ตอนที่338ฉันเชื่อว่าคุณพรยศเป็นคนฉลาด

ต๭นที่338ฉันเชื่อว่าคุณพรยศเป็นคนฉลาด “ไม่ได้”ชยานีตัดบทพรยศแววตาเยือกเย็นมากขึ้น“อย่าว่าแต่ความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนของพวกเราในตอนนี้ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นคนของตระกูลกองแก้วของพวกคุณฉันก็ไม่มีทางปล่อยเธอไป” “คนที่ฆ่าคนได้อย่างเลือดเช่นอย่างหล่อนถึงแม้ฉันจะไม่ทำอะไรหล่อนแต่กฎหมายต้องลงโทษหล่อนแน่นอน” “ปาลีเธอต้องการจะฆ่ากันจริงๆใช่ไหมในเมื่อทุกคนล้วนเป็นครอบครัวเดียวกันอย่างไรตอนนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้วไม่ใช่เหรอทำไมถึงต้องมายกตนข่มท่านกันแบบนี้”พรยศโกรธมากเขาในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่จึงใช้เสียงทุ้มควบคุมความโกรธขอร้องกับชยานีผลคือชยานีคนนี้ไม่ฟังคำใครเลยสักนิด “จริงหรือฉันยกตนข่มท่านเหรอตอนนี้หล่อนคือฆาตรกรแต่ว่าฉันพูดคำไหนก็เป็นคำนั้น” “วันนี้ฉันโชคดีไม่ได้ถูกหล่อนฆ่าตายถ้าไม่ใช่เพราะหล่อนทำพลาดหรือเพราะฉันหลับไม่สนิทอย่าคิดนะว่าฉันจะไม่เป็นอะไรหรือหล่อนจะไม่มีความผิด” “อีกอย่างหรือว่าชีวิตของน้องสาวฉันชยานีจะไม่ใช่ชีวิตหล่อนกล้าฆ่าน้องสาวของฉันแน่นอนว่าฉันต้องให้หล่อนชดใช้”ดวงตาทั้งคู่ของชยานีแดงกล่ำตอนนี้เวลานี้เธอไม่ใช่ปาลีแต่เป็นชยานี คนไม่มีความผิดอย่างเธอกลับถูกฆ่าตายกว่าความจริงจะเปิดเผยก็ล่วงเลยถึงมาวันนี้น่าเสียดายที่เธอตายไปแล้วไม่อย่างนั้นเธออาจยังเป็นเธอและปาลี......อาจเป็น...... ปาลี เมื่อชยานีนึกถึงตัวเองที่มองยึดร่างปาลีแล้วตอนนี้ปาลีไม่อาจไปไหนได้เธอก็ยิ่งเกลียดชามา “ถ้าพวกคุณยังคิดที่จะขอร้องแทนหล่อนอีกก็ได้”ชยานียิ้มอย่างเยือกเย็นให้พรยศ“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณควรคิดให้ดีการเป็นศัตรูกับฉันก็เท่ากับเป็นศัตรูกับนิธานสามีของฉันพวกคุณไม่คิดให้ชามาชดใช้ถ้าอย่างนั้นตระกูลกองแก้วของพวกคุณก็ชดใช้แทนหล่อนแบบนี้เป็นอย่างไร” ชยานีพูดแบบนี้ออกมาคุณปู่ตระกูลกองแก้วถึงกับถลึงตาด้วยความตกใจ“พรยศหุบปากเดี๋ยวนี้” “ลีคุณลุงของเธอแก่แล้วจึงเหลวไหลวิถีของฆาตรกรในเมื่อหล่อนทำเรื่องฆ่าแกงกันแบบนี้แน่นอนว่าต้องส่งไปให้ผู้พิพากษาตัดสินคุณตาคิดว่าเธอทำถูกแล้วลีคุณตาสนับสนุนที่เธอทำแบบนี้” “คุณพ่อ” “หุบปากแค่นี้ยังขายหน้าไม่พออีกเหรอไปรีบกลับ”คุณปู่ตระกูลกองแก้วพากลุ่มคนตระกูลกองแก้วออกไป ในห้องผู้ป่วยที่ใหญ่อย่างนี้เหลือเพียงชยานีกับนิธานอีกทั้งตีรณไม่ใช่สิยังมีทัตติอีกคน ดวงตาทั้งสองของเขาเอาแต่มองมาที่ชยานีไม่หลบเลี่ยงเลยสักนิด ชยานีถูกทัตติมองแบบนี้จึงรู้สึกหงุดหงิดเมื่อมองมาที่นิธานอีกครั้งดวงตาของเขากำลังฉายแววอันตรายแต่ก็เก็บมันไว้ในที่สุดไม่ได้แสดงความโกรธออกมา ชยานียกมุมปาก“นิธานคุณจะทำอย่างไรกับชามา” นิธานหลับตาลงดวงตามองมาที่ร่างของชยานีแล้วมองไปที่ชามา“คุณบอกว่าทำอย่างไรก็ทำอย่างนั้น” “ถ้าอย่างนั้น”ชยานีไตร่ตรองแล้วพูดว่า“หล่อนเกือบทำให้ฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อีกนิดเดียวก็ไม่ได้เจอหน้าคุณแล้ว”ชยานีกำลังพูดอยู่นิธานได้ยินเช่นนั้นจึงกอดชยานีเอาไว้แน่น“ไม่มีทางไม่มีทางที่คุณจะไม่ได้เจอผมผมจะอยู่กับคุณตลอดไป” “ฉันรู้แล้ว”ชยานีพยักหน้าแล้วปลอบโยนนิธานเหมือนกับกำลังปลอบโยนเด็กน้อย“ฉันก็จะอยู่กับคุณตลอดไป” “แต่ว่าชามา……หล่อนทำร้ายฉันแต่ก็ไม่ได้ทำร้ายฉันถึงแก่ชีวิตที่จริงฉันไม่สนใจก็ได้แต่ว่าชยานีคือน้องสาวของฉันหล่อนกลับฆ่าน้องสาวของฉันอย่างเสียสติแบบนั้นทำให้น้องสาวฉันตายไม่ครบสามสิบสองจุดนี้ฉันทนไม่ได้” “ฮ่าฮ่าฮ่า”ชามาหัวเราะ“ชยานีชยานีหล่อนควรตายมากกว่าไม่ครบสามสิบสอง” ในเมื่อตกอยู่ในกำมือของชยานีแล้วชามาจึงเป็นไงเป็นกัน“พวกคุณคงไม่รู้สินะทัตติทัตติรักชยานีมากขนาดไหนพวกคุณรู้ไหมว่าเขาทำอะไร” “เขาหักหลังฉันไม่ได้นำร่างของชยานีไปเผาเขารักษาศพของชยานีเอาไว้แถมยังเอาหล่อนมาวางไว้ในบ้านวางไว้ในบ้าน” “ไม่ใช่ว่าหล่อนเป็นคนตายเหรอหล่อนตายไปแล้ว” “แม้แต่คนตายคนหนึ่งฉันยังเทียบไม่ติดพวกคุณคิดว่าหล่อนไม่สมควรตายเหรอแม้ว่าหล่อนจะตายไปแล้วยังไม่ยอมปล่อยฉันไปยังมาแย่งของของฉันอีก” ชามายิ่งพูดยิ่งแค้นใบหน้าดุร้ายน่ากลัวมาก ชยานีได้ยินเช่นนั้นคิ้วก็ขมวดแน่นรู้สึกถึงลางไม่ดีบางอย่างเธอสบตากับนิธานแล้วหันไปทางทัตติ ทัตติไม่นึกว่าชามาจะเสียสติไปถึงขั้นนี้“ผมไม่เกี่ยวข้องอะไรกับหล่อน” “เหอเหอไม่เกี่ยวข้อง”ชามาหัวเราะอย่างเย็นชา“ฉันดีกับคุณขนาดนี้ฉันรักคุณขนาดนี้ทำไมคุณไม่รักฉันบ้าง” “เป็นคุณที่ฆ่าชยานีคุณคิดว่าถ้าคุณไม่รักชยานีถ้าคุณรักฉันฉันจะฆ่าชยานีได้อย่างไรกัน”ชามาหัวเราะเสียงดัง“ทัตติคุณคิดว่าฉันฆ่าชยานีใช่ไหมเปล่าเลยเป็นคุณเป็นคุณ” “คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณถ้าคุณรักฉันอยู่กับฉันแต่งงานกับฉันฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องฆ่าชยานีหล่อนตายไปแล้วสมน้ำหน้าสมน้ำหน้าคุณทั้งหมดเป็นคุณที่ฆ่าชยานีคุณเป็นคนลงมือฆ่าคน” “คนบ้า”ชยานีมั่นใจแล้วชามาเป็นคนบ้าสมองปัญหา “พวกคุณสิคนบ้าพวกคุณนั่นแหละ”ชามาพึมพำกับตัวเอง“ฉันรักเขาขนาดนั้นยกให้เขาทั้งใจเขากลับไปรักนางจิ้งจอกนั่นนางจิ้งจอกนางจิ้งจอกตายไปซะคุณก็ตายไปซะ” “เธอกับชามาหน้าตาเหมือนกันก็ไปตายซะ”ชามาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยากจะกัดชยานีให้ตาย“ฆ่าเธอไม่ได้เป็นความน่าเสียดายที่สุดของฉัน” “ตีรณให้คนมาเอาตัวไป”นิธานพูดแล้วกอดชยานีไว้“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม” ชยานีส่ายหัว“ฉันยังโอเค”แม้ว่าวันนี้หล่อนจะถูกกระทบกระเทือนไม่น้อย ได้รู้ความจริงเกี่ยวกับการตายของตนได้รู้ว่าหัวใจของตนไม่ได้อยู่ในร่างของชามาชยานีรู้สึกปลอบโยนขึ้นมาบ้างแต่ว่าเธอมองมาที่ทัตติแล้วยิ้มให้เดิมทีคิดว่าทัตติมีส่วนร่วมคิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นผู้เสียหาย แต่ว่าถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ชยานีก็ไม่คิดจะเกี่ยวข้องแต่อย่างใดกับทัตติอีกแล้ว “คุณทัตติไม่ว่าก่อนหน้านี้คุณจะมีความเกี่ยวข้องกับชามาหรือชยานีอย่างไรตอนนี้น้องสาวของฉันก็จากโลกนี้ไปแล้วอีกทั้งชามาจำเป็นต้องได้รับโทษตามกฎหมายดังนั้นฉันหวังว่าคุณทัตติจะไม่เดินทางผิดนะคะ” ทัตติมองมาที่ชยานี“ปาลีคุณ……” “คุณทัตติถึงแม้ฉันจะทราบว่าหน้าตาของฉันเหมือนกับชยานีแต่ว่าฉันคือปาลีไม่ใช่ชยานีฉันแต่งงานแล้วรบกวนวันหลังคุณทัตติอย่าใช้สายตาแบบนั้นมองมาที่ฉันได้ไหมคะนี่ไม่เพียงทำให้คุณผู้ชายของฉันไม่สบายใจฉันเองก็ไม่สบายใจเช่นกัน” “ผม……” “คุณทัตติอย่าให้ตัวคุณกลายเป็นคนบ้าเหมือนชามานะคะน้องสาวของฉันต้องเผชิญหน้าครั้งหนึ่งก็น่ารังเกียจพอแล้วถึงขนาดต้องเสียชีวิตไปฉันเองก็ไม่อยากเจอชามาคนที่สอง……” คำพูดของชยานีก็พูดอย่างชัดเจนขนาดนี้ทัตติยังมีตรงไหนไม่เข้าใจอีก เดิมทีเขาคิดว่าตัวเองเก็บซ่อนไว้อย่างดีดูเหมือนเขาจะไม่สามารถหลอกตัวเองได้และยิ่งไม่สามารถหลอกคนอื่นได้ “ขอโทษด้วย”ทัตติเองก็รังเกียจคนอย่างชามาแบบนั้นแน่นอนว่าต้องไม่อยากกลายเป็นคนแบบนั้น เพียงแต่มีบางครั้งที่ไม่อาจควบคุมหัวใจได้แต่ว่าข้อเท็จจริงของเรื่องทั้งหมดที่ได้รู้ในวันนี้แน่นอนว่าทัตติต้องเอาชนะปัญหาเหล่านี้ได้“ผมต้องขอโทษจริงๆที่ทำให้คุณรู้สึกแบบนั้น” ชยานีเม้มปาก“ฉันเชื่อว่าคุณทัตติเป็นคนฉลาดอย่าทำเรื่องสกปรกแบบนี้เลย” ชยานีหลุบตามองชามา“ฉันเองก็ไม่อยากทำอะไรเธอแต่ว่าเธอควรชดใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำลงไป” ไม่ช้าตีรณก็นำชามาออกไปส่วนพาไปที่ไหนนั้นชยานีไม่อยากรับรู้เธอกุมมือของนิธานแน่นตามด้วยหายใจเข้าลึกๆ“คุณทัตตินี่ก็ดึกมากแล้ว” ทัตติพยักหน้า“ลาก่อน”เขาหลับตานิ่งไปพักหนึ่ง“เรื่องของนีผมต้องขอโทษด้วยแม้ว่าผมจะไม่ได้ลงมือฆ่านีด้วยตัวเองแต่เพราะเกี่ยวข้องกับผมจึงเกิดโศกนาฏกรรมของชยานี” “ก่อนหน้านี้ผมไม่สามารถบอกกับนีได้ผมขอโทษเธอนั่นเป็นเพราะผมกังวลว่าเธอจะเจ็บแต่ผมไม่คิดว่าชามาจะเสียสติไปแล้วคิดไม่ถึงว่าหล่อนจะลงมือฆ่าเธอ” “คุณทัตติไม่จำเป็นต้องพูดแบบนี้กับฉันนีจากไปแล้วความจริงในตอนนี้ฉันคิดว่านีที่อยู่อีกโลกจะรู้และสบายใจแล้ว”ชยานีพูดแล้วมองภาพด้านหลังของทัตติ แต่ก่อนเขาเป็นคนกระฉับกระเฉงแบบนั้นแต่ดูเหมือนจะเฉื่อยชาลงเมื่อเธอจากไป ทัตติไม่ใช่ทัตติคนเดิมอีกแล้วแล้วเธอก็ไม่ใช่ชยานีคนนั้นตั้งแต่แรก “นี”นิธานจูบเส้นผมของชยานีชยานีเงยหน้าอย่างงุนงงมองมาที่ดวงตาลึกล้ำคู่นั้นของนิธานความรู้สึกสงสัยและไม่สงบใจแต่เดิมก็สงบลง เธอยิ้มตื้นๆแล้วกอดนิธานเอาไว้ศีรษะของเธอแนบกับหน้าอกของนิธาน“นิธานอย่าพูดอะไรเลยและอย่าถามอะไรทั้งนั้นขอฉันกอดสักครู่หนึ่ง” นิธานหรี่ตา“ได้”เพียงเธอยังอยู่ข้างกายก็พอแล้ว ทางด้านนี้ชยานีได้แก้ไขเรื่องราวที่ติดค้างอยู่ในใจแล้วทั้งทำให้ชามาพูดความจริงออกมาและได้รู้ข้อเท็จจริงของการตายของตนเธอในตอนนี้นับว่าชำระแค้นได้แล้วครึ่งหนึ่ง ส่วนที่พูดว่าอยากแก้แค้นทัตติเอาสตูดิโอคืนก่อนหน้านี้ในเมื่อตอนนี้เรื่องราวกระจ่างแล้วแน่นอนว่าเธอไม่ต้องลงมืออีกในตอนนี้ก็เบาใจไปไม่น้อยเธอนอนกอดนิธานทั้งคืนโดยเฉพาะเธอนอนหลับสบายเป็นพิเศษนานมาแล้วตั้งแต่เธอได้เกิดใหม่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกสบายใจขนาดนี้ ชยานีนอนหลับและตื่นได้ตามปกตินิธานก็อยู่กับชยานีโดยตลอดทั้งสองคนต่างสบายใจแต่ทางตระกูลกองแก้วนี้กลับมืดสลัวไม่มีใครกล้านอนหลับสักคน เรื่องราวในวันนี้ราวกับมหันตภัยครั้งประวัติศาสตร์แม้แต่คุณปู่ตระกูลกองแก้วผู้เผชิญโลกมามากมายยังรู้สึกหวาดกลัว สิ่งที่นิธานแสดงออกในวันนี้ทั้งหมดล้วนมุ่งไปที่พวกเขา “เฮ้อ”คุณปู่ตระกูลกองแก้วถอนหายใจเดิมทีคิดว่าจะได้นับญาติกลับไม่คิดว่าจะต้องมาพบกับเรื่องแบบนี้ “คุณพ่อขอร้องช่วยชามาด้วยชามายังเด็กเธอยังเป็นแค่เด็กน้อยเธอประสาจึงทำเรื่องแบบนั้นคุณพ่อผมขอร้อง”พรยศไม่ได้นอนทั้งคืนตอนนี้รู้สึกหวาดกลัวมาก“คุณพ่อในเมื่อปาลีเป็นลูกสาวจริยาเป็นหลานสาวของคุณพ่อเธอต้องเชื่อฟังจริยาแน่จริยาเองก็เชื่อฟังคุณพ่อคุณพ่อ……”