ตอนที่ 230 พลิกโลกหาทัตติ

ต๭นที่ 230 พลิกโลกหาทัตติ ชามาไม่เชื่อแต่เธอก็รออยู่ที่บริษัทคำล้อมนานแล้ว รอจนเลิกงานทัตติก็ไม่โผล่มาสักที ไม่กี่วันต่อมาชามาก็เหมือนมีปีศาจเข้าสิง ทุกๆวันก็จะไปรอทัตติอยู่ที่หน้าบริษัทคำล้อม จำกัด แต่ทัตติก็ไม่เคยปรากฏตัวออกมา ชามาถึงได้คิดว่าบางทีทัตติอาจจะไม่ได้อยู่ที่บริษัทจริงๆ แต่งานทางนี้ทัตติก็ไม่สามารถทิ้งได้ บางทีทัตติอาจจะแค่มีธุระต้องไปทำจริงๆ แต่ตอนนี้ชามาอยากเจอทัตติจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ทางตระกูลกองแก้วเองก็หมดหนทางพรยศก็เตือนชามาไปหลายครั้งแต่ชามาก็ถูกปีศาจสิงอย่างสมบูรณ์แบบ ชามาไปยังบ้านตระกูลคำล้อมเพื่อตามหาทัตติ คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงของตระกูลคำล้อมรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชามากับทัตติดี ทั้งสองสะเทือนใจอย่างมากเนื่องจากยังยอมรับการจากไปของชยานีไม่ได้ คุณผู้ชายจึงยกบริษัทให้ทัตติดูแลส่วนตัวเองก็ออกมาอยู่เป็นเพื่อนภรรยาที่บ้าน คุณผู้หญิงมอบความรู้สึกที่แท้จริงให้ชยานี หลังจากที่ทัตติเกิดมาเธอก็ล้มป่วยลง จนตั้งท้องที่สองพอตรวจครรภ์ดูแล้วปรากฎว่าเป็นเด็กผู้หญิง คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงมีความสุขมาก แต่ความสุขนั้นก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะร่างกายของคุณผู้หญิงไม่ค่อยสู้ดีทำให้แท้งลูก ตั้งแต่นั้นคุณผู้หญิงก็ทรุดหนักจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด หลังจากนั้นคุณผู้ชายก็หมดหนทาง เขาทำได้เพียงรับเลี้ยงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งจากสถานรับเลี้ยงกำพร้า เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นเด็กที่สวยและฉลาดมาก เธอก็คือชยานี ถ้าจะให้พูดมันก็แปลกๆ ตั้งแต่ที่คุณผู้หญิงเจอกับชยานี เธอก็มีชีวิตชีวามากขึ้นอาการป่วยก็หายเป็นปกติ ดังนั้นทุกคนในบ้านจึงปฏิบัติต่อชยานีอย่างดี และดูแลชยานีราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆของตนเอง ถ้าไม่ใช่เพราะชยานีกับทัตติชอบพอกัน พวกเขาก็จะให้ชยานีเป็นลูกสาวแท้ๆของตนเองและเลี้ยงดูเธอไปตลอดชีวิต แต่ถึงแม้ชยานีและทัตติจะคบกัน คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงก็ไม่ได้คัดค้าน ก็แค่เปลี่ยนจากลูกสาวเป็นลูกสะใภ้ขอแค่เพียงชยานีอยู่ที่บ้านหลังนี้ต่อไป เรื่องราวกำลังเป็นไปอย่างมีความสุข แต่ใครจะไปคิดว่าชยานีจะประสบอุบัติเหตุ ตอนที่ชยานีประสบอุบัติเหตุคุณผู้ชายและคุณผู้หญิงอยู่ที่ต่างประเทศ เมื่อพวกเขากลับมาศพของชยานีก็ถูกฝังแล้ว คุณผู้หญิงได้รับการกระทบกระเทือนจึงล้มป่วยลงอีกครั้ง นี่ก็ผ่านมากว่าครึ่งปีแล้ว มันยากที่จะเอาความรู้สึกเหล่านั้นกลับมา แต่ไม่คิดว่าทัตติจะคบกับชามา คุณผู้หญิงไม่สามารถพูดได้ว่าตัวเองเกลียดชามา แต่เธอไม่ได้ชอบชามาแน่ๆ คุณผู้หญิงเจอคนบนโลกมากมาย ใครมีจิตใจแบบไหนดูแค่ครั้งสองครั้งก็มองออก เธอมักจะรู้สึกว่าจิตใจของชามาไม่คู่ควร ทั้งยังเรื่องวุ่นวายที่เกิดจากการประกวดการออกแบบก็ยิ่งทำให้คุณผู้หญิงไม่ชอบชามาเข้าไปอีก พอเห็นชามามาร่ำไห้และร้องทุกข์ในบ้านของเธอแล้วคุณผู้หญิงก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา “ชามา ฉันไม่รู้จริงๆว่าทัตติไปอยู่ที่ไหน!” ไม่รู้ว่าเธอพูดไปแล้วกี่รอบ แต่ชามาก็ดูเหมือนจะยังคงไม่ฟังเธอ เธอยังไม่ยอมกลับไปและยังร้องทุกข์อยู่อย่างนี้ ชามาคิดว่าคุณหญิงรู้แต่ไม่ยอมบอกเธอเพราะต้องการจะกลั่นแล้งเธอ คุณผู้หญิงรู้สึกหมดแรงจริงๆ เธอมองชามาที่น่ารังเกียจเอามากๆ “เอาล่ะๆถ้าเธอไม่เชื่อก็เชิญรออยู่ที่นี่แล้วกัน! ช่วงนี้ฉันกับพ่อของทัตติไม่ได้ทำอะไร เด็กคนนั้นก็มีความคิดเป็นของตัวเอง พวกเราเข้าไปยุ่งไม่ได้หรอก!” “คุณป้า!” ชามาไม่คิดว่าคุณผู้หญิงจะทำกับเธอแบบนี้ เธอคิดอย่างรอบคอบแล้วว่าตัวเองไม่ได้ทำกิริยาที่ไม่ดีต่อหน้าคุณผู้หญิง ตามเหตุผลแล้วคุณผู้หญิงไม่ควรจะเย็นชาใส่เธอแบบนี้! เธอไม่รู้ว่าคุณผู้หญิงมองเธอทะลุปรุโปร่ง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมองชามาเพียงผิวเผิน “คุณป้าไม่รู้จริงๆเหรอคะว่าทัตติอยู่ที่ไหน เขาไม่ได้ไปที่บริษัทมาหลายวันแล้ว งานที่บริษัทก็เยอะออกขนาดนั้น! ไหนจะยังมีเรื่องที่สตูดิโอของนีอีก......หนูไม่ได้ตั้งใจจะมารบกวนการพักผ่อนของคุณป้าหรอกนะคะ ฉันแค่ตามหาทัตติไม่เจอ หนูไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว คุณป้าก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องที่สตูดิโอของชยานีใช่ไหมคะ! นีไม่อยู่แล้ว หนูเองก็ไม่ต้องการสตูดิโอของนี!” ชามาพูดออกมาจากใจจริงแต่คุณผู้หญิงไม่ตอบ เพียงแค่ได้ยินชื่อของชยานีแววตาของเธอก็สั่นไหว เธอลูบคิ้วของตัวเองอย่างอ่อนเพลีย “ชามาป้าไม่รู้จริงๆว่าทัตติอยู่ที่ไหน ฉันไม่ได้สนใจนานแล้ว ส่วนเรื่องของนี......” คุณผู้หญิงพูดไปสีหน้าก็จริงจังขึ้นมา “ฉันว่าฉันบอกเธอแล้วนะ เธอกับนีเป็นเพื่อนสนิทกัน เธอจะทิ้งสตูดิโอที่นีทิ้งไว้ให้เธออย่างนั้นเหรอ” “นีอุทิศตนทั้งหมดให้กับสตูดิโอนี้ มันคือความพยายามทั้งหมดของนี ถึงนีจะไม่อยู่แล้วแต่นีก็ทิ้งสตูดิโอนี้ไว้ให้เธอ นั่นก็เพราะเขาเชื่อใจเธอ เชื่อว่าเธอจะสามารถดูแลมันได้ แล้วดูเธอสิเวลาแค่ไม่ถึงครึ่งปีก็ก่อเรื่องวุ่นวายขนาดนี้ เธอก็รู้ว่านีจากไปแล้วการออกแบบของเขาไม่มีใครเหมือน เธอก็ควรจะคิดหาแนวของตัวเอง ฉันไม่คิดว่าเธอจะใช้ใบผ่านทางพวกนั้น ตอนนี้ที่สตูดิโอกำลังมีปัญหาใหญ่ เธอก็ไม่แก้ไข มาพูดกับฉันแบบนี้แล้วฉันจะช่วยอะไรได้” “คุณป้า......” ใบหน้าของชามาซีดเผือด มือทั้งสองข้างปล่อยลงข้างลำตัวแต่กลับกำหมัดแน่น สีหน้าประหลาดใจแต่ในใจกลับอยากจะด่าอีแก่หนังเหี่ยวนี่สักรอบ ถ้าไม่เป็นว่าเป็นแม่ของทัตติเธอคงฆ่าตายไปนานแล้ว คุณผู้หญิงพูดถึงแต่ชยานีชยานี ไม่ได้สนใจความรู้สึกของเธอบ้างเลย ชยานีตายไปแล้วและตอนนี้เธอก็เป็นคู่หมั้นของทัตติ อีกไม่นานเธอก็จะแต่งงานกันทัตติและกลายเป็นผู้หญิงของเขา คุณผู้หญิงยังถามตัวเองและตำหนิเธอที่ไม่ดูแลสตูดิโอให้ดี คุณป้า หนูคิดว่าหนูทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจให้กับสตูดิโอหลังจากที่นีตายไปแล้ว หนูยังใช้แบบของนีต่อไปเพื่อรักษาชื่อเสียงของนี มันไม่ง่ายเลยที่เธอทำให้สตูดิโอมาจนถึงขนาดนี้ เธอมอบสตูดิโอนี้ให้หนูเพราะเชื่อใจหนู แต่ถ้าหนูเปลี่ยนรูปแบบของสตูดิโอมันจะไม่เท่ากับการปฏิเสธนีเหรอคะ เรื่องนี้หนูก็ไม่รู้จะทำยังไง คุณป้าไม่สามารถลบล้างความพยายามที่หนูอุทิศให้สตูดิโอเพราะความรักที่คุณป้ามีต่อนีได้หรอกค่ะ!” “เธอ......” คุณผู้หญิงทนไม่ได้กับเหตุผลข้างๆคูๆของชามา แต่ชามาไม่รู้อะไรเลย “ถ้าคุณป้าไม่รู้ว่าทัตติอยู่ที่ไหน งั้นหนูไม่รบกวนแล้วละค่ะ” ชามาลุกขึ้นและคำนับคุณผู้หญิงครั้งหนึ่ง “หนูจะตามหาทัตติต่อไป จนกว่าหนูจะเจอเขา!” ชามาพูดออกมาดวงตาก็ฉายแววความหนักแน่น ไม่เหมือนพูดกับคุณผู้หญิง แต่เป็นการพูดกับทัตติ พอเห็นชามาเดินจากไปเธอก็ตบโต๊ะ “คุณผู้หญิง อย่าโกรธเลยค่ะ!” แม่บ้านที่อยู่ข้างๆคุณผู้หญิงมาตลอดก็รีบเข้ามาตรงหน้า “คุณหนูชามาเธอพูดไม่เป็น คุณผู้หญิงก็อย่าถือสาเธอเลยนะคะ จะได้ไม่ส่งผลเสียต่อสภาพร่างกาย!” “เธอก็ฟังสิ เมื่อกี้ได้ยินรึเปล่า! เด็กที่ไหนพูดกับผู้ใหญ่แบบนั้นกัน ไม่เคยมีใครสั่งใครสอนรึ!” คุณหญิงเอามือมาแนบที่หน้าอก เธอโกรธจนพูดไม่ออก “ทำไมทัตติถึงชอบผู้หญิงแบบนี้นะ” “คุณผู้หญิงอย่าโกรธไปค่ะ ดื่มชาอุ่นๆก่อน!” แม่บ้านก็เป็นกังวล “บนโลกใบนี้จะมีใครอีกไหมนะที่เป็นเด็กฉลาดเหมือนคุณหนูนี!” อนิจจา! คุณผู้หญิงคลายอารมณ์ได้ยากเพราะคำพูดของแม่บ้านที่พูดออกมา “นีที่น่าสงสาร” ถ้าไม่ใช่เพราะอุบัติเหตุรถชน ป่านนี้ชยานีคงแต่งงานมีลูกกับทัตติไปแล้ว “ช่างเป็นเด็กที่อาภัพจริงๆ!” “คุณผู้หญิงคะ คุณหนูนีที่อยู่บนสวรรค์จะเสียใจเอานะคะ ถ้ารู้ว่าคุณผู้หญิงเป็นทุกข์แบบนี้!” “โอ้ แล้วตอนนี้เจ้าทัตติมันไปทำอะไรอยู่!” คุณผู้หญิงก็รู้ว่าทัตติไม่ได้ไปที่บริษัทนานแล้ว “ถึงแม้เรื่องของนีจะสะเทือนใจเขาอย่างมาก แต่ทำไมเขายังไปคบกับชามาอยู่อีก” “ก็......เด็กๆก็มีชีวิตเป็นของตัวเอง มันเป็นการตัดสินใจของคุณหนู คุณผู้หญิงก็ทำอะไรไม่ได้นี่คะ” “ถ้าทัตติจะเอาผู้หญิงแบบนี้เป็นภรรยา มันก็เป็นหายนะของตระกูลคำล้อมเลยนะ!” คุณผู้หญิงแทบจะคาดการณ์อนาคตได้หมด ชามาคนนั้นไม่ใช่ลูกสะใภ้ในอุดมคติของเธอ “หวังแค่ว่าทัตติจะคิดได้ ขาดนีไปเขาก็ทำอะไรไม่ได้” ชามาหาทัตติไม่เจอ เธอกำลังจะเป็นบ้า สุดท้ายเธอก็ต้องหานักสืบเอกชนมาช่วยหาข้อมูลของทัตติ ชามาลองหาดูถึงได้รู้ว่าแม้เวลาจะผ่านมานานขนาดนี้แล้วแต่ทัตติยังไม่ลืมนังชยานีนั่น แม้ตอนนี้ทัตติจะไม่ได้ไปที่บริษัท แต่เขามักจะไปสถานที่ที่หนึ่ง มันเป็นอพาร์ทเมนท์ที่ตั้งอยู่ในเขตเมืองเมฆา นักสืบเอกชนหาข้อมูลมาและพบว่าอพาร์ทเมนท์นั้นซื้อโดยทัตติและส่งมอบให้ชยานี ชื่อที่อยู่ในทะเบียนก็เป็นชื่อของชยานี แต่ตอนนี้ทัตติกลับเข้าไปอยู่ในอพาร์ทเมนท์นั่น ไม่รู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ในนั้นทุกวันๆ ปกติก็จะไม่ออกไปข้างนอก ชามามองดูข้อมูลในมือของตัวเอง ดวงตาคู่นั้นจ้องจนกระดาษแทบทะลุออกมา “คุณชามา ผมช่วยคุณหาข้อมูลแล้ว งั้นเรื่องเงิน......” “วางใจได้ มันไม่หายไปไหนหรอก!” ชามาเงยหน้ากำกระดาษข้อมูลแน่น “จับตาดูต่อไป แกแน่ใจนะว่าเขาอยู่ในอพาร์ทเมนท์นั่น” “เมื่อเช้าก็ยังเห็นอยู่ แต่ตอนนี้อยู่รึเปล่าผมไม่รู้!” เขามองชามาและยิ้มด้วยความสนใจ “เกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนสามีคุณจะมีคนอื่นนะ!” “ไม่ใช่เรื่องของแก ระวังปากด้วยอะไรไม่ควรพูดก็ไม่ต้องพูด!” ชามามองนักสืบด้วยแววดาดุดัน “เมื่อกี้แกบอกว่าไม่รู้มันหมายความว่าไง” “อ้อ เมื่อเช้าเหมือนเขาจะรับโทณศัพท์และออกไปพบคนคนหนึ่ง!” “ใคร” “ไม่รู้สิ เป็นผู้ชายคนหนึ่ง!”