ตอนที่330ความโลภมากของชามา

ต๭นที่330ความโลภมากของชามา นิธานกดวางสายหันกลับไปก็พบว่าชยานีตื่นนอนแล้วแววตาของเขาเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าเธอกำลังเดินตรงมาที่ตนเองเขาจึงลูบผมของชยานีที่ยุ่งเนื่องจากเพิ่งตื่นนอน "ทำไมตื่นแล้วล่ะครับ" ชยานีส่ายหัว "ตอนกลางวันนอนเยอะไปค่ะตอนนี้นอนไม่หลับแล้ว" ชยานีมองหน้านิธานเล็กน้อย "ดึกขนาดนี้แล้วคุณยังทำงานอีกเหรอคะ" "ไม่ใช่เรื่องงานครับ" นิธานถอดเสื้อคลุมให้กับชยานีก่อนจะจูงมือชยานีเดินเข้าไปในห้อง "ด้านนอกอากาศหนาว" " ไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่นี่คะ" ชยานียิ้มบางแต่ก็ยอมรับความห่วงใยจากนิธาน" แล้วเมื่อตะกี้คุณ" "สายจากคุณปวีน"สำหรับขยานีแล้วนิธานไม่มีความลับอะไรต้องปิดบัง" คนของตระกูลกองแก้วจะมาในวันพรุ่งนี้" "คุณว่าอะไรนะคะ" ชยานีตะลึงงันกระพริบตาปริบไม่ค่อยกล้าเชื่อแต่พอสบตาคู่นั้นของนิธานเธอก็รู้ว่านิธานไม่มีทางโกหกเธอแน่นอนแต่เรื่องนี้ทำให้ชยานียากจะรับได้ " ไม่สิ แล้วพวกเขามาทำไมกัน" "เพราะข่าวที่เราปล่อยออกไปว่าคุณอาการหนัก"นิธานพูด" อยากกินอะไรรึเปล่า" "ไม่กินแล้วค่ะ ขืนกินอีกฉันต้องกลายเป็นคนอ้วนแน่ๆเลย" ชยานีหยิกใบหน้าที่เริ่มบวมขึ้น "คุณดูสิ ไขมันทั้งนั้นเลย" "อ้วนนิดก็ดีแล้ว น่าจับกว่า" นิธานยิ้มแล้วลูบแขนชยานีเบาๆ ชยานีตบมือของนิธานออกอย่างไม่ชอบใจ" คนลามก" ถึงจะพูดแบบนี้แต่เธอกลับซบกายลงบนตัวของนิธาน" เฮ้อ คุณคิดว่าคนของตระกูลกองแก้วจะทำอะไรคะเป็นห่วงว่าฉันจะตายไปแบบนี้แล้วพวกเขาจะเข้าหาคุณไม่ได้ใช่ไหมคะถึงมาดูฉันได้" " ไม่ต้องสนใจพวกเขา" นิธานไม่สนใจตระกูลกองแก้วแม้แต่น้อยดูจากตอนนี้ในตระกูลกองแก้วมีเพียงปวีนที่พอจะใช้ได้คนอื่นใตระกูลนิธานแทบจะไม่สนใจเลย " ค่ะ ไม่สนใจเพียงแค่รู้สึกว่าถ้าหากพวกเขาเป็นห่วงฉันขนาดนั้นคงจะรับพวกเรากลับตระกูลกองแก้วตั้งนานแล้วไม่จำเป็นต้องรอถึงตอนนี้" ที่พวกเขาทำก็เพราะนิธานเท่านั้นเอง "นั่นเพราะพวกเขาสายตามีปัญหาที่จริงคุณสูงส่งกว่าผมตั้งเยอะ" นิธานรู้อารมณ์ตอนนี้ของเธอดีจึงดึงชยายีมากอดไว้" ชามาก็จะมาด้วย" " อ๋อ"ชยานียักคิ้ว " คุณมั่นใจแล้วใช่ไหมคะว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของชามาจริงๆ" " เดิมทีมั่นใจเพียงแค่ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ตอนนี้มีแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ"นิธานพูด ชยานีกลับแปลกใจ "เพราะอะไรคะ" "ปวีนกลับไปที่นั่นพบว่าชามาอยู่ไม่สุขกับเรื่องของคุณมากมีปฏิกิริยาที่แปลกไปมาก" ชยานีเม้มปาก" ฉันรู้แล้วค่ะ"ตอนที่เธอเป็นชยานีก็มีความแค้นกับชามาอยู่แล้วเธอยังไม่ทันได้แก้แค้นคิดไม่ถึงว่าชามาจะกล้าทำแบบนี้งั้นครั้งนี้เธอจะไม่ยอมปล่อยชามาไปแน่ " เรื่องนี้คุณยังไม่ต้องสนใจผมจะจัดการให้เรียบร้อยในเมื่อชามากล้าทำเรื่องแบบนี้กับคุณผมไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่และคนในตระกูลกองแก้วที่สั่งสอนเธอให้เป็นแบบนี้ผมก็จะให้พวกเขาได้รับโทษอย่างสาสมเช่นกัน" "ธานคะ" ชยานีส่ายหัว "ช่างมันเถอะค่ะจัดการแค่ชามาคนเดียวก็พอเเล้ว" ถึงแม้เธอจะไม่ได้มีความรู้สึกอะไรต่อคนของตระกูลกองแก้วแตะยังไงซะในตระกูลกองแก้วยังมีคนดีอยู่ปวีนกับธีรมนต์ก็ไม่เลว ตอนที่เธอยังเป็นชยานีธีรมนต์ก็ดีต่อเธอมากไม่เหมือนกับคนอื่นๆในตระกูลกองแก้ว ชยานีรู้ว่านิธานไม่ใช่คนที่จิตใจดีขนาดนั้นถ้านิธานเล่นงานตระกูลกองแก้วจริงๆต้องส่งผลกระทบต่อปวีนและธีรมนต์แน่ๆนี่คือสิ่งที่ชยานีไม่อยากเห็นที่สุด "ได้" ในเมื่อชยานีไม้ยินยอมนิธานก็จะไม่ทำ "แต่ถ้าถึงตอนนั้นคนในตระกูลกองแก้วเข้ามายุ่งผมไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่ๆ" "ฉันรู้แล้วค่ะ" สิบโมงเช้าของวันต่อมาคนของตระกูลกองแก้วก็มาถึงเมืองนภาสถานที่พักปวีนจองไว้แล้วเพิ่งมาถึงโรงแรมคุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วก็รีบบอกให้ปวีนพาพวกเขาไปที่โรงพยาบาลทันที " คุณปู่ครับ อย่าเพิ่งใจร้อนครับคุณปู่เพิ่งลงจากเครื่องร่างกายจะรับไม่ไหวเอานะครับ พวกเรา" "จะไม่ให้ใจร้อนได้ยังไงนั่นเป็นน้องสาวแกเลยนะตอนนี้น้องส่วของแกนอนป่วยไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไงแกยังพูดอย่างนี้ได้อีกเหรอ" วันนี้คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วอารมณ์ร้อนมาก ตอนนี้เขากังวลว่าถ้าหากปาลีตายไปก่อนที่พวกเขาจะได้ตีสนิทนิธานก็หมดโอกาสกันพอดี หลายปีมานี้ตระกูลกองแก้วตกต่ำลงมากแก้ปัญหาไม่ได้สักทีในปีนั้นมีปัญหากับตระกูลจันทร์พาส่งผลกระทบร้ายแรงกว่าจะผ่านเวลานั้นมาได้มันไม่ง่ายเลยตอนนี้โอกาสอยู่ตรงหน้าแล้วกลับต้องมาเสียไปเพราะปาลีเกิดอุบัติเหตุได้ยังไงกันตลอดชีวิตของเขาสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือธุรกิจของตระกูลกองแก้วแล้ว ถ้าหากธุรกิจของตระกูลกองแก้วต้องมาล่มที่ยุคของเขางั้นเขาคงจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตแน่ๆ อีกอย่างตอนนี้ปวีนก็ไม่รู้เป็นอะไรไปก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะเป็นห่วงปาลีซะเหลือเกินแต่หลายวันนี้กลับทำตัวเลอะเลือนขึ้นมาได้ คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วเริ่มใจร้อนคำพูดที่พูดกับปวีนถึงได้แรงไปหน่อย ธีรมนต์เห็นอย่างนั้นจึงรีบพูดปลอบ "คุณพ่อครับ ตาวีนไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นครับที่เขาพูดแบบนี้ต้องมีเหตุผลของเขาแน่ๆคุณพ่ออย่าเพิ่งโมโหไปนะครับนั่งพักผ่อนก่อนดีกว่า" ธีรมนต์บอกให้ปวีนกล่าวขอโทษคุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วปวีนจึงได้พูดอธิบายการกระทําของเขาในวันนี้ "ก่อนที่ผมจะมาผมได้โทรไปถามยืนยันกับเลขาของคุณนิธานเรียบร้อยแล้วเลขาคนที่ผมซื้อตัวไว้บอกผมว่าตอนนี้ถ้าหากไม่มีคำอนุญาตจากนิธานไม่มีใครสามารถเข้าไปเยี่ยมปาลีได้ครับดังนั้นพวกเราไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์" คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วได้ยินดังนั้นก็ชะงักไป" แล้วตอนนี้ต้องทำยังไงคุณนิธานก็เอาแต่ใจตัวเองเกินไปพวกเราเป็นญาติของหนูลีตอนนี้เธอไม่สบายไม่แน่ว่าอาจจะถุย ถุย "คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วรีบพูดขึ้น" พูดผิดหนูลีของเราเป็นคนโชคดีมีพระเจ้าคุ้มครอง ฉัรหมายถึงว่าพวกเราเป็นญาติของหนูลีคุณนิธานมีสิทธิ์อะไรไม่ให้พวกเราเข้าไปเยี่ยมเธอ" " คุณปู่ครับคุณนิธานเขาเป็นใครล่ะครับ เขามีอำนาจและอิทธิพลในเมืองนภาอีกอย่างตอนนี้ปาลีก็อาการหนักมากที่เขาเป็นห่วงก็เป็นเรื่องปกติคุณปู่ลองคิดในแง่ดีสิครับเขาดีกับปาลีขนาดนี้เขาก็จะดีกับพวกเราด้วยเช่นกันนะครับ" ปวีนวิเคราะห์ให้คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วได้รู้เป็นไปตามที่คาด อารมณ์ที่ใจร้อนของคุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วก็เย็นลงพยักหน้าเห็นด้วย" แกพูดมาก็ถูก ยิ่งเขาห่วงใยปาลีมากเท่าไหร่ก็จะดีกับเรามากเท่านั้น" คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วยิ้มออกมา" ตาวีน ปู่ใจร้อนมากเกินไป หลานอย่าคิดมากนะปู่แค่เป็นห่วงหนูลีเธอลำบากมาตั้งแต่เล็กจนโตมาวันนี้ยังต้องมาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้อีกปู่ก็แค่" "ผมเข้าใจครับคุณปู่ ว่าคุณปู่เป็นห่วงคุณน้ากับลีมาก"ปวีนตอบกลับแต่กลับเยาะเย้ยอยู่ในใจ "ตาวีน งั้นหลานคิดว่าพวกเราจะไปตอนไหนถึงจะเหมาะ"ตอนนี้คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วไม่รีบร้อนที่จะไปแล้วแต่ในใจคิดแต่ว่ายังไงก็ต้องได้พบปาลีสักครั้งอย่างน้อยก็ต้องแสดงความมีตัวตนอยู่ของพวกเขาไม่อย่างนั้นการมาครั้งนี้ก็เปล่าประโยชน์นะสิ ปวีนพยักหน้า "ผมยืนยันกับเลขาของคุณนิธานไว้แล้วครับเขาบอกว่าทุกวันหลังเลิกงานคุณนิธานจะตรงมาที่โรงพยาบาลเพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนลีไม่ว่าลีจะฟื้นหรือไม่เขาก็ยังคอยอยู่ใกล้ๆหนึ่งเดือนมานี้เขาไม่เคยกลับไปที่บ้านเลย" "นี่มัน" คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วตกตะลึง "คุณนิธานรักปาลีมากจริงๆ ดี ดีจริงๆ" "ครับ ดังนั้นผมคิดว่ารอให้คุณนิธานเลิกงานพวกเราไปเจอเขาที่โรงพยาบาลเลยจะเหมาะสมกว่า"ปวีนอธิบายอย่างมีเหตุผลจนแม้แต่พรยศยังรู้สึกได้ว่าปวีนพูดได้ดีมาก "งั้นเราก็ทำตามที่หลานบอกแล้วกันแล้วเขาจะเลิกงานตอนกี่โมง " "ปกติเขาจะไปถึงโรงพยาบาลตอนประมาณหกโมงเย็นครับดังนั้นพวกเราออกเดินทางไปโรงพยาบาลตอนหกโมงเย็นดีกว่านะครับ "ปวีนพูด "ตอนนี้ยังเหลือเวลาอีกเยอะคุณปู่เข้าไปพักก่อนเถอะครับเดี๋ยวผมจัดการเรื่องอื่นๆต่อจากนี้เองครับ " "อืม ได้" คุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วพอใจกับการจัดการของปวีนมาก "ดีมาก สุขุมและรอบคอบเหมือนพ่อของหลานไม่มีผิด" "เอาล่ะ เราพักผ่อนกันก่อนเดี๋ยวตอนเย็นเราค่อยออกเดินทางกัน" ปวีนและคนอื่นๆเดินออกมาจากห้องพักของคุณปู่แห่งตระกูลกองแก้วพรยศตบไหล่ปวีนอย่างชื่นชม "ตาวีน ยังดีที่หลานรอบคอบ" "คุณลุงชมเกินไปครับ พวกคุณลุงแค่เป็นห่วงจนคิดมากไปเท่านั้นเอง"ปวีนพูดอย่างเจียมตัว พรยศกับปวีนคุยกันไม่กี่คำก็แยกย้ายกันไป " พี่ใหญ่คะ" ชามาเดินเข้ามามองหน้าปวีนกับธีรมนต์เล็กน้อย ธีรมนต์พยักหน้าให้ "ตาวีนงั้นพ่อไปพักผ่อนก่อนนะพวกลูกสองพี่น้องคุยกันดีๆ" รอให้ธีรมนต์จากไปแล้วปวีนถึงได้ถามอย่างอ่อนโยน"มีอะไรรึเปล่า" "พี่ใหญ่ค่ะ พี่คิดว่าปาลีจะมีอันตรายถึงชีวิตไหมคะ"ชามามองหน้าปวีน ปวีนขมวดคิ้วขึ้น "น้องถามไปทำไมกัน" ชามาเม้มปาก "หนูก็แค่เป็นห่วงพี่ไม่เห็นเหรอคะว่าคุณปู่กับคุณพ่อพวกท่านเป็นห่วงขนาดนั้นถ้าหากปาลีเป็นอะไรไปแล้วคุณปู่กับคุณพ่อพวกท่าน" "ปาลีจะต้องไม่เป็นอะไร"ปวีนพูดขัดประโยคของชามา" น้องไม่ต้องห่วงหรอกพวกคุณปู่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงเช่นกันพี่เชื่อว่าปาลีโชคดีมีเทพเจ้าคุ้มครองอนาคตที่งดงามของเธอยังมีอีกยาวไกลถึงตอนนั้นตระกูลกองแก้วของเราก็จะชดใช้ให้กับเธอที่เคยสูญเสียไปทั้งหมดน้องคิดดูสิว่าในตอนนั้นเธอได้รับความลำบากมาจากตระกูลมะเด็งตั้งมากมายน่าสงสารมากแค่ไหน พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันดังนั้นตระกูลกองแก้วจะปฏิบัติต่อเธออย่างดี"ปวีนหยุดนิ่ง" ยัยมา น้องเป็นพี่สาวของปาลีถึงแม้ระหว่างพวกน้องจะเคยมีปัญหาเข้าใจผิดกันมาก่อนแต่เรื่องมันก็ผ่านไปนานแล้วพี่คิดว่าน้องคงไม่ได้โกรธแค้นปาลีแล้วนะ" " ไม่แล้วค่ะ ไม่แล้ว"ชามาส่ายหัวปฏิเสธ" พี่ใหญ่คะ พี่คิดว่าหนูเป็นคนยังไงเนี่ย"ชามาพูดอธิบายอย่างน้อยใจ" ก่อนหน้านี้หนูแค่ไม่รู้ตอนนี้หนูรู้แล้วว่าเธอเป็นน้องสาวของหนู หนูจะดีต่อเธออย่างแน่นอน แล้วอีกอย่างตอนนี้เธอบาดเจ็บสาหัสหนูเป็นห่วงเธอมาก" " น้องเป็นเด็กที่ดีคนหนึ่ง" ปวีนตบหัวชามาเบาๆ" พี่เชื่อน้อง" " ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่" ชามาพูดยิ้มๆแต่ในใจกลับโมโหแทบบ้า คิดไม่ถึงว่าระยะเวลาสั้นๆปาลีกลับกล่อมให้ปวีนยอมรับเธอได้และยังช่วยเธอพูดด้วยแบบนี้ ถึงแม้เธอจะไม่ใส่ใจปวีนแต่ยังไงซะปวีนก็คือพี่ชายของเธอถ้าช่วยก็ควรจะช่วยเธอมากกว่าสิ ผู้หญิงน่ารังเกียจอย่างปาลีเป็นใครมาจากไหน "หนูจะภาวนาขอให้ปาลีหายดีขึ้นเร็วๆสุขภาพร่างกายแข็งแรงไม่เจ็บไม่ไข้อีก"