ตอนที่294 นิธาน คุณคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน

ต๭นที่294 นิธาน คุณคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน ขยานีวางสายไปในใจอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจไปมาอยู่สักพักก่อนจะลุกขึ้นเดินมาเคาะประตูห้องของซิริอัสตั้งแต่เช้า ซิริอัสมาเปิดประตูในสภาพรุงรังท่าทางตกใจที่เห็นว่าเป็นชยานี "คุณผู้หญิง" นี่มันเพิ่งจะกี่โมงกันนะ ซิริอัสดูนาฬิกา เพิ่งหกโมงกว่าแต่เมื่อเห็นสีหน้าเคร่งเครียดของชยานีซิริอัสสะอึกทันที "คุณผู้หญิงมีเรื่องอะไรสำคัญรึเปล่าครับทำไมมาหาผมแต่เช้าเลย" "สำหรับฉันแล้วนับว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับนายก็น่าจะสำคัญเช่นกัน" ชยานีมองสภาพของซิริอัสก่ินจะพูดขึ้น "รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย" พอซิริอัสได้ยินก็รีบวิ่งเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที" คุณผู้หญิงเชิญข้างในครับต้องการเครื่องดื่มอะไรรึเปล่าครับ" " ไม่ต้องหรอก"ชยานีนั่งลงไปนิ่งๆแต่สายตาที่มองซิริอัสยังคงเคร่งเครียด "ซิริอัส นายเป็นคนที่นิธานส่งมาปกป้องฉันใช่ไหม" " ใช่ครับคุณผู้หญิง" ซิริอัสไม่เข้าใจว่าตกลงชยานีหมายความว่ายังไงจึงคล้อยตามคำพูดของชยานี " งั้นก็ดีในเมื่อนิธานส่งนายมาให้ฉันก็นับว่านายเป็นคนของฉันแล้วใช่ไหม" ซิริอัส "..." เขาจ้องมองที่ชยานีก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอ" น่าจะเป็นแบบนั้นครับ" "ก็ดี ในเมื่อนายเป็นคนของฉันถ้างั้นฉันขอถามนายว่าเมื่อวานนายบอกอะไรกับนิธาน" ซิริอัส "..." เป็นไปตามที่คาดไว้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนจริงๆด้วย แต่ชยานีรู้ได้ยังไงกันหรือว่าลูกพี่จะเป็นคนบอกชยานีเองคือหึงหวงหรือว่าไม่ไว้ใจกันแน่ถึงทำให้ชยานีมาคิดบัญชีกับเขาในตอนนี้ " ทำไมเหรอคำถามนี้ยากที่จะตอบหรือไง"ชยานีกระพริบตาเธอคงจะอยู่ใกล้นิธานมาเป็นเวลานานดังนั้นในบางสถานการณ์ทั้งคำพูดที่ใช้หรือว่าสายตาจึงเหมือนนิธานมากจนบางครั้งซิริอัสยังรู้สึกเหมือนว่าตนเองดูผิดคิดว่าบุคคลตรงหน้าไม่ใช่ชยานีแต่เป็นนิธาน "ซิริอัส" "คุณผู้หญิงครับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนผมเพียงแค่รายงานข่าวให้ลูกพี่ตามหน้าที่ครับ" ซิริอัสยืดหลังตรง "ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงมีอะไรจะว่าสั่งสอนเชิญเลยครับ" "ไม่กล้าพูดว่าสั่งสอนหรอกนะแต่ครั้งหน้าตอนรายงานก็ต้องพูดให้มันชัดเจนถูกต้องถ้าทำให้นิธานเข้าใจผิดแล้วความสัมพันธ์ของฉันกับเขามีปัญหาเขาคิดว่าฉันไม่ต้องการเขาแล้วเรื่องนี้ก็ร้ายแรงเลยนะ" ซิริอัส"... " ดังนั้นถ้าลูกพี่ทุกข์ใจเสียใจก็เป็นความผิดของเขาสินะ" ขอโทษด้วยครับคุณผู้หญิงผมผิดไปแล้ว" ชยานีพยักหน้าพอใจกับท่าทางของซิริอัสมาก" งั้นก็ดีแล้วครั้งหน้าจำไว้ว่าห้ามพูดเกินความจริงไม่อย่างนั้นถ้าความสัมพันธ์ของฉันกับธานมีปัญหาฉันจะจัดการกับบนายเป็นคนแรก" ชยานีชูหมัดขึ้นทำท่าทางที่โหดที่สุดที่ทำได้ออกมา ซิริอัสกลั้นหัวเราะที่จริงแล้วเขาอยากหัวเราะออกมามากแต่เพื่อไว้หน้าให้ชยานีเขาจึงกลั้นเอาไว้ ชยานีสั่งสอนจนพอใจจึงไม่คิดจะยืดเยื้อให้นานไปมากกว่านี้เธอเดาว่าคงเพราะนิธานทำงานหนักอีกทั้งพวกเธอยังไม่ได้เจอหน้ากันหลายวันเขาก็คงจะคิดถึงเธอ และยังบังเอิญได้รับข่าวเรื่องทัตติจากซิริอัสดังนั้นนิธานคงจะหึงหวงเธอมากกว่า เมื่อเข้าใจแบบนั้นชยานีจึงโล่งใจหลังจากที่ตอนกลางวันเธอคอยอยู่ร่วมงานแฟชั่นวีคเป็นเพื่อนแอนดี้แล้วเมื่อกลับถึงห้องก็รีบโทรหานิธานทันที ส่วนทางด้านนิธานที่เพิ่งตื่นขึ้นจากการเมาสลบไปทั้งคืนปสดหัวเอามากๆแต่พอเงยหน้าขึ้นก็พบใบหน้าของคนปรากฏตรงหน้าเขาถึงนิธานจะเป็นคนสงบเยือกเย็นแค่ไหนก็ยังสะดุ้งตกใจ เขาขมวดคิ้วแน่นนวดบริเวณหัวคิ้วเบาๆมองแขกที่ไม่ได้รับเชิญตรงหน้าถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ "นายมาทำไม" "โอ้โห นี่นายจะปล่อยทิ้งกลางทางเลยเหรอวะ" ในปากเฉลิมพลคีบบุหรี่ไว้สองมองกอดอกพิงอยู่บนกำแพงห้อง "เหอะๆ ยังไงเมื่อคืนฉันก็เป็นคนแบกนายกลีบมานะเว้ย" นิธานขมวดคิ้วดึงผ้าห่มทิ้งแล้วเดินลงจากเตียงนอนหยุดชะงัก "เมื่อคืนนายส่งฉันกลับมาเหรอ" " ถ้าไม่ใช่ฉันแล้วจะใครซะอีกล่ะ"เฉลิมพลยักคิ้วก่อนจะพูดต่อ "นายกับปาลีเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่เมื่อคืนนายบ่นพึมพำอยู่นานฉันก็ยังฟัวไม่รู้เรื่องเลยฉันก็คิดว่านายกับปาลีทะเลาะกันซะอีก" นิธานนึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมาได้หัวคิ้วของเขาก็ไม่เคยคลายตัวเลยเขาเดินผ่านเฉลิมพลไปที่ห้องแต่งตัวตอนที่เดินออกมาในมือจับเสื้อผ้าสะอาดไว้หนึ่งชุด " นายกลับไปได้แล้ว"นี่คือพอบรรลุเป้าหมายก็ถีบส่งผู้ช่วยเหลือทิ้งเลยเหรอ " จริงด้วย เมื่อวานฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนายเลยโทรศัพท์ไปหาปาลีด้วย" "นายว่าอะไรนะ" ไม่รู้ว่านิธานมาตั้งเเต่เมื่อไหร่แต่เร็วมากไม่นานคอเสื้อของเฉลิมพลก็ถูกดึงขึ้นมาแล้ว" นายโทรไปหาลีทำไม" "เอ่อ เพื่อนรัก อย่าใจร้อนนะ มันไม่ดี" ถ้าตอนที่นิธานเมาเหล้าเฉลิมพลยังพอสู้ได้แต่ตอนที่นิธานปกติเฉลิมพลไม่กล้าท้าทายแน่นอน เขาแกะมือของนิธานออก หัวเราะเบาๆ "คือว่านะ ฉันก็แค่เป็นห่วงนายเลยโทรไปถามปาลีว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่" " เธอได้พูดอะไรรึเปล่า" " ยังจะพูดอะไรได้ก็ตกใจน่ะสิพูดแล้วอยากจะหัวเราะเธอยังนึกว่านายเกิดอุบัติเหตุกลัวไปหมดยาังบอกอีกด้วยว่าจะรีบบินกลับมาเลยนะ ฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าพวกนายสามีภรรยา" " เธอเป็นห่วงฉันมากเหรอ"นิธานอึ้งดูเหมือนจะไม่กล้าเชื่อคำที่ได้ยิน " ฉันว่านะเพื่อนรักแกโดนผีเข้าสิงรึไง"เฉลิมพลรู้สึกว่าการตอบสนองของนิธานแปลกๆยื่นมือเข้าไปวางบนหน้าผากของนิธานแต่โดนนิธานปัดออกไป " นายต่างหากที่โดนผีสิง" " โอเค แต่ว่าปาลีของนายจะเป็นห่วงนายมันก็เป็นเรื่องธรรมดาไหมล่ะทำไมดูท่าทางนายเหมือนไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่เลย"เฉลิมพลรู้สึกว่านิธานทำตัวแปลกๆ "แต่หลังจากนั้นเธอรู้ว่านายไม่ได้เป็นอะไรมากเลยวางใจแล้ว และเธอยังบอกให้ฉันดูแลนายดีๆไม่อย่างนั้นคุณชายอย่างฉันต้องมาอยู่ที่นี่ทั้งคืนอย่างนี้เหรอ" เฉลิมพลไม่ลืมทวงบุญคุณ" จำการเสียสละของฉันไว้ดีๆล่ะ" " ออกไปเลย" ตอนนี้นิธานอารมณ์ดีจนต่อปากต่อคำกับเฉลิมพลได้แล้วเมื่อไล่เฉลิมพลกลับไปได้เขาก็รีบเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำพอออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่าชยานีโทรเข้ามาพอดี สายตาคมกริบของนิธานเปลี่ยนเป็นสับสนเล็กน้อยแต่สุดท้ายก็กดรับสายของชยานี" สวัสดีครับ" " ธานคะ ตื่นนอนรึยังไม่เป็นไรใช่ไหมคะ" อีกฝั่งของโทรศัพท์มีน้ำเสียงที่ห่วงใยของผู้หญิงดังเข้ามา หัวใจที่สับสนวุ่นวายของนิธานสงบได้ซะที "อืม ผมไม่เป็นไร" "คนโกหก" ชยานีที่ได้ยินนิธานบอกว่าไม่เป็นไรก็วางใจขึ้นบ้างแต่ก็เริ่มโกรธและหาเรื่องทันที "ถ้าหากไม่เป็นไรทำไมต้องไปดื่มเหล้าจนเมาได้ขนาดนั้นถ้าคุณเฉลิมพลไม่โทรมาบอกฉันคุณก็ไม่คิดที่จะบอกฉันใช่ไหม" "ผม คุณอยู่ทางโน้นงานยุ่ง" นิธานใช้น้ำเสียงอ่อนโยนในการอธิบายเมื่อได้ยินน้ำเสียงงอแงของชยานีข้างหูนิธานถึงรู้สึกว่ามันเป็นความจริง "ฉันไม่ยุ่งค่ะ เรื่องของคุณถึงจะสำคัญที่สุด"ชยานีพูดขึ้นอย่างหมดความอดทน" ธานคะก่อนที่ฉันจะมาฉันพูดกับคุณว่ายังไงคุณลืมไปแล้วเหรอคะ พวกเราเป็นสามีภรรยากันนะคะต่อจากนี้ไปคุณมีเรื่องอะไรไม่ต้องเก็บไว้ในใจมีปัญหาอะไรถามฉันได้ตรงๆรู้ไหมคะ ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกของเราต้องมีปัญหาเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องในโลกใบนี้ไม่มีใครสำคัญไปมากกส่าคุณอีกแล้ว" " เลนนี่"นิธานเสียงแหบหัวใจพองโต ไม่มีใครเข้าใจได้ดีไปกว่านิธานว่าในเวลานี้หลังจากได้ยินคำพูดของชยานีหัวใจของเขาดีใจมากแค่ไหน ในตอนนั้นทุกอย่างสงบนิ่งไปหมด " ซิริอัสพูดเรื่องอะไรทำให้คุณหึงฉันได้ขนาดนี้คะ"ชยานีหัสเราะออกมา" คุณจะต้องหึงไปทำไมคะในใจของฉันไม่มีใครเทียบคุณได้รู้ไหมคะคุณเพอร์เฟคขนาดนั้นฉันจะเลือกคนอื่นได้ยังไงล่ะ" นิธานในใจหนักอึ้ง "อืม" เขาไม่ได้หึงหวง แต่ว่าเขากำลังกลัว กลัวว่าพอเธอรู้ความจริงรู้ว่าทัตติไม่ได้มีส่วนร่วมในเรื่องนั้นกลัวว่าหลัวจากชยานีรู้แล้วความแค้นที่มีต่อทัตติจะหายไปและกลับไปคืนดีกับทัตติ ทุกอย่างไม่อาจจะรู้ได้เลย ยิ่งได้ฟังที่ซิริอัสบอกว่าชยานีได้ฟังการสนทนาระหว่างทัตติกับชามาแล้วนั้น ชยานีเป็นคนฉลาดถึงแม้จะยังไม่เข้าใจอย่างชัดเจนแต่อีกไม่นานก็จะเข้าใจถ้าเวลานั้นมาถึงเธอจะทิ้งเขาไปรึเปล่า นิธานพบว่าตนเองเริ่มรู้สึกกลัวเป็น ที่แท้เขาก็ไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งดังหินหรือฟันแทงไม่เข้าที่แท้เขาก็รู้สึกกลัวเป็นและกลัวได้มากขนาดนี้ "แน่นอนว่าคุณทัตติพูดอะไรบางอย่างกับฉันจริงๆแต่ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาอีกอย่างเมื่อเทียบเขากับคุณแล้วคุณดีกว่าไม่รู้กี่เท่าแล้วคุณยังจะหึงคนที่ไม่มีอะไรดีเท่าคุณเหรอคะคุณไม่มั่นใจตัวเองเลยรึไง" เลนนี่ ผมไม่ใช่ไม่มั่นใจในตัวเองแต่ผมกลัวคุณจะรักเขาส่วนผมไม่มีทางได้คุณกลับคืนมา " หรือว่าคุณเห็นว่าฉันเป็นคนหลายใจไม่มีความมั่นคงให้คุณมากพอ"ชยานีถอนหายใจ" นิธานคะคุณฟังฉันให้ดีๆ สำหรับฉันแล้วคุณเป็นคนที่สำคัญมากในโลกกใบนี้นอกจากแม่ฉันแล้วคุณเป็นคนที่สำคัญที่สุดไม่มีใครจะเทียบคุณได้เป็นคุณที่ให้ชีวิตใหม่กับฉันนอกจากว่าคุณจะไม่ต้องการฉันแล้วไม่อย่างนั้นฉันจะไม่จากคุณไปไหนแน่นอนค่ะ" หลังจากที่เธอโดนทัตติหักหลังก็ไม่กล้าที่จะเชื่อคำสัญญาประเภทนี้อีกแต่ในเมื่อนิธานไม่มั่นใจเธอก็ยอมที่จะให้สัญญาและจะรักษาสัญญาไปตลอดชีวิต" ไม่ใช่สิ ถึงแม้คุณจะไม่ต้องการฉันแล้วฉันก็ไม่ยอมจากคุณไปไหนแน่ๆ นิธานคะคุณพร้อมที่จะโดนฉันตามตื้อไปตลอดชีวิตรึยังคะ" นิธานกระพริบตา ผู้หญิงคนนี้ นี่เธอกำลังสารภาพรักกับเขาใช่ไหม "อืม" "นี่ คุณนิธาน ฉันกำลังสารภาพรักกับคุณอยู่นะแต่คุณกลับไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบไม่มีอะไรจะพูดเลยเหรอคะ" ชยานีเริ่มไม่พอใจ "พูดแค่อืมคำเดียวนี่คำสารภาพรักของฉันไม่มีค่าอะไรเลยเหรอ" "ไม่ใช่นะ เลนนี่" นิธานยิ้มบาง ความรู้สึกสับสนวุ่นวายใจก่อนหน้านี้โดนชยานีทำให้หายไปแล้ว" สำหรับผมแล้วคุณเป็นคนที่สำคัญมากแต่ว่าเรื่องสารภาพรักปกติเป็นหน้าที่ของผู้ชายที่ต้องทำนะ" นิธานอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา" เข้าใจไหมครับ" " ไอ้หยา จะผู้ชายหรือผู้หญิงก็เหมือนกันแหละเรื่องพวกนี้เป็นแค่การแสดงความรักในอีกรูปแบบหนึ่งเท่านั้นไม่ต้องโต้แย้งกันเรื่องนี้หรอกค่ะ"ชยานีหน้าเริ่มซีดแต่ก็แสดงท่าทางใจกว้างออกมา" ขอแค่คุณเข้าใจความหมายของฉันก็พอแล้ว" "ดังนั้นนิธานคะ ตอนนี้คุณวางใจได้รึยัง"