ตอนที่199 ผลตอบแทนของฐิติพันธ์

ต๭นที่199 ผลตอบแทนของฐิติพันธ์ นิธานลงมือเร็วมาก บอกว่าจะช่วยเปลี่ยนเบอร์ให้จริยาก็เปลี่ยนให้ทันที นอกจากนี้ยังเพิ่มความปลอดภัยให้กับตัวบ้านพักอีกด้วย เพราะฉะนั้นหากจริยามีความเคลื่อนไหวแม้เพียงนิดเดียว นิธานก็รู้ทั้งหมด! ด้านฝั่งฐิติพันธ์ก็อดทนรอให้จริยาตอบกลับมาไม่ไหว เขาต่อสายหาจริยาหลายครั้งแต่เบอร์นั้นกลายเป็นเบอร์เปล่าไปแล้ว เขาถึงรู้ตัวว่าถูกผู้หญิงสารเลวคนนั้นหลอกเข้าให้แล้ว ตอนนี้เธอไม่สนใจเรื่องเมื่อคราวนั้นแล้วใช่มั้ย! แล้วก็ไม่สนใจนังเด็กปาลีนั่นแล้ว? เมื่อไม่ได้รับคำตอบจากจริยานี่ก็ถือเป็นการท้าทายอำนาจของเขาอย่าไม่ต้องสงสัย สำหรับฐิติพันธ์ผู้หญิงอย่างจริยาเป็นแค่คนที่ไร้ประโยชน์ จะออกจากตระกูลมะเด็งไปก็ไม่นับว่าเป็นอะไรได้ ผู้หญิงคนนี้เป็นม้าเป็นวัวให้กับตระกูลของเขามายี่สิบกว่าปีไม่กล้าปริปากพูดสักคำและยิ่งไม่กล้าไปจากบั้นของเขา สิ่งนี้แสดงว่าจริยาผู้หญิงคนนี้เกิดมาเพื่อเป็นทาส ฐิติพันธ์คิดว่าผู้หญิงอย่างนี้ควบคุมง่าย เขาคิดว่าปาลีเป็นตัวทำเงินทำทองจึงรั้งให้จริยาอยู่ตระกูลมะเด็งต่อไป ใช้เป็นข้อต่อรองกับปาลี เขาต้องการใช้ปาลีเป็นเครื่องมือกรุยทางไปสู่ตระกูลภูลพิพัฒน์สำหรับตระกูลตนเอง แต่รอมาสองปีแล้วเด็กคนนั้นก็ยังไร้ประโยชน์อยู่อีก ฐิติพันธ์รอไม่ไหวอีกต่อไปก็เลยเฆี่ยนเธอ คิดไม่ถึงว่าครั้งนั้นนิธานดันมา ทั้งยังห้ามปรามเขาเพื่อเด็กนั่นอีก ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บแต่กลับไม่มีโรงพยาบาลไหนกล้ารักษาเขา ดีที่เขาดวงแข็ง ไม่อย่างนั้นก็คงตายไปแล้ว เพราะฉะนั้นสำหรับจริยา ปาลี ยังมีนิธานอีกคนล้วนเป็นคนที่มีความแค้นกับเขา แต่ว่าฐิติพันธ์รู้ดีว่าตัวเองไม่ใช่คู่มือของนิธาน แต่ความเจ็บปวดที่เขาได้รับเมื่อตอนนั้นต้องมีคนรับผิดชอบ หลังจาดคราวนั้นฐิติพันธ์ก็ต่อไปหายจริยา แต่จะทำอย่างไรได้เมื่อนิธานคุ้มครองจริยาดีเดินไป เขาไม่มีทางไปถึงตัวเธอได้เลย แต่หลังจากนั้นโชคก็เข้าข้างเขา ในที่สุดเขาก็เจอตัวจริยาแถมยังให้คนตรวจสอบเบอร์ของเธอมาได้ก็เลยเกิดเรื่องทั้งหมดขึ้น เขาไม่กล้าประมือกับนิธานตรงๆ งั้นก็เข้าทางจริยาและปาลีแทนแล้วกัน ขอเพียงจริยายังอยู่ในมือเขายังต้องกลัวว่าปาลีจะไม่ยอมฟังเขาอีกงั้นหรือ? เขารู้ดีว่าตอนนี้นิธานทั้งรักทั้งหลงปาลีขนาดไหน งั้นก็ให้เธอสานต่องานที่เขาทำ ถ้าทำอะไรนิธานไม่ได้ งั้นก็ลงมือกับตระกูลภูลพิพัฒน์แล้วกัน แต่ฐิติพันธ์เป็นคนที่ใช้ชีวิตมานานแล้วเท่านั้น สมองกลับไปได้ฉลาดไปมากกว่าคนอื่นเท่าไหร่ เขาคิดว่าตัวเก่งกว่าคนอื่น เขาคิดว่านิธานเป็นคนที่ใช้งานได้ง่ายขนาดนั้นงั้นรึ? “คุณท่าน ตอนนี้จะทำยังไงดีคะ?” ทรรศยาเป็นเพียงแค่แม่บ้านเท่านั้น ที่จริงเทียบไม่ได้เลยกับจริยา แต่ข้อดีของเธอคลอดลูกชายให้เขาและเธอก็เป็นพวกที่เห็นเขาเป็นทั้งชีวิตของตัวเอง นี่ทำให้ฐิติพันธ์รู้สึกว่ายามอยู่ต่อหน้าเธอเขามีอำนาจอย่างที่ผู้ชายทั่วไปต้องการ แต่ทรรศยาเป็นคนที่รู้ว่าอะไรสำคัญกับตัวเอง เพราะฉะนั้นจึงคอยเป่าหูฐิติพันธ์มาตลอดทำให้เขาหูหนวกตาบอดไป “ทำยังไงอะไร?” ฐิติพันธ์กำลังกลุ้มใจทรรศยาก็ตีเข้าที่แผลของเขา ไฟแค้นทั้งหมดในจึงถูกผลักไปที่ทรรศยา ทรรศยาเจ็บใจแต่ก็ไม่กล้าโมโหใส่ฐิติพันธ์ทำเพียงแค่เก็บมันเอาไว้ แต่เอาความแค้นทั้งหมดไปลงที่จริยากับปาลี “คุณท่าน หรือว่านังจริยาไม่ฟังคุณคะ?” ลึกในดวงตาของทรรศยาฉายแววอสรพิษ สำหรับจริยา ทรรศยาไม่เคยปฏิบัติดีด้วยแม้แต่ครั้งเดียว เธอดูหมิ่นจริยามากแต่เวลาเดียวกันก็ริษยารูปโฉมของหล่อน จริยาคือสาวงามอย่างแท้จริง หากไม่เช่นนั้นฐิติพันธ์ก็คงไม่ตามืดบอดหรอก แต่ว่าสวยแล้วอย่างไรล่ะ? ก็แค่คนรองมือรองเท้าเธอเท่านั้นใช่หรือ? ทรรศยาแค่คิดถึงปีนั้นก็รู้สึกมีความสุขที่สุด พลิบตาเดียวก็ย้ายมาอยู่ที่ข้างหูฐิติพันธ์ “คุณท่านคะ ที่จริงคุณสามารถ...” ฐิติพันธ์เห็นแสงสว่างอยู่ตรงหน้า “เธอพูดถูก ในเมื่อนังนั่นกล้าไม่มา งั้นฉันก็จะไปหาด้วยตัวเอง ยังไงซะฉันก็เป็นพ่อบังเกิดเกล้าของนังเด็กปาลี ฉันไปบ้านภูลพิพัฒน์ ใครจะกล้าขวาง? อยากจะดูซิว่าถ้าฉันเอาเรื่องนั้นไปบอกกับคนตระกูลภูลพิพัฒน์ จริยายังจะกล้าไม่เชื่อฟังอยู่อีกหรือเปล่า!” “ถูกต้องค่ะ คุณท่านคะ คุณท่านทั้งฉลาดแล้วก็หลักแหลมที่สุด!” ทรรศยารีบตีเหล็กทั้งยังร้อน “เธอก็ฉลาดแล้วก็รู้ความที่สุด เป็นภรรยาที่ดีมาโดยตลอด!” ฐิติพันธ์อารมณ์ดี คำพูดย่อมน่าฟัง เขาบีบแก้มของทรรศยา “เด็กดี พรุ่งนี้ฉันจะไปจัดการเรื่องนี้ นังนั่นจะกล้าไม่มาเจอฉันอีกรึ!” แต่ความหวังของฐิติพันธ์คงต้องล้มลงแล้วเมื่อช่วงกลางดึกที่ผ่านมาหุ้นของบริษัทถิรากรุ๊ปจำกัดดิ่งลงอย่างน่าตกใจ ระดับความเร็วนั้นเร็วมาก ทั้งคืนนั้นฐิติพันธ์ไม่ได้หลับตาลงเลย มีสายเข้าโทรศัพท์เขาไม่หยุด หลักๆก็เป็นเรื่องของบริษัท กรมภาษียังมีกรมสรรพกร แน่นอนว่ายังมีผู้ถือหุ้นกับผู้รับซื้อหุ้นอีกต่างทยอยเข้ามาไม่หยุดจนฐิติพันธ์รับมือแทบไหวไม่มีโอกาสหายใจหายคอ ทรรศยาไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้ ทั้งคืนทำได้แค่ฟังฐิติพันธ์รับสายโทรศัพท์เท่านั้น ฝั่งนั้นพูดอะไรฐิติพันธ์ถึงโกรธจนคว้างโทรศัพท์ทิ้ง เสียงเพล้งทำทรรศยาตกใจจนผลุดลุกขึ้น “คุณคะ เป็นอะไรไป? คุณเป็นอะไรไปคะ?” “เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือคะ? ดึกขนาดนี้แล้วคุณมานอนก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่?” ทรรศยาลงจากเตียงแล้วคว้าเสื้อคลุมร่างฐิติพันธ์อย่างเอาใจใส่ ใครจะรู้ว่าเขาจะหันกลับมาตบเธอ “นอน นอน นอน รู้จักแค่นอน ทำฉันถึงแต่งผู้หญิงไร้ประโยชน์อย่างเธอเข้ามากันนะ!” “คุณคะ!” ทรรศยาไม่ได้เตรียมใจจะเจอกับเรื่องนี้ เธอกุมใบหน้าไว้ มองฐิติพันธ์อย่างไม่เชื่อสายตา หูถูกเขาตบจนอื้อไปหมด “คุณเป็นอะไรไปกันแน่?” “ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ เพราะผู้หญิงแพศยาอย่างเธอ!” ตอนนี้ฐิติพันธ์กำลังโกรธหนักและเอามันทั้งหมดยัดลงไปที่ทรรศยา “เป็นเพราะความคิดสิ้นคิดของเธอ ตอนนี้เป็นไงล่ะ หมดแล้ว พังหมดแล้ว!” ฐิติพันธ์ทั้งตบทั้งเตะทรรศยาท่าทางควบคุมอารมณ์ไม่อยู่จนเหมือนเสียสติไปแล้ว ทรรศยาที่ถูกฐิติพันธ์ทำร้ายอยู่นั้นรู้สึกมึนงงไปหมด แต่เธอเป็นผู้หญิงจะไปสู้เรี่ยวแรงของฐิติพันธ์ได้ยังไงกัน? ถูกฐิติพันธ์ตีจนจมูกเขียวช้ำ ด่านหนึ่งเรียกด้านหนึ่งร้องไห้ “คุณคะ ฉันทำอะไรผิด? ต่อให้คุณกำลังโกรธก็ต้องให้ตุผลกับฉันนะ!” “เธอทำผิดอะไร? พูดมา เป็นเธอใช่มั้ยที่ให้ฉันไปหาจริยา เป็นเธอใช่มั้ยที่พูดว่าจริยาไร้ประโยชน์ แค่ขู่นิดหน่อยนังนั่นก็จะฟัง?” “ใช่ ใช่ค่ะ แต่นังจริยาก็เป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือคะ?” ที่แล้วมาก็เป็นแบนนี้นี่นา และคำพูดนี้ก็ไม่ใช่เธอเป็นคนพูดคนเดียว ฐิติพันธ์เองก็พูด ท่านย่ามะเด็งก็พูดแม้แต่คนตระกูลมะเด็งทั้งบนและล่างต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกัน ทรรศยาไม่คิดว่าตัวเองพูดผิดตรงไหนหรือทำผิดอะไร แต่ไหนเลยฐิติพันธ์จะคิดได้ขนาดนั้น ตอนนี้แค่คิดถึงหัวใจตัวเองที่ถูกทำลาย เขาไม่มีที่ระบาย ทำได้แค่ระบายลงบนทรรศยาเท่านั้น “ตอนนี้ที่บริษัทกำลังถูกตรวจสอบ มีกรมภาษีทั้งยังมีบริษัทสินค้านั่น ทำให้เสียเวลาปล่อยล็อตสินค้า พวกเราทั้งหมดกำลังพัง ยังมีเรื่องที่หุ่นบริษัทตกทั้งหมดอีกล่ะ เมื่อคืนนี้อยู่ๆหุ้นก็กระตุก เธอยังกล้ามาบอกให้ฉันนอนอีก!” “ฉัน...แต่ว่า...” แต่เธอเป็นแค่ภรรยาที่แม่บ้าน จะไปรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง? นอกจากนี้เรื่องพวกนี้เกี่ยวอะไรกับเธอกันล่ะ? “ยังคิดว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอใช่มั้ย! ที่เมืองนภานี้คนที่ทำให้ตระกูลมะเด็งตกอยู่ในสถานการณ์นี้เธอคิดว่าใครกันล่ะ?” “นิธาน!” ทรรศยาอ้าปากค้างอย่างตกใจขณะเดียวกันก็ส่ายหน้า “ไม่ เป็นไปไม่ได้!” คนสูงส่งอย่างนิธานจะมาทำเรื่องแบบนี้กับตระกูลมะเด็งได้ยังไง? เขาไม่ควรจะทำแบบนี้! ทำไมนิธานถึงทำแบบนี้? อย่าบอกนะว่าเพราะจริยา? “คุณท่านคะ นี่เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้จริงๆ! จริยาผู้หญิงคนนั้นนับเป็นอะไรได้ นิธานถึงจะช่วยเธอตอบโต้พวกเราตระกูลมะเด็ง? คุณเข้าใจผิดรึเปล่า?” “เธอน่ะสิเข้าใจผิด!” ฐิติพันธ์ตบทรรศยาอย่างทารุณ “เธอลืมไปแล้วรึว่านังเด็กปาลีเป็นเมียของนิธาน? ลืมเรื่องงานแข่งดีไซน์ครั้งก่อนไปแล้วรึงไง?” ตอนนี้ฐิติพันธ์รู้สึกเสียใจ เขาไม่ควรใช้อารมณ์ตัวเองไปยั่วโมโหนิธานเลย เดิมทีเป็นพ่อตาของนิธานก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรือ? ถึงจะพูดว่าปาลีไม่ดีกับเขาแต่บริษัทถิรากรุ๊ปกับบริษัทเอ็ม.เจ.ร่วมมือกันมาด้วยดีไม่มีปัญหา แค่ผลประโชยน์ไม่ได้เยอะอย่างที่เขาหวังเท่านั้นเอง แต่ความจริงทรัพยากรของบริษัทเอ็ม.เจ.ที่เพิ่มขึ้นก็ทำให้เขาได้ไปไม่น้อยอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าสำหรับนิธานแล้วนี่จะเป็นแค่ขนหน้าแข้งเส้นเดียว แต่สำหรับบริษัทถิรากรุ๊ปที่ก้าวขึ้นสูงอย่างปัจจุบันทั้งหมดก็เพราะบริษัทเอ็ม.เจ. “คุณพ่อคุณแม่ เกิดอะไรขึ้น?” เสียงเคาะมาจากด้านนอก เป็นลูกชายลูกสาวของฐิติพันธ์กับทรรศยา พวกเขาตะโกนเข้ามาอย่างเป็นห่วง “คุณพ่อคุณแม่ เปิดประตูสิครับ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า?” “ฐิติพันธ์ เปิดประตู!” ท่านย่ามะเด็งก็ออกมาเหมือนกันบ่งบอกได้ว่าเมื่อครู่พวกเขาทำเสียงดังขนาดไหน ฐิติพันธ์ไม่อยากเปิดประตู เขาไม่อยากคนในครอบครัวเห็นว่าเขาใช่ความรุนแรงในครอบครัว แต่ทรรศยากลับกลัวว่าฐิติพันธ์จะตีตนอีกจึงรีบไปเปิดประตู “ทรรศยา นี่เธอ...” ท่านย่ามะเด็งมองใบหน้าทรรศยาอย่างตกใจแล้วหันไปมองลูกชายตัวเอง ฉับพลับหรี่ตาลง “เกิดอะไรขึ้น? ดึกดื่นขนาดนี้ยังมาเสียงดังโครมคราม อะไรกัน? เป็นผัวเมียกันมาหลายปีมีอะไรทำไมไม่พูดกันให้รู้เรื่องดีๆ” “คุณแม่ครับ ผม...” “คุณแม่ คุณแม่เป็นอะไรคะ?” ลูกสาวของทรรศยาร้องอย่างตกใจ “คุณพ่อคะ ทำไมคุณพ่อต้องตีคุณแม่ด้วย?” “เพราะเธอสมควรน่ะสิ!” ฐิติพันธ์ประหม่า “ดึกขนาดนี้แล้วทำไมไม่นอน วิ่งออกมาทำไมกัน? ยังไม่รีบกลับไปนอนอีก!” ลูกสาวของทรรศยายังอยากพูดอะไรต่ออีกแต่ถูกท่านย่ามะเด็งตัดบท “อืม ดึกแล้ว ทุกคนไปนอนเถอะ!” “คุณแม่คะ คุณแม่รอก่อน ช่วยหนูด้วย ฐิติพันธ์ ฐิติพันธ์เขาเพราะเรื่องที่บริษัทไม่ราบรื่นเพราะถูกนิธานกดดัน พอโกรธไม่มีที่ลงก็เลยตีหนู!”