ตอนที่150 ผลงานออกแบบของชยานี นภสินธุ์

ต๭นที่150 ผลงานออกแบบของชยานี นภสินธุ์ ที่แท้แขกรับเชิญพิเศษในงานนี้ก็คือแอนดี้ เจนอย่างนั้นเหรอ ดวงตาของชยานีเริ่มชื้นไปด้วยน้ำตาไม่กล้ามองไปทางคุณแอนดี้ เพราะตอนนี้ฐานะของเธอไม่เหมือนเดิมแล้วแต่ใบหน้ากลับเหมือนเดิมถ้าหากแอนดี้จำเธอได้ขึ้นมาแล้วพูดบางอย่างออกไปชยานีคงไม่รู้จะตอบอย่างไรแล้ว ชยานีหันไปมองชามาและตอนที่ชามาได้เห็นแอนดี้ ดวงตาก็เปล่งประกายทันที ชยานีกระพริบตา ดูเหมือนว่าเมื่อก่อนชยานีไม่ได้บอกชามาเรื่องนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดเพราะชามาไม่รู้ว่าอาจารย์ที่อยู่เบื้องหลังชยานีคือใครรู้เพียงแต่ว่าชยานีมีอาจารย์อยู่หนึ่งคนแค่นั้นเอง ถึงแม้แอนดี้จะยืนอยู่ด้านข้างนิธานแต่กลับไม่โดนนิธานกลบความโดดเด่นลงได้กลับกันนิธานกลับดูเคารพนับถือแอนดี้มาก ที่จริงแอนดี้รู้สึกตื่นเต้นมากเธอมองไปรอบๆก่อนจะหันไปพูดกับนิธาน"นิธาน เธอไม่ได้บอกว่าวันนี้เทพธิดาผู้เป็นแรงบันดาลใจของเธอก็มาไม่ใช่เหรออยู่ไหนล่ะ" นิธานหรี่ตามองใช้เวลาไม่นานก็มองเห็นร่างของชยานีแต่พอเห็นชยานีท่าทางลุกลี้ลุกลน คงเป็นเพราะกลัวที่จะได้เจอแอนดี้ล่ะสินะเขายกยิ้มบางบนหน้าปรากฏสีหน้ายิ้มบางๆเทียบกันแล้วมันสามารถทำให้โลกนี้ดูไร้สีสันไปเลยทีเดียว แอนดี้เห็นอย่างนั้นก็แปลกใจ" นิธานดูเหมือนเทพธิดาของเธอจะเปลี่ยนแปลงเธอไปเยอะมาก" "ใช่ครับอาจารย์" นิธานยิ้มอย่างอบอุ่น "อีกเดี๋ยวเธอจะนำผลงานของเธอขึ้นประกวดเพื่อความยุติธรรมผมจะยังไม่บอกว่าเธอเป็นใครเดี๋ยวอาจารย์เห็นก็รู้เองครับ" "เอาล่ะ ฉันรู้แล้ว" แอนดี้หยุดยิ้ม "เธอสบายใจได้ถึงจะเป็นเทพธิดาของเธอฉันก็ไม่ไว้หน้าให้หรอกนะ ฉันเป็นคนที่ยุติธรรมกับทุกคน" นิธานยักคิ้วไม่โต้แย้งใดๆ" อาจารย์ เชิญทางนี้เลยครับ" การมาถึงของนิธานและแอนดี้ทุกคนในที่นั้นต่างยืนขึ้นต้อนรับ พูดอะไรตลกๆนี่คือผู้บริหารบริษัทเอ็ม.เจเลยนะคนที่ใครก็ไม่เคยได้พบเจอง่ายๆ ถ้าเป็นเหตุการณ์ทั่วไป คนใหญ่คนโตอย่างนิธานแม้แต่นิตยสารดังๆยังไม่คิดที่จะให้ทำข่าวเลยดังนั้นสามารถได้เจอกับนิธานสักครั้งเป็นโอกาสที่ได้มายากมากๆเลย และแอนดี้เป็นดีไซเนอร์ที่โด่งดังมากๆหลายคนอยากจะสมัครเข้าเป็นลูกศิษย์ของเธอแต่เธอก็ไม่ยอม ได้ยินมาว่าจนถึงตอนนี้เธอมีลูกศิษย์เพียงแค่สองคนชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ยังไม่มีใครสามารถทำลายกฎนี้ได้เลย รวมทั้งที่แอนดี้ยืนอยู่ข้างตัวนิธานและนิธานที่มีท่าทางเคารพนับถือเธอ จึงมองออกว่าฐานะของแอนดี้สูงศักดิ์แค่ไหน ชามาพอเห็นแอนดี้ก็ตื่นตัวขึ้นมาเธอมองแอนดี้อย่างตื่นเต้น กำลังคิดในใจว่าถ้าวันนี้ได้รับความชื่นชอบจากแอนดี้ถ้าอย่างนั้นเธอก็จะได้เป็นลูกศิษย์ของแอนดี้ ต้องเข้าใจว่าการได้เป็นลูกศิษย์ของแอนดี้เป็นเรื่องที่โดดเด่นแค่ไหน อลิสและจำเริญรีบกล่าวทักทายทันที ถึงแม้แอนดี้จะพูดคุยกับนิธานอย่างเป็นกันเองแต่อยู่ต่อหน้าคนอื่นเธอจะพูดน้อย เธอเพียงแค่พยักหน้าทักท้ายก่อนจะนั่งลงพร้อมนิธาน ผู้จัดงานเห็นดังนั้นก็ประกาศเริ่มงานทันที ก่อนเริ่มงานผู้แข่งขันได้ทำการจับฉลากเรียงลำดับเรียบร้อยโดยที่ชยานีจับได้ลำดับที่เจ็ด อยู่หลังชามาพอดีชยานีกระพริบตารู้สึกพอใจกับลำดับที่ได้มาก ทางด้านชามาพอเห็นป้ายเลขที่ของชยานีเหลือบมองชยานีอย่างดูถูกเหยียดหยาม "ปาลีได้เจอกับฉันเป็นเรื่องโชคร้ายที่สุดของเธอ" "จริงเหรอคะ" ชยานีแสยะยิ้ม สีหน้าเยาะเย้ย "งั้นฉันก็พูดกับคุณหนึ่งประโยค ได้เจอกับฉันเป็นฝันร้ายที่สุดในชีวิตของคุณ" "เธอ" "เอาล่ะ ตอนนี้ขอเชิญผู้แข่งขันหมายเลขหนึ่งแสดงผลงานของคุณได้เลยครับ" พิธีกรเริ่มพูดขึ้น" หมายเลขหนึ่งคุณเมธยา" ผู้แข่งขันแต่ละหมายเลขทยอยกันขึ้นไปนำเสนอผลงานของตัวเองตามลำดับโดยที่ผู้แข่งขันแต่ละคนจะต้องแนะนำถึงแนวคิดในการออกแบบว่าตรงกับหัวข้อที่ให้ไปหรือไม่และยังมีแรงบันดาลใจในการออกแบบรวมไปถึงรายละเอียดในการตัดเย็บอื่นๆ ชามาที่มองดูแต่ละคนอธิบายรายละเอียดได้อย่างรวดเร็วภายในใจกลับตื่นตกใจ แย่แล้ว เธอยังไม่ได้พูดคุยกับธยาน์เรื่องพวกนี้เลยก่อนหน้านี้เธอก็มัวแต่คิดจะทำชุดราตรีให้ออกมาดีที่สุดพอเห็นธยาน์ออกแบบเสร็จและเธอพอใจมากจึงไม่ได้พูดอะไรกับธยาน์อีก เธอจำได้ว่าตอนนั้นธยาน์ตั้งใจจะพูดอะไรกัยเธอสักอย่างแต่เธอกลับไล่ธยาน์ออกไปซะก่อน ฝ่ามือของชามามีเหงื่อไหลออกมาเธอเม้มปากแน่นรีบกดหาเบอร์ติดต่อของธยาน์แล้วส่งข้อความหาเธอ "แรงบันดาลใจในการออกแบบของเธอคืออะไรและยังมีรายละเอียดต่างๆนั่นด้วย" แต่ข้อความของเธอเหมือนจมลงในท้องทะเลไม่ได้รับการตอบกลับจากธยาน์เธอรู้สึกกังวลใจมาก "หมายเลขหก คุณนิกกี้" พิธีกรเรียกชื่อซ้ำครั้งที่สองแต่ชามากลับใจลอยจนไม่ได้ยิน "หมายเลขหก คุณนิกกี้ อยู่ที่ไหนครับ" ดนุชาผู้เข้าแข่งขันหมายเลขห้าเขย่าแขนชามาเรียกชามา "เขาเรียกชื่อเธอแล้วนิกกี้" ชามาตั้งสติกลับมาพอเห็นว่าสายตาของทุกคนมองมาที่เธอชามาถึงได้สติรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะกล่าวขอโทษ "ขอโทษค่ะ" ชามาสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะเรียกให้เจ้าหน้าที่นำชุดของเธอออกมาให้แล้วเดินขึ้นไปบนเวที หยุดยืนอยู่กลางเวทีแล้วเริ่มพูดถึงแรงบันดาลใจในการออกแบบผลงานแต่เพราะนี่ไม่ใช่งานที่ชามาออกแบบเองและเมื่อตะกี้เธอยังจิตใจไม่สงบดังนั้นสิ่งที่พูดออกมาจึงดูยุ่งวุ่นวายฟังไม่รู้เรื่องเลยชามาพูดสะดุดไปมาในใจเริ่มรู้สึกกลัวแต่เธอก็ยังหน้าด้านพูดต่อไป ฝ่ามือเธอชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อจนพูดจบแต่ชามาเห็นกรรมการที่อยู่บนนั้นสีหน้าไม่ค่อยดีนักโดยเฉพาะแอนดี้ ที่จริงตอนที่แอนดี้ได้ยินชามาแนะนำตัวเองว่าเป็นนิกกี้ก็เริ่มขมวดคิ้วแล้วขยับเข้าใกล้นิธานแล้วถาม "นิกกี้ นิกกี้คนไหน" สีหน้าของแอนดี้ไม่น่าดูมากๆ นิธานกระแอมเบาๆแล้วตอบ "นิกกี้แห่งห้องเสื้อw&jครับ" เป็นไปตามที่คาด พอนิธานพูดจบสีหน้าของแอนดี้ยิ่งไม่น่าดูเข้าไปใหญ่ "นิธาน เธอจัดงานประกวดอะไรของเธอ คนที่แอบใช้ชื่อของคนอื่นมีคุณสมบัติเข้าประกวดด้วยเหรอ" " อาจารย์อย่าเพิ่งรีบร้อนครับ" นิธานส่งสายตากล่อมแอนดี้แล้วยิ้มบาง" อีกสักครู่จะมีเซอร์ไพรส์ครับ" นิธานไม่เคยทำเรื่องที่ตนเองควบคุมไม่ได้และแอนดี้ก็รู้นิสัยของเขาดีจึงทำได้เพียงเก็บความโกรธนี้ไว้ก่อน" ทางที่ดีเธอหาเหตุผลที่ทำให้ฉันพอใจได้ไม่อย่างนั้นถึงแม้ว่าเทพธิดาของเธอก็ทำให้ฉันหายโกรธไม่ได้แน่ๆ" "ครับอาจารย์ผมรับรอง"นิธานพูดจบก็เงยหน้าขึ้นมองชามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดสายตาวาวโรจน์มองไปที่ชามา "คุณบอกว่าคุณคือนิกกี้" "ใช่ ใช่ค่ะ" ชามายังคงกลัวนิธานมากเพราะจากที่ได้ยินมานิธานเป็นผู้ชายที่ตัดสินใจอะไรเด็ดเดี่ยวไร้ปราณีไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนอิทธิพลที่มีต่อคนรอบข้างของนิธานก็ยังคงยิ่งใหญ่มากทำให้ไม่มีใครกล้ามองข้าม นิ้วเรียวยาวจองนิธานเคาะที่โต๊ะเบาๆ เขายกยิ้ม รอยยิ้มนั้นถึงแม้จะน่ามองแต่ก็ทำให้คนกลัวจนไม่กล้ามอง ชามาเดาใจนิธานไม่ออกแต่พอเห็นแววตาลึกๆของนิธานทำให้ชามารู้สึกถึงความกลัว เธอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ "คุณนิธานมีปัญหาอะไรรึเปล่าคะ" "อ้อ ชุดราตรีชุดนั้นเป็นคุณออกแบบเองใช่ไหม" ชามาพยักหน้า "ใช่ค่ะ ฉันออกแบบเองค่ะ" "ดีมาก คุณลงไปได้แล้ว" นิธานพูดไม่หมดก็ให้ชามาลงไปแล้วในใจชามารู้สึกกังวลจนอยู่ไม่สุข เธอตั้งใจจะพูดอะไรสักอย่างแต่ก็โดนพิธีกรเรียกให้พนักงานพาเธอลงไปซะก่อน " ต่อไปเชิญหมายเลขเจ็ดคุณปาลีครับ" ชยานีหลบอยู่ในมุมมืด ตอนแรกตั้งใจจะพูดกับนิธานว่าเธอขอไม่ขึ้นไปบนเวทีแล้วให้นลินขึ้นไปพูดแทนแต่เธอส่งสัญญาณให้นิธานแต่ไม่มีสัญญาณตอบกลับในเวลานี้ไม่รู้ว่านลินไปที่ไหนแล้วชยานีจึงทำได้เพียงเดินขึ้นไปอย่างเกร็งๆ เธอค่อยๆเดินขึ้นไปทีละก้าวตอนที่เดินผ่านชามาเห็นสีหน้าสะใจของเธอชยานีกระพริบตาก่อนจะจ้องชามาด้วยสายตาคมลึกแล้วเดินขึ้นเวทีไป "สวัสดีค่ะคณะกรรมการทุกท่าน ดิฉันชื่อปาลีค่ะ" ชยานีก้มหัวทักทายก่อนจะเริ่มต้นแนะนําผลงานของตัวเอง "ชุดที่ดิฉันออกแบบมีชื่อว่าดวงดาวบนท้องฟ้าค่ะ" ชยานีแนะนำได้คล่องแคล่วจนชามาที่ขึ้นมาก่อนหน้านี้เทียบไม่ติดอย่างเห็นได้ชัด และแอนดี้ตอนที่เห็นชยานีเดินขึ้นมาบนเวทีสายตาของเธอก็มองไปที่ชยานีไม่ห่างโดยเฉพาะได้เห็นผลงานที่เธอออกแบบอย่างดวงดาวบนท้องฟ้ายิ่งมีสีหน้าแปลกใจ หลังจากฟังการแนะนําของชยานีแล้วแอนดี้พยักหน้าพอใจเป็นอย่างมากก่อนที่ใบหน้าจะมีรอยยิ้มแห่งความภูมิใจ "ดีมาก เธอ ดีมาก" ชยานีที่ได้คำชมต้องดีใจอยู่แล้วสายตาเธอมองไปทางนิธานกลับพบว่านิธานมองเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้ม ชยานีหน้าเริ่มแดงขึ้นก่อนจะหลบตาสายตากลับมา "ขอบคุณค่ะ" จำเริญและอลิสก็รู้สึกอัศจรรย์ใจมาก แสดงสีหน้าพึงพอใจ "เป็นการสร้างที่พิเศษและไม่เหมือนใครมากๆตอนแรกพวกเราแค่ให้หัวข้อที่เลื่อนลอยไว้ทุกคนต่างใช้ดวงดาวในการตกแต่งดังนั้นวัสดุที่ใช้จึงเป็นพวกหินสีหรือเพชรพลอยแต่เธอแค่ใช้เนื้อผ้าอย่างเดียวสร้างดวงดาวบนท้องฟ้าที่งดงานแบบนี้ได้ไม่ธรรมดาจริงๆ" แววตาที่จำเริญจ้องมองชยานีเต็มไปด้วยความชื่นชม" เธอคิดได้ยังไงกัน" " ใช้เนื้อผ้าธรรมดาสร้างชุดราตรีขึ้นมานี่ไม่ใช่ความหมายที่แท้จริงของคำว่าระยิบระยับเหรอคะดิฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องประดับตกแต่งที่หรูหราขอแค่มันมีคุณค่าในตัวเองพอก็สามารถเปล่งประกายได้อย่างงดงามค่ะ" "ถูกต้อง พูดได้ดีมาก"แอนดี้ปรบมือชื่นชมผู้คนทั้งงานต่างก็รู้สึกอัศจรรย์ใจกับผลงานของชยานี แต่ข้างล่างเวที ชามามีสีหน้าที่ไม่น่าเชื่อถึงขั้นแปลกใจ เป็นไปได้ยังไง ในเมื่อเธอจ้างเจ้าหน้าที่ในงานให้ทำลายชุดของชยานีแล้วนี่นามันต้องเป็นแค่เศษผลงานที่ใช้ไม่ได้สิ เธอคิดไว้ก่อนแล้ว ไม่ว่าชยานีจะทำผลงานแบบไหนออกมาขอแค่มันโดนทำลายไปซะก็ไม่ทีผลงานไหนชนะของเธอได้ รางวัลชนะเลิศก็จะตกอยูในมือของเธอ "เป็นไปไม่ได้ คณะกรรมการทุกท่านคงไม่ทราบว่านักออกแบบปาลีคนนี้เป็นนักลอกเลียนแบบ ผลงานของเธอที่ชื่อเกิดใหม่เป็นผลงานที่ลอกเรียนแบบผลงานของดิฉันแล้วเธอยังได้รับสิทธิเข้าร่วมการแข่งขัน ตอนนี้ดิฉันเริ่มสงสัยว่างานประกวดนี้มีการโกงเกิดขึ้น" ชามาลุกขึ้นมาอย่างรีบร้อน" จริงๆค่ะ ปาลีลอกเลียนแบบผลงานของดิฉันจริงๆผู้ที่นั่งอยู่ที่นี่ทุกคนต่างก็รู้เรื่องนี้และเธอยังยอมรับแล้วด้วย"