ตอนที่337ความจริงเปิดเผย

ต๭นที่337ความจริงเปิดเผย เท้าของนิธานข้างนั้นไม่ได้เบาเลยเขาเหยียบอย่างรุนแรงขึ้นได้ยินแม้กระทั้งเสียงเสียดสีของกระดูกแต่ในตอนนี้ไม่มีใครกล้าออกมานิธานในตอนนี้เป็นเหมือนสิงโตที่แอบจำศีลอยู่เขาสามารถระเบิดอารมณ์ได้ตลอดเวลาถ้าใครกล้ามาขวางหน้านิธานในตอนนี้ต้องตายแน่นอน ชามาเจ็บจนรู้สึกชาเธอยกมือทั้งสองขึ้นมาพยายามผลักนิธานและตีรณออกแต่อย่างไรเธอก็ไม่มีแรงเลยสักนิดทำได้เพียงร้องให้คนของตระกูลกองแก้วช่วย“คุณพ่อคุณพ่อพวกคุณช่วยฉันด้วย” ที่จริงแล้วพรยศก็เจ็บปวดกับชามาแต่ว่าเขาในตอนนี้ไม่กล้าออกไปช่วย คำพูดเหล่านั้นที่ชามาพูดมาเมื่อครู่ทั้งหมดไม่ได้มีแค่เขาเพียงคนเดียวที่ได้ยินถ้าหากว่ามีเพียงเขาที่ได้ยินถ้าอย่างนั้นเขายังแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องได้แต่ว่าทุกที่อยู่ในตอนนี้ต่างได้ยินกันหมดในเวลานี้ต่อให้เขาตายก็ไม่กล้าพูดออกมา ชามาหมดหวังแล้วคนของตระกูลกองแก้วในตอนนี้หวังพึ่งไม่ได้สักคนเธอมองมาทางปวีณแต่ปวีณก็ทำสีหน้าเย็นชาใส่เธอ ใช่แล้วปวีณรักชยานียิ่งตอนนี้รู้ว่าชยานีเป็นน้องสาวของเขาปวีณก็รักชยานีตามเดิมตอนนี้เขารู้สาหาตุการตายของชยานีแล้วแล้วจะมาช่วยเธอทำไมกัน “ทัตติช่วยด้วย” “เธอที่แท้เป็นเธอ”ราวกับว่าทัตติในตอนนี้ได้สติกลับมาแต่เขากลับมองมาที่ชามาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขารีบเดินเข้ามาถีบไปที่ร่างกายของชามาอย่างโหดเหี้ยม“ผมไม่ลงมือกับผู้หญิงแต่ว่าในสายตาของผมคุณในตอนนี้เป็นปีศาจร้ายที่ไม่อาจอภัยให้ได้กากเดนมนุษย์ชยานีเป็นเพื่อนของคุณเธอให้คุณเป็นถึงเพื่อนสนิทคิดไม่ถึงว่าคุณจะกล้าทำร้ายเธอทั้งยังก่ออุบัติเหตุทางรถยนต์เพื่อฆ่าเธอ” ก่อนหน้านี้ทัตติเอาแต่คิดว่าชามาอาจจะยึดติดกับความคิดดื้อรั้นไปหน่อยแต่ในตอนนี้เดิมทีเธอไม่ใช่คนดื้อรั้นแต่เธอเป็นบ้า“คุณมันบ้าจริงๆ” “บ้าเหรอฮ่าฮ่า”ชามาหัวเราะเสียงดังออกมาถูกคนที่รักทำร้ายอีกทั้งใช้คำพูดรุนแรงแบบนี้ชามารู้สึกพังทลายลงทั้งตัว“คุณพูดว่าฉันเป็นคนบ้าอย่างนั้นเหรอ” “ฉันรักคุณรักคุณแล้วผิดด้วยเหรอ”ชามาพูดกำปั้นทุบลงบนพื้นอย่างแรง “คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณแต่คุณกลับเสแสร้งไม่สนใจเดิมทีคุณกับชยานีไม่อาจมีอนาคตไม่มีทางพวกคุณเป็นพี่ชายน้องสาวกันพวกคุณไม่มีศีลธรรม” “หุบปาก”ทัตติในตอนนี้อยากจะฆ่าชามาให้ตาย“อย่าว่าแต่ผมไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับชยานีเลยถึงมีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดถึงผมไม่ได้อยู่ด้วยกันกับชยานีผมก็คงไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงอำมหิตอย่างคุณหรอก” “คุณคิดว่าถ้าชยานีตายไปแล้วผมจะมาแต่งงานกับคุณเหรออย่าฝันไปหน่อยเลยผู้หญิงอย่างคุณไม่มีใครยอมแต่งกับคุณหรอก” “อาทัตติฉันไม่ยอมฉันไม่ยอมอะไรทำให้ชยานีดีกว่าฉันทำไมเธอต้องแย่งทุกอย่างไปจากฉันเธอก็รู้ว่าฉันรักคุณเธอรู้ดีนี่นา” “คนบ้า”ปวีณทนไม่ไหวแล้ว“เป็นเพราะชยานีหมั้นกับทัตติดังนั้นคุณจึงฆ่านีเหรอชยานีที่ให้เธอเป็นเพื่อนสนิทตลอดมา” “เพื่อนสนิทเหรอพรืด”ชามาหัวเราะด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เดิมทีชยานีไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับฉันตั้งแต่แรกเธอจงใจมาแย่งของของฉันแย่งของทั้งหมดที่เป็นของฉันถ้าเธออยากเป็นเพื่อนกับฉันจริงๆทำไมไม่ยกทัตติให้ฉันถ้าเธอให้ฉันเป็นเพื่อนจริงทำไมทุกครั้งที่มีการสอบเธอถึงมากดหัวฉันหล่ะ” “พวกเราเรียนออกแบบด้วยกันอ่านหนังสือด้วยกันเห็นได้ชัดว่าทุกอย่างด้วยกันแล้วทำไมเธอถึง……” “นั่นก็เพราะเธอมันโง่”ทัตติมองมาที่ชามาอย่างโหดเหี้ยม“เพราะว่านีดีกว่าคุณทุกอย่างดังนั้นคุณจึงลงมือฆ่านีอย่างนั้นเหรอชามาคุณเสียสติไปแล้วจริงๆ” “เหอเหอคุณจะเข้าใจอะไรพวกคุณไม่เข้าใจอะไรเลยตั้งแต่แรก”ชามาส่งยิ้มอย่างเสียสติ“ฉันพยายามขนาดไหนแล้วชยานีหล่ะเธอไม่ต้องทำอะไรเลยก็ได้ทุกอย่างไปความรักการเรียนการงานเดิมที่สิ่งเหล่านี้ควรเป็นของฉันทั้งหมดอีกอย่างคุณก็เป็นของฉันด้วย”ชามาชี้มาทางทัตติ“เดิมทีพวกเรามีลูกด้วยกันแล้วคนหนึ่งแต่เขาเกิดเร็วไปแล้วคุณหล่ะเพื่อชยานีคนน่ารังเกียจคนนั้นคุณถึงกับให้ฉันเอาเด็กออกพวกคุณมันฆาตกรคุณก็เหมือนกับชยานีพวกคุณล้วน……” “เด็กอะไรถ้าไม่ใช่เพราะคุณวางยาผมคุณคิดว่าผมจะไปพบคุณเหรอ”ทัตติบีบหน้าของชามา“คุณมันบ้าไปแล้วผมไม่อยากคุยเรื่องนี้กับคุณแล้วแต่ว่าในเมื่อคุณกล้าลงมือกับนีผมต้องให้คุณชดใช้แน่นอน” “ฉันว่า……” ในที่สุดชยานีที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยก็เอ่ยปาก“ไม่ว่าอย่างไรฉันก็เป็นเจ้าของที่นี่แม้ว่าฉันกับสามีของฉันจะเชิญพวกคุณมาดูการแสดงแต่พวกคุณก็ไม่ต้องโวยวายแทนตัวหลัก”ชยานีพูดอย่างสบายๆสายตามองข้ามทัตติมาที่ชามา ในตอนที่ทัตติสบตากับดวงตาคู่นั้นของชยานีหัวใจก็กระตุกขึ้นมาทันที แม้จะรู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคือปาลีเป็นภรรยาของนิธานไม่ใช่นีของเขาแต่ทุกครั้งที่เห็นใบหน้าที่เหมือนกันนั้นเขาก็ควบคุมตัวเองไม่ได้กระทั่งคิดว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่ปาลีแต่เป็นชยานี แต่ชยานีกลับไม่มองทัตติเลยแม้ว่าตอนนี้เธอจะรู้ความจริงรู้ว่าทัตติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการฆาตรกรรมเธอตั้งแต่ต้นแต่ว่าความรู้สึกที่ผ่านไปแล้วก็คือผ่านไปแล้วในตอนนี้เธอไม่มีความรู้สึกใดๆกับทัตติแล้ว ไม่ว่าอย่างไรทัตติก็มีความสัมพันธ์กับชามาแล้วแม้ว่าจะเป็นชามาผู้วางแผนก่อเหตุแต่ทัตติก็ปกปิดเธอเอาไว้ถ้าทัตติสารภาพกับเธอตั้งแต่แรกหรือไม่เปิดโอกาสให้ชามาลงมือฆ่าเธอจนในที่สุดก็ฉวยเอาชีวิตของเธอไป ชยานีลุกขึ้นค่อยๆเดินมาข้างๆนิธาน“นิธาน”เธอคว้ามือของนิธานเอาไว้“อย่าใช้เท้ากับหล่อนเท้าของคุณจะสกปรก” นิธานยักคิ้วตามด้วยเม้มปากแล้วกุมมือของชยานีไว้“ได้” เมื่อครู่ที่จริงแล้วในตอนที่ได้ยินความจริงนิธานถึงกับรู้สึกหวาดกลัว ในเมื่อชยานีรู้ว่าทัตติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการฆาตรกรรมเธอตั้งแต่แรกถ้าอย่างนั้นชยานีจะ……กับทัตติหรือไม่ แต่ชยานีไม่ได้ทำให้เขาผิดหวังสิ่งที่เธอทำกับทัตติเมื่อครู่ชัดเจนว่าไม่มีความรู้สึกใดๆเหลืออยู่เลยราวกับเป็นคนทั่วไป ชามาถูกชยานีดูถูกแบบนี้แน่นอนว่าต้องโกรธ“ปาลีเธออย่าลำพองใจนักนะเธอคิดว่าตอนนี้เธอรู้หมดเหรอฉันจะบอกเธอเอาไว้ผู้ชายสันดานชั่วเหมือนกันหมดเหอเหอแม้ว่าตอนนี้นิธานจะรักเธอแต่ก็หลีกเลี่ยง…..” “เพี๊ย”เสียงหนึ่งชยานีตบหน้าของชามาอย่างรุนแรงฉาดหนึ่งใบหน้าของชามาเอียงไปข้างหนึ่งทันที“อาปาลีเธอมันคนน่ารังเกียจ” “ด่าเหรอด่าต่อสิ”ชยานีมองชามาอย่างเยือกเย็น“ฉันเองก็อยากเห็นว่าปากเน่าๆของเธอหรือมือของฉันที่ดีกว่ากัน”ชยานีเชิดคางของชามาขึ้นมา“ฉันคิดว่าเธอยังรู้จักฉันดีไม่พอนะ” “เธอคิดว่าฉันยังเป็นเหมือนก่อนหน้านี้เหรอฉันอดทนไม่ได้แปลว่าฉันกลัวเธออีกอย่างเธอคิดว่าฉันจะเหมือนปาลีเหรอไม่ป้องกันเธอเลยแม้แต่น้อยจากนั้นก็ถูกเธอฆ่าตาย” “ชยานีดูคนไม่ออกฉันไม่แปลกใจเลยหล่อนมีจิตใจเมตตาจึงถูกผู้หญิงจิตใจอำมหิตอย่างเธอทำร้ายแต่ว่าฉันไม่เหมือนกันใครกล้าทำอะไรกับฉันฉันจะเอาคืนมันร้อยเท่าเธอฆ่าน้องสาวของฉันแล้วตอนนี้ยังจะฆ่าฉันอีกชามาฉันปาลีไม่มีบารมีเธอจะทำให้ฉันเป็นแมวป่วยด้วยใช่หรือไม่” ชยานีพูดช้าๆราวกับปุยเมฆแต่ทุกๆคำล้วนทำให้หวาดกลัว ไม่ใช่แค่ชามาแม้แต่กลุ่มคนของตระกูลกองแก้วอีกทั้งในตอนที่ทัตติได้ยินการพูดของชยานีก็อดมองมาที่ชยานีไม่ได้ สายตาเย็นชาของชยานีมองลงมาบนร่างของชามา“จิ๊จิ๊ฆ่าคนแล้วยังจะฆ่าคนอีกเธอคิดว่าฉันควรทำอย่างไรกับเธอดี”ดูเหมือนชยานีกำลังกลุ้มใจ “ปาลีเธอไม่กล้าหรอกเธอไม่มีหลักฐาน”ถึงเธอจะพูดแบบนั้นแล้วมันจะเป็นอย่างไรกัน ถ้าในมือพวกเขาไม่มีหลักฐานพวกเขาก็ไม่มีทางทำอะไรเธอได้ “พวกเราหลายคนขนาดนี้ได้ยินหมดแล้วเธอคิดว่าพวกเราตายกันหมดแล้วหรืออย่างไร”ปวีณพูดอย่างหมดความอดทน“ชามาเมื่อก่อนผมคิดว่าคุณแค่ถูกตามใจจนเหลิงเพราะถูกยกหางคิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้คุณมันเสียสติไปแล้วจริงๆ” “ฮ่าฮ่าพยานอย่างพวกคุณผู้พิพากษาจะเชื่อเหรอแล้วคำพูดพวกนั้นเป็นหลักฐานได้เหรอ” “คุณคิดว่าพวกเราไม่มีหลักฐานอย่างนั้นเหรอถ้าผู้พิพากษาไม่เชื่อคำพูดของพวกเราแล้วคำพูดของคุณหล่ะ”ชยานีที่กำลังพูดเดินไปที่เตียงผู้ป่วยแล้วหยิบเครื่องบันทึกเสียงจากใต้หมอนเมื่อชามาเห็นเช่นนั้นสีหน้าหวาดกลัวเธอพยายามดิ้นรน“ปาลีคนน่ารังเกียจอย่างเธอเธอวางกับดักฉันเธอไม่ตายดีแน่” “หุบปาก”คุณปู่ตระกูลกองแก้วตบชามาอย่างแรงฉาดหนึ่ง“คนทรพีอย่างเธอตระกูลกองแก้วของพวกเราเลี้ยงเธอยังไงถึงได้เป็นคนโหดเหี้ยมมีจิตใจโหดร้ายแบบนี้” เรื่องมาถึงตอนนี้คุณปู่ตระกูลกองแก้วทำอะไรไม่ได้นอกจากแผดเสียงแล้วตบหน้าของชามาอย่างแรง“เธอทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ” “ผิดหวังเหรอคุณปู่คุณเคยคาดหวังกับฉันตอนไหนคุณอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าคุณมองทุกคนเป็นแค่ตัวหมากไม่ว่าจะฉันปวีณรวมถึงปาลีฮ่าฮ่า” “หุบปากฉันบอกให้เธอหุบปาก”พรยศตัดบทชามาอย่างรวดเร็วถ้าในตอนนี้ไม่หยุดชามาไว้ผลลัพธ์ที่ตามมาไม่ต้องนึกถึง สายตาเย็นชาของนิธานมองมาที่คนตระกูลกองแก้ว“น่าสนใจจริงๆ” เมื่อคุณปู่ตระกูลกองแก้วและพรยศได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกอกสั่นขวัญแฝน“นิธานชามาเจ้าเด็กคนนี้……เจ้าเด็กอกตัญญูคนนี้บ้าไปแล้วเรื่องราวเหล่านั้นที่เธอทำพวกเราไม่รู้เรื่องเธอทำร้ายชยานีทำร้ายปาลีเรื่องนี้พวกเราชี้แจงกับนายได้ดังนั้นนาย…..” “เรื่องนี้ไว้พูดทีหลังตอนนี้ก็ดึกมากแล้วทุกท่านดูละครจนพอใจรึยัง”นิธานพูดอย่างเสียดสี คุณปู่ตระกูลกองแก้วกับพรยศมองหน้ากันราวกับเข้าใจความหมายทั้งหมดเกรงว่านิธานคนนี้คงรู้การกระทำทั้งหมดของชามาแต่ก่อนแล้ววันนี้ที่ออกมาก็เพื่อเหน็บแนบพวกเขาก็เท่านั้นเอง คุณปู่ตระกูลกองแก้วนอกจากจะใจฝ่อยังรู้สึกยินดีอีกด้วยโชคดีที่เรื่องนี้พวกเขาคนอื่นไม่รู้เห็นด้วยจึงทึกทักว่านิธานคงจะไม่พาลใส่พวกเขาแต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไรตอนนี้ต้องรักษาตระกูลกองแก้วก่อนแล้วค่อยว่ากัน “นิธานนายเอาที่ไหนมาพูดทุกคนต่างเป็นครอบครัวเดียวกันเรื่องภายในครอบครัวแบบนี้แน่นอนว่าต้องคุยกันภายในครอบครัว…….” “ฉันคงไม่กล้าเป็นครอบครัวเดียวกับพวกคุณตระกูลกองแก้ว”ชยานีพูดด้วยเสียงเย็นชา“นี่ก็ดึกมากแล้วทุกท่านกลับก่อนเถอะ” “แต่ว่า……”พรยศมองดูชามาที่อยู่ใต้เท้าเจ็บปวดอย่างมาก “คุณพรยศยังมีอะไรจะพูดอีกหรือ”ชยานียิ้มอย่างเยือกเย็นมองมาที่พรยศ“หรือว่าคุณพรยศอยากพาชามากลับไปด้วย” “ไม่ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นแต่ว่าลียังไงมาก็เป็นคนของพวกเราตระกูลกองแก้วยังไงก็เป็นพี่สาวของเธอเธอคงไม่……”