ตอนที่180จะไม่แสดงละครให้สมบทบาทหน่อยหรอ

ต๭นที่180จะไม่แสดงละครให้สมบทบาทหน่อยหรอ พอดึกเฉลิมพลก็ส่งธนิดากลับบ้านซึ่งไตรภบและธารีกำลังรออยู่ในห้องรับแขกเพราะธารีอิจฉาที่ธนิดาดวงดีเกินเธอจึงไม่ไปเดทกับปูรณ์แต่กลับคิดถึงเรื่องเฉลิมพลแทน ต้องรู้ว่าเฉลิมพลนั้นดีกว่าปูรณ์แค่ไหนแล้วทำไมเธอต้องยอมปล่อยเฉลิมพลไว้ไปอยู่กับปูรณ์ด้วยส่วนปูรณ์ก็เหลือให้ธนิดา ธารีคิดดีแล้วในเมื่อเธอสามารถแย่งปูรณ์จากธนิดาได้แล้วทำไมเธอจะแย่งเฉลิมพลไม่ได้ล่ะธารีมั่นใจเกินไปเธอไม่ได้คิดเลยว่าปูรณ์และเฉลิมพลจะชอบเธอหรือเปล่า ดังนั้นเมื่อเธอได้ยินว่าเฉลิมพลจะมาส่งธนิดาเธอก็รีบแต่งตัวและลงมาดื่มนํ้าชารอกับไตรภบ เฉลิมพลส่งธนิดาถึงบ้านคชหิรัญแต่พอถึงหน้าบ้านธนิดาก็ให้เขาหยุดรถ“ไม่ต้องส่งฉันเข้าไปล่ะ!” เฉลิมพลยิ้มและมองเธอ“ทำไมล่ะ?ไม่แสดงละครให้สมบทบาทหน่อยหรอ?”เฉลิมพลมองเธอจากนั้นก็มองไปทางบ้าน ธนิดาพูดกับเขาว่า“ถ้านายอยากโดนเซ้าซี้อ่ะนะ!” “หืม?”เฉลิมพลไม่เข้าใจที่เธอพูดธนิดาจึงถอนหายใจและอธิบายให้เขาฟัง“ธารีพี่ในนามของฉันเธอเป็นคนที่ยอมมทำทุกสิ่งเพื่อให้ได้สอ่งที่เธอต้องการก่อนหน้านี้ก็เหมือนกันทั้งที่เธอรู้ว่าปูรณ์เป็นคู่หมั้นของฉันแต่เธอก็สามารถแย่งปูรณ์ไปได้รู้มั้ยว่าทำไม?” เฉลิมพลยังคงยิ้ม“ผมไม่สนใจไตรภบยังไม่เคยอยู่ในสายตาผมเลยแล้วนับประสาอะไรกับธารี?” “ก็ได้ค่ะ!”พอฟังเขาพูดแบบไม่ใส่ใจอะไรเลยธนิดาก็รู้สึกว่าตนพูดอะไรก็ไร้ประโยชน์“ยังไงธารีก็คงเห็นฉันได้ดีกว่าเขาไม่ได้ไม่ว่าปูรณ์หรือนายขอแค่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉันธารีก็ต้องคิดหาทุกวิธีทางแย่งไปแน่!ฉันแค่ไม่อยากให้ธารีมาเซ้าซี้นายแน่นอนว่าถ้านายไม่ติดใจไรก็ช่างมันเถอะ!” เฉลิมพลยักคิ้ว“แค่นี้จริงหรอ?” “ค่ะไม่งั้นล่ะคะ?”ธนิดาไม่เข้าใจแต่เฉลิมพลกลับขยับเข้ามาใกล้เธอและส่งรอยยิ้มให้เธอสายตาของเขาทำให้ธนิดาหัวใจเต้นแรง“เฉลิมพลนายจะทำอะไร?” “ผมนึกว่าคุณหึงสักอีกนะเนี่ย!” “ห…หึง?”คำพูดเธอติดๆขาดๆเธอทั้งอยากหัวเราะและรู้สึกแปลก“ฉันยอมรับว่าคุณทั้งหล่อและรวยแต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะตกหลุมรักคุณเสมอไปนะคะ”ธนิดาพูด เขาหวั่นไหวกับคำพูดเธอเล็กน้อยเฉลิมพลไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนี้ยังไงมันไม่ได้เรวร้ายอะไรแต่แค่รู้สึกแปลกๆแค่เห็นสีหน้าจริงจังของธนิดาเฉลิมพลก็รู้สึกหมดอารมณ์ล้อเธอเล่นล่ะเขาจึงพยักหน้า“ในเมื่อคิดจะช่วยเธอเรื่องบางเรื่องก็ต้องฟังคำพูดเธอสินะ!” เขาไม่ชอบผู้หญิงสไตล์ธารีและไม่อยากเสียเวลาให้เธอเรื่องนี้ถ้าไม่ใช่เพราะนิธานเขาไม่มีทางมายุ่งกับเรื่องแบบนี้แน่นอนแต่ธนิดาต่างกันแต่ก่อนเขาก็สนใจเธอนิดๆแล้ว “งั้นวันนี้ก็รบกวนคุณมากนะคะ”ธนิดาซาบซึ้งกับการยื่นมือเข้ามาช่วยอของเฉลิมพลมาก “สำหรับผมผมชอบการขอบคุณด้วยการกระทำมากกว่าคำพูดนะครับ!”เฉลิมพลกระพริบตาให้เธอแต่ธนิดาไม่เข้าใจเฉลิมพลจึงออกจากรถและเดินเข้ามาหาเธอ ธนิดายืนนิ่งอยู่กับที่จนเขาเข้ามาใกล้แก้มเธอ เฉลิมพลยิ้มใช้มือข้างหนึ่งกอดเอวเธอส่วนอีกข้างก็จับหัวเธอธนิดาอยากหนีแต่เธอก็ทำได้แค่กระพริบตา“เฉลิมพลนายคิดทำอะไร!” “เบาๆหน่อยถ้าเธอไม่อยากให้ใครรู้ว่าความสัมพันธ์ของเราเป็นแค่การแสดงล่ะก็!”เฉลิมพลหัวเราะข้างหูเธอเบาๆจากนั้นธนิดาก็ไม่กล้าดิ้นอีก เฉลิมพลมองดูธนิดาที่เชื่อฟังคำพูดแบบนี้เขาก็ยิ้มออกมาจากนั้นเขาก็กอดเธอริมฝีปากเขาเผลอไปโดนหูเธอทำให้ธนิดาสะดุดตัวเขามีกลิ่นหอมอ่อนตอนธิดาแสดงละครเธอก็ได้ใกล้ชิดกับนักแสดงชายหลายคนและบางคนก็มีกลิ่นนํ้าหอมส่วนบางคนก็ก็เป็นกลิ่นเหม็นเหงื่อ แต่เฉลิมพลไม่เหมือนพวกเขาจะบอกว่าไม่เหมือนตรงไหนธนิดาก็อธิบายไม่ถูก เฉลิมพลกอดธนิดาไว้เขารู้สึกว่ากลิ่นหอมของเธอไม่เหมือนผู้หญิงคนไหนที่เขาเคยเจอมากลิ่นหอมของธนิดาคล้ายกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกพุดผสมกับกลิ่นเลม่อนทำให้คนผ่อนคลายเขาเริ่มไปอยากปล่อยเธอไป “คุณเฉลิมพลได้หรือยังคะ?”ธนิดาพูดแทรกขึ้นมาเฉลิมพลรู้สึกเสียดายจากนั้นก็รีบปล่อยเธอ“เอาล่ะคนชมก็ไปหมดล่ะ!” ธนิดารู้สึกโล่งอกจากนั้นก็ยิ้มให้เฉลิมพล“งั้นฉันไปก่อนนะเดินทางปลอดภัยนะคะ!” ธนิดาเดินห่างจากรถเขาในมือเธอเต็มไปด้วยเหงื่อไม่รู้ว่าเธอตื่นเต้นแค่ไหน นอกจากการแสดงละครธนิดาก็ไม่ได้เข้าใกล้ผู้ชายคนไหนมากขนาดนี้เธอทั้งรู้สึกกลัวและตื่นเต้น มองดูธนิดาที่วิ่งเข้าบ้านอย่างรวดเร็วเฉลิมพลยังคงยืนอยู่กับที่เขายกมือขึ้นมาสัมผัสริมฝีปากเขาตรงที่เคยสัมผัสกับหูของธนิดา จากนั้นเขาก็ยิ้มและขับรถกลับไป ธนิดารีบตั้งสติวันนี้ยังไม่จบลงแค่นี้ยังมีไตรภบและธารีต้องจัดการอีก ตอนเช้าที่เธอออกจากบ้านเธอรู้ว่าธารีแอบตามเธออยู่ดังนั้นธารีคงรู้เรื่องเฉลิมพลเป็นแฟนเธอแล้วถึงไตรภบไม่บอกธารีก็คงหาทางรู้ได้เอง พอเห็นธนิดาเดินเข้ามาไตรภบและธารีก็รีบลุกขึ้นเมื่อไม่เห็นเฉลิมพลไตรภบก็ถาม“เฉลิมพลล่ะ?” “กลับแล้วค่ะ!”ธนิดาตอบ“พ่อมีอะไรจะหาเขาหรือคะ?” ไตรภบโมโห“เฉลิมพลส่งเธอกลับมาไม่ใช่หรอ?ในเมื่อเขามาถึงหน้าบ้านทำไมถึงไม่ชวนเขาเข้ามา?ฉันเคนสอนเธอยังไงจำได้มั้ย?”ไตรภบไม่ยอมปล่อยโอกาสดีๆแบบนี้ไป “นั้นสิธนิดาเธอเคยคิดถึงตระกูลคชหิรัญบ้างมั้ยเคยคิดถึงพ่อบ้างมั้ย?”ธารีรีบแทรก นางตัวแสบทำไมถึงไม่ให้เฉลิมพลเข้ามา?ธารีต้องแต่งตัวตั้งนานเพื่ออยากให้เฉลิมพลเห็นแต่เขากลับไม่เข้ามาธารีจะไม่โกรธได้ยังไงล่ะ “ในใจฉันต้องคิดถึงพ่อและตระกูลคชหิรัญอยู่แล้ว!”ธนิดามองธารีอย่างเย็นชา “พ่อค่ะเมื่อกี้เฉลิมพลมาส่งหนู้ก็จริงแต่พ่อก็คงรู้ว่าเขางานยุ่งแค่ไหน?เขาต้องทิ้งงานที่เมืองนภาเพื่อมาหาหนูวันนี้ก็พาหนูไปเที่ยวอีกตอนที่เขามาส่งหนูเขาก็เหนื่อยมากแล้วตอนแรกหนูไม่อยากให้เขาส่งหรอกแต่เขาบอกว่าเขาอยากมาส่งและเป็นความเคารพพ่อด้วยแต่เมื่อกี้บริษัทมีเรืาองด่วนโทรมาหาเขาหนูจึงไม่ได้หยุดรั้งเขาไว้” ธนิดาพูดอย่างจริงจังจริงจังจนเธอเกือบจะเชื่อเอง ไตรภบเชื่อที่เธอพูด“ก็จริงเฉลิมพลเขางานเยอะจริงแต่เขายอมสละเวลาเพื่อมาหาเธอแสดงว่าเขาต้องชอบลูกแน่พยายามเข้านะดาต่อไปเขาคงไม่จากเธอไปแน่!” “พ่อ!”ธารีไม่พอใจ“หนูว่าธนิดาต้องจงใจแน่ก็แค่เดินลงจากรถสอวสามก้าวเอง!” “พี่พูดแบบนี้ก็ไม่ถูกนะถึงเขาจะมาก็คงไม่มีเวลามานั่งดื่มชาพูดคุยกับพ่อหรอกค่ะอีกอย่างพี่ก็อยู่ด้วย!ว่าแต่พี่แต่งตัวสวยขนาดนี้คืนนี้จะไปทำอะไรหรือคะ?” พอไตรภบได้ยินก็หันไปมองธารี“ธารีลูกจะไปข้างนอกหรอ?” “เปล่าค่ะพ่อหนูแค่ได้ยินว่าวันนี้มีแขกก็เลย……”ธารีรีบอธิบาย “แขกเฉลิมพลหรือค่ะ?ใครบอกพี่ว่าเฉลิมพลจะมาหรือคะ”ธนิดาทำเป็นไม่เข้าใจ“อีกอย่างเฉลิมพลชอบผู้หญิงแบบใสๆน่ารักๆมากกว่าแต่พี่ไม่แต่งตัวดูเป็นผู้ใหญ่เกินไปหรือคะ!เฉลิมพลออกจากหนุ่ม”ธนิดาหัวเราะ พอไตรภบได้ยินก็มองธารีและถามว่า“ธารีนี่ลูก?”