ตอนที่196 นิธาน คุณดีกับฉันแบบนี้หรือว่าต้องการอะไรจากฉัน?

ต๭นที่196 นิธาน คุณดีกับฉันแบบนี้หรือว่าต้องการอะไรจากฉัน? หัวใจของชยานีสั่นสะท้าน พองฟูไปด้วยความซาบซึ้ง หน้าต่างไม่ได้ปิด ลมจากข้างนอกพัดโชยเข้ามา ต้นไม้ข้างนอกเสียดสีดังซ่าซ่า ปลายฤดูใบไม้ร่วงอย่างนี้ความจริงแล้วจะรู้สึกเย็นเล็กน้อย แต่พอเธอมองไปที่เขากลับรู้สึกอบอุ่น “มองผมทำไม นอนลง!” นิธานดีหน้าผากของเธอ จากนั้นเลิกชุดนอนของชยานีขึ้น แผ่นหลังของเธอยังมีรอยจากๆเหลงเหลืออยู่ นิธานเห็นดังนั้นดวงตาก็พลันมืดครึ้ม “นิธาน ตอนนี้ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว” ชยานีกังวลว่าเขาจะห่วงเธอก็เลยไม่ยอมให้เขาดูมาตลอดแต่ผู้ชายคนนี้กลับรั้นจะดูได้ทุกทีไป นิธานก้มตัวลงจุมพิตรอยแผลเหล่านั้นบนหลังของเธอ ชยานีสะท้านเล็กน้อย ร่างแข็งเกร็งขึ้นมา “นิธาน คุณ...” “เด็กดี ผมรู้ว่าวันนี้คุณไม่มีอารมณ์ทำเรื่องแบบนั้น ผมจะไม่ฝืนใจคุณ” นิธานช่วยชยานีจัดเสื้อผ้าทั้งยังพลิกร่างเธอกลับมาสอดเธอใต้ผ้าห่มแล้วกอดไว้ “ผมรับปากคุณว่าถึงแม่คุณแม่จะกลับไปแล้วคนตระกูลมะเด็งก็จะไม่กล้าทำอะไรท่านแน่นอน” “อืม!” ชยานีพยักหน้า เพราะเชื่อในตัวเขาเธอจึงไม่กังวลอีกต่อไป นิธานกล่อมจนชยานีเข้าสู่ห้วงนิทราก็ค่อยๆเขยิบไปที่หัวเตียงแล้วเปิดไฟ ใต้แสงนวลอ่อนของโคมไฟ เห็นใบหน้าของชยานีดูนิ่งสงบนิธานถึงผ่อนลมหายใจออกมาหนึ่งคำ ก้าวลงจากเตียวอย่างระมัดระวังคว้าเสื้อคลุมและโทรศัพท์มือถือติดมือออกไป นิธานเข้าไปในห้องหนังสือ ถึงจะบอกว่าเขาไม่ค่อยได้มาบ้านพักตากอากาศแถวนี้แต่เครื่องอำนวยความสะดวกกลับครบครัน นิธานผลักประตูเข้าไป ดูเหมือนว่าคงมีคนมาทำความสะอาดอยู่บ่อยครั้งข้างในจึงสะอาดเอี่ยม เขาจุดบุหรี่ขึ้นมาหนึ่งมวน ใช้มือข้างหนึ่งคีบไว้ อีกมือถือโทรศัพท์ เวลาเดียวกันก็ต่อสายไปหาคนคนหนึ่ง “ซิริอัส ตรวจสอบข้อมูลตระกูลมะเด็ง ฉันต้องการมันทั้งหมด ห้ามขาดไปแม้แต่คนเดียว!” นิธานบอกแล้วหยุดไปอึดใจ ดวงตาคมที่หรี่เล็กลงฉายแววดุดันฉับพลัน “แล้วก็ข้อมูลของคุณจริยากับฐิติพันธ์ขอละเอียดหน่อย รวมถึงประวัติของคุณจริยาด้วย!” “ครับ” ซิริอัสที่อยู่ปลายสายตอบรับคำสั่งแล้วก็ลงมือปฏิบัติงานทันที ส่วนฝั่งนิธานนั้นยืนพิงระเบียง นิ้วมือคีบมวนบุหรี่ หรี่ตามองทิวทัศน์นอกหน้าต่าง เวลาผ่านไปน้ำค้างยิ่งแรงแต่เขากลับนอนไม่หลับ ต้องขอชมเชยว่าประสิทธิภาพการทำงานของซิริอัสทำงานนั้นสูงมากและว่องไวทีเดียว ประมาณตีสี่ข้อมูลทั้งหมดก็ถูกส่งมาอยู่ในมือของนิธานแล้ว ทั้งเรื่องความสัมพันธ์และการทะเลาะเบาะแว้งระหว่างฐิติพันธ์กับจริยา เรื่องต่างๆของคนในครอบครัวมะเด็งรวมถึงสาเหตุที่จริยาและฐิติพันธ์ขัดแย้งกัน ทั้งหมดล้วนอยู่ในมือเขาแล้ว ซิริอัสอยู่ภายใต้องค์กรKที่ซึ่งรวบรวมคนมีความสารถมากมายเอาไว้ หลายปีมานี้คนกลุ่มนี้ช่วยรายงานข่าวสำคัญให้กับนิธานมาไม่น้อย เรื่องตรวจสอบคนธรรมดาอย่างนี้ ซิริอัสได้ทำเป็นครั้งแรก ถ้าหากไม่รู้ก็แล้วไปเถอะแต่พอรู้แล้วก็ทำเล่นเอาตกอกตกใจไม่น้อย “เจ้านาย อย่าเห็นว่าตระกูลมะเด็งเป็นพวกเศรษฐีตกอับที่อยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว ความจริงพวกเขาก็ก่อเรื่องไว้ไม่น้อยเลยล่ะ! ” ปกติซิริอัสไม่ใช่พวกชอบนินทาคน แต่เรื่องนี้เกี่ยวกับภรรยาของนิธาน ตัวเขาเองต้องให้ความสำคัญเป็นธรรมดา “ครั้งก่อนที่ผมตรวจสอบข้อมูลพบว่าฐิติพันธ์ปฏิบัติต่อคุณจริยาได้แย่มาก ท่านย่ามะเด็งก็ดูเหมือนจะไม่ชอบเธอกับคุณปาลีเอาเสียมากๆ เริ่มแรกคิดว่าอาจเป็นเพราะคุณจริยาให้กำเนิดลูกสาวก็เลยไม่ได้เป็นที่โปรดปราดนัก แต่พอตรวจสอบไปมากลายเป็นไม่ใช่อย่างนั้น” “ความจริงปีนั้นฐิติพันธ์รักคุณจริยาจริงๆ แต่ว่าเธอ... เจ้านาย ท่านต้องไม่ทราบแน่ๆว่าเธอมีอีกหนึ่งตัวตน” นิธานดูออกว่าไม่ตกใจ “ตระกูลกองแก้ว เมืองเมฆา!” ซิริอัสตะลึง “เจ้านาย ท่านรู้ได้ยังไงครับ?” นิธานเม้มปาก “เดาเอาน่ะ!” ทุกสิ่งที่สัญชาตญาณเขาบอกล้วนถูกต้องทั้งหมด จริยาคนนี้กับชามาความจริงมีส่วนคล้ายกัน เมื่อก่อนนิธานก็รู้สึกว่าชามาดูคุ้นตา แต่เขาก็ไม่ได้คิดไปให้ลึกกว่านั้น กระทั่งได้ข้อมูลของจริยามา ก่อนหน้านี้เธอเป็นคนเมืองเมฆา ทั้งยังเป็นคุณหนูบ้านคนมีอิทธิพล เขาถึงนึกถึงชามาแล้วก็ตระกูลกองแก้ว คาดไม่ถึงว่าจริยาจะเป็นคนตระกูลกองแก้วนอกจากนี้ยังเป็นอาสาวของชามา มิน่าบางจุดบนใบหน้าของชามากับโครงหน้าของชยานีถึงเหมือนกัน “ยังมีอะไรอีก?” “ตอนนั้นคุณจริยามีคู่หมั้นที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กอยู่หนึ่งคน ทั้งสองถึงขึ้นคุยเรื่องแต่งงานแล้วด้วยซ้ำ แต่คุณจริยาออกไปท่องเที่ยวแล้วเผอิญเป็นที่เมืองนภา จากนั้นก็พบกับฐิติพันธ์ หมอนั่นช่วยเธอเอาไว้แล้วทั้งสองก็เกิดความรู้สึกดีๆให้แก่กัน จริยากลับไปคิดจะยกเลิกงานแต่งงาน แต่ทางบ้านไม่ยอม คู่หมั้นเธอก็ไม่ยอม หลังจากนั้นเพื่อที่จะได้อยู่กับฐิติพันธ์เธอก็เลยตัดสัมพันธ์กับตระกูลกองแก้ว แล้วตามฐิติพันธ์มาอยู่ที่เมืองนภา ” ดวงตาของนิธานหรี่ลง รู้สึกว่าเรื่องคงไม่ลงเอยง่ายขนาดนี้ “ฐิติพันธ์รักคุณจริยาจริงเหรอ?” “เรื่องนั้นผมไม่ทราบ ยังไงซะตอนนั้นพอคุณจริยาทิ้งฐานะคนตระกูลกองแก้วไป ท่านย่ามะเด็งก็ไม่พอใจมาก แต่ช่วยไม่ได้ที่ลูกชายชอบ ดังนั้นสองคนนั่นก็เลยแต่งงานกัน ตอนแรกก็รักกันหวานชื่นดี แต่ตอนหลังหลังจากที่จริยาตั้งครรภ์ ฐิติพันธ์ก็เปลี่ยนไป บอกว่าเด็กในท้องไม่ใช่ทายาทตระกูลมะเด็ง! ” นิ้วเรียวยาวของนิธานเคาะลงบนโต๊ะ “ตอนนั้นมีคนรู้เรื่องนี้กี่คน?” “ก็มีคนตระกูลมะเด็งสองสามคน หลังจากนั้นไม่นานฐิติพันธ์ก็มีชู้ จริยาโกรธจนกระอักเลือด เด็กสองคนก็เลยคลอดก่อนกำหนด” “สองคน?” มือของนิธานชะงัก มือหนึ่งลูบเอกสารที่ยังอ่านไม่หมด อีกมือวางลงบนเข่า ไม่ขยับร่างอยู่นาน “ไม่ได้มีแต่ปาลีคนเดียว?” “ไม่ใช่ครับ เพียงแต่ว่าตอนนั้นคนหนึ่งพอคลอดออกมาก็อ่อนแอมาก หมอบอกว่ามีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน พอสามวันต่อมาเด็กก็ตายจริงๆ เหลือแค่คุณปาลี ได้ยินว่าตอนนั้นคุณจริยาแทบจะบ้าไปเลยทีเดียว ต้องการจะหย่ากับฐิติพันธ์ แต่เขาไม่ยอม สุดท้ายแล้วคุณจริยาก็พาคุณปาลีอาศัยอยู่ในบ้านตระกูลมะเด็งต่อไปจนปัจจุบัน!” ซิริอัสหยุดไป “เจ้านาย ภรรยาท่านเกิดเรื่องหรือครับ?” “ตรวจสอบต่อไป ใช่แล้ว เกี่ยวกับเด็กที่ตายนั่น พอจะรู้มั้ยว่าสุสานเธออยู่ที่ไหน? แล้วก็เด็กพวกนั้นเป็นลูกของฐิติพันธ์หรือเปล่า ฉันก็อยากได้คำตอบเหมือนกัน!” “เจ้านาย เรื่องนี้อาจจะยากหน่อย เวลาก็ผ่านมานานแล้ว ข้อมูลบางอย่างอาจจะหาไม่เจอ ข้อมูลพวกนี้ผมก็เสียเวลาไปไม่น้อยกว่าจะ...” “รถบูคาติสีขาวที่นายเคยพูดถึงคราวก่อนจะไปถึงมือนายเดือนหน้า!” นิธานตัดบท “ได้เลยเจ้านาย! รับประกันว่างานจะเรียบร้อย ท่านให้เวลาผมสามสี่วัน ต่อให้ต้องขุดบรรพบุรุษตระกูลมะเด็งสิบแปดรุ่นผมก็จะทำ!” “ลงมือเยอะๆ โม้น้อยๆหน่อย!” นิธานกดวางสาย สมองปรากฏภาพทับซ้อนระหว่างชยานีกับปาลี ดวงตาดำขลับของเขาที่สะท้อนแสงสว่างขึ้นมาหนึ่งสายก่อนจะค่อยๆปิดลง ชยานี ปาลี! ไม่รู้ว่าทำไมเขาดันรู้สึกว่าปีนั้นเด็กคนนั้นไม่ได้ตาย ถึงจะพูดว่าโลกกว้างใหญ่ไม่มีเรื่องปาฏิหาริย์ก็ตาม แต่คนที่เกิดมาหน้าตาเหมือนกันอย่างชยานีกับปาลี กระทั่งตำหนิเล็กน้อยก็ไม่มีกลับพบได้ยาก เว้นแต่ทั้งคู่มีสายเลือดเดียวกัน ที่จริงสามารถตรวจดีเอ็นเอของทั้งคู่ได้หรืออาจจะขอให้ชยานีตรวจกับจริยาเรื่องก็คงชัดเจนขึ้น แต่ตอนนี้ปาลีตายไปแล้ว และชยานีก็อยู่ในร่างของปาลี ดีเอ็นเอจากร่างของปาลีกับกับจริยาต้องตรงกันแน่อยู่แล้ว ที่ยากก็คือร่างของชยานีที่ฝังไปตั้งแต่ครึ่งปีก่อน พอชยานีตื่นขึ้นมาก็พบว่าข้างๆปราศจากคน นอกจากนี้เตียงก็มีมีร่องรอยและไออุ่นอยู่เลย ชยานีรีบปีนลงจากเตียง ใส่รองเท้าท่อนบนไม่สวมแม้แต่เสื้อคลุมก็เปิดประตูออกไป ใช้ตาปรือๆทั้งสองข้างเสาะหาร่างชองนิธาน ชยานีเดินโซซัดโซเซไปที่ห้องหนังสือ ผลักบานประตูออก พบว่านิธานนั่งอยู่ในนั้นจริงๆ ในมือถือมวนบุหรี่อยู่ ทั้งห้องเต็มไปด้วยกลิ่นควัน นิธานสูบบุหรี่ไปแล้วกี่มวนกัน? ตั้งแต่เกิดเรื่องคราวก่อนนิธานก็ไม่ได้สูบบุหรี่อีกเลย สามารถทำให้เขาจุดบุหรี่ขึ้นสูบได้ต้องเป็นเรื่องที่หนักหนาจริงๆ “นิธาน!” นัยน์ตาของนิธานดำสนิทหยีลง คิ้วที่น่ามองของเขาเลิกขึ้นเล็กน้อย เขารีบดับและโยนก้นบุหรี่ทิ้งไป เอาเอกสารทั้งหมดล็อกไว้ในชิ้นชัก เปิดหน้าต่างไล่กลิ่นออกไป “ทำไมตื่นเช้าจัง?” “คุณก็เหมือนกัน!” ชยานียังมีความงัวเงีย ตาปรือจนแทบจะปิด “อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนคุณไม่ได้นอน?” “นอนแล้ว ผมก็นอนเป็นเพื่อนคุณไม่ใช่หรือ?” นิธานเดินไปตรงหน้าชยานี ลากแขนเธอกลับไปที่ห้องนอนอีกครั้ง “นอนต่ออีกหน่อยเถอะ!” “ไม่เอา!” ชยานส่ายหน้า กอดนิธานไว้แน่น “คุณเจอเรื่องตึงมือมากใช่มั้ย? อย่าโกหกฉันนะ ฉันรู้ว่าเมื่อคืนคุณไม่ได้นอน!” นิธานถอนหายใจ “ดูเหมือนมีภรรยาสวยแล้วก็ฉลาดจะเป็นเรื่องไม่ดีเรื่องหนึ่งซะแล้ว ดันถูกคุณจับได้เสียนี่” นิธานคล้ายจนใจ เขาตบศีรษะชยานีเบาๆ เด็กดี งั้นตอนนี้ผมง่วงแล้วล่ะ คุณนอนเป็นเพื่อนผมดีมั้ย?” ที่จริงแล้วชยานียังง่วงอยู่มาก ได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าเหมือนลูกไก่จิกข้าวสาร จากนั้นก็ใช้สองมือกอดเอวเขาไว้ “นอนด้วยกัน ครั้งนี้ห้ามคุณโกหกฉัน!” “ผมไม่โกหกคุณ” นิธานยิ้มบางๆ “ผมจะนอนเป็นเพื่อนคุณจริงๆ!” สองร่างนอนหงายบนเตียง ชยานีกอดนิธานไม่ยอมปล่อย ท่านี้ทำให้นิธานรู้สึกไม่ค่อยสบายแต่เขาก็ไม่คัดค้านเธอ ยอมให้เธอกอดแบบนี้ต่อไป เขาตบหลังเธอเบาๆ “เด็กดี หลับตาซะ นอนเถอะนะ” เสียงของนิธานน่าฟังมาก ไม่นานชยานีก็หลับไปเป็นครั้งที่สอง นิธานยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา เพิ่งจะตีห้าครึ่ง เขาถอนใจออกมาเงียบๆแล้วก็หลับตาลงเช่นเดียวกัน ตอนที่ชยานีลืมตาตื่นเป็นครั้งที่สอง ฟ้าข้างนอกก็สว่างแล้ว ข้างกายเธอมีร่างของนิธานที่ยังนอนหลับตาอยู่ ดูท่าทางคงนอนร้อนมาทั้งคืน ชยานียิ้มบางๆ พอพลิกตัวก็พบว่าตัวเองนอนทับมือเขาอยู่ ผู้ชายคนนี้จะบอกเธอตรงๆไม่ได้หรือไงกัน? “คุณดีกับฉันแบบนี้หรือว่าต้องการอะไรจากฉัน?” นิ้วเล็กของเธอบีบที่แก้มของนิธาน แต่ตาปากปรากฏรอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้ง!