรมที่ไม่ดีของเธอได้อย่างง่ายดายทำให้ในใจของชยานีคิดหนักว่าการกระทำเช่นนี้ไม่เหมือนเธอเลย อ้าปากเตรียมจะพูดอะไรสักอย่างแต่แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสายตานิธานที่สามารถอ่านใจได้ทุกอย่าง ชยานีจึงเลือกที่จะไม่พูด นิธานยิ้ม "รอแปปหนึ่งไปบบริษัทพร้อมกับฉัน" ชยานีเม้มปาก "ไม่เอา" “ไม่อยากรู้เหรอว่าหลังตากนี้ฉันจะทำอะไรกับฟลาย”. ชยานีต้องยอมรับแต่โดยดีนิธานสามารถหยิกจุดอ่อนของเธอได้อย่างง่ายดาย ชยานีเคยเป็นคนที่มีความภาคภูมิใจแต่เมื่ออยู่ต่อหน้านิธานทุกอย่างเกี่ยวกับเธอดูเหมือนจะเล็กมากผู้ชายคนนี้ฉลาดมากเขารู้ว่าเธอต้องการอะไรและให้เงื่อนไขที่น่าสนใจมาก นิธานเห็นชยานีลังเล เขาจึงเกี่ยที่แก้มเธอ "ลงไปรอข้างล่างปะ เดี๋ยวไปบริษัทพร้อมฉัน นิธานบางแง่มุมจริง ๆเป็นคนที่ผ่อนคลายและน่าเชื่อถือมาก ชยานีไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา รู้ตัวอีกทีก็กำลังขึ้นรถไปกับนิธานเรียบร้อยแล้วอย่างไรก็ตามชยานีตอนนี้ต้องการกลับไปนั่นไม่ใช่การกระทำที่ฉลาดเอาซะเลย ระว่างทางเงียบมากนิธารกำลังขับรถและชยานีกำลังนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารมองไปที่ทิวทัศน์ที่อยู่นอกหน้าต่าง "เกี่ยวกับฟลายคุณมีความคิดว่าไง" ชยานีลังก่อนจะหันกลับไปมองนิธาน"คุณถามฉันเหรอ" "ใช่" นิธานทำเสียงนุ่มขึ้น ชยานีเม้มปาก"บริษัทฟลายไม่ค่อยใหญ่แต่โชคดีที่กลุ่มเป้าหมายมีจำนวนมากและต้องรับมือกับอุตสาหกรรมบันเทิงในความเป็นจริงมันเป็นเงื่อนไขมากสำหรับที่ทำงานที่เราเพิ่งตั้ง "แน่นอนในแง่มุมมองบริษัทฟลาย.ธรรมชาติไม่เพียงพอที่จะมองเห็นหากคุณพลาดบริษัทบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัดจะไม่มีความสุขและสามารถทำลายคนอื่น ๆ ได้แน่นอนมันยังทำให้ที่ทำงานของเราพังเจ๋ง นิธานแอบมองสายตาของชยานีจนอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา"ฟังความหมายของคุณดูเหมือนว่าฉันได้กลายคนชั่วร้ายเพื่อทำลายเส้นทางการรวยของคุณ" ชยานีกัดริมฝีปาด ฉันตาขาวเกินไปที่จะใช้ใจมองข้ามสิ่งนี้ ผู้ชายคนนี้เป็นพิษ! สายเกินไปที่จะถามชยานีไม่สามารถทำสิ่งที่เกิดขึ้นได้ แค่ให้ความเงียบเป็นคำตอบไป “ถ้าคุณอยากทำงานกับฟลายเผื่อจะหนีมีผลงานออกมาไม่ใช่ทำไม่ได้” นิธานใช้นิ้วเคาะพวงมาลัยคำพูดพูดของเขาทำให้ชยานีเบาใจขึ้นเยอะ"คุณไม่ใช่ไม่ถูกกับฟลายเหรอ?" "คุณรู้ได้ไงว่าฉันไม่ลงรอยกับฟลาย?นิธานอดไม่ได้ที่จะยิ้ม"อ่อ?" "ถ้าไม่ใช่คุณธนสนธิ์ไม่มาหาฉันเหรอก"ชยานีเม้มปาก"เขาอาจจะรู้เรื่องระหว่างเรา" "อ่อ ความสัมพันธ์ระหว่างเรานะเหรอ?"นิธานคิดทบทวนคำพูดของชยานี ดูเหมือนกับว่าชยานีกำลังยิ้ม ชยานีใจเต้นแรง หน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงให้ความรู้สึกว่าหน้าแดงเพราะนิธาน"ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นฉันรู้ว่าเราเป็นของ ปลอมแต่คนอื่นไม่รู้ ฉันหมายถึงธนสนธิ์ดูเหมือนจะสืบเรื่องคุณกับฉันเป็นสามีภรรยากัน" "เรื่องระหว่างเรามันปลอมเหรอ"นิธานเน้นคำพูดในนั้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นช้า