ตอนที่ 216 หรือว่าคุณก็สนใจ

ต๭นที่ 216 หรือว่าคุณก็สนใจ "ลงเดิมพันในชื่อของคุณพนิดาและคุณชญาภาคนละ 1 ล้าน ลงเบอร์…..7ละกัน!" เฉลิมพลสั่งชายสูทดำ "ครับคุณชาย!" ชยานีตกใจมาก ส่วนธนิดาและชญาภาเองก็ตกใจไม่แพ้กัน แม้ว่าพวกเธอจะเป็นนักแสดง แต่เงินในบัญชีของพวกเธอก็ไม่ได้เยอะ แถมเงินที่ได้มาก็ต้องหารกับบริษัท ไหนจะต้องเอาไปประสานสัมพันธ์ต่างๆนานาอีก เอาเข้าจริงๆก็เหลือเพียงไม่กี่บาท แต่เฉลิมพลแค่อ้าปากก็หมดเป็นล้านแล้ว ทำให้ธนิดาและชญาภาตกใจแล้วตกใจอีก เพราะพวกเธอไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น "เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะคุณชาย!" "ไม่ต้องกลัวหรอก ถ้าชนะก็เป็นของพวกเธอ ก็คิดซะว่าฉันออกทุนให้พวกเธอลองเล่นดูละกัน!" เฉลิมพลพูด "แต่ถ้าแพ้…...ยังไงคุณธนิดาก็ติดเลี้ยงข้าวผมมื้อนึงอยู่แล้ว คงไม่ว่าอะไรถ้าจะติดอีกมื้อหรอกนะ!?" ธนิดาบึนปากเราพูดออกไปด้วยความประหม่า "ถ้างั้นก็…..ขอบคุณคุณชายมากๆนะคะ!" พวกเธอรู้ดีว่าขึ้นหลังเสือแล้วลงยาก ส่วนเฉลิมพลคิดอะไรอยู่นั้นธนิดาเองก็ไม่รู้ ชญาภาเองก็ไม่ใช่คนที่อยากรู้อยากเห็นอยู่แล้ว เฉลิมพลพาดนพ ชยานีและเพื่อนๆของเธอไปดูสนามที่ใช้แข่ง แถมยังพาเดินสำรวจไปรอบๆบริเวณสนามแข่งอีกด้วย เวลาแข่งจริงคือบ่ายสาม แต่เฉลิมพลเลื่อนเป็นสี่โมงเย็น เพราะนักแข่งบางคนก็ยังมาไม่ถึง หลังจากที่เดินสำรวจในร้านแข่งรถนี้แล้ว ชญานีรู้สึกว่าสนามนี้กว้างกว่าที่เธอคิด "ขุดทางแข่งใต้ดินได้กว้างขนาดนี้แต่ไม่กระทบด้านบนเลยสักนิด พวกไหนนี่ก็เก่งไม่เบาเลยนะ!" เฉลิมพลหัวเราะเบาๆ "นี่พี่สะใภ้กำลังชมผมหรือนิธานกันแน่?" "ต่างกันหรอ?" ชญานียักไหล่ ชายสูทดำเดินมาหาเฉลิมพล "คุณชายคุณหนูตมนาและเพื่อนๆเพิ่งถึงครับ!" "มาได้จังหวะพอดี จะได้ไม่เสียดายที่อุตส่าห์เลื่อนเวลารอ!" เฉลิมพลมองไปที่นาฬิกา ขณะนี้เวลาบ่าย3:45นาทีอีก 15 นาทีก็จะเริ่มการแข่งแล้ว ชยานีมีสีหน้างงเล็กน้อย "คุณหนูตมนารู้เวลาแข่งไม่ใช่หรอ?ทำไมถึงมาสายได้ล่ะ?" เฉลิมพลไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่มองไปที่ชยานีนิ่งๆ ชญานีเข้าใจได้ในทันที สงสัยตมนาไม่อยากมาก็เลยทำเป็นมาสายสินะ! ตมนาคิดให้ตายก็คงคิดไม่ถึงว่าเฉลิมพลจะเลื่อนเวลาแข่ง สงสัยเรื่องมาสายก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้แล้ว "ไปกันเถอะพี่สะใภ้!" ชยานีตอบเอียงคอ "ไปกันเลย!" ชยานีควงแขนธนิดาแล้วหันไปพูดกับชญาภาว่า "อีกเดี๋ยวรอรับตังค์ได้เลย!" "จะรู้ได้ไงว่าเราจะชนะแน่นอน?" ชญาภาถาม "เรื่องแบบนี้ต้องพึ่งดวงไม่ใช่หรือไงกัน?แถมนักแข่งในวันนี้ก็ดูเก่งๆกันทั้งนั้น!" ชยานีพูด "ไม่ว่าจะมาสักกี่คน!จะเก่งสักแค่ไหน!ถ้าคุณชายเฉลิมพลอยากให้ใครชนะคนนั้นก็ต้องชนะ!" แม้ชยานีจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องพวกนี้ แต่พอดูจากท่าทีเมื่อกี้ที่เฉลิมพลบอกให้ลงหมายเลข 7 ชญานีก็รู้แล้วว่าวันนี้หมายเลข 7 ชนะแน่นอน ส่วนพวกตมนาก็เป็นแค่ตัวประกอบเท่านั้นแหละ แต่เรื่องพวกนี้ชยานีเองก็ไม่อยากพูดมาก ไม่ว่ายังไงก็นั่งรอรับเงินอย่างเดียวก็พอ เฉลิมพลพาดนพ ชยานีและเพื่อนๆเดินกลับห้องรับรอง ระหว่างทางเผอิญเจอกับตมนาและเพื่อนๆของเขา ดูออกชัดเจนว่าตมนาเป็นหัวหน้าของคนกลุ่มนี้ เพราะทุกคนเดินตามหลังของเธอหมด แต่จากการสำรวจของชยานีแล้ว ก็ยังมี 2-3 คนที่ไม่ค่อยพอใจในตัวตมนาสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้แสดงออกมาให้เห็นชัดเจน "คุณชายเฉลิมพล คุณชายดนพ" ตมนาไม่อยากจะทักทายกับเฉลิมพลสักเท่าไร แต่ก็ต้องจำใจทักทายเพื่อไว้หน้าเฉลิมพล "คุณพี่ตมนา เราเจอกันอีกแล้วนะคะ!" ชยานีเดินยิ้มเข้าไปทักทาย พอเจอใบหน้าที่ยิ้มแย้มของชยานี สีหน้าของตมนาก็ดูแย่ขึ้นมาทันที "ปาลีเองเหรอ?ทำไมวันนี้มาคนเดียวล่ะ?นิธานล่ะ?" "อ้อ!สามีฉันเขางานยุ่งก็เลยไม่ค่อยมีเวลาว่างน่ะ แต่คุณพี่ตมนาไม่เห็นเหรอคะว่าฉันไม่ได้มาคนเดียว? พอดีสามีฉันกลัวว่ามาคนเดียวแล้วจะเหงา ก็เลยให้เพื่อนๆของฉัน คุณชัยเฉลิมพลและคุณชายดนพมาเที่ยวเป็นเพื่อนน่ะ คุณพี่ตมนาก็มาเที่ยวเหมือนกันเหรอคะ?" ตมนา "......" ไม่ยอมรับก็ไม่ได้ว่า’ปาลี’โต้เก่งขึ้นทุกวัน ต่างจาก’ปาลี’คนที่เธอรู้จักอย่างสิ้นเชิง ตมนามองสำรวจตัวของชยานีตั้งแต่หัวจรดเท้า เหมือนจะเห็นอะไรบางอย่างจากตัวของชยานี แต่สุดท้ายเธอก็ต้องปล่อยไป เพราะชยานีก็ยังคงเป็นชยานี ร่างก็ยังคงเป็นร่างเดิมก็แค่ภายในเปลี่ยนเป็นอีกคนแค่นั้นเอง ไม่ว่าตมนาจะมองจ้องไปที่ชยานียังไง ชยานีก็ยังคงยิ้มรับ "คุณพี่ตมนาสนใจจะลงเดิมพันเลขไหนคะ?" "แล้วปาลีเลือกหมายเลขอะไรล่ะ?" ตมนาถาม "ไม่รู้สิก็แค่ลองมาเล่นดูเฉยๆ" ชยานียิ้มจนเห็นฟันขาวๆของเธอ แล้วหันไปมองเฉลิมพล "วันนี้ต้องพึ่งคุณชายเฉลิมพลเขาแล้วล่ะ!" เฉลิมพลไม่คิดจะเข้าร่วมสึกของผู้หญิงอย่างพวกเธอเลยสักนิด แต่ชยานีเป็นหวานใจของนิธาน ต่อให้ไม่อยากจะยุ่งขนาดไหนก็ต้องช่วยเธออยู่ดี "รอดูได้เลย!" เฉลิมพลไม่สนใจตมนาเลยแม้แต่น้อย เขาเดินผ่านเธอเข้าไปในห้องรับรอง ส่วนชญานีก็ยืนยิ้มให้กับเพื่อนๆของตมนาแล้วเดินควงแขนธนิดาและชญาภาจากไป ตมนาหันหลังมองไปยังแผ่นหลังของชยานีแล้วบ่นพึมพำ "ตมนา?ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?ทำไมพูดจาจิกเหมือนไม่ถูกกับแกยังไงอย่างนั้นแหละ!" หนึ่งในเพื่อนของตมนาถามขึ้น ตระกูลชูชาติเป็นตระกูลที่มีอำนาจและเงินทอง คนพวกนี้ก็เลยทำตัวเคารพเป็นอย่างมาก แต่นั่นมันก็แค่การแสดงเท่านั้นแหละ คนพวกนี้ก็ถือได้ว่าเป็นคุณหนูคุณนายกันทั้งนั้นแหละ ถือว่าเป็นมหาเศรษฐีเหมือนกัน อาจเป็นเพราะตระกูลชูชาติมีเอี่ยวกับตระกูลภูลพิพัฒน์ ก็เลยทำให้ตระกูลชูชาติถูกยกย่องอยู่ถึงกว่าคนพวกนั้น แต่เมื่อไม่นานมานี้ พวกเขาก็ได้ข่าวว่าตระกูลชูชาติกับตระกูลภูลพิพัฒน์ไม่ได้มีความสัมพันธ์อย่างว่า คุณชายใหญ่ตระกูลภูลพิพัฒน์ คนที่เป็นผู้นำตระกูลอย่าง’นิธาน’ ได้ประกาศว่าตนแต่งงานตั้งแต่ 3 ปีที่แล้ว แถมเขายังหวงภรรยาของเขามากด้วย "ผู้หญิงคนนั้นพวกแกไม่รู้จักหรือไง?เขาเป็นภรรยาของคุณชายนิธานไง คนที่คุณชายนิธานแต่งงานด้วยคนนั้นไง คนในแวดวงนี้น้อยคนนักที่จะรู้ว่าคุณชายนิธานแกแต่งงานแล้ว มีข่าวลือว่าภรรยาของคุณชายเป็นคนสวย สวยจนคุณชายนิธานไม่ยอมให้ออกจากบ้าน แล้วเมื่อกี้พวกแกไม่ได้ยินคุณชายเฉลิมพลเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าพี่สะใภ้หรือไง?" พอมีคนพูดขึ้นแบบนี้ สีหน้าของตมนาก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ "ยังจะยืนบื่ออะไรอยู่อีก?การแข่งขันจะเริ่มแล้วนะ" ตมนาแสดงสีหน้าไม่ดี "พวกแกลงเดิมพันกันหรือยัง?" "จะรีบลงเดี๋ยวนี้แหละ นักแข่งที่คุณหนูตมนาจ้างมาเลขอะไรนะ!" เฉลิมพล ดนพ ชยานีและเพื่อนๆของเธอกลับเข้าห้องรับรอง พอเข้าไปชยานีก็แปลกใจกับการตกแต่งในห้องที่ดูแปลกไป ภายในห้องถูกตกแต่งขึ้นมาใหม่ด้วยกระดานหมากรุก ชุดชงชาและผลไม้ต่างๆนานา ดูโดยรวมแล้วเหมือนห้องน้ำชามากกว่า ชยานีอึ้งกับการทำงานของไอคนคลับนี้จริงๆ เฉลิมพลไม่มีทีท่าแปลกใจเลยสักนิด แถมยังนั่งลงไปอย่างสบายใจ ผ่านไปสักพักก็มีคนเดินเข้ามาคอยบริการชงชาให้ "พี่สะใภ้ลองสักเกมไหม?" ชยานีส่ายหัว "ฉันไม่ถนัดเรื่องนี้" เฉลิมพลพยักหน้าตามองไปที่ดนพ "สักเกมไหม?" "ได้เลย!" ไหนล่ะที่ว่าพามาดูการแข่งขัน?สุดท้ายเฉลิมพลกับดนพก็นั่งเล่นกระดานหมากรุกกันอยู่สองคน ไม่สนใจการแข่งขันเลยสักนิด เฉลิมพลเงยหน้าขึ้นมาครั้งคราวแต่ก็ไม่ได้มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเลยสักนิด ส่วนชยานี ธนิดาและชญาภาแต่งก็ตื่นเต้นกันไม่หยุด เคยเห็นคนขับรถมาก็ตั้งมากมาย พวกเธอเองก็ขับรถเป็นเช่นกัน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเธอได้มาดูการแข่งรถในระยะที่ใกล้ขนาดนี้ มันก็ต้องตื่นเต้นเป็นพิเศษอยู่แล้ว ชยานีรู้สึกว่าใจของตัวเองหล่นไปอยู่ตาตุ่มแล้ว แม้จะไม่ได้ลงไปแข่งด้วยตัวเองแต่ก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน โดยเฉพาะตอนที่เห็นหมายเลข 7 ขับแซงรถคันอื่นหรือถูกรถคันอื่นแซง ใจของชยานีก็เหมือนจะเต้นออกมาทันที "ยัยนี่!!!เข้าโค้งแล้วแกเห็นไหม!แกว่าหมายเลข 7 จะนำไหมอ่ะ?ฉันสังเกตมาตั้งหลายคนแล้วนะหมายเลข 7 จะชอบแซงรถคันอื่นเวลาเข้าโค้งตลอดเลย จริงๆแล้วกันแซงทางโค้งมันอันตรายมากเลยนะ ยิ่งคงแบบนี้ก็ยิ่งไม่เหมาะกับการแซง!" "นั่นมันคนธรรมดา แต่หมายเลข 7 เขาถูกฝึกมาแล้ว แกไม่เห็นหรอเวลาที่คันอื่นผ่อนเบรค หมายเลข 7 ก็จะเร่งเครื่อง!" ดนพวางหมากบนกระดานแล้วหันมามองทางธนิดา "คุณพนิดาครับไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นก็ได้ หมายเลข 7 ไม่แพ้แน่นอน!" "ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ เวลาดูมันก็ยังตื่นเต้นอยู่ดี คุณชายดนพไม่ตื่นเต้นเลยหรือไงกัน?" ดนพเป็นคนชวนธนิดาคุยก่อน ธนิตาเองก็ต้องตอบกลับไปบ้าง เพื่อลดความตื่นเต้นของตัวเอง ดนพกำลังจะตอบ เฉลิมพลก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ธนิดาทันที แววตาของเฉลิมพลทำให้ใจของธนิดาเต้นแรงมากขึ้นไปอีก "คุณธนิดาไม่ต้องกังวลหรอก!แพ้ชนะก็ไม่สำคัญนี่!แต่คุณธนิดาอย่าลืมนะว่ายังติดเลี้ยงข้าวผมมื้อนึง!" พูดจบเฉลิมพลก็วางหมากลงบนกระดาน แต่ธนิดาที่เป็นคนฟังถึงกับจุก ธนิดากลืนน้ำลายลงคอแล้วมองไปที่เฉลิมพล ธนิดาไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ถึงได้มองกล้องไปที่เฉลิมพล มองจ้องราวกับจะเอาตาไปติดไว้บนตัวเฉลิมพลยังไงอย่างนั้น แล้วเธอก็รีบหันกลับไปบ่น "เรื่องนี้ฉันรู้อยู่แล้วน่ะ ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะฉันก็ติดเลี้ยงข้าวมื้อนึงอยู่แล้ว ฉันไม่ลืมหรอก!" เฉลิมพลแสดงว่าตารอคอยแล้วยิ้มออกมาจางๆ "ก็ดีครับ คุณเป็นคนพูดเองนะว่าไม่ว่าจะแพ้หรือชนะก็จะเลี้ยง!" พอพูดจบเฉลิมพลก็จบเกมบนกระดานหมากรุกทันที เฉลิมพลลุกขึ้นแล้วตบไหล่ดนพเบาๆ "ช่วงนี้แกผ่าตัดคนไข้บ่อยหรอ?มือไม้สั่นไปนะ!" ดนะทำหน้าไม่พอใจแล้วลุกขึ้นตาม "ไอ้พล แกอย่าเล่นไปเรื่อยนะเว้ย นั่นมันเพื่อนพี่สะใภ้นะ!" ดนพพูดซุบซิบกับเฉลิมพล เฉลิมพลเหล่ตามองดนพ "หรือว่าแกก็สนใจเธอ?"