已经是第一章了
ตอนที่ 11 ภาพลวงตากับความเป็นจริง
ตอนที่ 11 ภาพลวงตากับความเป็นจริง
มือเล็กคล้องอยู่บนลำแขนแกร่งอย่างไม่นึกใส่ใจนัก ในสายตาของคนนอกแล้วนั้นพวกเขาทั้งสองคนนับว่าเป็นคู่กิ่งทองใบหยกเลยก็ว่าได้ ดารุได้แต่ยิ้มหยันอยู่ภายในใจ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีทางเลือกแล้วกับงานแต่งงานที่น่าหัวเราะในครั้งนี้
ดวงตาสุกใสค่อยๆทอดมองไปบนใบหน้าของธวลิต หลังจากที่เขาได้เห็นภาพพวกนั้นแล้ว เหตุใดถึงยังอยากเลือกที่จะแต่งงานกับเธออยู่อีกกันล่ะ ไม่รู้สึกขายหน้าบ้างเลยหรือ
แต่ก็อีกเช่นกัน ด้วยเจ้าสาวดันมีข่าวฉาวในงานแต่งงานขึ้นเสียเองแล้ว ย่อมทำให้ต่างคนต่างก็ลงจากหลังเสือได้ยากยิ่งกันทั้งนั้น การที่ไม่ได้ประกาศต่อหน้าสาธารณชนว่าจะยกเลิกงานแต่งลงนั้น บางทีอาจจะเป็นประโยชน์กับทั้งสองฝั่งก็ได้
“คุณจะตกลงหรือไม่ครับ”ทุกๆสายตาล้วนจับจ้องมาที่เธอ และพิธีกรก็กำลังส่งสายตาเชิงถามมายังเธออีกด้วย ซึ่งตอนนี้เธอเพิ่งจะค้นพบว่าตัวเองได้ใจลอยไปถึงไหนต่อไหนเสียแล้ว
นี่มันชักจะตลกไปกันใหญ่แล้วนะ เจ้าสาวใจลอยในงานแต่งได้ด้วยหรือนี่! ดารุย้ายสายตามายังร่างของพิธีกร พลางได้ยินเสียงที่กดลงต่ำของแม่ซึ่งดังมาจากด้านข้าง“รีบๆตอบตกลงสิ ตอบตกลงเร็วเข้า”
“ตกลงค่ะ!”คำสองคำโพล่งออกมาอย่างไร้ความรู้สึก ดารุรับแหวนที่ธวลิตส่งมาให้ด้วยท่วงท่าราวกับว่าเป็นหุ่นยนต์
หลังจากนั้นไม่นานนัก งานเลี้ยงกลางคืนสุดยิ่งใหญ่ก็มาถึงจนได้
โรงแรมแก้วรุ่ง เป็นโรงแรมที่หรูหราที่สุดภายในย่านนี้ ซึ่งวันนี้ประกายแสงวับวามจากโคมไฟหลากสีสันที่ได้ทำการกำหนดเอาไว้แล้วนั้น ทอแสงสว่างปกคลุมไปทั่วราวครึ่งหนึ่งของเมือง อีกทั้งเครื่องประดับประดาที่สวยสดงดงามต่างก็เป็นพยานให้กับงานเลี้ยงครั้งนี้ด้วย และในวันรุ่งขึ้น โรงแรมแห่งนี้กับเจ้าของของมันอย่างนายธวลิต ก็จะได้อยู่บนพาดหัวข่าวของสำนักข่าวใหญ่แต่ละสำนักไปพร้อมๆกัน
เธอถอนหายใจด้วยท่วงท่าสวยสง่า ในที่สุดก็เสร็จสิ้นงานเลี้ยงพบปะสังสรรค์ที่ยาวนานนี้ไปได้ ดารุซึ่งนั่งอยู่ในรถลัมโบร์กินีคันยาวนี้ ทิ้งร่างลงแนบชิดไปกับผนังเบาะที่นั่งพลางปิดดวงตาที่สว่างไสวลง
เหนื่อยเหลือเกิน รู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไปหมดโดยเฉพาะแผลบริเวณหลังนั่น อีกทั้งภายในงานช่วงที่เธอถูกดึงไปดึงมาอยู่นั้นดูเหมือนจะยิ่งทำให้มันอาการหนักขึ้นไปอีก ราวกับมีมดนับพันตัวกำลังรุมกัดเธออย่างไรอย่างนั้น ซึ่งก็ได้ทนมันมาตลอดทั้งช่วงบ่ายแล้ว ตอนนี้เธอจึงทั้งเพลียทั้งปวดเมื่อย เรี่ยวแรงสักนิดก็ไม่มีหลงเหลืออยู่เลย
ช่วงที่พิธีแต่งงานเพิ่งสิ้นสุดลงนั้น พ่อของเธอที่หงอไม่ต่างอะไรกับสุนัขพันธุ์ปั๊กกำลังยืนแก้ตัวอยู่กับธวลิตและได้พูดคุยกันถึงเรื่องลงทุนนั่นอีกครั้ง ซึ่งธวลิตนั้นก็พลันส่งสายตาราวกับกระแสไฟฟ้ามายังร่างของเธอ ตามมาด้วยรอยยิ้มหยันเหยียดหยามที่ยกขึ้นมา สันกรามที่ราวกับเป็นคมมีดนั่นเชิดขึ้นสูง
“เรื่องนี้ คงต้องถามลูกสาวคนดีของคุณแล้วล่ะครับ”เขาปฏิเสธที่จะตอบคำถาม แน่นอนว่าพ่อผู้น่าสงสารย่อมไม่รู้ว่ามันเป็นคำปฏิเสธที่ซ่อนเร้นไว้ และเพราะมีพี่สองอยู่เป็นสมาชิกด้วยแล้วทั้งคนนั้นอสังหาริมทรัพย์เปรมศรีโลก็ดูเหมือนจะเดินมาถึงทางตันเสียแล้ว
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอกันเล่า ใบหน้าขาวสว่างที่เย็นชานั้นเผยรอยยิ้มที่ไม่เกรงกลัวอะไร ตัวเธอหนีห่างจากครอบครัวนี้มานาน และสิ่งที่ได้ทำลงไปบ้างแล้วนั้นเป็นเพียงเพราะเธอแค่ทนเห็นน้ำตาที่น่าสงสารของแม่ไม่ได้ก็เท่านั้นเอง ซึ่งแน่นอนว่ายังมีอีกประโยคหนึ่งของป้าที่ได้กล่าวเอาไว้ “บ้านหลังนี้เลี้ยงดูเธอมาได้ตลอดก็เพราะความเมตตา ฉะนั้นก่อนที่จะนึกอยากหักหาญน้ำใจกันนั้น เธอควรจะฉลาดให้ได้มากวว่านี้เสียก่อนนะ”
ขณะที่ป้าพูดประโยคนี้ริมฝีปากของเธอก็เหยียดยิ้มหยันราวกับเป็นพระเจ้าผู้มาไถ่บาปก็ไม่ปาน เพราะในสายตาของหล่อนแล้ว เธอสองคนแม่ลูกล้วนแต่เป็นสัตว์เลี้ยงที่ถูกรับไว้ด้วยความเมตตาปราณีของหล่อนก็เท่านั้น
ตั้งแต่เล็กจนโตเธอกับแม่รังแต่จะเป็นหนามยอกอกของป้าและพี่สอง เธอจึงเติบโตขึ้นมาท่ามกลางการดูถูกเหน็บแนมและรังแกของพวกเขา ดังนั้นเพื่อปกป้องตัวเธอเองแล้วจึงต้องสร้างอุปนิสัยแข็งแกร่งที่อยู่ได้ด้วยตัวลำพังขึ้นมา จนทำให้กลายมาเป็นลักษณะนิสัยเย็นชาและหยิ่งผยองแบบนี้ได้
ในส่วนของเรื่องรูปภาพนั้น น่าจะพออธิบายตัวต้นฉบับได้อยู่เหมือนกัน เนื่องจากสิ่งที่ผ่านการตัดต่อมามักจะมีจุดบกพร่องเสมอ ตัวอย่างเช่นบริเวณส่วนที่เป็นท้องนั้นมองไม่เห็นว่าจะมีตำหนิรูปหัวใจอยู่เลยรูปพวกนั้นน่าจะแสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนแล้วเหมือนกัน
คนหยิ่งผยองอย่างเธอไม่มีทางที่จะยอมก้มหัวอ้อนวอนขอความเห็นใจจากธวลิตได้อย่างแน่นอน แต่ในเมื่อเขาไม่เชื่อ พูดไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
“ออกไป!”
ขณะที่ดารุกำลังดำดิ่งลงไปในห้วงความคิดนั้น ฝ่ามือใหญ่ก็พลันเข้ามาคว้าแขนเธอด้วยแรงมหาศาลแล้วจึงโยนเธอออกมาด้านนอก ฝ่ามือที่เหมือนกับเป็นกรงเล็บเหล็กนี้นั้น บีบมือเรียวเล็กของเธออยู่เสียแน่นจนนำมาซึ่งความเจ็บปวดที่รุนแรงในทันที
และดารุก็ถูกดึงให้ออกมาจากรถ ด้วยแรงขับเคลื่อนของฝ่ามือใหญ่นั้น
已经是最新一章了
加载中
