ตอนที่292 คุณทัตติ คุณควรจะไปพบหมอโรคประสาท

ต๭นที่292 คุณทัตติ คุณควรจะไปพบหมอโรคประสาท "ไม่ครับ คุณเข้าใจความหมายของผิดแล้ว"แววตาที่โหยหาของทัตติจ้องมองไปที่ชยานีทำให้ชยานีรู้สึกขยะแขยงจึงก้าวถอยหลังไปอีกหลายก้าวสายตาของเธอเย็นชาสบตากับเขา ทัตติพบว่าชยานีมองเขาด้วยสายตาเย็นชาในใจเขายิ่งไม่สบายใจ "นี ปาลีถึงแม้ว่าพวกเราจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกันคุณก็ไม่จำเป็นต้องใช้สายตาเย็นชาแบบนั้นมองผมหรอกครับ" "ก็ต้องดูก่อนว่าคุณทัตติจะปฏิบัติต่อดิฉันยังไงก่อนค่ะสายตาของคุณทำให้ดิฉันรู้สึกไม่สบายใจมาก" ชยานีพูดไปตามตรง "คุณทัตติไม่ทราบเหรอค่ะว่าการใช้สายตาแบบนั้นมองคนอื่นมันไม่ค่อยมีมารยาทอีกทั้งผู้หญิงคนนั้นยังแต่งงานไปแล้ว" ชยานีเน้นย้ำไปที่สี่คำหลังเพื่อเตือนการกระทําของทัตติไว้ ทัตติขมวดคิ้วแน่น" เมื่อก่อนคุณไม่ก้าวร้าวแบบนี้" " คุณทัตติ ดิฉันไม่ใช่คุณชยานีดิฉันชื่อปาลี ขอร้องล่ะค่ะคุณอย่าเอานิสัยหรือความคุ้นชินของคนอื่นมาไว้บนตัวของดิฉันได้ไหมคะดิฉันกับคุณไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น" ตอนนี้ชยานีเริ่มสงสัยว่าเมื่อก่อนตนเองสายตาไม่ดีขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ การกระทําของทัตติมันหมายความว่ายังไงกันเมื่อก่อนเพื่อให้ตนเองได้ใช้ชีวิตคู่กับชามาไม่เสียดายที่จะทำร้ายเธอจนสุดท้ายทำให้เธอเสียชีวิตมาตอนนี้กลับเข้าใกล้เธอที่หน้าตาเหมือนคนที่เขาทำร้ายจนตายทำไม ชยานีไม่เข้าใจจริงๆว่าในใจของทัตติกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่แต่เธอก็ไม่อยากเข้าใจด้วย "ขอโทษด้วยนะคะดิฉันยังมีธุระต้องทำขอตัวก่อนค่ะ" ชยานีเตรียมตัวจะเดินออกไปแต่ทัตติกลับจับมือของเธอไว้แน่น "นีเอ่อคุณปาลีขอโทษด้วยครับผมรู้ว่าการกระทําของผมอาจจะทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจแต่ผมไม่ได้มีความหมายอื่นเลยนะครับเพียงแค่ว่าคุณเหมือนนีมากและผมเพิ่งสูญเสียเธอไปเลยทำให้ผมควบคุมความรู้สึกไว้ไม่อยู่แต่ขอให้คุณเชื่อว่าผมไม่ได้มีประสงค์ร้ายต่อคุณเลยนะครับ" " ไม่มีประสงค์ร้ายเหรอคะ"ชยานีมองทัตติด้วยสายตาเย็นชาก่อนจะมองลงไปที่มือของเธอที่โดนทัตติจับไว้แล้วย่นคิ้ว" คุณทัตติคะ ผู้ชายกับผู้หญิงแตะเนื้อต้องตัวกันมันไม่งามดิฉันคิดว่าคำนี้ครูภาษาของคุณคงเคยสอนคุณบ้างนะคะ" ทัตติปล่อยมือลงชยานีจึงรีบขยับตัวออกห่างจากทัตติ" ดิฉันคิดว่าคุณทัตติคงไม่เข้าใจความหมายที่ดิฉันสื่อสักเท่าไหร่นะคะแต่ไม่ว่าคุณจะเป็นใครไม่ว่าคุณชยานีคนนั้นจะเป็นยังไงนั่นคือเรื่องของคุณกับคุณชยานีคนนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับดิฉันเลยแม้แต่น้อยคุณลืมเธอไม่ได้ก็ไม่มีวิธีแก้ไขอะไรได้เธอเสียชีวิตไปแล้วไม่ใช่เหรอคะคนเขาพูดกันว่าคนตายได้ไปสู่สุขคติแล้วตอนเธอยังมีชีวิตอยู่คุณไม่ยอมดูแลเอาใจใส่ตอนนี้เธอเสียชีวิตไปแล้วคุณก็มายุ่งวุ่นวายกับคนที่หน้าตาเหมือนกับเธอคุณไม่คิดว่านี่มันไร้เหตุผลสิ้นดีเหรอคะ" น้ำเสียงของชยานีเยือกเย็นมากอารมณ์ก็เยือกเย็นไม่มีความรู้สึกเช่นกันแม้แต่ในคำพูดของเธอก็แฝงไปด้วยความรังเกียจและเกลียดชัง ความรู้สึกแบบนี้ทำให้ทัตติยอมรับไม่ได้" ไม่ใช่นะครับผมกับนีน่ะ ตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่ผมก็รักและเอ็นดูเธอมากเพียงแต่ว่าอุบัติเหตุในครั้งนั้น" ทัตติปิดตาลง "คุณไม่มีทางคิดได้เลยว่าอุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้เป็นเหตุการณ์ที่ทำร้ายเธอและยังเป็นทำร้ายจิตใจของผมไปเช่นกัน" "เหรอคะ" ชยานีเหมือนเป็นแค่ผู้ชมที่กำลังดูทัตติแสดงละครอยู่ เธอคิดว่าตนเองจะรู้สึกเคียดแค้นหรือเจ็บปวดแต่ความจริงแล้วนอกจากเธอจะรู้สึกรังเกียจแล้วเธอหยิบคำพูดอื่นมาอธิบายความรู้สึกที่เธอมีต่อทัตติในตอนนี้ไม่ได้ เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนต่อทัตติจริงๆเพราะว่าชามากล้าพูดกล้าทำแต่ทัตตินั้นรู้อยู่แล้วว่าตนเองทำผิดแต่ตอนนี้กลับยังมาแสดงละครหลอกลวงคนอื่นอีก "ไม่ว่าจะทำลายจิตใจของคุณแค่ไหนแต่สำหรับดิฉันแล้วพวกคุณก็เป็นแค่คนแปลกหน้า คุณรู้ไหมค่ะว่าตอนนี้การกระทําของคุณมันก่อกวนการใช้ชีวิตและอารมณ์ของดิฉันเป็นอย่างมากครั้งหน้าถ้าได้เจอกันรบกวนคุณเดินไปอีกทางอย่าปรากฏกายต่อหน้าดิฉันหรือทำเรื่องที่น่ารังเกียจอีก" คำที่ชยานีใช้ค่อนข้างเข้มงวดและตรงไปตรงมาไม่ให้โอกาสทัตติแม้แต่น้อย " นี"ทัตติขวางทางเดินของชยานีไว้" ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่เธอแต่คุณได้โปรดเห็นแก่เธอที่เสียไปแล้วเห็นแก่ที่คุณกับเธอหน้าตาเหมือนกันตกลงรับปากคำร้องของผมหนึ่งเรื่อง" ชยานีแสยะยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยามเธอก้าวถอยหลังสองมือกอดอกไว้พิงตัวบนกำแพงมองทัตติอย่างเบื่อหน่ายแววตาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ทัตติจ้องนิ่งไปที่ดวงตาของชยานี" พ่อแม่ของผมรักเลนนี่มากดูแลเธอเหมือนลูกแท้ๆถึงขั้นให้พวกเราหมั้นหมายกันพวกท่านยอมรับเธอเป็นลูกสะใภ้มานานแล้วหลังจากที่นีเสียชีวิตพวกท่านได้รับผลกระทบทางจิตใจเป็นอย่างมากตอนนี้สุขภาพจิตใจไม่ค่อยดีนักผมรู้ว่าเรื่องนี่ไม่เกี่ยวกับคุณเลยแต่เห็นแก่พวกท่านที่อายุมากแล้วทำตามคำขอของพวกท่านได้ไหมครับ" ชยานีกระพริบตาปริบเธอวูบไหวในแววตามีความเจ็บปวดเล็กน้อย ถึงแม้เธอจะเคียดแค้นทัตติแค่ไหนแต่สำหรับสามีภรรยาตระกูลคำล้อมแล้วชยานีก็ยังรู้สึกซาบซึ้งใจ พวกท่านเลี้ยงดูเธอมาให้ความรู้การสอนสั่งและความรักแก่เธอเรื่องนี้ชยานีไม่ปฏิเสธเลย เรื่องที่หลายปีมานี้คู่สามีภรรยาตระกูลคำล้อมดูแลเลี้ยงดูเธอมาเธอจดจำได้ดีแต่ในเมื่อระหว่างเธอกับทัตติเดินกันคนละทางแน่นอนว่าเธอไม่สามารถเข้าไปปยุ่งเกี่ยวกับพวกท่านได้อีกต่อไป ทัตติเห็นว่าชยานีไม่พูดอะไรจึงรีบพูดต่อ "ไม่ใช่คำขอร้องที่ยากเย็นอะไรครับแค่ขอให้คุณยอมเป็นลูกบุญธรรมของพวกท่าน" ชยานี "..." เธอใช้สายตาไม่น่าเชื่อมองไปที่ทัตติก่อนจะยิ้มออกมา "คุณทัตติ สมองคุณมีปัญหาแล้วเหรอคะ" เขาคิดวิธีแบบนี้ได้ยังไง "พ่อแม่ของคุณรู้อยู่แล้วว่าคุณชยานีเสียชีวิตไปแล้ว" " ไม่ครับ ถ้าพวกท่านได้พบคุณจะต้องดีใจมากแน่ๆคุณเหมือนนีมาก" "คุณทัตติ ดิฉันคิดว่าคุณน่าจะบ้าไปแล้วควรจะไปพบจิตแพทย์บ้างนะคะ"ชยานีมองทัตติอย่างรังเกียจ" คุณคิดได้ยังไง ดิฉันคิดว่าคนที่ไม่ยอมรับความจริงไม่ใช่พ่อแม่ของคุณหรอกค่ะแต่เป็นคุณมากกว่าที่ยังไม่ยอมปบ่อยวางสักทีในเมื่อคุณรักคุณชยานีขนาดนี้แล้วตอนนั้นทำไมคุณถึงได้คบกับผู้หญิงที่ชื่อชามาดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของพวกคุณสนิทสนมกันมากดิฉันคิดว่าพ่อแม่ของคุณไม่ได้ต้องการลูกบุญธรรมหรอกค่ะแต่ต้องการลูกสะใภ้มากกว่า" " นี" " พอได้แล้วค่ะคุณทัตติคุณมันทำให้คนอื่นรู้สึดสะอิดสะเอียนมากจริงๆ"ชยานีตัดคำพูดของทัตติอย่างหมดความอดทนแต่คงเพราะเสียงที่เธอพูดเสียงดังเกินไปทำให้ซิริอัสที่อยู่ในมุมมืดปรากฏตัวขึ้นมาข้างตัวชยานีทันที" คุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ" " ซิริอัส"ชยานีตกตะลึงเล็กน้อยเธอมองไปรอบๆก่อนจะมองไปที่ซิริอัสอย่างแปลกใจ" นายมาจากทางไหนเนี่ย" "คุณผู้หญิงครับผมเคยบอกไปแล้วว่าตลอดเวลาที่คุณอยู่ที่ปารีสผมจะคอยอยู่ปกป้องคุณทุกที่" นี่คือหน้าที่บอดี้การ์ดชั่วคราวของซิริอัสที่ต้องทำ ถึงแม้ชยานีจะแปลกใจแต่ก็ใช้เวลาถามไถ่ไม่นาน "ขอบคุณค่ะ" "คุณผู้หญิงไม่จำเป็นต้องเกรงใจครับ"ซิริอัสยืนเคียงข้างชยานียืนบังทัตติไว้ด้วยท่าทางปกป้อง รูปร่างที่สูงใหญ่ของซิริอัสรวมทั้งหุ่นของเขาไม่ได้ดีธรรมดาพอเทียบกับทัตติแล้วทัตติก็โดนข่มลงไปทันที เมื่อทัตติต้องเผชิญหน้ากับผู้ชายที่เพิ่งปรากฏตัวออกมาภายในใจเขาก็รู้สึกถึงความอันตราย "นีปาลีเขาคือใคร" ชยานีรู้สึกตลกมาก "เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณนะคะ" ทัตติขมวดคิ้ว เขาไม่ค่อยชอบความรู้สึกที่ควบคุมสถานการณ์ไม่ได้แบบนี้่ "ผมแค่เป็นห่วงคุณ" "คุณเป็นห่วงตัวเองดีกว่าค่ะ" ชยานีพูดก่อนจะเดินผ่านทัตติไปด้วยท่าทางล้อเล่น ทัตติไม่เข้าใจความหมายที่แฝงอยู่พอหันหลังกลับพบว่าชามากำลังยืนอยู่ด้านหลังเขาแววตาคู่นั้นที่มองชยานีเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้นที่ยากจะเจอ "คุณปาลี คุณแต่งงานไปแล้วรบกวนปฏิบัติตัวให้เหมาะสมด้วยอย่าเจอผู้ชายก็รีบกระโจนเข้าหาแบบนี้" "เอ๊ะ ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณที่เตือนนะคะคุณชามา" ชยสนีพยักหน้าเข้าใจแสดงสีหน้าเข้าใจในความหมายออกมา "ซิริอัสทำไมฉันถึงไม่เคยรู้เลยว่าฉันเป็นผู้หญิงประเภทที่เจอผู้ชายก็กระโจนเข้าหา" ซิริอัสจ้องเขม็งไปที่ผู้หญิงเจ้าเล่ห์ตรงหน้าแสยะยิ้มอย่างอดไม่ได้" คนดีอย่างคุณผู้หญิงมีเพียงคุณผู้ชายที่คู่ควรครับ" ความหมายของซิริอัสก็คือไม่ใช่หมาแมวที่ไหนจะมีค่าพอให้ชยานีกระโจนเข้าหานอกจากคนที่เก่งกาจเหมือนนิธานถึงจะทำได้ สีหน้าของชามาบูดเบี้ยว "ถ้างั้นก็ขอให้คุณควบคุมตนเองดีๆอย่ามายั่วยวนคนอื่นอีก" "ฮิฮิ"ชยานีหัวเราะออกมา " เธอหัวเราะอะไร"ชามารีบร้อนมองไปที่ชยานีอย่างอารมณ์เสียไม่รู้ว่าเพราะอะไรทุกครั้งที่ต้องเจอกับชยานีชามามักจะควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้เมื่อเห็นชยานีหัวเราะเธอก็อารมณ์เสียขึ้นมา สุดท้ายชามาเอาความผิดทั้งหมดโยนไปที่คนที่หน้าตาเหมือนกับผู้หญิงน่ารังเกียจคนนั้น "ไม่มีอะไรค่ะก็แค่มันตลกคิดไม่ถึงว่าคุณหนูใหญ่อย่างคุณชามาจะไม่มีการศึกษาขนาดนี้ตัวเองคุมผู้ชายไว้ไม่อยู่ก็โยนความผิดทั้งหมดให้กับคนอื่น" ชยานียิ้มบางส่ายหน้าไปมา "ไม่ใช่แค่นิธานที่เป็นสามีของดิฉันแม้แต่คนที่ยืนข้างดิฉันท่านนี้น่ากลัวว่าผู้ชายของคุณคงเทียบไม่ติดแล้วคุณคิดได้ยังไงว่าดิฉันที่เป็นนายหญิงของบริษัทเอ็ม.เจคุณผู้หญิงของตระกูลภูลพิพัฒน์จะสนใจผู้ชายที่เทียบกับสามีของดิฉันหรือลูกน้องของเขาไม่ได้แบบนี้ด้วย" " เธอ" " พอได้แล้ว"ทัตติพูดตัดประโยคของชามา" คุณยังรู้สึกขายหน้าไม่พอหรือไง" " ฉันขายหน้า เหอะๆทัตติคะ ระหว่างพวกเราใครขายหน้ามากกว่ากันคะ"ชามาโกรธจนแทบจะพ่นไฟได้" คุณลองพูดสิว่าใครขายหน้ามากกว่ากัน" " คนอื่นเขาแต่งงานไปแล้ว และเธอไม่ใช่ชยานีไม่ใช่เธอค่ะ"ชามาตะโกนอย่างบ้าคลั่ง "เมื่อไหร่คุณจะเข้าใจสักทีว่าคนที่อยู่เคียงข้างคุณมาตลอดคือฉันทำไมถึงคิดถึงแต่คนที่ตายไปแล้วจนไปยุ่งกับผู้หญิงที่แต่งงานไปแล้วแต่ไม่ยอมมองฉันเลยสักนิด" อะไรนะ ชยานีเงยหน้าอย่างตกตะลึงมองทัตติกับชามาด้วยแววตาไม่อยากจะเชื่อ คำพูดที่ชามาพูดเมื่อตะกี้เธอฟังไม่ค่อยเข้าใจ " ชามา คุณอย่าหวังอีกเลยผมเคยบอกไปแล้วว่าถึงแม้ผู้หญิงทั้งโลกจะตายไปจนหมดผทก็ไม่มีทางรักคุณได้เมื่อก่อนไม่เคยต่อไปก็ไม่มีทางเช่นกัน"