ตอนที่ 77 นายน้อยของพวกเรากำลังโกรธ

ต๭นที่ 77 นายน้อยของพวกเรากำลังโกรธ "เรื่องระหว่างเรามันปลอมเหรอ"ชยานีรู้สึกไม่มั่นใจ"นิธาน คุณลืมเรื่องนี้แล้ว แต่คุณเป็นคนพูดด้วยตัวเอง" "นั้นมันเมื่อก่อน"หัวใจของนิธานค่อยๆสร้างจิตใจของตัวเองขึ้น"ฉันเมื่อก่อนต้องอดทนกับสิ่งที่ต้องอดทน" แต่เมื่อเผชิญหน้ากับชยานีเขาต้องแสแสร้งทำเป็นความสัมพันธ์ของตัวเองจนบางครั้งนิธานก็ไม่สามารถทนได้ หลังจากที่ทั้งสองเป็นสามีและภรรยาแม้ว่าจะมีคนรักอยู่แล้วแต่ในหัวใจของนิธานมีแค่ชยานีเท่านั้นที่เป็นภรรยาของเขา โดยธรรมชาติภรรยาของเขาก็คือเธอ แค่คิดว่าชยานีต้องแสร้งทำเป็นมีความสัมพันธ์ต่อกันกับเขา ในอนาคตอันใกล้นี้เธอจะสามารถอยู่กับผู้ชายคนอื่นหรืออาจจะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดได้สิ่งนี้ทำให้นิธานทนไม่ได้ ตอนแรกเขาบอกตัวเองให้อดทน แต่เมื่อต้องเผชิญกับท่าทางของชยานี นิธานรู้สึกว่าหัวใจของเขาเล็กมากและไม่สามารถทนอยู่ได้ "นิธาน ฉันจะขอไม่พูดกับคุณในเรื่องนี้"ชยานีรู้สึกปวดหัวคิดว่านิธานก็คงอึดอัดใจ นิธานเหล่มอง"ได้งั้นเราจะไม่พูดเรื่องนี้ เรามาพูดเรื่องฟลายต่อเถอะ" ชยานีถอนหายใจ"อย่างไงก็ตามจะทำงานร่วมกับฟลายแล้ว ถ้าคุณอยากจะทำร้ายบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัด เท่ากับการทำลายหนทางของฉัน นิธาน บริษัทของคุณใหญ่มาก คุณไม่จำเป็นต้องหุบบริษัทเล็กหรอกนะ" "คุณหมายความว่าฉันมีเจตนาเหรอ"นิธานยักคิ้วเล็กน้อย ’ไม่ใช่"ชยานีปฎิเสธ"ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น คุณพูดเองเออเองทั้งนั้น" นิธานยักไหล่พร้อมส่งรอยยิ้ม"ถ้าฉันเอาฟลายให้คุณละ" ชยานีตกใจกับคำพูดของนิธานเธอหันไปมองนิธานอย่างตกใจ เธอพูดอย่างเชื่องช้า"อย่าล้อเล่นนะ" เป็นเพียงแค่ดวงตาของนิธานนั้นดูจริงจังเกินไปดังนั้นชยานีจึงต้องสงสัยอย่างยิ่งว่านิธานกำลังล้อเล่นหรือไม่ ใบหน้าของชยานีแสดงอาการอย่างจริงจัง นิธานไม่สามารถหุบยิ้มได้ เขาเอามือมาขยี้หัวของชยานี"เอาน่าไม่ต้องห่วงฉันต้องใจที่จะไม่เอาฟลายอยู่แล้ว" "อะไรนะ"ชยานีทำหน้าตะลึง"ก็ในเมื่อธนสนธิ์พูดว่า...." โอเค นิธานพูดไปอย่างนั้นแน่นอนว่าไม่มีสำหรับเหตุผลที่ธนสนธิ์พูดอย่างนั้นมันเป็นความเข้าใจผิดหรือเปล่า? หรือเขาคิดผิด แต่สิ่งเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับชยานีอย่างไงก็ตามชยานีอยากร่วมงานกับฟลายสำหรับที่ทำงานที่ชยานีทำมันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดอย่างแน่นอนชยานีจะไม่โง่มากที่จะยกเลิกความร่วมมือนี้ รถขับมาระยะหนึ่งแล้วชยานีรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ"นิมันไม่ใช่ทางไปบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัด. นิ" "อ่อจะพาคุณไปที่ที่หนึ่งก่อน"นิทานพูดซึ้งมันดูไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ชยานอ้าปากค้าง บางครั้งก็น่ารำคาญ บางครั้งก็ไม่พอใจการกระทำของนิธาน ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นเผด็จการพิเศษทำทุกอย่างที่อยู่ในการวางแผนชยานีรู้สึกว่าเธอไม่รู้จักชายคนนี้เลยจริง ๆ รถขับไปที่มากิโนะแล้วนิธานลงมาจากรถแล้วเปิดประตูให้ชยานี"ลงจากรถ" "คุณพาฉันมาที่นี้ทำไม"มาบาร์เช้าตรู่ขนาดนี้เนี่ยนะ สมองเขาคงมีปัญหา นิธานขำ"สมองฉันไม่มีปัญหาเหรอกแค่คุณไม่รู้เฉยๆ ชยานีอ้าปากค้างมองนิธานอย่างช็อต ชยานีกำลังถูกนิธานหัวเราะเยาะอยู่เป็นเสียงหัวเราะที่ดังมาก พร้อมขยี้หัวชยานี เขาขำอย่างมีความสุข"ปาลี มีใครบอกคุณหรือไม่ว่า การแสดงออกของคุณและใบหน้าของคุณ มันดูซื่อมาก" "คุณนิธาน!คนบ้า!"ผู้ชายคนนี้หันหลังกลับและบอกว่าเธอไม่มีสมอง? มันน่ารำคาญไหม? นิธานจับมือของชยานี เขากุมมือเล็กทั้งสองไว้ในใจของเขา"ฉันคือคนบ้า เธอก็บ้าเหมือนกัน”นิธานบิดจมูกชยานี"ที่ขโมยหัวใจฉันไป" ชยานีสะบัดมืออก เธอมีความรู้สึกไม่อึดอัดและเอาหัวออกช้าๆ ผู้ชายคนนี้ทำไมคุณต้องพูดสิ่งเหล่านี้กับฉันเป็น เวลาผ่านไปไม่นานเขาก็เป็นคนเริ่มพูดก่อน ช่างแตกต่างจากเมื่อก่อนจริง ๆ หากนิธานยังคงเย็นชาเหมือนเมื่อก่อน บางทีชยานียังมีวิธีรับมือ ถ้าอย่างนั้นทั้งสองคนอาจจะโดนน้ำไม่ก็กลายเป็นอาญากรฆ่าคนไปแล้วแต่ตอนนี้ดวงตาของนิธานกำลังจ้องมองร่างของชยานีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสายตาคู่นี้สามารถทำคนเลี้ยนตายได้เหมือนกับน้ำผึ้งที่อยู่ในโถมัน ทำให้ชยานีทำตัวไม่ถูก "คุณเอาฉันมาทีนี้ ต้องมีเรื่องอะไรไม่เข้าไปเหรอ?"ชยานีเปลี่ยนหัวข้ออย่างเชื่องช้า นิธานหัวเราะเขารู้ว่าชยานีกำลังเขิน เขาอารมณ์ดีในขณะนี้เขาพยักหน้าเล็กน้อย"ได้ เข้าไปกัน"เขาไม่รีบร้อนอีกแล้วตอนนี้ ชยานีอยู่ในมือของเขาอย่างแน่นหนาตราบใดที่เขาไม่ยอมปล่อยเธอก็ไม่สามารถที่จะหลบหนีสำหรับหัวใจของเธอ จะช้าหรือเร็วไม่มีปัญหา ชยานีถูกนิธานพาเดินเข้าไปในมากิโนะ มากิโนะนี้ยังเป็นหนึ่งในเมืองที่ดีที่สุดในเมื่องราตรี ถึงแม้ว่ามันจะเป็นบาร์ แต่อันที่จริงสถานที่ที่โด่งดังที่นี่มีขนาดใหญ่ นิธานนอกจากจะประกอบกิจการแล้ว ในความเป็นจริงโดยทั่วไปเขามีหุ้นส่วนบางที่ในอุตสาหกรรมแถบนี้ นิธานก็เป็นส่วนหนึ่งของบาร์แห่งนี้ อย่างไรก็ตามโดยพื้นฐานนิธานนั้นไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ สิ่งเหล่านี้จะถูกส่งมอบให้กับคนที่อยู่ในมือเพื่อดูแล ว่ากันว่าผู้ช่วยของนิธานมีทั้งหมด 12 คน เลขาอีก 12 คนผู้ช่วยและเลขานุการเหล่านี้มักจะปฏิบัติหน้าที่ของตนบางส่วนถูกส่งไปยังที่อื่นหรือสาขาข้างกายนิธานมีอยู่แล้วคนหนึ่งชื่อตีรณมันเป็นผู้ช่วยที่ทรงพลังที่สุดของนิธานหรือที่เรียกว่าผู้ช่วยอันดับ 1 ชยานีคิดเสมอว่า มากิโนะ เป็นเพียงบาร์แต่เมื่อมาถึงหลังจากเดินเข้าไปทำให้รู้ว่าทีนี้มเป็นวิมานบนท้องฟ้า ธนวิทย์และตีรณรู้ว่านิธานกำลังจะมาวันนี้จึงรีบมารออยู่ข้างนอกอย่างเร็วเมื่อเห็นว่านิธานกำลังจับมือผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาเขาเห็นบุคคลที่รักที่สุดกำลังเดินเข้ามาเขามองนิธานกับชยานีอย่างมึนงง ถ้าหากไม่ใช่ดวงตาที่เย็นเยือกของนิธาน ธนวิทย์เกรงว่าเขาไม่ได้ละสายตาจากร่างกายของชยานีได้ เขามองดูมือของชายหญิงทั้งคู่จับมือกันด้วยความกลัวชยานีดูไม่ค่อยเต็มใจนักแต่ความรู้สึกมีความสุขกำลังแสดงออกมาจากสีหน้าของนิธาน ท้ายที่สุดแล้วธนวิทย์และตีรณก็เหมือนกันพวกเขาเคยเป็นคนของนิธานดังนั้นคนประเภทไหนที่เป็นแบบนิธาน ธนวิทย์ยังคงรู้จักหนึ่งหรือสองคน ธนวิทย์อยู่กับนิธานมาหลายปีแล้วผู้หญิงที่อยู่รอบ ๆ นิธานเป็นอย่างไรไรธนวิทย์ก็รู้เช่นกันและหลายปีมาแล้วนิธานมีความปรารถนาดีให้เสมอซึ้งมันไม่ได้ใกล้เคียงกับผู้หญิงคนนี้เลย เมื่อมองแวบแรกนิธานจะมองผู้หญิงด้วยความเสน่าหา แต่การแสดงออกของผู้หญิงก็ชังเย็นชา ในความคิดของธนวิทย์ นิธานเป็นคนที่มีอำนาจมากขนาดสายลมและดวงจันทร์ยังๆไม่กล้าสู้ สามารถยุบภูเขาได้ในพริบตา "นายท่านมาแล้ว" นิธานกระพริบตาและพยักหน้าเล็กน้อย "อยู่ไหนกัน" "อยู่ในนี้นายท่าน หลังจากส่งท่านปู่กลับพวกเราพี่น้องก็ไม่ปรนนิบัติกันเลยเนอะ ฮ่าๆๆ นายท่านไม่ต้องเป็นกังวนทำให้เขาสดชื่นเร็ว" นิธานมองธนวิทย์พร้อมชื่นชมผ่านสายตา ธนวิทย์มองร่างของชยานี "นายท่านคนนี้คือ?" "ภรรยาฉันเอง ปาลี" "เอ๋ออ"ธนวิทย์ช็อกแต่ในไม่ช้าก็รวบรวมสติได้"นายหญิง สวัสดีครับผมชื่อธนวิทย์เป็นผู้ช่วยอันดับสามของนายท่าน" ชยานี"....."มีสีหน้าที่อึดอัดเขามองตานิธานเป็นสัญญานว่าเธอไม่มีความสุขแต่คิดว่ามันจะเพียงพอเธอจึงหยิกมือนิธานแรงๆ สีหน้าของนิธานเปลี่ยนไป แต่ครู่หนึ่งเขาไม่ได้คลายมือของเขาผ่านไปสัก10นาทีก็กลับสู่ภาวะปกติมันเหมือนหมาป่าที่เล่นกับหนูน้อยหมวกแดง"ปาลี อยู่ในที่ของฉันให้เกียรติกันนิดนึ่งนะ" ชยานีเริ่มหงุดหงิดใจ เขาจริงเดินเข้าไปทักธนวิทย์"สวัสดีธนวิทย์ คุณเรียกฉันว่าปาลีก็ได้นะ" "ครับ นายหญิง" ชยานี"...." นิธานเห็นใบหน้าอันเป็นที่รักในชีวิตของเขาและหัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความสุข เขาขยี้ผมนุ่มๆของชยานี ทำให้ผมเธอฟูเล็กน้อย นั้นทำให้ชยานีไม่พอใจเขาเอามืออีกคนออก "ครอบครัวเราน่ารักจริง ๆเธอว่ามั้ยปาลี" ชยานี"..." คุณพึ่งน่ารักครอบครัวคุณก็น่ารัก "โอเค ปาลีเรากลับเข้าไปในงานก่อนเถอะ" นิธานจูงชยานีเข้างาน ธนวิทย์งงเป็นเวลานาน จนอีกนิดเดียวเขาก็จะตาบอดเพราะแสงแห่งความสดใสในตาของนิธาน เขาพึ่งเห็นอะไร เห็นท่านผู้นำใหญ่หัวเราะและยังหัวเราะเสียงดังด้วย รู้ว่าธนวิทย์และตีรณได้รับการติดตามจากนิธานเป็นเวลาหลายปี แม้ตอนที่นิธานเป็นวัยรุ่นเขาก็ยังติดตามนิธานอยู่ นิธานได้รับการฝึกฝนให้เป็นผู้สืบทอดของตละกูลสำหรับคนที่อยู่รอบ ๆ มันมันล้วนถูกคัดเลือกมาอย่างดีทดสอบไอคิวและความสามารถของพวกเขาตั้งแต่อายุยังน้อยจากนั้นฝึกฝนตามจุดแข็งของพวกเขา ธนวิทย์พวกเขาสามารถพูดได้ว่าเป็นแขนขวาของนิธานซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของนิธาน บทเรียนแรกที่พวกเขามาที่ตีรณะกูลภูลพิพัฒน์คือเรียนรู้ที่จะจงรักภักดีต่อนิธานคนเดียว ธนวิทย์เป็นความเย็นชาที่มาจากด้านในของนิธานในความคิดของธนวิทย์ นิธานเป็นเหมือนหุ่นยนต์จริง ๆ เขารู้สึกว่านิธานเป็นคนไร้อารมณ์ มือของเขาฆ่าคนนับไม่ถ้วนมันเป็นเพราะเหตุนี้ที่ทำให้คนอิจฉา ธนวิทย์คิดไม่ถึงว่าคนเยือกแข็งอย่างเจ้านาย เขาจะมีด้านอีกหนึ่งเวลาอยู่กับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ....คิดว่าชยานีควรสูงอีกหน่อย ธนวิทย์ ตามหลังนิธานและชยานี"นายท่านคนนี้ดูแล้วใช่ประโยชน์ไม่ได้ ความกล้าหาญก็น้อย ทำให้ท่านผิดหวังเหรอ"ธนวิทย์คิดว่าความกล้าหาญไม่มีเลย ควรที่นิธานขุ่นเคือง เว้นแต่ว่าสมองของบุคคลนี้จะมีปัญหา นิธานเหล่มองชยานี ชยานีดูตื่นตัวมากและมองดูนิธาน"คุณคิดจะทำอะไรนะ" นิธานขำ บีบจมูกเล็กๆของชยานี"ปาลี ต่อหน้าฉันคุณไม่ต้องอวดฉลาดก็ได้นะ" "คุณอย่ามายีผมฉันและสัมผัสจมูกของฉัน นิธาน!"ชยานีรู้สึกหงุดหงิด นิธานขำต่ำๆ"ได้วันหลัง ถ้าฉันอยากทำจะขอคุณก่อน" "คุณนิธาน!" ชยานีโกรธสุดขีดเธอหมายถึงสิ่งนี้? มันหมายความว่าอะไร? "โอเค อยู่ต่อหน้าธนวิทย์ไว้หน้าฉันนิดหนึ่ง" นิธานไม่หัวเราะ ใบหน้าของเขาก็จริงจังแต่เสียงยังคงนุ่มนวลเหมือนเด็ก ไม่อยากมองเลย ธนวิทย์ยืนอยู่ข้างหลังทั้งสอง ในใจของฉันร้องโหยหา เขาว่าเขาเข้าใจในสิ่งที่ตีรณแขวะเขา ในตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นการพูดเกินจริงและความรู้สึกของ....ดูเหมือนว่าเขานั้นคิดไม่ผิดเลย พวกเขาเย็นชา เศร้าโศกและโกรธ!