ตอนที่254ลูกสะใภ้สานสัมพันธ์กับแม่สามี

ต๭นที่254ลูกสะใภ้สานสัมพันธ์กับแม่สามี “ที่บ้านตากอากาศหลังนั้นคือที่เก็บร่างศพของคุณชยานี”นิธานได้ยินคำพูดนี้จากสายโทรศัพท์อีกฝั่งเขายื่นมือออกทุบลงที่โต๊ะดวงตาคู่นั้นทอแสงมืดสลัวออกมาและเป็นเวลาครู่หนึ่งที่เขาไม่พูดอะไรออกมา “คุณครับ.....”ฝั่งนั้นไม่ได้ยินเสียงตอบกลับใดๆของนิธานก็เกิดความสงสัย“พวกเราควรจะทำอย่างไรต่อไปดีครับ” นิธานจิกยิ้มที่มุมปาก“ในตอนนี้ยังไม่ต้องทำอะไรนิ่งไว้ก่อนถ้าหากมีข่าวอะไรของชามาและทัตติรีบรายงานฉันทันที” นิธานวางสายโทรศัพท์เดินไปพิงที่ระเบียงมองไปเห็นเสื้อผ้าของชยานีที่วางอยู่บนเตียงในตอนนั้นแสงแดดในยามเช้ากำลังกระทบลงมาที่ใบหน้าและเรือนร่างของชยานีมันทำให้เห็นความสวยงามของเธออย่างชัดเจน ท่าทางของเธอดูมีความสุขในมือเอาเสื้อผ้ามาเทียบกับตัวเองลองอยู่แบบนั้นเป็นเวลานานจนถึงมาหานิธานและถามว่า“นิธานคะคุณว่าฉันใส่ชุดไหนดีคะ” ชยานีก็ถือเสื้อผ้าไว้อย่างนั้นสลับกันไปมาหลายตัวแต่ก็ไม่ได้รับการสนใจใดๆเธอจึงเกลือกตามอง“นิธานคะ” นิธานจึงดึงสติกลับมาดวงตาคู่นั้นมองตกลงมาที่เรือนร่างของชยานี ชยานีทำปากจู๋“คุณมีเรื่องอะไรลำบากใจหรือเปล่าคะ”น้อยมากนักที่เธอจะได้เห็นนิธานมีท่าทีแบบนี้มีความนิ่งเงียบมีความสับสนและเหมือนกำลังกลัวการสูญเสียอะไรไปปกติแล้วจะไม่ปรากฏความรู้สึกแบบนี้บนใบหน้าของเขา ชยานีคิดไปมาอยู่ครู่หนึ่งก็วางเสื้อผ้าและเดินไปที่ด้านหน้าของนิธานค่อยๆเงยหน้าจ้องมองไปที่นิธาน นิธานเองก็มองมาที่ชยานีเหมือนกับว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ชยานีเห็นสถานการณ์เป็นแบบนั้นมือทั้งสองข้างจึงลูบไปที่แก้มของเขาวางริมฝีปากของเธอลงบนริมฝีปากของเขาเธอยิ้มออกมาอย่างเบาบาง“นิธานคะคุณอย่างอนไปเลยน้าฉันถามก็ถามคุณก่อนแล้วว่าเสาร์อาทิตย์นี้คุณยุ่งไหมและฉันเองก็รับปากวันกับคุณแม่ไปแล้วด้วยวันนี้จำเป็นต้องออกไปจริงๆถ้าหากว่าเป็นการนัดเจอกับเพื่อนปกติฉันก็คงพาคุณไปด้วยแต่วันนี้เป็นการรวมตัวของผู้หญิงสามคนผู้ชายไปคนเดียวคงจะไม่สนุกเท่าไหร่” เธอกำลังทำเหมือนพูดกับเด็กน้อยน้ำเสียงหวานๆมันช่างทำให้คนอื่นหลงใหลทำไมนิธานรู้สึกขำออกมา ยัยผู้หญิงคนนี้คิดว่าเขากำลังงอนนั้นเหรอเพราะวันนี้เธอไม่ได้อยู่เป็นเพื่อนตัวเองนั้นเหรอ นิธานลูบมือของชยานีและลูบที่ริมฝีปากอันเล็กๆของเธอแต่กลับไม่ได้พูดอะไรออกมาและก็ยังคงลูบมือของเธออยู่แบบนั้นและพูดออกมาอย่างอ่อนโยน“ใส่ชุดไหนก็ได้เลยเสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้าของเธอก็เป็นตัวบ่งบอกถึงระดับของเธอหมดอยู่แล้ว” ชยานีหัวเราะออกมายิ้มด้วยความดีใจบวกด้วยความอ่อนหวานเท้าของเธอกระทืบไปมาที่พื้น“นี่เป็นคำชมของคุณใช่ไหมก็พอใช้ได้นะฉันชอบค่ะ!ฮ่าๆๆๆ”และเธอยังพูดอีก“ฉันใส่กระโปรงสีหมึกดำดีกว่าฉันคิดว่าดีกว่าใส่แบบสีอ่อนๆเพราะอาจจะต้องไปเดินช้อปปิ้งกับคุณแม่ทานข้าวและก็ถือโอกาสไปทำสปาด้วยเลย” พูดไปพลางมองไปที่นิธาน“คุณอยู่บ้านคนเดียวคงจะไม่เบื่อใช่ไหม” นิธานยิ้มที่มุมปาก“รีบไปเถอะจะถึงเวลาแล้ว” “ว้ายฉันมัวแต่คุยกับคุณจนลืมดูเวลาไปเลนถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนนะคะ!”ชยานีรีบเปลี่ยนเป็นกระโปรงตัวนั้นเดินออกไปได้เพียงก็ไม่ก้าวก็วิ่งกลับมาที่ด้านหน้าของนิธาน “อะไรเหรอ.......”ชยานีเหยียบที่เท้าของนิธานและจูบลงอย่างนุ่มนวลลงที่ปากของเขาจากนั้นก็ถอนจูบออก“ถือว่าเป็นการชดเชยในวันนี้นะคะ” นิธานจ้องมองที่ชยานีในรูปร่างอันงดงามของเธอก็อดยิ้มออกมาอย่างไม่มีเหตุผลเขาโบกมือไล่ให้ชยานีรีบไป เธอ.....กลัวว่าจะทำให้เขาน้อยใจสินะ! แน่นอนเรื่องๆนี้เขาจะต้องจัดการให้ถูกต้องและไวที่สุดเมื่อถึงเวลาแล้วค่อยบอกเธอก็คงไม่สาย ชยานีถึงสถานที่ที่นัดกันกับที่นาร์และโสวัณณ์ก็คือห้างสรรพสินค้าวิกตอที่นี่ค่อนข้างหรูหรามากๆห้างสรรพสินค้าวิกตอคือห้างในเครือข่ายของบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัดบริเวณนี้มีแต่สินค้าที่เป็นแบรน ก่อนหน้านั้นชยานีคิดแล้วคิดอีกการที่จะนัดโสวัณณ์นั้นจะไปที่ไหนก็คงได้แต่ถ้าเป็นที่นาร์นั้นจะทำอย่างนั้นก็คงไม่ได้ เพราะที่นาร์นั้นคือผู้ใหญ่และเธอก็คือคุณแม่ของนิธานเพราะฉะนั้นในเรื่องๆนี้ชยานีต้องคิดให้รอบคอบคิดให้ดีถี่ถ้วนและในอีกด้านหนึ่งที่นาร์เองก็เป็นผู้หญิงที่มีรสนิยมสูงมากๆและยิ่งบวกกับการที่เธอเป็นผู้หญิงที่ทำธุรกิจความชอบของเธอนั้นจะไม่เหมือนกับผู้หญิงทั่วๆไป เพื่องานนัดเจอกันในวันนี้ชยานีได้สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมจากนิธานและได้เคยปรึกษากับโสวัณณ์สุดท้ายจึงเลือกสถานที่นี้ในด้านหนึ่งเพื่อให้สมเกียรติกับฐานะของที่นาร์และในอีกด้านหนึ่งก็เพราะว่าห้างนี้คือห้างในเครือข่ายของบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัดชยานีนัดให้ที่นาร์มาที่นี่ก็เพื่อให้เธอนั้นมีความเข้าใจในการทำงานและเข้าใจในตัวของนิธานมากยิ่งขึ้น ชยานีมาถึงก่อนเวลาเธอนั่งอยู่ในรถและต่อสายโทรศัพท์หาโสวัณณ์เธอบอกว่าตอนนี้กำลังอยู่ระหว่างการเดินทางและก็อยู่กับคุณที่นาร์คงเป็นเพราะว่าวันนี้คือวันเสาร์อาทิตย์จำนวนคนนั้นมากเลยส่งผลให้การจราจรติดขัด ในตอนที่โสวัณณ์และคุณที่นาร์ถึงชยานีกำลังเอาแก้วน้ำชาออกมาจากริมฝีปากมือหนึ่งกำลังถือชามัทฉะปั่นอีกมือหนึ่งก็กำลังถือมะนาว โสวัณณ์เห็นสถานการณ์เธอกระพริบตาด้วยความประหลาดใจ“ว้าวตอนที่พวกเรากำลังอยู่บนรถนั้นรถติดจนวุ่นวายใจแทบแย่ก็คิดว่าถ้าได้กินชามัทฉะปั่นก็คงจะรู้สึกดีไม่ใช่น้อยเลยบังเอิญจังเลยพอมาถึงก็มีชามัทฉะปั่นให้กินพอดี” โสวัณณ์พูดหยอกล้ออย่างยิ้มแย้มและมองไปที่มือของที่นาร์“นี่คือน้ำมะนาวเหรอพี่สะใภ้นี่ใส่ใจดีจังเลยนะคะ” ชยานียิ้มออกมา“คุณแม่คะโสวัณณ์จ้ะ” ที่นาร์มองไปที่ชยานีด้วยสายตาที่รู้สึกชื่นชมและเอียงคอนิดหน่อย“แล้วเธอล่ะไม่ดื่มอะไรเหรอ” “พอดีว่าฉันมาถึงแล้วสักครู่หนึ่งก็เลยพักผ่อนและถือโอกาสดื่มชาไปแล้วนิดหน่อยค่ะ”ชยานียิ้มตอบมองดูการแต่งกานของที่นาร์และโสวัณณ์ทั้งคู่แต่งตัวสบายๆแต่ดูดีรู้สึกโชคดีที่วันนี้ตัวเองไม่ได้แต่งตัวมาเป็นทางการจนเกินไปแค่ใส่กระโปรงสีหมึกมาแบบสบายๆ “พี่สะใภ้คะกระโปรงตัวนี้เป็นของAsheแค่ฉันเห็นแวบแรกก็ดูออกเลยค่ะสวยมากๆจริงค่ะ” ชยานีหรี่ตามองลูบที่หน้าอันเล็กๆของโสวัณณ์อย่างเอ็นดู“แฟนพันธุ์แท้ตัวจริง” “คุณแม่คะพวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ”ชยานีพูดเชิญชวนพร้อมกับมองไปที่นาฬิกาข้อมือ“อีกสักครู่พวกเราไปเดินช้อปปิ้งดูของกันดีไหมคะคุณแม่อยากเดินช้อปปิ้งหรือว่าอยากไปดูหนังคะหรือว่าพวกเราจะไป......”ชยานีหยุดคิดนิดหน่อย“พวกเราไปเดินช้อปปิ้งก่อนดีกว่าค่ะถ้าหากว่าเดินแล้วเหนื่อยเดี๋ยวเราออกไปหาอะไรดื่มกันเห็นนิธานเคยบอกว่าแถวๆนี้มีร้านดื่มชาอร่อยๆค่ะที่นั่นฝีมือสุดยอดเลยนะคะ” “นิธาน.......เป็นคนพูดเหรอ”ดวงตาของที่นาร์ฉายความประหลาดใจออกมาจนแทบจะไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำไปดังนั้นจึงมองไปที่ชยานีแต่ชยานีก็ยังทำสีหน้าปกติราวกับว่าไม่ได้พูดโกหกอะไรเลย ชยานีเห็นท่าทางของที่นาร์นั้นดูอารมณ์ดีขึ้นมาแล้วจึงยิ้มตอบ“ใช่ค่ะจริงๆแล้ววันนี้นิธานเขาอยากจะมาด้วยแต่ว่างานที่บริษัทค่อนข้างยุ่งและวันนี้ก็มีแค่ผู้หญิงสามคนแล้วเขาเป็นผู้ชายคนเดียวถ้ามาจริงๆก็คงจะอึดอัดใจไม่ใช่น้อย” อดพูดไม่ได้เลยว่าสิ่งที่ชยานีพูดออกมานั้นก็เพราะต้องการจะเอาใจที่นาร์ในด้านหนึ่งก็ได้เป็นการเปิดเผยสถานการณ์ของนิธานในตอนนี้และอีกด้านหนึ่งก็เป็นการไว้หน้าให้กับที่นาร์ด้วย ที่นาร์ขึ้นชื่อเรื่องการเลี้ยงดูเด็กๆเป็นอย่างมากสำหรับเธอแล้วเรื่องพวกนี้นั้นมาตรฐานค่อนข้างสูง และในที่สุดที่นาร์ก็ยอมดื่มน้ำมะนาวเข้าใจก็เหมือนกับว่าอารมณ์ของเธอนั้นจะดีขึ้นกว่าเดิมมากๆ“พูดง่ายๆก็คือว่าการที่ผู้หญิงมาเดินช้อปปิ้งนั้นอาจจะไม่ใช่เรื่องที่สะดวกมากนักสำหรับผู้ชายจะว่าไปพวกผู้ชายคงตาไม่ถึงสักเท่าไหร่” “ใช่ค่ะ”ชยานียิ้มออกมาจริงๆแล้วเธออยากจะพูดออกมาเลยว่าแฟชั่นของลูกชายคุณนั้นระดับดีกว่าเธอเสียอีกแต่ว่าชยานีทำได้เพียงคิดไว้ในใจเธอเหมือนน้ำท่วมปากพูดอะไรไม่ออก สถานที่นี้ชยานีเป็นคนเลือกก่อนที่จะมาที่นี่นั้นเธอได้สืบหาข้อมูลและทำการบ้านมาเป็นอย่างดีเพราะฉะนั้นการที่พาที่นาร์มาเดินช้อปปิ้งนั้นเป็นเพียงประเด็นรองเพราะประเด็นหลักก็คือเธออยากกระชับความสัมพันธ์กับที่นาร์และค่อยๆดึงความสัมพันธ์ระหว่างที่นาร์กับนิธานเข้ามา ที่นาร์เองก็เป็นคนที่ฉลาดมากๆคนหนึ่งแค่คุยกับชยานีไม่กี่คำเธอก็เข้าใจในสิ่งที่ชยานีต้องการจะสื่อออกไป ระหว่างทางชยานีได้แวะเข้าห้องน้ำแต่ที่นาร์และโสวัณณ์นั้นได้เข้าไปเดินดูที่ร้านกระเป๋า โสวัณณ์จับมือของคุณที่นาร์ด้วยความตื่นเต้น“ฮั่นแหน่คุณแม่คะคุณแม่ชอบพี่สะใภ้คนนี้ใช่ไหมล่ะคะ” ที่นาร์ขมวดคิ้วมองขวางไปที่โสวัณณ์ โสวัณณ์ทำปากจู๋และไม่หยุดที่จะพูดออกมา“ฉันเห็นนะคะเพราะปกติแล้วแม่จะไม่ค่อยยิ้มแย้มและหัวเราะเท่าไหร่และไม่ค่อยชอบพูดอะไรเยอะๆกับคนอื่นและปกติแม่จะไม่ค่อยพูดเรื่องอะไรให้คนอื่นได้รู้เลย” “ในเมื่อรู้แล้วจะพูดเยอะแยะไปอีกทำไมล่ะ”ที่นาร์เอานิ้วไปจิ้มที่จมูกของโสวัณณ์“ยัยปีศาจตัวน้อยที่เธอพูดออกมาเนี่ยเพราะเธอเองก็ชอบใจพี่สะใภ้ใช่ไหล่ะ” “พี่สะใภ้เป็นคนที่ใส่คนอื่นและเป็นคนที่จิตใจดีงามอีกด้วยค่ะคุณแม่ไม่ค่อยชอบใจจริงๆเหรอคะคุณแม่ดูสิแทบจะไม่ต้องถามอะไรเลยพี่สะใภ้ก็บอกทุกเรื่องในสิ่งที่แม่อยากจะรู้เลยนะคะ” ตั้งแต่เด็กโสวัณณ์ก็อยู่กับที่นาร์มาโดยตลอดและนิสัยของที่นาร์เธอก็มองออกได้เป็นอย่างดีและรู้ว่าจริงๆแล้วนั้นที่นาร์เป็นคนที่ภายนอกแข็งกระด้างและภายในนั้นช่างเป็นคนที่อบอุ่นถึงแม้จะดุและเข้มงวดกับคนอื่นบ้างแต่ถ้าหากเป็นคนที่สนิทด้วยแล้วนั้นเธอจะดีด้วยมากๆอย่างเช่นโสวัณณ์เป็นคนที่เธอดีด้วยมากจริงๆ ถึงแม้บางครั้งอาจจะมีบ้างที่โสวัณณ์รู้สึกกลัวที่นาร์แต่นั่นมันก็แค่ต่อเมื่อมีงานที่เป็นทางการเท่านั้นแต่ถ้าเป็นช่วงเวลาข้างนอกช่วงเวลาพักผ่อนโสวัณณ์ก็และหยอกล้อและเล่นกับที่นาร์ได้อย่างร่าเริงสนุกสนาน “ถ้าคุณแม่อยากรู้เรื่องเกี่ยวกับพี่ชายใช่ไหมล่ะคะแต่ว่าพี่ชายเป็นคนที่ยากเหลือเกินที่จะเข้าใกล้และพี่ชายเองเขาก็......คุณแม่เองก็ไม่รู้ใช่ไหมล่ะคะว่าเขาเต็มใจที่จะพูดคุยกับแม่หรือเปล่าไม่กี่ปีมานี้คุณแม่ก็คิดถึงพี่ชายไม่ใช่น้อยเลยแต่ก็เกรงว่าจะไปรับกลัวเขาใช่ไหมล่ะคะ” “เจ้าเด็กคนนี้หนิ!”ที่นาร์ขมวดคิ้ว“พูดจาไร้สาระไปเรื่อย” “หนูไม่ได้พูดไร้สาระเลยนะคะพี่สะใภ้เนี่ยเป็นคนที่พูดจาได้ถูกใจเลยใช่ไหมล่ะคะรู้ว่าแม่อยากรู้ความเป็นไปของพี่ชายพี่สะใภ้ก็เป็นคนเสนอตัวพูดออกมาและแบ่งปันให้คุณแม่ฟังก่อน”โสวัณณ์ถอนหายใจ“จริงๆแล้วบางครั้งหนูก็รู้สึกแบบอิจฉาพี่นิธานนะคะคนที่เย็นชาขนาดนี้แต่กลับหาคนอย่างพี่สะใภ้มาเป็นแฟนได้อย่างไร” “อื้ม”ที่นาร์ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้“ความหมายของเธอก็คือพี่ชายของเธอไม่เหมาะสมกับปาลีงั้นเหรอ” “ไม่ใช่แบบนั้นสะหน่อยค่ะฉันรู้สึกว่าเขาทั้งสองคนนั้นเหมาะสมกันมากจริงๆต่างหากค่ะ!”ดวงตาของเธอเป็นประกายและพูดต่อว่า“คุณแม่คะหนูรู้สึกว่าพี่สะใภ้คนนี้เป็นคนดีจริงๆนะคะ”