ตอนที่ 343 ความจริงถูกเปิดเผย   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 343 ความจริงถูกเปิดเผย
ต๭นที่ 343 ความจริงถูกเปิดเผย ปวีณมองไปที่ทัตติแล้วพูดออกมา “หรือว่านายก็บ้า” “หมายความว่ายังไง” ทัตติมองปวีณไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ปวีณพูดมีความหมายว่าอย่างไร “ใครเป็นบ้า” ปวีณเม้มปาก “ฉันคิดว่าไม่มีอะไรที่ควรพูดตอนนี้หรอก” “ไม่มีอะไรที่นายควรพูดหรือ ถึงแม้ว่าชยานีกับปาลีจะเป็นน้องสาวของนาย มันก็ยังสำคัญไม่เท่ากับชามาที่อยู่ด้วยกันมายี่สิบกว่าปีถูกไหม” ทัตติพูดถากถาง “ในเมื่อให้ความสำคัญกับชามาขนาดนี้แล้ว ทำไมถึงแจ้งความจับเธอล่ะ แล้วยังเลือกมาโทรในสถานที่ตรงนี้อีกหรือว่านายไม่กลัวตระกูลกองแก้วรู้หรือ” “มันไม่เกี่ยวกับนาย” ปวีณพูดด้วยความโมโหร้องเสียงเย็นต่ำในลำคอแล้วเดินหนีไป ทัตติหรี่ตาพินิจมองเบื้องหลังของปวีณที่เดินออกไป เขามองอยู่สักพักก็คิดไปคิดมารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ “อืม นี่ฉันเอง ไปเช็คให้ทีว่าตอนนี้ชามาอยู่ที่ไหนกันแน่ และปวีณกำลังคิดทำอะไรอยู่ต่อไป” ทัตติวางสายโทรศัพท์ไปแล้วแต่เขายังคงครุ่นคิดอยู่ไม่หยุด ท่าทางของปวีณที่แสดงออกมามันแปลกจนเกินไป ทำให้ดูไม่ออกจริงๆว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ด้วยความรวดเร็ว ไม่นานนักก็ทัตติได้ข่าวแล้วว่าปวีณกำลังทำอะไรกันแน่ วันเดียวกันนั้นในช่วงเย็น เจ้าหน้าที่จากสถานีตำรวจได้ระดมกำลังพลตำรวจเพื่อติดตามร่องรอยของชามา สุดท้ายจึงรู้ว่าชามาถูกคนของนิธานควบคุมตัวไว้ ถึงแม้ว่านิธานอยากจะจัดการชามาแค่ไหน แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรที่เป็นการผิดกฎหมายอย่างโจ่งแจ้งได้ ทั้งสองฝ่ายต่างยืนกรานไม่ยอมอ่อนข้อให้กันทั้งคืน ในเย็นวันเดียวกันข่าวเกี่ยวกับคุณหนูตระกูลกองแก้วจากเมืองเมฆาฆ่าเพื่อนรักตัวเองอีกทั้งแย่งทุกอย่างของเพื่อนรักทั้งหมดไปไม่เว้นแม้แต่คู่หมั้นของเพื่อนเป็นข่าวในโซเชียลทุกชนิด ข่าวที่เกิดขึ้นโหมแรงแพร่กระจายดังยิ่งกว่าข่าวของดาราระดับซุปเปอร์สตาร์ วันต่อมาบนหน้าหนังสือพิมพ์ทั่วทุกฉบับล้วนรายงานข่าวของชามา ทุกคนต่างก็วิพากวิจารณ์เกี่ยวกับข่าวนี้กันหมด ส่วนชามานั้นถูกผู้คนนำมาถกเถียงวิจารณ์อย่างกว้างขวางไม่เพียงแค่ในกลุ่มของชาวเน็ตเท่านั้น แต่ยังมีพลเมืองบางคนทยอยโทรศัพท์เข้ามาร้องเรียนให้นำคนร้ายมาจัดการดำเนินคดีตามกฎหมาย สิ่งที่บนโลกใบนี้ไม่เคยขาดแคลนคือกลุ่มประชาชนพลเมืองผู้อยากรู้อยากเห็นและออกมาวิพากษ์ วิจารณ์ ด้วยความจำเป็นนิธานซึ่งทนต่อแรงกดดันจากผู้คนรอบๆไม่อยู่แล้วจึงส่งตัวชามาให้แก่ตำรวจ ในไม่ช้าตำรวจจึงดำเนินการสืบสวนคดีเกี่ยวกับเรื่องชามาฆ่าชยานีเพื่อนสนิทของตัวเอง เบื้องบนเองก็ให้ความสำคัญเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก ก่อนหน้านี้ในโลกอินเตอร์เน็ตมีการโพสรายละเอียดปลีกย่อยที่เกี่ยวกับการฆ่าคนของชามา พูดออกมาเป็นฉากๆเหมือนกับอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยตัวเอง ด้วยวิธีการฆ่าคนของชามานั้นโหดร้ายทารุณจึงทำให้คดีนี้สำคัญมาก และเมื่อผู้คนยิ่งสนใจกันมาก ตำรวจเบื้องสูงเองก็ให้ความสำคัญมากเช่นกัน ถึงกับส่งหน่วยเฉพาะกิจลงมาสอบสวนโดยเฉพาะ สิ่งที่ชามาทำก็ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป เมื่อเรื่องนี้ถูกรายงานออกมาทำให้มีการนำไปเชื่อมโยงถึงเหจุการณ์สมัยก่อนที่ชามามีการว่าจ้างคนร้ายในคดีหนึ่งมาก่อน คดีนี้จึงถูกรื้อขึ้นมาสอบสวนด้วยเช่นเดียวกัน ในโรงพยาบาลทั้งหมอและพยาบาลจำนวนไม่น้อยก็ถูกนำตัวมาสอบสวนทั้งหมด ทั้งจากในคดีแรกที่ชามาว่าจ้างให้คนร้ายไปขับรถชนชยานี รวมทั้งในคดีหลังที่เธอยังว่าจ้างคนร้ายไปฆ่าปาลีอีกด้วยที่ชาวเน็ตบนโลกออนไลน์ต่างก็ติดตามข่าวสารเรื่องนี้ทุกวัน คาดไม่ถึงว่าจะได้เห็นข่าวของชามาแพร่สะพัดไปได้รวดเร็วขนาดนี้ คนตระกูลกองแก้วที่ดำเนินการสู้คดีให้แก่ชามาเอง ก็ทำให้เกิดเสียงวิพากษ์ วิจารณ์ ก่นด่าคนในตระกูลกองแก้วจากสังคมภายนอก เรื่องราวดำเนินมาถึงขั้นนี้จนยากที่จะควบคุมได้แล้ว พรยศโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ “นี่หรือที่แกเรียกว่าวิธีการจัดการ ตอนนี้จะทำยังไง” “ไม่เฉพาะแต่ชามา ตอนนี้แม้กระทั่งพวกเราจะออกจากบ้านก็......” ปวีณบิดคิ้วขึ้น “ผมก็ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ เดิมทีผมแค่จะแจ้งความแต่ว่า....ข่าวที่เสนอในโลกอินเตอร์เน็ตเหมือนจะมีคนจงใจทำขึ้น” “คือใครล่ะ” ตอนนี้พรยศไม่ค่อยเชื่อคำพูดปวีณแล้ว “พอแล้วๆ ทะเลาะกันทำไม” คุณปู่ตระกูลกองแก้วถลึงตาจ้องพรยศ “แกเงียบหน่อยตอนนี้เรื่องราวเป็นมายังไงยังไม่ชัดเจน” และหันไปมองปวีณ “ปวีณ เรื่องมันเป็นมายังไงกันแน่” “ผมสงสัยว่าถ้าไม่ใช่นิธานก็น่าจะเป็นทัตติ” ปวีณพูด “นิธานจะต้องคิดว่าผมเป็นคนแจ้งความแน่ๆจึงไม่พอใจ ในเมื่อเขาเริ่มเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นแล้วเขาจึงต้องดำเนินการให้ถึงที่สุด” คุณปู่ตระกูลกองแก้วพยักหน้า “ที่พูดมาดูมีเหตุผลคนแบบนิธานจะต้องแก้แค้นแน่นอนแต่ว่าแกพูดถึงทัตติ เขา...” “คุณปู่ลืมไปแล้วหรือครับ ที่เดิมทีทัตติเป็นคู่หมั้นของชยานี เขารักชยานีขนาดนั้นแต่ชยานีกลับถูกชามาฆ่าตายยิ่งไปกว่านั้น....” ปวีณมองไปที่พรยศ “ยังไงก็คือชีวิตหนึ่งและยังเป็นคนที่เขารักมากที่สุด วันนั้นตอนที่ผมเดินออกไปทัตติพูดกับผมประโยคหนึ่ง ผมจึงสงสัยว่าน่าจะเป็นเขาอีกทั้งทำไมเขายังอยู่ที่เมืองนภาไม่ยอมกลับเมืองเมฆาแสดงว่าว่าต้องการจะทำอะไรบางอย่างแน่นอน” “เขาพูดอะไร” “เขาบอกว่าถ้านิธานไม่ลงมือจัดการ เขาจะเป็นคนจัดการเอง ความทุกข์ทรมานที่ชามาทำกับชยานีเขาจะเอาคืนเป็นพันเป็นหมื่นเท่า” สายตาปวีณดูเหนื่อยล้า “ผมดูแล้วเหมือนกับว่าเขาไม่ใช่แค่พูดลอยๆเฉยๆครับ” “เวรกรรม เวรกรรมแท้ๆ” คุณปู่ตบลงที่โต๊ะเสียงดัง “ตระกูลกองแก้วของพวกเราไปทำกรรมอะไรไว้จึงมีลูกหลานก่อเรื่องจนพังพินาศแบบนี้” ตอนนี้คุณปู่ตระกูลกองแก้วรู้สึกเสียใจทีหลังและหวาดกลัว ถ้ารู้ก่อนหน้านี้เขาจะไม่ใจอ่อนกับพรยศยอมตกลงช่วยชามา ถ้าเป็นแบบนั้นอย่างน้อยตระกูลกองแก้วก็จะไม่เดือดร้อนได้รับผลกระทบเท่ากับตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นนิธานหรือว่าทัตติล้วนมีพลังอำนาจไม่ว่าจะเป็นต่อหน้าหรือลับหลังพวกเขาก็พร้อมที่จะโจมตี “คุณพ่อครับ ตอนนี้จะทำยังไงดี” พรยศเริ่มกลัวแล้วเหมือนกัน “แกพูดมาสิ ลูกสาวที่แกสั่งสอนมาน่ะ” คุณปู่กัดฟันพูด “ปกติแล้วประพฤติตัวไม่ดีกำเริบเสิบสานวางอำนาจบาตรใหญ่ไม่พอ แต่ครั้งนี้ฆ่าคนนะฆ่าคน” แล้วคนที่ถูกชามาฆ่ายังเป็นหลานสาวของเขาอีก ถ้าไม่ใช่เพราะสาเหตุนี้ ป่านนี้ไม่แน่ว่าเขากับนิธานคงเกี่ยวดองกันไปแล้ว ชยานีและปาลี คนนึงได้หมั้นหมายกับทัตติ อีกคนเป็นภรรยาของนิธาน หลานสาวทั้งสองคนที่เป็นหลานของเขานั้นมีความมุมานะพยายามมากกว่าชามาอีก นี่มันเป็นเวรกรรมอะไรกัน ตอนนี้ไม่ไม่เพียงแต่ไม่ได้เกี่ยวดองกับตระกูลคำล้อม และตระกูลภูลพิพัฒน์ยังกลับเป็นศัตรูกันอีก แม้กระทั่งตอนนี้ที่ตระกูลกองแก้วเข้าสู่ช่วงวิกฤตหุ้นตกไม่นานตระกูลกองแก้วนี้.... คุณปู่ตระกูลกองแก้วไม่กล้าจะคิดต่อ แม้เพียงนิดเดียวก็ไม่อยากจะคิดแล้ว “แต่ว่าคุณพ่อ ตอนนี้เรื่องราวมันมาถึงขั้นนี้แล้ว พ่อต้องคิดหาทางช่วยชามานะครับ” พรยศกลัวว่าพ่อตัวเองจะไม่สนใจใยดีเขาและลูกสาวแล้วถ้าอย่างนั้นเขากับลูกนั้นคงจบเห่แน่ๆ “ช่วย ช่วย ช่วย ตอนนี้แกพูดมาสิจะทำยังไง” คุณปู่โมโห “พวกแกออกไปให้หมด ฉันอยากอยู่เงียบๆ” “พ่อครับ” “ลุงใหญ่ พวกเราออกไปข้างนอกเถอะครับ” ปวีณส่ายหัวไปมา พรยศไม่มีทางเลี่ยงทำได้แค่ออกไป พอออกมาแล้วพรยศพูดกับปวีณอย่างอารมณ์เสีย “แกว่ามาสิ แกจงใจใช่ไหม” ชามาเป็นน้องแกนะ “ลุงใหญ่ครับ เรื่องกลับกลายมาเป็นแบบนี้ลุงคิดว่าเป็นความผิดของผมทั้งหมดหรือครับ ชามาไม่ผิดอะไรเลยงั้นหรือครับ สิ่งที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาไม่ดีจนชามากลายเป็นคนอารมณ์รุนแรงจิตใจไม่เหมือนมนุษย์ฆ่าคนแค่ชั่วพริบตาเดียวไม่รู้สึกสำนึกผิด เรื่องเหล่านี้ลุงไม่ผิดอะไรเลยสักนิดหรือครับ” ปวีณพูดอย่างจำใจ “ผมรู้ว่าลุงรักลูกสาวจนไม่สนใจอะไร แต่ว่าตอนนี้ชามาไม่ใช่แค่ทำผิดพลาดแต่มันคือทำผิดกฎหมายรูปการมันแตกต่างกันนะครับ” “แก... ” หน้าของพรยศซีดเผือดริมฝีปากเขียวคล้ำชี้ไปที่ปวีณ “แก...อย่างนี้สินะ ที่แท้แกคิดแบบนี้เพราะคิดแบบนี้แกเลยทำแบบนั้นใช่ไหม” “ลุงใหญ่ครับ ลุงจะมากล่าวหาผมไม่ได้นะ ผมไม่ได้รังเกียจชามาเลย ความจริงคือเธอสติฟั่นเฟือน ผมคิดแบบนั้นมันไม่ปกติหรือครับ แต่ว่าในฐานะที่ผมเป็นคนของตระกูลกองแก้วเรื่องนี้มันมาถึงขนาดนี้แล้วลุงอย่ามาทำให้ครอบครัวขัดแย้งกันเองอีกเลย” “แก.....” “ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกตำรวจหรือคนในสังคมทำแบบนี้แล้วมันจะเป็นยังไงล่ะ โรคที่ชามาเป็นอยู่มันคือเรื่องจริงทั้งหมด พวกเราไม่ได้ปั้นแต่งเรื่อง เธอจะไม่เป็นอะไรครับ ” ปวีณพูด “ลุงใหญ่สิ่งที่ลุงต้องการมันไม่ใช่แบบนี้หรอกหรือ” พรยศได้ยินที่ปวีณพูดแล้วจึงสงบขึ้น แต่ว่ากลับได้ยินปวีณพูดขึ้นมาอีกว่า “เพียงแค่ตอนนี้เรื่องมันดำเนินมาถึงขั้นนี้แล้วมันไม่สามารถที่จะถอยกลับได้ ลุงยังจะทำแบบนี้อีกไหม” พรยศได้ยินแล้วเขาก็ต้องยอมรับจริงๆว่าทั้งหมดที่ปวีณพูดมานั้นมันถูกต้องทั้งหมด เพียงแต่ว่าชามาเป็นลูกสาวของเขา เขาไม่สามารถยืนมองดูชามาตายต่อหน้าได้ “ชยานีกับปาลีเป็นน้องสาวของผม อีกทั้งชยานีนั้นยังเป็นทั้งเพื่อนและคนที่โตมาด้วยกันกับผม มาตอนนี้ชามาฆ่าเธอ จิตใจของผมมันขัดแย้งมากกว่าใครคนไหน ผมอยากจะถามลุงใหญ่เหมือนกันว่าลูกสาวฆ่าหลานสาวของตัวเอง ใจของลุงมันรู้สึกอย่างไร ครั้งสุดท้ายที่ชามาลงมือ เธอทำไม่สำเร็จจึงนับเป็นโชคดีของปาลีที่ยังรักษาชีวิตไว้ได้ มิฉะนั้นถึงแม้ว่านิธานจะลงมือจัดการให้ชามาตายเป็นหมื่นๆครั้ง ก็ยังไม่เพียงพอให้นิธานหายโกรธแค้นได้เลย” “หรือว่าหลายปีมานี้ลุงไม่เคยฝันร้ายเลย” “พอแล้ว” พรยศยิ่งคิดยิ่งรู้สึกตื่นตระหนกและมีแต่ความหวาดกลัว “ออกไป ไสหัวไปให้พ้น” ปวีณยิ้มเรียบเย็น “ผมขอเตือนลุงใหญ่ไว้ว่าช่วงนี้อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม ถ้าหากว่าทัตติกับนิธานลงมือขึ้นมาพวกเขาไม่สนใจหรอกว่าชามาจะเป็นบ้าหรือเปล่าถ้าเป็นแบบนั้นจริงทั้งหมดที่พวกเราทำกันมาก่อนหน้านี้มันก็เปล่าประโยชน์” พรยศยืนมองปวีณเดินจากไปด้วยความโมโห หอบหายใจเข้าออกแรงๆอีกนิดเดียวเหมือนจะขาดอากาศหายใจ ส่วนปวีณเอง คำพูดทั้งหมดที่วันนี้พูดกับพรยศนั้นไม่นึกว่าจะถูกอัดไว้แล้วนำมาตัดต่อเป็นคลิปวีดีโออัพโหลดลงไปบนอินเตอร์เน็ต ชั่วพริบตาเดียวเรื่องราวจึงยิ่งบานปลายใหญ่โต “โอ้มายก็อด ฉันได้ยินอะไรมากันเนี่ย นึกไม่ถึงว่าชามาจะสติฟั่นเฟือนขนาดนี้” “ประเด็นสำคัญมันคือชยานีคนนั้นน่ะเป็นถึงน้องสาวของชามาเชียวหรือ” “หรือว่าจุดสำคัญมันจะเป็นเพราะปาลีหน้าเหมือนกันกับชยานี ชามาจึงลงมือจัดการปาลีหลายครั้งหลายครา กระทั่งครั้งสุดท้ายที่อยากจะฆ่าปาลีเชียวนะ” “โอ้มายก็อด ชามานี่จิตใจเธอผิดปกติจริงๆ” “คำตอบเรื่องนี้เธอไม่ได้ดูที่คนในคลิปคุยกันหรือไง ชามาเป็นโรคประสาทจริงๆอีกทั้งตอนนี้ตระกูลกองแก้วยังวางแผนจะสู้คดีเพื่อให้ชามาพ้นคดีอีก” “โห คนตระกูลกองแก้วท่าทางจะมีปัญหา ชามาฆ่าคนเลยนะ แถมยังใช้วิธีควักเอาหัวใจของคนอื่นเค้าออกมาอย่างทารุณโหดเหี้ยมอีก ตอนนี้คิดไม่ถึงว่าคนในคระกูลนั้ยังต้องการทำให้พ้นผิดอีก ไม่ได้เด็ดขาด ยังไงฉันก็ไม่มีทางเห็นด้วย” “ถูกต้อง คนบ้านนี้มันยังไงกัน ท่าทีแบบนี้คืออะไร ชยานี้กับปาลีก็คือคนในตระกูลกองแก้วเหมือนกันไม่ใช่หรือ” “ในคลิปฉันดูแล้วตระกูลกองแก้วไม่ได้เป็นโรคจิตกันทุกคนนะ ยังมีผู้ชายคนนั้นที่พูดออกมาอย่างโมโหก็ดูจะทำดีกับชยานีและปาลีอยู่นะ” “ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่สามารถปกปิดความจริงที่สกปรกของตระกูลกองแก้วได้อยู่ดี ฉันว่าที่ชามาเลวขนาดนั้นและโรคจิตขนาดนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะเรื่องการอบรมสั่งสอนของตระกูลกองแก้ว” “ฉันรู้สึกว่าไม่เพียงแต่การกอบรมสั่งสอนแต่มันน่าจะเป็นการถ่ายทอดพันธุกรรมโรคจิตมากกว่า” “ชยานีน่าสงสารมาก” “ปาลีก็น่าสงสารมาก” “คุณทัตติคนนั้นก็น่าสงสารมาก” “คุณนิธานรีบใช้เงินและพลังอำนาจล้มตระกูลกองแก้วให้ได้ทำให้ตระกูลกองแก้วไม่มีทางกลับขึ้นมาลืมตาอ้าปากได้อีก” “เห็นด้วย ยังมียัยชามาคนนั้นด้วยจะต้องลงโทษเธออย่างสาสม” “ใช่ เพื่อเป็นการแก้แค้นให้พี่น้องฝาแฝดคู่นั้น”
已经是最新一章了
加载中