ตอนที่311คิดจะรับปาลีกลับเข้าตระกูล

ต๭นที่311คิดจะรับปาลีกลับเข้าตระกูล “แกพูดว่ายังไงนะ” แม้จะเป็นคนที่ผ่านประสบการณ์มามากมายอย่างคุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วในตอนที่ได้ยินคำพูดของปวีนก็ยังตกใจจนลุกขึ้นยืนสองมือสั่นระริกชี้ไปทางปวีน “ตาวีน เมื่อตะกี้แกพูดว่ายังไงนะปู่ฟังไม่ชัดแกพูดใหม่อีกครั้งซิ” คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วน้ำเสียงสั่นเครืออย่างคงพอจะเดากันได้ว่าจะตื่นเต้นมากแค่ไหนปวีนนิ่งคิดก่อนจะพูดขึ้นด้วยท่าทางลังเลเล็กน้อย “ปาลีคือภรรยาของคุณนิธานครับ” “ดี ดี ดีมากเลย” คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วพูดคำว่าดีสามคำติดต่อกันติดต่อกันแต่ไม่รู้ว่ากำลังพูดว่าปาลีดีหรือว่านิธานดีแต่ปวีนกลับไม่ได้คิดในแง่ดีขนาดนั้น “คุณปู่ครับเราดีใจตอนนี้ยังเร็วไปครับ” “เร็วไปยังไง” คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ “ยัยยาเป็นลูกสาวของฉันและปาลีก็เป็นลูกสาวของยัยยาก็ต้องเป็นหลานสาวของฉัน เธอได้แต่งงานกับคนใหญ่คนโตแบบนี้ต้องเป็นเรื่องดีอยู่แล้ว”คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วสะบัดมือ “แล้วพวกเขาด้านนั้นจะกลับมาวันไหน” ปวีนกับธีรมนต์สบตากันและมองหน้ากันไปมาในแววตาเห็นได้ชัดว่าต่างเข้าใจกันดี คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วนั่งรอคำตอบสักพักก็ไม่ได้รับคำตอบกลับก็ยิ่งแปลกใจ “ทำไมคำถามนี้มันยากที่จะตอบมากเลยรึไง” “ไม่ใช่ครับคุณปู่”ปวีนในใจรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยในท่าทางของคุณปู่แห่งตระกูลกองแก้ว “นี่เป็นแค่ความคิดของทางเราเท่านั้นครับ” “อะไรคือความคิดทางฝั่งเราฝั่งเดียว”คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วฟังออกถึงความผิดปกติ “ทำไมหรือว่าตอนนี้เขาสุขสบายขึ้นแล้วลืมญาติทางฝั่งมารดาไปแล้ว”ตอนนี้คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตไปแล้วว่าในตอนนั้นเขาตัดสัมพันธ์กับจริยาไปแล้ว “ฉันไม่สนเมื่อยี่สิบปีก่อนก็เป็นแบบนี้ยี่สิบปีผ่านไปก็ยังเป็นแบบนี้ฉันไม่สนในเมื่อเป็นคนของตระกูลกองแก้วก็ต้องกลับเข้ามาในตระกูลกองแก้วเท่านั้น” “คุณปู่ครับเรื่องนี้เรารีบร้อนไม่ได้นะครับ”ปวีนรีบพูดขึ้นมาและรู้สึกเสียใจมากที่กลับมารอบนี้ “ตอนนี้ปาลีรู้เรื่องนี้แล้วแต่คุณน้ายังไม่รู้เรื่องที่พวกเราทำเรื่องตรวจดีเอ็นเอไปแล้วดูเหมือนว่าเธอจะยังรู้สึกผิดกับเรื่องราวในอดีตรวมไปถึงปาลีเป็นเด็กกตัญญูดังนั้นความหมายของปาลีก็คือถ้าหากว่าคุณน้าคิดจะกลับเข้าตระกูลกองแก้วเธอก็จะไม่ห้ามแต่ถ้าหากคุณน้า” “ไม่มีถ้าหาก” คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วตัดคำพูดของปวีนไปก่อนจะสะบัดมือไปมา “เรื่องนี้แกไปจัดการให้เร็วที่สุดต้องได้คำตอบจากปากของปาลีให้ได้” ปวีนลำบากใจ “แต่ว่าคุณปู่ครับ” “ไม่มีแต่ว่าอะไรทั้งนั้นแกยังมีงานที่เมืองนภาไม่ใช่เหรอเรื่องนี้ให้แกไปจัดการปู่ก็วางใจไปเถอะ” “ในเมื่อปาลีเป็นคนของตระกูลกองแก้วก็ต้องกลับเข้ามาในตระกูลเป็นเรื่องธรรมดา” คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วพึมพำไม่ได้คิดเลยว่าปาลีไม่ใช่หลานสาวปู่ (หลานที่เกิดจากลูกชาย)ของเขาแต่เป็นหลานสาวตา(หลานที่เกิดจากลูกสาวที่แต่งออกไปแล้ว)ดังนั้นเรื่องจะกลับเข้ามาในตระกูลก็เป็นแค่ชื่อที่ใส่ไว้เท่านั้น “แต่ว่าคุณปู่ครับ” “เอาล่ะตาวีนลูกทำตามที่คุณปู่บอกเถอะแต่เรื่องนี้เราจะรีบร้อนไม่ได้จากที่ได้ฟังลูกพูดมาน้าของลูกยังมีปมในใจแต่ปาลีค่อนข้างเข้าใจเรื่องราวงั้นลูกก็ลองคุยกับปาลีดูดีๆ”ธีรมนต์เห็นสีหน้าของคุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วไม่ค่อยดีจึงรีบตัดคำพูดของปวีนไป “พ่อเชื่อว่าลูกทำได้” “คุณพ่อครับ” ตรงหน้าประตูชามายืนหน้าซีดอยู่ตรงนั้นมองไปที่กลุ่มคนด้านในห้องด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ เพราะประตูไม่ได้ปิดสนิทชามาจึงได้เห็นเหตุการณ์ด้านในอย่างชัดเจนและยังได้ยินบทสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนทุกคำ ปาลี ผู้หญิงคนนั้น คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นลูกสาวของผู้หญิงที่โดนตระกูลกองแก้วตัดออกจากตระกูลคนนั้นมิน่าล่ะครั้งแรกที่เธอเจอกับปาลีผู้หญิงคนนั้นถึงได้รู้สึกไม่สบายเนื้อไม่สบายตัวไม่ใช่แค่ว่าปาลีหน้าตาเหมือนชยานีเท่านั้นแต่ยังมีความสัมพันธ์อีกหนึ่งขั้นในนี้ด้วยแต่เธอยังคิดจะกลับเข้ามาในตระกูลกองแก้ว ฮึ คิดอะไรเพ้อเจ้อจริงๆอย่าว่าแต่เธอที่ไม่ยอมรับปาลีเลยถึงแม้เธอกับปาลีจะไม่ได้มีปัญหากันมาก่อนแต่ถ้ามีคนอื่นมาแบ่งมรดกของเธอไปแค่คิดเธอก็โมโหเป็นฟืนเป็นไฟแล้ว ดวงตาของเธอแดงก่ำสองมือกำหมัดแน่นแทบอยากจะบีบคอปาลีให้ตายคามือเธอยังเคยคิดว่าทำไมเธอถึงไม่ชอบใจปาลีตั้งแต่แรกอีกทั้งปาลียังคอยเป็นศัตรูของเธออยู่ตลอดเวลาผู้หญิงน่ารังเกียจคนนั้น พวกเขาอยากให้ปาลีกลับมาใช่ไหมงั้นเธอก็จะไม่มีวันยอมให้ปาลีกลับมาได้ดวงตาของชามาเหมือนโดนไฟแผดเผาจนแม้กระทั่งสติสัมปชัญญะก็โดนแผดเผาไปด้วยตอนนี้ในหัวของเธอเต็มไปด้วยบทสนทนาที่คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วกับปวีนคุยกัน พวกเขายังคิดจะให้ปาลีกลับเข้ามาในตระกูลกองแก้วยังมีปาลีคนนั้นที่ไม่ใช่แค่หน้าตาจะเหมือนกับชยานีตอนนี้ชยานีตายไปแล้วแต่ปาลีผู้หญิงน่ารังเกียจคนนั้นยังคล้องวิญญาณของทัตติไปอีกหลังจากงานแฟชั่นวีคจบลงท่าทางของทัตติที่มีต่อเธอก็กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทำให้ชามายอมรับไม่ไหวทุกครั้งที่นึกถึงแววตาที่เย็นชาบาดลึกเข้าไปถึงกระดูกและยังมีวาจาที่ร้ายกาจของทัตติชามาก็หนาวสั่นไปทั้งตัวเธอกัดฟันแน่นแววตาเปล่งประกายมืดมน “ยัยมามายืนอยูตรงนี้ทำอะไร” ด้านหลังของเธอมีเสียงที่คุ้นเคยดังออกมาทำให้ชามาสะดุ้งตกใจและทำให้กลุ่มคนในห้องก็สะดุ้งตกใจไปด้วย ชามารีบหันกลับไปมองแววตากลับมาปกติดังเดิมก่อนจะรีบส่ายหน้าและเม้มปาก “คุณพ่อคะ ไม่มีอะไรค่ะหนูกำลังจะเดินกลับห้องค่ะแต่…” ชามายังพูดไม่จบประตูห้องหนังสือก็เปิดออกมาซะก่อนคุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วกับธีรมนต์และปวีนเดินตามกันออกมา พรยศตกตะลึง “คุณพ่อครับ มนต์ ตาวีน นี่มัน” “อ๋อ แค่คุยธุระกันนิดหน่อยเท่านั้นเองครับ”ธีรมนต์กระแอมเบาๆ “ตอนนี้คุยกันเสร็จแล้วครับเอ่อพี่ครับงั้นผมกับตาวีนขอตัวกลับก่อนนะครับ” ถึงแม้ตระกูลกองแก้วจะไม่ได้แยกบ้านกันแต่ก็ไม่ได้พักอยู่บ้านหลังเดียวกันมีเพียงบางครั้งที่ปวีนจะพักที่นี่แต่ธีรมนต์นั้นเพราะสภาพร่างกายที่เดินทางไม่ค่อยสะดวกทำให้ต้องย้ายไปอยู่ที่เรือนหลังนอกไม่ได้พักอยู่ที่นี่ ธีรมนต์จ้องหน้าปวีน “ตาวีนพ่อรู้สึกไม่ค่อยสบายลูกกลับไปพร้อมกับพ่อเลยนะ” “ครับ”ปวีนพูดเสร็จก็รีบพยุงธีรมนต์เดินออกไป “คุณพ่อครับ”พรยศละสายตากลับมาสายตาจ้องมองไปที่คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วและชามาอย่างแปลกใจ “ดึกขนาดนี้แล้วคุณพ่อยังมีธุระอะไรต้องคุยกับมนต์และตาวีนอีกเหรอครับ” “ไม่ได้เจอตั้งนานแล้วฉันจะเรียกพวกเขามาพบบ้างไม่ได้รึยังไง”คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วยังไม่คิดจะบอกเรื่องนี้กับพรยศในทันทีจึงปิดบังไว้ “เอาล่ะนี่ก็ดึกมากแล้วพวกแกกลับไปพักผ่อนที่ห้องเถอะ” “แต่ว่าคุณพ่อครับ” พรยศตั้งใจจะพูดอะไรบางอย่างแต่คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วกลับหมุนตัวเดินเข้าไปแล้วพรยศนิ่งคิดก่อนจะปล่อยผ่านไปไม่พูดอะไรอีก "คุณพ่อคะ"ชามาเรียกพรยศไว้ทันทีพรยศจึงหันกลับไปหา "มีอะไรรึเปล่า" "คุณพ่อคะ คุณพ่อไม่อยากรู้เหรอคะว่าคุณปู่กับอารองเขาคุยอะไรกัน" ชามาเอ่ยขึ้น พรยศตะลึงก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากัน "เมื่อตะกี้ลูกแอบฟังพวกผู้ใหญ่คุยกันอย่างนั้นเหรอ" "ไม่ใช่นะคะ" ชามาส่ายหน้าเธอไม่ยอมรับเด็ดขาดว่าเธอแอบฟังจริงๆไม่อย่างนั้นพรยศคงมองเธอในทางไม่ดีแน่ๆ" หนูแค่เดินผ่านมาทางนี้พอดีและเห็นว่าประตูห้องปิดไม่สนิทหนูคิดว่าคุณปู่จะเขียนอักษรอยู่ในห้องเลยอยากจะเข้าไปบอกราตรีสวัสดิ์ท่านแต่พอเดินมาถึงตรงหน้าประตูก็ได้ยินพวกท่านคุยกันอยู่เรื่องนึง" ชามาพูดๆหยุดๆทำให้พรยศใจร้อนขึ้นมาแทน "เอาล่ะ ไปคุยกันที่ห้องทำงานพ่อ"พรยศเองก็พอจะเดาได้ว่าเรื่องที่คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วคุยกัยธีรมนต์ต้องเป็นเรื่ิองที่สำคัญมากแน่นอน สองพ่อลูกเดินไปที่ห้องทำงานแล้วปิดประตูห้องให้สนิทชามาขอบตาแดงๆ" คุณพ่อคะ หนูพูดไปแล้วคุณพ่ออย่าโกรธนะคะ" "ลูกคนนี้นี่พ่อจะโกรธอะไรลูกได้ไหนลูกลองพูดมาซิเกิดเรื่องอะไรขึ้น" ถึงพรยศจะพูดไปแบบนี้แต่เขาก็เตรียมใจไว้เรียบร้อยเเล้ว "คุณพ่อคะ ปวีนบอกคุณปู่ว่าเขาพบตัวคุณน้าแล้วค่ะ" "น้องยางั้นเหรอ" พรยศตาเป็นประกายดูท่าทางตกใจมากแต่ก็ดีใจมากเช่นกัน" เจอตัวน้าของลูกนั่นเป็นเรื่องดีสิทำไมแกต้องทำหน้าแบบนั้น" ชามากลับรู้สึกว่าสีหน้าท่าทางของพรยศที่แสดงออกมาไม่ใช่ผลที่เธอต้องการแม้แต่น้อยพรยศไม่ควรมีท่าทางแบบนี้ถึงจะถูกสิ " ยัยมา" "คุณพ่อคะ คุณพ่อรู้ไหมคะว่าคุณน้าเป็นใคร" ชามาถามขึ้น พรยศนิ่งอึ้ง" น้าจองลูกก็คือน้าของลูกสิแต่เธอหายตัวไปหลายปีไม่รู้ว่าตอนนี้เธอยังวบายดีรึเปล่า" "ดีค่ะ คุณพ่อสบายใจได้ค่ะคุณน้าใช้ชีวิตอยู่อย่างสบายไม่ใช่สบายธรรมดานะคะแต่สบายมากๆสบายกว่าพวกเราทุกคนเลย" ชามายิ้มเยาะ ตอนนี้พรยศถึงได้สังเกตเห็นท่าทางของชามาแล้วยิ่งไม่เข้าใจ "น้าของลูกอยู่สุขสบายนั่นเป็นเรื่องดีนี่นาแล้วนี่แกทำสีหน้าแบบนี้ทำไม" "แล้วคุณพ่อรู้ไหมคะว่าคุณน้าเป็นใคร เธอเป็นแม่แท้ๆของปาลีนะคะ" " ปาลี"พรยศรู้สึกว่าชื่อนี้คุ้นหูแต่กลับนึกไม่ออกว่าเธอเป็นใครแต่พอเห็นท่าทางโมโหจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงของชามาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่น" คงไม่ได้มีความแค้นอะไรกับลูกใช่ไหมยัยมาลูกฟังพ่อนะยังไงซะปาลีก็เป็นลํกสาวของน้าลูกเรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ช่างมันเถอะพอน้าของลูกกลับมาลูกต้องไม่" "ปาลี เธอเป็นภรรยาของคุณนิธานค่ะ" ชามากัดฟันพูด "นี่ไม่ใช่ว่าใช้ชีวิตสุขสบายกว่าพวกเราเหรอคะ" "ลูกพูดว่าอะไรนะ"พรยศตาโตในดวงตาเต็มไปด้วยท่าทางไม่น่าเชื่อ " ลูกหมายถึงช่วงก่อนหน้านี้ที่งานประกวดการออกแบบลูกไปใส่ร้ายและพ่ายแพ้ให้ผู้หญิงคนนั้นคนที่เป็นภภรยาของคุณนิธานที่ชื่อปาลีคนนั้นเป็นลูกสาวของน้าของลูกงั้นเหรอ" ไม่แปลกที่พรยศจะตกใจเพราะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่แทบจะไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ "ยัยมา เรื่องนี้เอามาล้อเล่นไม่ได้นะ"พรยศยังคงรับไม่ได้ แต่ชามากลับกัดฟันยิ้มเยาะ" คุณพ่อคะท่าทางของหนูเหมือนกำลังล้อเล่นดหรอคะเป็นเรื่องจริงนะคะเมื่อตะกี้หนูได้ยินพวกคุณปู่เขาพูดกันว่าจะรับจริยากับปาลีกลับเข้ามาในตระกูลเราพวกเขา" "นี่เป็นเรื่องดีนี่นา"พรยศเหมือนคิดได้ทันทีก่อนจะตบเข่าหัวเราะเสียงดังขึ้นมา "เด็กดี เรื่องนี้ช่างเป็นเรื่องดีจริงๆ" เขาคิดไม่ถึงเลยว่าปาลีคนนั้นจะเป็นลูกสาวของจริยาและตอนรี้ยังแต่งงานกับนิธานไปแล้วด้วย คุณนิธานเป็นคนที่ใครก็ยากที่จะเหมือนเขาได้ ผู้ชายคนนั้น สุดยอดไปเลย "ฮ่าฮ่าฮ่า ยัยมา เรื่องนี้เป็นเรื่องดีที่ส่งผลดีต่อตระกูลกองแก้วของเราเป็นอย่างมากเลยนะ"