ตอนที่177เฉลิมพลมาแล้ว

ต๭นที่177เฉลิมพลมาแล้ว ธารีก็ถือว่าเจอผู้ชายมามากแล้วแต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบผู้ชายหล่อสุภาพแต่แอบแฝงความร้ายกาจแบบปูรณ์ตอนนี้เธอลืมไปแล้วว่าวันนี้ไตรภบเรียกปูรณ์มาเพื่อคุยเรื่องงานแต่งของปูรณ์และธนิดาเธอหลงใหลในตัวปูรณ์จนห้ามใจไม่อยู่ เมื่อธารีได้ยินคำชมจากปูรณ์เธอก็เขินจนหน้าแดง ธนิดาเหมือนว่ามองออกทุกอย่างเธอมองไปยังธารีและหันไปมองไตรภบต่อธนิดารู้สึกขำเพราะตอนนี้ไตรภบไม่รู้ว่าควรทำอะไรดี แต่ไม่ช้าธนิดาก็ได้รู้ทางเลือกของไตรภบไม่ว่ายังไงคนแรกที่เขาคิดถึงมีแค่ธารีเท่านั้นส่วนเธอเป็นได้แค่ตัวแทน! เธอรู้ความลำเอียงของไตรภบมาแต่ต้นแล้วสำหรับผู้ชายที่ขาดความรับผิดชอบแบบเธอชินแล้ว! ธนิดายืนมองปูรณ์จีบธารีอย่างนิ่งๆและได้รู้ว่าทำไมชยานีถึงบอกเธอว่าไม่ต้องทำอะไรคงเพราะยาทำสัญญาอะไรกับปูรณ์ไว้แน่ไม่งั้นปูรณ์คงไม่กระพริบตาในเธอตั้งแต่ตอนที่เข้ามา จากนั้นสายตาของปูรณ์ก็ไแตกอยู่ที่ธารีธนิดาพอเดาได้บ้างจึงทำตัวเงียบๆเข้าไว้ “หลานชายเป็นโอกาสยากที่หลานจะมีเวลาว่างพาธารีไปเที่ยวหน่อยมั้ย?นี่เป็นครั่งแรกที่พวกเธอเจอหน้ากันมัวแต่มาอยู่ตาแก่อย่างลุงก็ไม่ดี!”ไตรภบพูดไปก็ส่งสายตาให้ธารีพอธารีเข้าใจความหมายก็รีบทำเป็นเขิน“คุณปูรณ์งั้นเราลองไปเดินเที่ยวหน่อยมั้ย?” “ได้สิครับ!”ปูรณ์ยิ้มอย่างร่าเริงหากคนที่ไม่รู้เรื่องอาจคิดว่าปูรณ์ชอบธารีก็ได้แต่หากคนที่รู้จักปูรณ์ดีจะรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจขนาดไหน จากนั้นปูรณ์และธารีก็ไปเที่ยวกันอย่างดีความสุขธนิดาก็ยืนอยู่ข้างๆทำอย่างว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ไตรภบก็เกือบลืมเหมือนกันว่าธนิดาอยู่ด้วยพอเขาหันมาเห็นธนิดาก็ตกใจเล็กน้อย“ในเมื่อปูรณ์ไม่ชอบเธอก็ช่างเถอะ!อย่าเสียใจมากนะพี่เธอเก่งกว่าเธอถึงปูรณ์จะชอบพี่เธอมันก็ไม่แปลกหรอกคราวหน้าพ่อจะหาคนใหม่ให้ลูกเองไม่ต้องน้อยใจ!” น้อยใจ? ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาทะเลาะกับไตรภบธนิดาอยากถามไตรภบมากเขาใช้ตาข้างไหนเห็นว่าเธอน้อยใจ?แต่คำนี้ธนิดาไม่พูดออกมาแน่นอน “ค่ะหนูเจ้าใจค่ะ!” “อืมกว่าเธอจะเชื่อฟังคำสั่งฉันดีๆงั้นก็พักในบ้านก่อนเถอะเรื่องงานเธอเดี่ยวพ่อจะหาวิธีลาออกเอง!” “พ่อคะหนู……” “คุณท่านด้านนอกมีคนมาขอพบครับ”พ่อบ้านเข้ามารายงาน “หืม?ใครกัน?ถ้าไม่ใช่คนสำคัญก็บอกว่าวันนี้ฉันไม่วาง!”วันนี้ไตรภบรู้สึกเหนื่อยและไม่อนากเจอใครอีกแล้ว “คุณท่านเขาบอกมาว่าเขาชื่อเฉลิมพลคน……คนที่มีชื่อเสียงเท่าคุณนิธานในเมืองนภา!และเป็นคนใหญ่คนโตในวงการบันเทิง!” “อะไรนะ?”ไตรภบตกใจ“เมื่อกี้พูดว่าไงนะ?ฉันฟังไม่ทันพูกอีกรอบสิ!” ไตรภบไม่อยากจะเชื่อหูตนเองคนดังอย่างเฉลิมพลจะมาหาเขาทั้งที่ตระกูลคชหิรัญและเฉลิมพลไม่เคยเจ้าหากันแท้ๆ “รีบเชิญเข้ามา!”ไตรภบรีบพูด ธนิดาสังเกตสีหน้าการเปลี่ยนของไตรภบใจในเธอดูถูกเขาแต่ก็ต้องยิ้มออกมา“ในเมื่อพ่อต้องต้อนรับแขกหนูขอกลับห้องก่อนนะคะ!” “ไปเถอะไปเถอะ!”ไตรภบโบกมือไล่เธออย่างไไร้ความรู้สึก ธนิดาหัวเราะเบาๆคอยดูเถอะไตรภบไม่ได้เรียกเธอไว้เขาต้องเสียใจภายหลังแน่! พอธนิดาเดินถึงบันไดก็ได้ยินเสียงว่า“คุณเฉลิมพลเชิญครับ!” เฉลิมพลกลับมองไปทางร่างบางๆที่ยืนอยู่ที่บันไดและยิ้มออกมา พอธนิดาหันหน้ากลับมาก็ได้สบตากับเฉลิมพลพอดี เฉลิมพลหล่อจริงแต่เขาหล่อแบบร้ายๆครั้งแรกที่ธนิดาเห็นเขาก็รู้สึกได้ว่าเขาอันตราย “สวัสดีครับคุณเฉลิมพล!”ไตรภบต้อนรับเฉลิมพลอย่างดีเฉลิมพลให้ความรู้สึกกับคนอื่นคือดูดีมีชาติตระกูลทั้งหล่อและดูหนุ่มกว่าในหนังสือพิมพ์ด้วยซ้ำไป เฉลิมพลยิ้มตอบ“มารบกวนกะทันหันก็ขอโทษด้วยนะครับ” “ไม่รบกวนเลยครับเร็วเอานํ้าชามา!”ไตรภบไม่รู้สึกรบกวนที่เฉลิมพลมากะทันหัน“เชิญนั่งก่อนครับไม่ทราบว่าที่วันนี้คุณเฉลิมพลมาเพราะเรื่องอะไรครับ?” “อ๋อคืองี้ครับตอนนี้ผมกำลังจะถ่ายหนังใหม่ครับและลูกสาวคุณเป็นหนึ่งตัวเอกด้วยครับ!”พอเฉลิมพลพูดถึงนี่ก็หันไปมองธนิดา ธนิดาตกใจรูสึกเหมือนเฉลิมพลจะแฝงความหมายมากไปเธอยังไม่ทันคิดออกไตรภบก็รีบพูดว่า“ลูกสาวผม?”ไตรภบรู้เลยว่าเป็นธนิดา“ไม่ทราบว่าคนที่คุณพูดถึงคือ……” “ครับคุณธนิดาครับ!”เฉลิมพลพูดต่อ“ก่อนหน้านี้คุณธนิดาบอกว่าขอลากลับบ้านไปจัดการธุระสักพักแต่นี่ก็ใช้เวลามากพอแล้วใช่มั้ยครับ? “ครับครับ!”ไตรภบเป็นคนฉลาดรู้ว่าถ้าแค่หนังเรื่องเดียวจะให้คนอย่างเฉลิมพลมาลงทุนมาถึงนี่หรอ? ถ้าคนอย่างเขาใส่ใจกับนักแสดงคนเดียวขนาดนี้แสดงว่าเรื่องมันต้องไม่ง่ายขนาดนั้นแน่ “คุณเฉลิมพลตอนนี้ลูกสาวผมอยู่ในบ้านพอดีเลยครับให้ผมเรียกเธอมามั้ยครับ!” “ถ้าเป็นไปได้ก็ดีเลยครับ!” ไม้ช้าธนิดาก็ลงมาพอเธอเจอเฉลิมพลก็ทำเป็นคิดไม่ถึงว่าเขาจะมา“คุณเฉลิมพลท่าน……ท่านมาทำไมคะ!” “คุณธนิดาคงไม่ใช่เพราะมีธุระในบ้านสินะครับ!”สายตาที่เฉลิมพลมองธนิดานั้นเร่าร้อนเหลือเกิน รู้ว่าธนิดากำลังแสดงละครเขาจึงแสดงตามเธอพอไตรภบเห็นสถานการณ์นี้ก็รีบพูดออกมาว่า“ดาลูกเนี่ยนะมีงานก็ตั้งใจทำสิทำไมจู่ๆถึงได้กลับบ้านล่ะ!” ธนิดาหัวเราะเยาะในใจถ้าไม่ใช่เพราะไตรภบบังคับแม่เธอเธอจะยอมกลับมาหรอ?แต่เธอก็พูดออกมาว่า“ค่ะหนูผิดไปแล้วค่ะ!” “โถ่ลูกเอ๋ย!”ไตรภบยิ้มเหมือนเอ็นดูเธอจากนั้นก็หันไปหาเฉลิมพล“คุณเฉลิมพลไม่ทราบว่าลูกสาวผม……” “คุณไตรภบให้ผมคุยลำพังกับลูกสาวคุณหน่อยได้มั้ยครับ?”เฉลิมพลยังคงทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเสมอต้นเสมอปลาย “ความสัมพันธ์ที่ดีกับเฉลิมพลก็เท่ากับว่าตระกูลคชหิรัญนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าตระกูลสวันนีย์อีก แต่ไตรภบก็รู้สึกเสียใจนิดๆถ้าปูรณ์ไม่ชอบลูกสาวคนโตของเขาคงดีขนาดไหน แต่ตอนนี้ก็ไม่เลวเหมือนกันยังไงธนิดาก็เป็นลูกสาวของเขาอยู่ดีเพียงแค่ธนิดาจับเฉลิมพลไว้แน่นๆที่เหลือก็สบายแล้ว ไตรภบเดินออกไปอย่างมีความสุขแต่เขาก็ไม่ได้ไปไกล พอเฉลิมพลมองไปข้างๆก็เห็นว่าไตรภบอย่างอยู่เขาก็พูดกับธนิดาว่า“ดาเพื่อหลบหน้าผมคุณถึงกัยต้องหนีกลับมาเลยหรอ?” ธนิดาขมวดคิ้วสงสัยว่าเฉลิมพลกำลังจะทำอะไรจากนั้นเฉลิมพลก็เข้ามาใกล้เธอและดึงเข้าไปในอ้อมกอด ธนิดาตกใจและกำเสื้อเฉลิมพลไว้แน่นๆเธอคิดจะขัดขืนแต่เฉลิมพลก็พูดกับเธอว่า“ถ้าเธออยากหนีไปจากที่นี่โดยเร็วละก็!” ธนิดายังไม่เข้าใจเฉลิมพลจึงหัวเราะเบาๆ“ดาผมรู้ว่าเรื่องคราวก่อนผมทำไม่ถูกเธอก็โกรธมานานขนาดนี้แล้วยกโทษให้ผมได้มั้ย?ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกับผมเลยคุณต้องเชื่อใจผมนะในใจผมมีแค่คุณคนเดียว!” เฉลิมพลแสดงละครได้เนียบเนียนทั้งที่ธนิดาแสดงละครมามากแล้วแท้ๆเขายังสามารถทำให้เธอหลงใหลกับสายตาที่เขามองมาได้ เธอเกือบจะหลงเชื่อแล้วหัวใจเธอเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะแต่เธอก็รีบดึงสติกลับมาคิดแค่ว่ามันเป็นแค่การแสดงเท่านั้น จากนั้นพอธนิดาตั้งสติได้ก็ใช้มือไปทุบอกเขาเบาๆ“ก็นายแหละสนิทสนมกับผู้หญิงคนอื่นแค่คำว่าไม่ได้มีอะไรกันมันจะพอหรอ?ฉันหนีมานานขนาดนี้ทำไมถึงเพิ่งมาหาฉัน!” เฉลิมพลสบตาเธอและจับมือเธอจากนั้นก็จูบลงบนหลังมือ“ผมผิดเองผมก็นึกว่าคุณจะโกรธแค่สองสามวันก็หายแต่ผมคิดผิดแล้วรู้มั้ยเวลาที่คุณไม่อยู่กับผมผมคิดถึงคุณจนกินไม่ได้นอนไม่หลับดูสิผมผอมไปเยอะเลยใช่มั้ย?”