ตอนที่141ในสายตาของนิธานไม่มีตมนาอยู่ในนั้น

ต๭นที่141ในสายตาของนิธานไม่มีตมนาอยู่ในนั้น ชยานีคิดไม่ถึงว่าเธอแค่ลืมของไว้แล้วกลับมาเอาของที่ลืมไว้จะได้ยินคำพูดเหล่านี้แต่เธอไม่คิดว่าจะส่งผลเสียอะไรต่อเธอแต่ตกใจที่นลินคอยปกป้องเธออีกทั้งที่นี่ยังเป็นที่ทำงานถ้าหากไม่เคารพและเชื่อมั่นในกฎระเบียบต่อไปห้องเสื้อผ้าจะเติบโตลำบากดังนั้นชยานีถึงพูดอย่างนี้ออกไป ผลสุดท้ายก็คือชยานีไล่พนักงานคนนั้นออก เดิมทีพนักงานคนนั้นไม่ยอมออกแต่พอเจอเข้ากับแรงกดดันจากนิธานก็ตกใจกลัวรีบวิ่งออกไปโดยลืมกระเป๋าทิ้งไว้ หลังจากนั้นนลินก็ไล่กลุ่มคนที่เข้ามามุงดูออกไปรอจนคนแยกย้ายกันไปแล้วนลินแทบจะร้องไห้ออกมาอย่างรู้สึกผิด "คุณปาลีขอโทษนะคะลินไม่ดีเองเพราะลินรับเธอเข้ามาเอง" "เด็กโง่ เรื่องนี้จะโทษเธอได้ยังไงเธอรับคนเข้ามาดูที่ความสามารถ ส่วนความดีของคนต้องทำความรู้จักก่อนถึงจะรู้นะ" ชยานียังรู้สึกเลยว่านลินเป็นคนดี "พูดถึงเรื่องนี้ฉันยังต้องขอบคุณที่เธอคอยปกป้องฉันนะ เอาล่ะ ไม่ต้องร้องไห้แล้ว ใครไม่รู้จะคิดว่าฉันแกล้งเธอนะสิ" " คุณปาลีไม่ได้แกล้งลินซะหน่อย"นลินเช็ดน้ำตาจนหมด" จริงสิคะคุณปาลีไม่ได้กลับไปแล้วเหรอคะ" " อ๋อ ฉันลืมของน่ะ ลินเลิกงานแล้วรีบกลับบ้านเถอะ" " ค่ะ" ชยานีรู้สึกปลื้มใจจนนิธานที่อยู่ด้านข้างยื่นมือมาโอบไหล่ชยานีไว้ " เอาล่ะในเมื่ิอคิดว่าเธอดีก็เพิ่มเงินขึ้นให้เธอก็ได้แล้ว" ชยานีรู้ไม่ค่อยพอใจจ้องไปที่นิธาน" เงินเงินเงินคุณคงคิดว่าทุกอย่างในโลกนี้แค่มีเงินก็ซื้อได้ทุกอย่างเลยรึไง"ชยานีรู้สึกว่าบางครั้งนิธานก็ชอบทำลายบรรยากาศจริงๆเมื่อตะกี้เธอยังรู้สึกซาบซึ้งใจอยู่เลย เมื่อได้ยินคำพูดของนิธานความรู้สึกซาบซึ้งใจที่มีอยู่ก็เลือนหายไปทันทีเเลย "เด็กโง่"นิธานจูบหน้าผากของชยานี" ผมหวังดีต่อเธอนะ คุณคิดดูอายุเธอยังน้อยด้านที่ต้องใช้เงินก็มีเยอะถึงคุณจะให้ความเอาใจใส่ต่อเธอก็แก้ไขปัญหาของเธอไม่ได้ทั้งหมด ผมไม่ได้บอกว่าไม่ให้คุณเป็นห่วงเธอแต่ในขณะที่ห่วงใยก็ต้องช่วยเหลือในด้านเงินทองด้วยเชื่อผมถ้าทำอย่างนี้เธอจะตั้งใจทำงานมากขึ้น" " สมกับที่เป็นนักธุรกิจ" พ่อค้าหน้าเลือด ชยานีอดที่จะบ่นในใจไม่ได้แต่เธอไม่ยอมรับไม่ได้ว่าที่เขาพูดมาก็มีเหตุผล สมัยนี้มนุษย์เราต่างก็กังวลเรื่องอาชีพการทำมาหากิน เมื่อก่อนชยานีเคยทำความรู้จักเรื่องครอบครัวของนลินเป็นเพียงครอบครัวธรรมดาพ่อแม่ต่างเป็นคนทำงานทั่วไปนลินพยายามมากถึวมีงานทำเหมือนวันนี้ได้ ดังนั้นข้อเสนอนี้ของนิธานที่จริงมันดีมากชยานีเก็บไว้ในใจ " ยังไงก็ต้องต้องหาเหตุผลที่จะเพิ่มเงินเดือนไม่อย่างนั้นนลินจะคิดมากค่ะ" "โอเค มีแต่ที่คุณคิดได้รอบคอบ ไปกันเถอะ ถ้าไม่ไปตอนนี้จะดึกแล้วนะ" นิธานโอบเอวชยานีเดินออกจากห้องทำงาน ร้านที่นิธานจองไว้เป็นร้านอาหารฝรั่งเศสที่บรรยากาศดีไม่น้อย ก่อนจะมานิธานได้สอบถามพวกเฉลิมพลไว้แล้วอีกทั้งยังถามธนวิทย์และตีรณซ้ำอีกรอบคำตอบที่ได้กลับมาก็คือผู้หญิงมักจะชอบสถานที่ที่มีความโรแมนติก ตั้งแต่ทั้งสองใช้ชีวิตคู่ร่วมกันมา นิธานที่ไม่ค่อยเดทกับใครนี่เป็นครั้งแรกเขาต้องวางแผนให้ดี นิธานเลือกอยู่ตั้งนานสุดท้ายตัดสินใจเลือกที่ร้านอาหารแห่งนี้เพราะมีความพิเศษ ชยานีเดินลงจากรถด้วยความรู้สึกตะลึง "วันนี้กินอาหารอาหารตะวันตกเหรอคะ" "ใช่ ไม่ชอบเหรอ" นิธานเดินลงจากรถตามหลังในมือถือกระเป๋าของชยานีไว้เดินมายืนอยู่ด้านข้างของชยานีช่วยชยานีจัดเสื้อคลุมอย่างเอาใจใส่ ชยานีส่ายหน้าไปมาไม่ใช่ว่าไม่ชอบเธอเพียงแต่คิดไม่ถึงเท่านั้นเองเธอเป็นคนที่ชอบกินอาหารจีนมากกว่าอีกทั้งเธอค่อนข้างกินเยอะน้อยครั้งที่จะไปกินที่ร้านอาหารตะวันตกโดยเฉพาะร้านอาหารฝรั่งเศสเพราะร้านอาหารฝรั่งเศสเน้นที่ความวิจิตรสวยงานและความโรแมนติก ชยานีกระพริบตามองใบหน้าที่มีความสุขของนิธานก็เข้าใจความหมายแฝงในสายตาของเขา "ก็ดีค่ะ" ในเมื่อนิธานอุตส่าห์จองที่ไว้แล้วเธอก็ไม่สามารถพูดอะไรได้จะตอบว่าไม่กินแล้วเสียเวลาอย่างนั้นเหรอไง "ยินดีต้อนรับค่ะคุณผู้ชายและคุณผู้หญิง เชิญด้านในเลยค่ะ" นิธานจูงมือของชยานีเดินเข้าร้านมีพนักงานเข้ามาต้อนรับทันที"ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าได้จองโต๊ะไว้รึเปล่าคะ" "จองไว้แล้ว ชื่อที่จองไว้คือนิธานครับ" "คุณนิธานนั่นเอง เชิญทางนี้ค่ะ" พนักงานเดินนำทางนิธานและชยานีมาถึงบริเวณที่มีบรรยากาศสวยงาม นิธานเลื่อนเก้าอี้ให้ชยานีอย่างสุภาพก่อนจะผายมือเชิญชยานีเข้าไปนั่ง ชยานียิ้มบาง "ขอบคุณค่ะ" เธอพูดก่อนจะนั่งลงไป นิธานจึงเดินไปเลื่อนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามแล้วนั่งลงพร้อมจ้องมองไปที่ชยานีใบหน้ายิ้มแย้ม "ยังไม่เคยพาคุณออกมากินอาหารตะวันตกเลยคุณลองดูว่าชอบกินอะไรบ้าง" "มีเมนูอะไรแนะนำไหมคะ" ชยานีหันไปถามพนักงาน "ทั้งสองท่านคะทางร้านเราขอแนะนําชุดอาหารคู่รักค่ะดิฉันคิดว่าน่าจะเหมาะสมกัยทั้งสองท่าน ไม่ทราบว่าทั้งสองท่านคิดว่ายังไงคะ" "งั้นก็เอาชุดอาหารคู่รัก"นิธานที่ได้ยินอาการคู่รักเพียงแค่สี่คำก็ตัดสินใจเลยไม่ยอมให้ชยานีได้มีเวลาคิด เอาแต่ใจอีกทั้งไม่ยอมให้เหลือโอกาสใดๆเลยไหนบอกจะให้เธอสั่งอาหารเองไง ชยานีสะอึก ทำตามองบนส่งไปให้นิธานแต่นิธานกลับยิ้มบาง " ชุดอาหารคู่รักดีแล้ว มาร้านอาหารฝรั่งเศสแน่นอนว่าต้องกินชุดอาหารคู่รักอยู่แล้ว นะครับนี" นิธานมองชยานีตาปริบๆชยานีใช้สายตาประมาณว่าเอาที่คุณสบายใจส่งไปให้นิธาน "งั้นทั้งสองท่านตกลงสั่งชุดอาหารคู่รักนะคะต้องการเครื่องดื่มอะไรเพิ่มเติมไหมคะ" "คุณภรรยาครับอยากดื่มเหล้าไหม"นิธานถาม ชยานีพยักหน้า" ได้ค่ะ" " งั้นก็ไวน์ละกัน ขอไวน์ขาวส่วนปีที่ผลิตเอาปี78แล้วกัน" "ได้ค่ะ คุณผู้ชายและภรรยา รอสักครู่นะคะ" หลีงจากพนักงานเดินออกไปชยานีก็เริ่มเข้าสู่โหมดบ่น" ไม่ใช่ว่าจะให้ฉันสั่งรึไงคุณนิธานคุณทำอย่างนี้มันไม่ให้เกียรติฉันเลย" "ผมเห็นว่าคุณตัดสินใจลำบาก เวลานี้ต้องการผมผู้เป็นสามีมาช่วยไงครับคุณภรรยา"นิธานยิ้มบาง ช่วงนี้ดูเหมือนว่าเขาจะชอบดูตอนที่หญิงสาวตรงหน้างอนเขา มันน่ารักมากจริงๆ ชยานีไม่รู้ว่านิธานคิดอะไรในใจเธอเพียงแค่บ่นของเธอไปเรื่อยๆแค่นั้น วันนี้ตมนาต้องมาเจรจาธุรกิจ ช่วงก่อนหน้านี้ไปทำให้นิธานโกรธเข้าถึงแม้ว่านิธานจะไม่ได้ทำอะไรต่อตระกูลชูชาติแต่ตระกูลชูชาติก็ได้รับความเดือดร้อนไม่น้อย แน่นอนว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพราะนิธานคนเดียว ถึงแม้นิธานจะไม่พูดอะไรแต่ว่าในเมืองนถาใครจะกล้าไม่ไว้หน้าให้นิธานกันยิ่งโดยเฉพาะคู่ค้าส่วนใหญ่เพราะเห็นว่าตมนามีความสัมพันธ์กับนิธานถึงร่วมธุรกิจกับตระกูลชูชาติเพื่อผูกสัมพันธ์กับนิธาน แต่ตอนนี้ถึงรู้ว่านิธานไม่ได้คิดอะไรกับตมนาอีกทั้งนิธานแต่งงานมาตั้งนานแล้ว ครั้งนี้สร้างความเสียหายให้กับบริษัทภัชไม่น้อยแต่ยังดีที่รากฐานของบริษัทยังอยู่ไม่ถึงขั้นทำให้บริษัทล้มละลาย แต่เพราะเรื่องนี้นานแล้วที่ตมนาไม่ได้ไปคฤหาสน์ภูลพิพัฒน์แล้วก็ไม่ได้เจอหน้ากับนิธานเลย ทางด้านตระกูลภูลพิพัฒน์เดิมทีตมนาคิดว่าเธอจะสร้างการมีตัวตนของเธอได้อีกนานแต่มาวันนี้ท่านแก่ของตระกูลภูลพิพัฒน์กลับมาแล้วตาแก่นั่นคอยปกป้องผู้หญิงคนนั้นมาตลอดอีกทั้งคุณบวรวิชญ์และภรรยาก็อยู่ต่างประเทศด้วยช่วงนี้ตมนาไม่มีวิธีทางเลย แล้วนี่ วันนี้บังเอิญออกมาเจรจาธุรกิจอีกฝ่ายเป็นลูกชายไฮโซแอบชอบตมนาเข้าเลยใช้โอกาสที่มาเจรจาธุรกิจนัดเธอมาที่ร้านอาหารฝรั่งเศสแห่งนี้ ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนตมนาคงไม่สนใจลูกชายไฮโซแบบนี้เมื่อเทียบกับนิธานแล้วระดับต่างกันมาก แต่มาวันนี้บริษัทภัชไม่มีชื่อเสียงนิธานคอยเรียกลูกค้ามันแตกต่างกันมากตมนาจึงทำได้เพียงยอมตกลงมากินข้าวกับลูกชายไฮโซคนนี้ แต่ตมนาคิดไม่ถึงว่าจะมาเจอนิธานที่นี่ได้ตมนาปีนี้ย่างเข้าสามสิบแล้วเธอรู้จักนิธานตั้งแต่เล็กหลายปีมานี้นิธานทำอะไรตมนาพยายามจำได้ทุกอย่าง นิธานไม่ได้รักเธอแต่ก็ไม่ได้รักคนอื่นเช่นกันเข้าใจได้ว่าเขาไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรู้สึกยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะมาร้านอาหารฝรั่งเศสที่แสนโรแมนติกแบบนี้ วันนี้ตมนากลับได้เห็นภาพที่นิธานช่วยชยานีเลื่อนเก้าอี้อย่างอ่อนโยนหรือใบหน้ายิ้มแย้มกำลังพูดคุยกับชยานีอีกทั้งสายตาที่มีแต่ชยานีนั้นด้วย "บ้าจริง" ตมนาแววตากราดเกรี้ยวเธอกุมมือแน่นมองไปที่ทั้งสองคน พนักงานเริ่มยกอาหารขึ้นเสิร์ฟแล้ว โดยที่นิธานกำลังจัดการตักอาหารให้ชยานีและผู้หญิงคนนั้นยังนั่งสบายคอยให้นิธานบริการ ต้องเข้าใจว่านิธานนั้นตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยยอมให้กับใครและไม่เคยอ่อนโยนกับใครแต่วันนี้กลับทำทั้งหมดให้กับชยานีผู้หญิงแพศยาคนนั้น ตมนามองอยู่อย่างนี่ฝีเท้าก้าวออกไปโดยไม่รู้ตัวจนตอนที่ตมนารู้สึกตัวเธอก็เดินมาถึงตรงหน้าของนิธานและชยานีแล้ว นิธานกัยชยานีรู้ได้ได้ถึงเงาที่คลุมลงมาทั้งสองจึงเงยหน้าขึ้นมองพร้อมกันใบหน้าของตมนาจึงปรากฏต่อหน้าทั้งสองคนทันที ตมนาหยิกกระเป๋าแน่นพยายามให้ตัวเองสง่างามเข้าไว้หันไปทางนิธานส่งยิ้มที่ตนเองคิดว่างดงามที่สุดไปให้ "ธานคะ ลี พวกคุณก็มากินข้าวที่นี่เหรอคะ" ตมนาพูดเสร็จก้มลงมองเมื่อเห็นเมนูที่ทั้งสองสั่งใบหน้าก็เปลี่ยนไป ชุดอาหารคู่รัก เมื่อตะกี้ลูกชายไฮโซคนนั้นก็สั่งชุดอาหารคู่รักนี้ตมนายังรู้สึกรังเกียจอยู่เลย ตมนารู้สึกว่าชุดอาหารคู่รักควรจะกินกับคนที่รักและคนที่เธอรักคือนิธานควรจะต้องมากินกับนิธานแต่มาวันนี้นิธานได้กินชุดอาหารคู่รักแต่อีกฝ่ายที่กินด่วยกลับไม่ใช่เธอจะไม่ให้ตมนาอิจฉาได้อย่างไร ชยานีพบว่าเป็นตมนา จึงขมวดคิ้วในแววตาปรากฏอาการรำคาญออกมา นิธานมองออกถึงแววตารำคาญของชยานีจึงหยิบผ้าเช็ดปากนิ้วยาวเคาะที่โต๊ะจนมีเสียงเบาๆเหมือนกำลังเคาะจิตใจของคน ดวงตาคมกริบคู่นั้นของนิธานทำให้คนคาดเดาไม่ออก ตมนาไม่แน่ใจแต่เธอไม่มีทางให้ถอยแล้วทำได้แค่หน้าด้านชนเข้าไป"ชุดอาหารคู่รัก ธาน ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนคุณไม่ชอบกินอาหารตะวันตกเท่าไหร่นี่คะ" "นั่นก็เพราะว่ายังไม่เจอคนที่อยากจะมากินด้วย" นิธานมองตมนาแบบผ่านๆแต่สายตากลับเต็มไปด้วยเครื่องหมายเตือน เมื่อได้ยินตมนานิ่งแข็งไปทั้งตัวที่นิธานพูดหมายความว่ายังไงมีเหรอที่เธอจะฟังไม่ออกตมนายิ้มบางอย่างทำตัวไม่ถูก" เหรอคะ" " คุณตมนามาทานอาหารคนเดียวเหรอครับ"