ตอนที่ 209 เผอิญเจอเฉลิมพล

ต๭นที่ 209 เผอิญเจอเฉลิมพล ธนิดาและชญาภามาด้วยรถคันเดียวกัน ทั้งคู่แต่งตัวมิดชิดปิดบังตัวตน ใครใช้ให้พวกเธอทั้งสองเป็นดาราดังล่ะ เวลาจะออกไปไหนมาไหนก็ต้องระวัง ถ้าเกิดถูกปาปารัสซี่แอบถ่ายมีหวังเกิดเรื่องไม่ดีแน่ ยิ่งมาโพล่ในคลับแบบนี้แล้ว ยิ่งแย่กันเข้าไปใหญ่ ธนิดาค่อยยังชั่วเพราะเธอไม่ได้มีชื่อเสียงเท่าชญาภา ช่วงก่อนชญาภาสวมชุดที่ชยานีตัดให้ ทำให้ดังเป็นพลุแตกเลยทีเดียว เพราะชุดที่ชยานีออกแบบเป็นชุดที่มีเพียงตัวเดียวและแตกต่างจากชุดอื่นโดยสิ้นเชิง แถมหนังของชญาภาก็ออกฉายในช่วงนี้ ดังนั้นความดังของชยาภาในตอนนี้เรียกได้ว่าดังเป็นผู้แตกเลยจริงๆ ธนิดาแอบมองไปที่ชญาภาแล้วหลุดขำออกมาทันที "คุณชญาภาคะ ฉันว่าการแต่งตัวของแกนิก็……" "ก็อะไร?" ชญาภาเดินออกมาจากรถ แล้วดูสีหน้ากวนโอ๊ยนั่นเข้าสิ น่าโกรธยิ่งนัก "เราสองคนก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครหรอกหน่า ดังนั้น...แกหยุดขำได้แล้วโอเค้?" ธนิดา "......" บึนปากเล็กน้อย "ก็ได้ รู้แล้วน่ะว่าแกดัง ไม่คุยด้วยแล้วชิ! นีนี..ปาลีรออยู่ข้างบนแล้วนะ เลขห้องก็ส่งมาแล้ว!" ธนิดาแกว่งโทรศัพท์ไปมาแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ชญาภา ชญาภามองจ้องไปที่ธนิดาเธอแต่งตัวมิดชิดจนโผล่มาแค่ตาคู่เดียว แล้วพูดขึ้นว่า "ไปกันเถอะ!" หลังจากทั้งคู่แจ้งชื่อของชยานีแล้ว ก็ได้มีคนเดินนำทั้งสองขึ้นลิฟท์ส่วนตัวของนิธานไปหาชยานีในห้องทันที ชยานีนั่งรอสองคนนั้นอย่างเบื่อหน่าย อาจเป็นเพราะตะวันยังไม่ตกดิน ผู้คนในไอคนคลับก็เลยไม่ค่อยเยอะ ผู้จัดการที่เตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้วจึงมานั่งเป็นเพื่อนชยานีในห้อง อย่างน้อยชยานีก็ถือได้ว่าเป็นคุณนายของที่นี่ ผู้จัดการก็ต้องดูแลอย่างดีเป็นพิเศษ "คุณนายครับ!" "เรียกฉันว่าปาลีก็ได้!" ชยานีเบื่อที่จะให้คนอื่นเรียกตนว่าคุณนาย คนในตระกูลภูลพิพัฒน์เรียกก็เกินพอ มาข้างนอกแบบนี้ก็ยังจะถูกเรียกว่าคุณนายอีก เธอไม่ชินเลยจริงๆ "ครับ คุณนาย!" ผู้จัดการตอบ ชยานีไม่ได้ว่าอะไร แต่เห็นท่าทีก็กล้าๆกลัวๆของผู้จัดการแล้ว ชยานีก็รู้สึกประมาณเล็กน้อย "ที่นี่ไม่มีอะไรแล้ว นายไปทำงานเถอะฉันแค่มาสังสรรค์กับเพื่อนในไม่ต้องตื่นตูมขนาดนี้!" "ครับ คุณนาย!" ผู้จัดการตอบแล้วเดินออกไป ชยานีรอไปได้สักพักธนิดาและชญาภาก็เดินเข้ามา ทั้งสองคนนั่งลิฟท์ส่วนตัวขึ้นมา ก็เลยไม่มีคนอื่นรู้สักเท่าไหร่ ธนิดาและชญาภาผลักประตูเข้าไปเจอชญานีที่กำลังก้มหัวชงชาอยู่ ธนิดาหลุดขำออกมาทันที "มานั่งชงชาด้วยท่าทีสง่างามในที่แบบนี้ได้ ก็คงมีแต่แกแล้วจริงๆ ฮ่าฮ่า" "มานั่งเร็ว!" ชยานีวางช้อนชาลง แล้วหันไปกวักมือเรียกธนิดาและชญาภา "สง่างงสง่างามอะไรกัน ที่นี่เป็นคลับส่วนตัวไม่ใช่ไนท์คลับทั่วไปนะจ๊ะ" "จ้า~เอาแกว่าเลยจ้า!" ธนิดาและชญาภามองตากันแล้วเผลอยิ้ม พอชยานีเห็นเข้าก็เลยสงสัย "มีอะไรกันหรอ?" "ไม่มีอะไร แต่...ทำไมแกนัดมาในที่แบบนี้ล่ะ!" ธนิดาบ่น "ที่แบบนี้มันจะไปสนุกได้ไงกัน!แต่การบริการของเขาดีนะ อุตส่าห์มีคนลงไปรับถึงใต้คลับด้วย" ชยานียื่นแก้วชาให้ทั้งสองแล้วพูดขึ้นว่า "ที่นี่เป็นถิ่นของนิธาน!" "พู!" ธนิดาตกใจจนพ่นน้ำชาในปากออกมา "แกว่าอะไรนะ?ฉันได้ยินไม่ค่อยชัดแกพูดใหม่อีกทีซิ!" "ก็ที่นี่มันเป็นคลับของนิธาน!" ชยานีตอบ "แกจะตกใจอะไรขนาดนี้เนี่ย?" "เดี๋ยวนะ!คลับของนิธาน?นี่สามีแกจะรวยไปถึงไหนเนี่ย!" แค่นิธานมีบริษัทเอ็ม.เจจำกัดก็ถือว่ารวยมากแล้วนะ ใครจะไปคิดว่าคลับนี้ก็เป็นของเขา? "ถ้าจะพูดให้ถูกต้องพูดว่า มันเป็นร้านที่นิธานและเฉลิมพล ร่วมกันสร้างขึ้นมาสมัยวัยรุ่นน่ะ ที่นี่ไม่ถือว่าเป็นอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลภูลพิพัฒน์ แถมยังมีไม่กี่คนที่รู้ว่าที่นี่เป็นของพวกเขา!" เรื่องนี้ชยานีเองก็เพิ่งรู้จากปากนิธานเหมือนกัน เขาทั้งคู่ร่วมกันสร้างคลับนี้ขึ้นมา แต่ส่วนใหญ่แล้วเฉลิมพลจะเป็นคนดูแลที่นี่มากกว่า ในเมืองนภานี้มีผู้คนที่มีอำนาจและเก่งกาจอยู่ไม่น้อย เคยมีคนทายว่าเจ้าของไอคนคลับนี้คือใคร แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครเลยที่จะถ่ายออกมาได้จริงๆ รู้แค่ว่าเจ้าของคลับนี้เก่งกาจเอากันเลยทีเดียว เป็นผู้ลึกลับที่ไม่เคยมีใครเคยเจอตัว "ลูกค้าของที่นี่มักจะเป็นคนมีเงิน พวกแกกลัวจะมีคนมาเห็นไม่ใช่หรือไง?ฉันก็เลยต้องนัดพวกแกมาที่นี่ไง!" ชยานีพูดพร้อมกับเทน้ำชาให้ธนิดาและชญาภา "แถมที่นี่ก็ไม่ได้มีแค่ที่เห็น พวกแกอยากเล่นอะไรก็เล่นได้เต็มที่เลย!" ชยานียิ้ม สักครู่ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น "ใคร?" "คุณนายครับ ผมเองครับ!" ผู้จัดการพูดพร้อมกับผลักประตูเข้ามาอย่างเคารพ "คุณนายครับคุณชายเฉลิมพลและคุณชายดนพอยู่ห้องข้างๆ รู้ว่าคุณนายมาพอดีก็เลยเชิญคุณนายไปพบครับ!" ชยานียักคิ้วด้วยความสงสัย "เฉลิมพลกับดนพ?" แม้ว่าเธอจะไม่ได้รู้จักกับเฉลิมพลและดนพเป็นการส่วนตัว แต่อย่างน้อยเขาทั้งสองก็เป็นเพื่อนของนิธาน แถมเฉลิมพลเองก็เป็นหุ้นส่วนคลับนี้เหมือนกัน เฉลิมพลอุตส่าห์ออกปากชวนจะไม่ไปก็คงไม่ดี "รบกวนบอกคุณชายด้วย..เดี๋ยวฉันตามไป!" "ครับ คุณนาย!" หลังจากที่ผู้จัดการจากไป ชยานีเอียงคอแล้วบอกเพื่อนไปว่า "ฉันออกไปแป๊บนะ!" ชญาภาทำหน้าเฉยๆ แต่ธนิดาพอได้ยินชื่อเฉลิมพลก็แสดงว่าแววตาแปลกๆออกมาครู่หนึ่ง แต่ก็รีบทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำให้ใครก็ดูความผิดปกตินั้นไม่ออก ผู้จัดการเดินนำชยานีไปยังห้องของเฉลิมพล นิธานเคยพูดไว้ว่าชั้น 8 ของไอคนคลับนี้ไม่ได้มีให้คนทั่วไปเข้ามา คนที่เข้ามาได้ส่วนใหญ่ก็จะมีแต่นิธานและเพื่อนๆของเขา พวกเขาทุกคนมีห้องส่วนตัวของตัวเองและจะมาเป็นบางครั้งแล้วแต่อารมณ์ ปกติแล้วนิธานจะดูเป็นคนเยือกเย็น แต่การตกแต่งของห้องส่วนตัวของเขากลับดูสง่างามที่สุด เมื่อเทียบกับห้องส่วนตัวของเฉลิมพลแล้วชญานีก็ยิ่งรู้สึกว่าห้องของนิธานสง่างามเข้าไปใหญ่ พาผู้จัดการเปิดประตูออก ครับเผยให้เห็นใบหน้าอันชั่วร้ายของเฉลิมพลที่นั่งเขย่าเหล้าในมืออย่างสบายใจเฉิ่ม "อ้าว!บังเอิญจังนะ พี่สะใภ้!" ชยานีเหล่ตา "คุณชายเฉลิมพล!" "พี่สะใภ้ก็เรียกซะห่างเหินเลย เรียกพลเฉยๆก็ได้!" เฉลิมพลพูดด้วยสีหน้าสนิทสนม "เมื่อกี้ผมละดนพได้ยินผู้จัดการบอกว่าพี่สะใภ้ก็อยู่นี่ ผมก็เลยอยากเจอ พี่สะใภ้คงไม่ว่าอะไรหรอกนะ!" "ไม่หรอก!" ชญานียิ้มอ่อนแล้วมองไปที่ทั้งสองคนนั้น "พวกนายมากันแค่สองคนเองหรอ?" เฉลิมพลยักไหล่ "ยังมีเพื่อนอยู่ 2-3 คนที่ยังมาไม่ถึง พี่สะใภ้ก็รู้ว่าไอ้นิธานมันไม่อยู่พวกเราก็เลยเหงาอยู่นี่ไง!" ชยานีไม่ได้ตอบกลับ แต่ดูเหมือนว่าวันนี้เฉลิมพลจะพูดมากเป็นพิเศษ ชยานีมองสำรวจการตกแต่งของห้องนี้ สมแล้วที่เป็นห้องของเพลย์บอยอย่างเขา การตกแต่งดู…...เวอร์วังมาก "พี่สะใภ้ก็มาคนเดียวหรอ?" เฉลิมพลมองไปที่ชยานี ในสายตาแสดงให้เห็นถึงอะไรบางอย่าง แต่ก็ดูไม่ออกว่ามันหมายถึงอะไร ชยานีจึงขมวดคิ้วแล้วตอบไปว่า "เปล่า!มากับเพื่อน" "อ้อ!" เฉลิมพลยกคิ้วแล้วลูบคางตัวเองเบาๆ "งั้นหรอ?งั้นพวกผมก็ไม่รบกวนพี่สะใภ้แล้วดีกว่า!" ชยานีดูเฉลิมพลที่ยิ้มแปลกๆอย่างงงๆ ในความแปลกนั้นยังแฝงความเจ้าเล่ห์อยู่เล็กน้อย แต่ชญานีก็ทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆ "งั้นฉันไปก่อนล่ะ!" ชยานีพูดแล้วมองไปที่ดนพครู่หนึ่ง ปกติแล้วดนพจะเป็นคนพูดเยอะกว่าเฉลิมพล แต่วันนี้กลับไม่พูดเลยแม้แต่คำเดียว ดนพรู้สึกถึงสายตาที่จ้องมาของชยานี พอเห็นชยานีแล้วก็ตกใจเล็กน้อย "อ้าว!พี่สะใภ้มาได้ไงเนี่ย?" ชญานีหยุดเดินแล้วหันกลับมาแบบงงๆ "ฉันมาตั้งนานแล้วนายเพิ่งเห็นหรอ?" ชยานีพูดด้วยน้ำเสียงแปลกใจ ดนพมีสีหน้าประมาณเล็กน้อยแล้วเกาหัวเบาๆ "อ๋อ! พอดีคิดอะไรเพลินๆอยู่ก็เลยไม่ได้ใส่ใจ แล้ววันนี้พี่สะใภ้มาทำอะไรหรอ?" "มาเที่ยวกับเพื่อนน่ะ!" ชยานีไม่อยากอธิบายอีกรอบแล้วจริงๆ "เพื่อนฉันเพิ่งเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรก ฉันกลัวว่าพวกเขาจะไม่ชิน ถ้าไงฉันขอตัวก่อนละกัน!" "อ้าว!รอก่อนสิพี่สะใภ้!" ดนพรีบลุกขึ้นห้ามแล้วพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "ช่วงนี้พี่ 3 ก็ไม่อยู่เมืองนภา พี่สะใภ้เหงาเลยมาเที่ยวหรอ?แถวนี้มันถิ่นของพี่ 3 กับไอ้พลมัน พี่สะใภ้เล่นให้เต็มที่เลยนะ ยังมีของสนุกๆให้เล่นอีกเพียบเลย หรือไม่วันนี้มาเล่นด้วยกันไหม?" ชยานีไม่อยากจะอยู่กับพวกนี้เลยจริงๆ แต่แววตาที่เต็มไปด้วยความหวังของดนพ และสายตาที่จ้องมาของเฉลิมพล ทำให้ชยานีพยักหน้าตอบโดยไม่รู้ตัว "แต่ว่าเพื่อนฉัน……" "ไม่เป็นไรหรอก!ก็พามาเล่นด้วยกันเลย!" สุดท้ายงานน้ำชาที่มีกันอยู่ 3 คนตอนนี้กลับกลายเป็น 5 คน แถมยังจะไปในที่ที่ชญานีไม่เคยไปอีกต่างหาก "เป็นไงพี่สะใภ้ ที่นี่เป็นที่ที่พี่3มาบ่อยสุดเลยนะ!" "หะ?" ชยานีแปลกใจ "มันคือ?" "สนามแข่งรถใต้ดิน!" ดนพพูดข้างหูชยานี ชยานีมองไปที่ดนพแล้วมองไปที่เฉลิมพล แต่เฉลิมพลกลับยืนอยู่ข้างหลังของชญาภาและธนิดา มือหนึ่งถือซองบุหรี่อีกมือหนึ่งคีบบุหรี่ไว้ ดูเหมือนไม่ได้ใส่ใจแต่สายตากลับมองไปทางไหนก็ไม่รู้ เฉลิมพลสังเกตเห็นชญานีมองมาที่ตน จึงขอขี้บุหรี่ทิ้งด้วยสีหน้านิ่งเฉย แล้วเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชญานี "พี่สะใภ้สนใจจะลงเล่นสักรอบไหม?"